Εξομολογητικά, σύντομα και ιστορικά

Του Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Αγαπητέ Ροβεσπιέρο,

Τους ξέρω καλά όλους αυτούς, που μας έκαναν όπως ο Μίκης : "κόψε τούτο, κόψε κείνο, πάρ΄ τ΄αυγό και κούρεφ΄ το".

Δεκαετία του ΄60, φασαρίες με το γέρο-της-Δημοκρατίας. Νεαρός φοιτητής και χαμένος εγώ.

Η Ομάδα είχε αρχίσει να προβάλλει Γιανναρά και άλλους : Στιχοπλόκους, λογοπλόκους και λογοκλέφτες. Τι κανούμε τώρα; Ο γέρος κατεβάζει στο δρόμο τον κοσμάκη, το Παλάτι ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Φαγωμάρα. Ήταν όλοι τους με το γέρο, που ήθελε να πουλήσει την πρωθυπουργική "Κάντιλακ" για να φτιάξει, τρομάρα του, σχολεία. Ήταν και οι άλλοι, οι πατριώτες με τα μπλέ και με τα κόκκινα. Μπέρδεμα άλλο πράμα. Η Ομάδα μου συνέστησε να διαβάσω τη "Ζωή και το Πνεύμα", ενός πλαστογράφου που πήρε και αντέγραψε έναν Γάλλο και μας το έπαιζε διανοητής. Μου υποδείκνυαν να διαβάσω Ροζέ Γκαρωντύ, αυτός που στο τέλος έγινε Μωαμεθανός, μου έδιναν και άλλα αριστεροδέξια. Ακούσματα Θεδωράκη, Χατζηδάκη και το Νέο Κύμα. Α, ναι. Και σε όλα αυτά, μου σύστησαν να διαβάζω παρεμπιπτόντως και την Αγία Γραφή της Βιβλικής Εταιρείας!

Ευτυχώς είχα γείτονα μια καλή (άρρωστη) γερόντισσα του Παλαιού και μου είπε να το κάψω αυτό το βιβλίο.

Τους παρακολουθούσα μετά ως αντιστασιακούς λαπάδες και εντύπωση μου προκαλούσε ότι ο ιδιοκτήτης του περιοδκού "Σύνορο", κατέβασε μεν τα ρολά, μετά όμως άρχισε ακωλύτως να δημοσιογραφεί. Ποτέ η λογοκρισία δεν τον πετσόκοψε. Να μη γράψω, δε, σε ποιο σχολειό δίδασκε Θρησκευτικά. Πιστοποιητικό από τη CIA έπρεπε να έχεις για να μπεις εκεί μέσα.

Ήρθε ύστερα η Μεταπολίτευση και οι λαπάδες τύπου τραχανοκολοκυθο... κλπ, επέστρεψαν από τας Γαλλίας, και τας Αγγλίας, και τα Γερμανίας και τα λοιπάς ηνωμένας Πολιτείας. Έγραφαν ανεμπόδιστα τώρα για τα πάντα, έπιανα εγώ το χαρτί και το μολύβι και έστελνα γράμματα στις εφημερίδες. Ελάχιστα έβγαιναν, τα περισσότερα τα κατάπινε η "πληθώρα της ύλης".

Σιχάθηκα και τα παράτησα, βλέποντας οι μεν να αγωνίζονται για το ιδιωτικό (τους) Κεφάλαιο και οι άλλοι για το κρατικό Κεφάλαιο με τη σφραγίδα του ιδιωτικού κόμματος. Τάϊζαν το λαό με Μακρυγιάννη, με Παπαδιαμάντη, με Σολωμό και με άλλους οι άλλοι, έχοντας επενδύσει στην ιδιωτική αξία της προβολής τους και σε ό,τι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ζητούσε.

Τώρα με σένα και το ιντερνέτ, είπα να βγώ από την τρύπα μου. Όχι για μένα, δεν γράφω πράγματα που δεν είναι γνωστά. Όλα είναι καταγραμμένα, αλλά τα σκέπασε η αλλοτρίωση, αυτών που προσπάθησαν να μας φέρουν στα ίσα. Στην πραγματικότητα όμως, επειδή ήθελαν να βγάλουν από μέσα μας ό,τι ιερό και όσιο είχε απομείνει. Σαν την καλή εκείνη γερόντισσα, που από μικρός είχα γείτονα. Ας έχουμε την ευχή της.

Αυτά τα "εξομολογητικά" και ιστορικά όσο μπορούσα συντομότερα.

Πηγή:Ρεσάλτο