"ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑ"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τί σημαίνουν τα λόγια των Πατέρων "δος αίμα, λάβε πνεύμα"; 

Νομίζω ότι σημαίνουν τον πόλεμο που υπάρχει ανάμεσα στο πνεύμα και στη σάρκα. Εύκολα δεν παραιτείται η σάρκα από τις απαιτήσεις της. Παλεύει μέχρι να ματώσει. Η παραίτηση είναι σταύρωση. 

Σε μένα λέει ο Απόστολος Παύλος, ο κόσμος, δηλαδή το σαρκικό φρόνημα, έχει σταυρωθεί κι εγώ έχω σταυρωθεί για τον κόσμο. Δε ζω εγώ. Ζει σε μένα ο Χριστός.

Ο Απόστολος έχει παραιτηθεί από τα διαβλητά πάθη της σάρκας. Τί σημαίνει παραίτηση από τα διαβλητά πάθη της σάρκας;

Παράδειγμα. Κάποιος που ύστερα από μεγάλο ή μικρό αγώνα έκοψε το κάπνισμα, μπορεί να πει για τον εαυτό του. Σε μένα το κάπνισμα έχει πεθάνει κι εγώ έχω πεθάνει για το κάπνισμα.

Στη θέση του καπνίσματος βάλε όπου διαβλητό πάθος θέλεις.

"Πρέπει να δώσεις αίμα, για να λάβεις πνεύμα".

Τα λόγια αυτά σημαίνουν επίσης ότι το πνεύμα μεταδίδεται εμπειρικά, από εκείνους που έχουν την εμπειρία και όχι μέσα από τα βιβλία, ,από εκείνους που έχουν μόνον θεωρητικές γνώσεις. Οι Πατέρες δεν έγραψαν από τα βιβλία, αλλά από την δική τους προσωπική πείρα.  

 Αυτός είναι ο λόγος που αποτρέπουν από το να γράφουν εκείνοι που είναι άρρωστοι και που δεν δέχθηκαν τη θεραπεία της Εκκλησίας.  

Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στη Δύση και σ΄ αυτούς που ερωτοτροπούν μαζί της, είτε από άγνοια είτε από έλλειψη βάθους. 

"Η καρδιά μας είν' καλή"

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

"Η καρδιά μας είν' καλή"

"Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι τον Θεόν όψονται" (Ψαλμός )

Μέσα στη γενική καταστροφή που απειλεί την πατρίδα μας, εξαιτίας της διαφθοράς και της απληστίας των ανθρώπων, υπάρχει και κάτι καλό, η συνειδητοποίηση και η επίγνωση των απλών ανθρώπων, ότι το πιο πολύτιμο, η ψυχή, δεν κινδυνεύει. Στην απειλή ότι οι τράπεζες θα πάρουν ακόμα και τα σπίτια, οι απλοί άνθρωποι απαντούν: "Σπίτια θα πάρουν, ψυχή δεν θα πάρουν"."Έχουμε το θησαυρό αυτό σε οστράκινα σκεύη", λέει ο Απόστολος Παύλος, εννοώντας τα σώματα και γενικά τα υλικά πράγματα που φθείρονται, ενώ η ψυχή μένει αιώνια. Την ψυχή, όπως και την ελευθερία, δεν μπορεί να μας την αφαιρέσουν , αν δεν του τη δώσουμε οι ίδιοι. Όταν γινόμαστε δούλοι,γινόμαστε δούλοι με τη θέλησή μας.
Οι πιστοί στον Κύριο Ιησού Χριστό γνωρίζουμε ότι είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού και "ναοί του Αγίου Πνεύματος". Αυτό σημαίνει ότι στο τιμόνι της ζωής μας είναι ο Χριστός και ότι η σπουδαιότερη αποστολή μας είναι η προσευχή. 'Οποιος φθείρει το "ναό του Αγίου Πνεύματος" λέει η Γραφή, θα τον φθείρει ο Θεός.
"Η καρδιά μας είν' καλή", αυτό έμαθε στη ζωή του ο μακαρίτης τώρα Άγγελος, πταισματοδίκης Βεροίας, τη δεκαετία του '70, που υπηρετούσα κι εγώ μαζί του, ως γραμματέας, στην ίδια υπηρεσία. Όταν θυμάμαι τον καλό αυτόν άνθρωπο, θυμάμαι και τα λόγια του: "Η καρδιά μας είν' καλή". Το έλεγε με τόση σιγουριά, εννοώντας πως δεν κινδυνεύει αυτός που έχει την καρδιά του καλή. Συνέδεε την παρουσία του Θεού και την έγνοια Του για μας, όταν η καρδιά μας είν' καλή. Όποιος κάνει την καλή καρδιά, κακή, στερείται της φύλαξης του παντοδύναμου Θεού. Κάθε φορά που ο καλός Άγγελος με έβλεπε λυπημένο, αποθαρρυμένο, με ενθάρρυνε με αυτά τα λόγια "η καρδιά μας είν' καλή". "Μη φοβάσαι, η καρδιά μας είν' καλή".
Αν δεν έχουμε καθαρή από δόλο και ιδιοτέλεια καρδιά δεν βλέπουμε Θεού πρόσωπο. Αυτό σημαίνει ο στίχος του ψαλμού "μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι τον Θεόν όψονται". Το πρόσωπο του Θεού στο χωριό μου το συνδέαμε με την ευτυχία. Δεν θα δει Θεού πρόσωπο αυτός που δεν έχει καθαρή καρδιά. Καθαρή καρδιά έχουν τα παιδιά, γιατί δεν έχουν μέσα τους δόλο. Ο Κύριος είπε, αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά δεν θα εισέλθητε στη βασιλεία του Θεού. Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας. Αν δεν τη νιώθουμε είναι γιατί δεν είναι η καρδιά μας καθαρή από δόλο και ιδιοτέλεια.
Η βασιλεία του Θεού λέει η Γραφή , δεν είναι ποτό και φαγητό, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά του Αγίου Πνεύματος. Έχοντας τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος , θα εκπληρωθούν κι οι άλλες ανάγκες μας.
Προχθές την Κυριακή πήγα στην Κοιλάδα για να εκκλησιαστώ στον Άγιο Σπυρίδωνα και να δω μερικούς φίλους μου εκεί. Ήταν εκπληκτικό. Τα πρόσωπα που συναντούσα είχαν ένα λόγο τελειωτικό, σαν επιτάφιο να μου πουν. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος, όχι μόνον οι άγιοι, ακόμα και οι αμαρτωλοί σαν εμάς , έχουν ένα λόγο ζωής να αφήσουν γι΄ αυτούς που θάρθουν. Στην εικόνα του οσίου Δαβίδ στον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, γράφει "Μη κόρος εντέρων σε Χριστού χωρίσει". Βγαίνοντας από το ναό, μια νέα γυναίκα είπε,"ο θάνατος δεν έχει σειρά". Άκουσε τον κυρ Δημήτρη που μιλούσε για το θάνατο που περιμένει τους γέρους και είπε τον επιγραμματικό της λόγο.
Πώς , λοιπόν, φυλάς την καρδιά σου καθαρή; "Μέσα απ΄ τον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή" έλεγε ο στάρετς Ζωσίμα του Ντοστογιέφσκι, στον Δημήτρη Καραμαζώφ. Πώς ευλογείς τη ζωή μέσα στον πόνο σου; Η Εκκλησία μας διδάσκει πως ο Χριστός κατοικεί μέσα μας και το πάθος Του γίνεται πάθος δικό μας, κι η Ανάστασή Του, ανάσταση δική μας. 'Ετσι συμμετέχοντας στο πάθος του Χριστού ευλογείς τη ζωή.
Να πώς το λέει αυτό ένα ποίημα-προσευχή των Ινκας: "Με χαρούμενο στόμα/ με χαρούμενη γλώσσα/ τη μέρα / κι απόψε/ θα φωνάξεις./ Νηστεύοντας θα τραγουδήσεις/ με τη φωνή του κορυδαλλού/ Και ίσως / στην ευτυχία μας / στην τέρψη μας/ σε κάποιο μέρος του κόσμου / ο δημιουργός του ανθρώπου/ ο Παντοδύναμος Κύριος,/ θα σ΄ ακούσει / "Αι" θα σου πει/ κι εσύ/ όπου κι αν είσαι / κι έτσι για πάντα/ χωρίς άλλο από αυτόν Κύριο,/ θα ζεις, θα είσαι". (Σωκράτης Λ. Σκαρτσής, Ινδιάνικα τραγούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη).

ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Το δοκίμιο



Το δοκίμιο είναι απελευθέρωση από το γνωστό. Με απλά λόγια, ο συγγραφέας του δοκιμίου κάπου έχει μπλέξει και γράφοντας το δοκίμιο απελευθερώνεται από το μπλέξιμό του.

Το δοκίμιο προέρχεται από τους δικανικούς λόγους των αρχαίων ρητόρων. Εκεί το μπλέξιμο είναι των πελατών τους και οι ρήτορες τους ξέμπλεκαν με τη ρητορεία τους. Όπως οι σημερινοί δικηγόροι.

Απόψε κάθισα να γράφω ένα δοκίμιο, αλλά όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα κανένα μπλέξιμο. Μπορεί να μην έχεις έμπνευση, είπε η γυναίκα μου.

Πήγε κάποιος σ΄ έναν ασκητή και τον ρώτησε , τί να κάνει να ελευθερωθεί από αυτό που τον βασανίζει.
-Ποιος σε βασανίζει, τον ρώτησε ο ασκητής.
Ο άνθρωπος σκέφτηκε, σκέφτηκε, δεν μπόρεσε να βρει ποιος τον βασανίζει.
-Κανένας δεν με βασανίζει, είπε.
-Βλέπεις, ελευθερώθηκες, είπε ο ασκητής.

Το δοκίμιο, για μένα , είναι απελευθέρωση μέσω της επίγνωσης, με τη χάρη του Θεού. Το καλύτερο γράψιμο δοκιμίου είναι το γράψιμο σαν προσευχή. Εμείς προσευχόμαστε στο Χριστό για να μας θεραπεύσει. Δεν πιστεύουμε στην αυτοτελείωση και στην αυτοσωτηρία.


Στον αγώνα με το βάρος και συγκεκριμένα με τον έλεγχο της κοιλιά: Χάνουμε βάρος και μόνο με την επίγνωση της ποσότητας του φαγητού που τρώμε.
Η γαστριμαργία είναι αμαρτία, όπως και κάθε υπερβολή και κάθε πάθος. Στο ειλητάριο της εικόνας του οσίου Δαβίδ διαβάζουμε αυτόν τον δωδεκασύλλαβο: "Μη κόρος εντέρων σε Χριστού χωρίσει".
.

Από αύριο αρχίστε να γράφετε ημερολόγιο για το βάρος και για τις διαστάσεις μέσης και πλάτης.

Μπορεί να γελάνε αυτοί που σας βλέπουν να ζυγίζετε το φαγητό σας, αλλά θα σας πάρουν στα σοβαρά, όταν δούν τα αποτελέσματα.

Κανένας δεν πιστεύει ότι τρώει πολύ ακόμα και το διπλάσιο και το τριπλάσιο από αυτό που χρειάζεται.

Εγώ διαίρεσα την τροφή μου σε πέντε μικρότερα γεύματα, ανά τρεις ώρες. Τόσο μπορείς να κρατήσεις, ακόμα και με μικρή ποσότητα φαγητού. Δεν θα νιώσεις τη λιγούρα που νιώθεις όταν μεσολαβούν πολλές ώρες ανάμεσα στα γεύματα.

Βάλε μικρούς στόχους για να χαίρεσαι καθώς θα τους πετυχαίνεις. Αρκεί να μην ξεχνάς ποτέ την επίγνωση.

Το χειρότερο από όλα είναι είναι οι περισπασμοί. Ο εχθρός της επίγνωσης είναι η διασκέδαση και οι περισπασμοί.

Μην ξεχνάς το στόχο σου. Θα νιώθεις ωραία χωρίς το περιττό βάρος!


Ένας γερο-Κρητικός στο Ρέθυμνο , μου είπε: Το χειρότερο από όλα είναι ότι απέσπασαν τον κόσμο από τις ρίζες του.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι η απόσπαση αυτή δεν σταματάει πουθενά.

Τελικά δεν μπορείς να γράψεις επιτυχημένο δοκίμιο, αν δεν έχεις μπλέξιμο. ΣΕ μια εποχή που την πατρίδα μας την καταδυναστεύει η κρίση, νομίζω ότι πρέπει να περιμένει κανείς μια νέα άνθιση του δοκιμίου!

ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΑΡΟΥΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

 

Χάνουμε βάρος και μόνο με την επίγνωση της ποσότητας του φαγητού που τρώμε.

Από αύριο αρχίστε να γράφετε ημερολόγιο για το βάρος και για τις διαστάσεις μέσης και πλάτης.

Μπορεί να γελάνε αυτοί που σας βλέπουν να ζυγίζετε το φαγητό σας, αλλά θα σας πάρουν στα σοβαρά, όταν δούν τα αποτελέσματα.

Κανένας δεν πιστεύει ότι τρώει πολύ ακόμα και το διπλάσιο και το τριπλάσιο από αυτό που χρειάζεται.

Εγώ διαίρεσα την τροφή μου σε πέντε μικρότερα γεύματα, ανά τρεις ώρες. Τόσο μπορείς να κρατήσεις, ακόμα και με μικρή ποσότητα φαγητού. Δεν θα νιώσεις τη λιγούρα που νιώθεις όταν μεσολαβούν πολλές ώρες ανάμεσα στα γεύματα.

Βάλε μικρούς στόχους για να χαίρεσαι καθώς θα τους πετυχαίνεις. Αρκεί να μην ξεχνάς ποτέ την επίγνωση.

Το χειρότερο από όλα είναι είναι οι περισπασμοί. Ο εχθρός της επίγνωσης είναι η διασκέδαση και οι περισπασμοί.

Μην ξεχνάς το στόχο σου. Θα νιώθεις ωραίο χωρίς το περιττό βάρος!

ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ;

Γι' αυτούς που δεν έχουν την ψευδαίσθηση ότι η ζωή μέσα στο σώμα τους είναι αιώνια, είναι επιβεβλημένο να ξέρουν που βρίσκονται οι άγγελοι για να μη φοβούνται την μοναξιά.

Μπορούμε από αυτήν εδώ τη ζωή να συναντήσουμε αγγέλους;

Πρώτα πρέπει να μη συγχέουμε το πνεύμα με τη διάνοια. Να διακρίνουμε τη χάρη, όταν μας επισκέπτεται η χάρη. Να ξέρουμε να τη διακρίνουμε. Να τη χαιρόμαστε. Να διακρίνουμε τις χαρές του πνεύματος, που είναι ειρήνη και δικαιοσύνη και πνευματική χαρά.

Πώς θα τα διακρίνουμε όλα αυτά; Όπως διακρίνεις ένα πρόσωπο αν είναι ωραίο ή δεν είναι ή αν ένας άνθρωπος έχει καλή καρδιά ή όχι. Όλα αυτά δεν τα μετρούμε με το μέτρο και δεν τα ζυγίζουμε με την πλάστιγγα, ούτε έχουν αντικειμενική ύπαρξη.

Με αυτήν την πνευματική όραση που έχουμε όλοι μας, αρκεί να την προσέξουμε, θα διακρίνουμε και την παρουσία των αγγέλων.

Με αυτό το πνεύμα , να κατανοήσεις αυτά τα λόγια: "Ποτέ δεν είμαι λιγότερο μόνος από ότι όταν είμαι μόνος".



ΜΕΘΕΞΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τι διαφέρει η μέθεξη απ΄ την επικοινωνία;

Η μέθεξη είναι πρόσωπο προς πρόσωπο. Η επικοινωνία είναι δια μέσου συμβόλων.

Η μέθεξη είναι προσωπική, ειλικρινής. Η επικοινωνία είναι κοινωνική, συμβατική.

Η μέθεξη εξαφανίζει τη μοναξιά του εγώ με το σβήσιμό του στο εσύ.

Η επικοινωνία δεν εξαφανίζει τη μοναξιά. Με την επικοινωνία η μοναξιά γίνεται λιγότερο αισθητή.



ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΥΠΑΡΞΕΩΣ

Αν γίνω χριστιανός , πρέπει νά κόψω το πιοτό (Τζάκ Κέρουακ).

Αυτός που δεν μπορεί ή δεν θέλει να κόψει το πιοτό, που τον καταστρέφει (Ο Κέρουακ πέθανε αλκοολικός στα 43 του χρόνια), ταυτίζει τον εαυτό όχι με το σώμα του, αλλά με το πάθος του σώματος.

Η Γραφή λέει πως το σώμα είναι εναντίον του πνεύματος και το πνεύμα εναντίον του σώματος. Πρέπει να εννοήσουμ...Δείτε περισσότερα
Μου αρέσει! · · Προώθηση · Κοινοποιήστε
Αρέσει στους Valisi Vinita, Thekla-evaggelia Paraskevoudi και Alexis Ponce.

Μόσχος Λαγκουβάρδος Και ο έρωτας δεν είναι με το σώμα; Ναί. Με το σώμα είναι. Όχι με τα πάθη του σώματος, γιατί ο σώμα δεν είναι πια το εγώ και το συ, αλλά ένα αντικείμενο, ούτε ο έρωτας είναι έρωτας, αλλά υποκατάστατο του αληθινού έρωτα, στον οποίο δεν υποφέρουμε πια από τη μοναξιά, γιατί το μοναχικό εγώ σβήνει μέσα στο εσύ. Όταν τα ζει κανείς όλα αυτά δεν έχει ανάγκη της φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία είναι άχρηστη στην Ορθοδοξία.




ΓΕΡΟΙ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑ

Οι γέροι υποφέρουν από κατάθλιψη εξαιτίας της μοναξιάς και του εξευτελισμού. Τόσο πολύ που κανένας δεν θέλει να είναι γέρος και κάνουν το παν για να μην το δείχνουν. Φορούν κωμικά καπέλα, βάφουν τα μαλλιά τους, το ντύσιμό τους μοιάζει με το ντύσιμο των Αμερικάνων Κλάουνς.

Σπανίως να δεις ένα γέρο που αποδέχεται αυτό που είναι. Τόσο αξιολύπητα ανθρώπινα πλάσματα σαν τους γέρους...Δείτε περισσότερα

Αρέσει στους Elenh Makanika, Alexis Ponce και Katia Tornay.




Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ

Η ποίηση και γενικά η τέχνη στην Άπω Ανατολή, είναι στενά δεμένη με τον τόπο και το χρόνο. Ποτέ ένας ποιητής στην Ιαπωνία και στην Κίνα δε θά γραφε το χειμώνα ένα ποίημα για το καλοκαίρι. Το ίδιο με τη ζωγραφική. Με την αλλαγή των εποχών αλλάζουν και τα κάδρα στους τοίχους: Ποτέ δεν θα έβλεπες ένα χειμωνιάτικο τοπίο, την άνοιξη.

Αρέσει στους Alexis Ponce και Στέλιος Βασιλείου.




ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Αν ήμουν οφθαλμίατρος θά ΄γραφα ένα βιβλίο για τα μάτια,
γι΄ αυτό που τα κάνει να εκφράζουν με τόση δύναμη την ψυχή του ανθρώπου.

Πώς με τόσα λίγα στοιχεία, τα μάτια εκφράζουν το μυστήριο της ψυχής!

Αρέσει στους Eirini Lagouvardou, Ifigeneia Mou, Alexis Ponce και σε 2 ακόμη.





ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ!

Όταν θυμάμαι το Βούλγαρη, το ποτάμι στο χωριό μου,
νιώθω την ίδια συγκίνηση που ένιωθα όταν ήμουν παιδί.

Τα χρόνια κύλησαν. Ο Βούλγαρης, το ποτάμι στο χωριό μου, αισθηματοποιήθηκε για μένα!

Αρέσει στους Μαριέττα Λάμπρου και Katia Tornay.




ΕΙΧΕΣ ΔΙΚΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ!

'Ένα ζευγάρι χώρισε από λάθος. Γιατί ενώ κι οι δυο ήθελαν την αγάπη του άλλου , κανένας δεν ήταν ταπεινός και δεν ζητούσε την αγάπη σαν χάρη, αλλά σαν δικαίωμα. Έτσι μάλωναν και έψαχναν να βρουν ποιος έχει δίκιο.

Καθένας από τους δυο θα μπορούσε να πει στον άλλον, μετά το χωρισμό τους: Είχες δίκιο, αλλά δεν αγαπούσες!

Αρέσει στους Μαριέττα Λάμπρου, Eirini Lagouvardou και Eva Stavrotheodorou.

Eirini Lagouvardou Ακόμα και ο Αδάμ με την Εύα...όταν ρωτήθηκαν έριχνάν το φταίξιμο ο ένας στον άλλο...και στο τέλος στο...φίδι...τέτοια κάνουμε
 1

Χρήστος Οικονομάκης Συχνά γίνεται σύγχυση μεταξύ της αγάπης "που δεν θέτει καμία προϋπόθεση" και δεν ζητά τίποτε για τον "εαυτό της", με τον έρωτα , που εκ της φύσεως του , είναι το πλέον εγωιστικό συναίσθημα , χωρίς απαραίτητα αυτό να μειώνει την αξία του, απλά τον καθισ...Δείτε

Μόσχος Λαγκουβάρδος Για να απαντήσω στα σχόλιά σας θά 'πρεπε να γράψω ένα βιβλίο. Θα απαντήσω όμως επιγραμματικά γράφοντας ένα μόνο στίχο: "Η αγάπη μου δε ζητάει τίποτα γιατί έχει τα πάντα".

Αν ήμουν στη φυλακή!

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

                                                   Αν ήμουν στη φυλακή!
     
         Αν ήμουν στη φυλακή, το πρώτο πράγμα που θα έκανα είναι να βάλω τους δικούς μου περιορισμούς στον εαυτό μου, πιο αυστηρούς, κι απ΄ τους περιορισμούς της φυλακής: ώρα έγερσης από τον ύπνο, ώρα προσευχής, ώρα σωματικής άσκησης, ώρα για το ημερολόγιο... Επίγνωση για το κάθε τί. Καταγράφω  ακόμα και τις λεπτομέρειες για να  έχω επίγνωση και για το παραμικρό. Μόνο αυτό που γράφεις έχει σημασία για την επίγνωση. Ό,τι σκεφτόμαστε, ό,τι νιώθουμε, ό,τι θέλουμε, αν δεν το γράψουμε είναι απλώς ονειροπόλημα. Μόνο όταν το γράψουμε πλησιάζει την πραγματικότητα.
       Το γράψιμο είναι γλυκό. Μάθε να γράφεις για να θεραπευτείς. Το γράψιμο θα μας διδάξει ότι είμαστε άρρωστοι και ότι χρειαζόμαστε θεραπεία και τί είδους θεραπεία. Εννοώ το γράψιμο ως προσευχή. Δεν γράφουμε, αν δεν έχουμε σημείο αναφοράς τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
       "Πώς θα ελευθερώσει κανείς εκείνον που είναι ανελεύθερος στην ψυχή;  ρωτά ο συγγραφέας του Αρχιπελάγους του Γκουλάγκ Σολζενίτσιν...  Η εσωτερική δουλεία οδηγεί στη φυλακή, η εσωτερική απελευθέρωση οδηγεί στην οριστική απελευθέρωση. ...Αν μετρηθεί με την φαινομενικά ελεύθερη ζωή που κάνουν οι άνθρωποι έξω από τις φυλακές και τα στρατόπεδα - στους οποίους τα πράγματι σπουδαία στοιχεία της ζωής, η αμαρτία, η καταπίεση, ο πόνος, η ελευθερία και ο θάνατος, παραμένουν αποκλεισμένα και οι οποίοι περνούν σαν υπνοβάτες μές από τη ζωή - η ζωή της φυλακής  είναι η μόνη πραγματική ζωή, εκείνοι που ζουν εκεί έχουν ξυπνήσεις.  "Θα ήθελα να πάω στο σπίτι μου, στο στρατόπεδο" αναφωνεί ο Σολζενίτσιν.*
        Αν ήμουν στη φυλακή.... μα είμαι στη φυλακή. Η ζωή μου φαινομενικά είναι ελεύθερη. Σημασία έχει η εσωτερική ελευθερία, η ελευθερία από τα πάθη, η κάθαρση, όπως ονομάζεται στη γλώσσα της Εκκλησίας, το πρώτο στάδιο στην πορεία για την ένωση με το Θεό. Ακολουθούν το δεύτερο και το τρίτο στάδιο που είναι ο φωτισμός και  η θέωση.  Γι΄ αυτό έχω επίγνωση και γι΄ αυτό αυτοπεριορίζομαι. Για όλα αυτά χρειάζεσαι θέληση. Πρέπει να ασκήσεις τη θέλησή σου. Πώς ασκείς τη θέλησή σου; Ασκείς τη θέλησή σου με το να της βάζεις εμπόδια. Δεν δυναμώνει η θέλησή σου με τα εμπόδια που σε βάζουν οι άλλοι, κυρίως ο διάολος, γιατί αυτός έχει ως σπορ να βάζει εμπόδια. Όλα τα εμπόδια είναι δικά του.
       Η θέλησή σου δυναμώνει όταν εσύ ο ίδιος βάζεις εμπόδια στη θέλησή σου. Αυτοπεριορίζεσαι. Αν δεν μπορείς να βάλεις εμπόδια εσύ ο ίδιος στη θέλησή σου, ούτε για την ελευθερία είσαι άξιος.
Ποιος είναι άξιος για την ελευθερία; Είναι άξιος αυτός που υπακούει μόνο γιατί φοβάται την τιμωρία;   Πόσο ευτυχισμένος είναι ο ανιδιοτελής. Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.
        Πιστεύεις σ΄ αυτά τα παραμύθια που γράφεις, μου είπε κάποιος γνωστός μου. Δεν εκπλήττομαι που ονομάζεις παραμύθια την Πίστη στην Ορθοδοξία, του λέω. Η Ορθοδοξία δεν είναι μεμψιμοιρία. Αν, όταν ακούει ένας αιρετικός ή ένας άθεος για την Ορθοδοξία,  δεν γελάει ή δεν σκανδαλίζεται, αυτή δεν είναι Ορθοδοξία.
        Η Ορθοδοξία είναι μωρία για τους αιρετικούς και σκάνδαλο για τους Ιουδαίους.

" (Μιχαήλ Μιχαήλωφ, Η μυστική εμπειρία στην κατάσταση της ανελευθερίας, Εκδόσεις Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Μήλεσι 2007).

Υπογράφουμε, για να μην καταργηθεί το μάθημα της Μουσικής και των Εικαστικών στο Γυμνάσιο: Υπόμνημα προς το Υπουργείο

 
Διαβάστε επίσης και το παρακάτω υπόμνημα προς το Υπουργείο, για πληρέστερη ενημέρωση:

Κύριε Υπουργέ,

Μόλις προ ολίγων ημερών πληροφορηθήκαμε, αρχικά μέσω δημοσιογραφικών πηγών και κατόπιν και μέσω επισήμων εγγράφων που εκπορεύονται από ηλεκτρονικές πηγές του  Υπουργείου Παιδείας, την πρόθεση του Υπουργείου να υποβαθμίσει μέχρις εξαφανίσεως και εξοβελισμού τα μαθήματα καλλιτεχνικής και αισθητικής αγωγής και ειδικότερα το μάθημα της Μουσικής από το ωρολόγιο πρόγραμμα πολλών τάξεων της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, δηλ. του Δημοτικού και του Γυμνασίου, και πιο συγκεκριμένα:

1.      Μειώνονται δραστικά οι ώρες του μαθήματος της Μουσικής από τη Β΄  και Γ΄ Γυμνασίου (δηλ. σε δύο από τις τρεις τάξεις)

2.      Φημολογείται ότι πρόκειται να μειωθούν δραστικά και οι ώρες του μαθήματος της Μουσικής από τη Β΄ και Γ΄ Δημοτικού (δηλ. σε δύο από τις 6 τάξεις, ενώ στις υπόλοιπες είναι το μάθημα εν πολλοίς ήδη αισθητά υποβαθμισμένο).

Η πρόταση αυτή -η οποία μάλιστα φέρεται να έχει εγκριθεί από τον Υπουργό Παιδείας και να έχει προωθηθεί στις Περιφέρειες για εφαρμογή στα Σχολεία από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο- προέκυψε αιφνιδιαστικά και δεν αποτέλεσε θέμα διαβούλευσης με τις ειδικές γνωμοδοτικές επιτροπές του Υπουργείου Παιδείας∙ δεν  βασίζεται επίσης σε καμία τεκμηριωμένη αναγκαιότητα ή διατυπωμένο πρόβλημα ως προς τις ώρες του μαθήματος της Μουσικής.

Ως επιστήμονες μουσικολόγοι και μουσικοπαιδαγωγοί, με λόγο και θέση ευθύνης για τη Μουσική Εκπαίδευση και τα μουσικά πράγματα στη Χώρα μας, θεωρούμε την επιχειρούμενη παρέμβαση στη δομή του ωρολογίου προγράμματος, η οποία θα οδηγήσει αναπότρεπτα στην περαιτέρω υποβάθμιση και στην πλήρη εξαφάνιση του μαθήματος της Μουσικής, καταστροφική για την Παιδεία των Ελλήνων και την Εκπαίδευση που λαμβάνουν στα Σχολεία μας, και ζητούμε απερίφραστα και επιτακτικά την άμεση ανάκληση των σχετικών αποφάσεων και την κατάργηση των σχετικών εγκυκλίων για τους παρακάτω λόγους:

·        Τα δεδομένα και οι κώδικες επικοινωνίας στους οποίους βασίζεται η υψηλή Τέχνη της Μουσικής δεν βιώνονται στην Πατρίδα μας ούτε μέσα από την καθημερινότητά μας, ούτε αυτόματα κατά τις κοινωνικές «συναλλαγές» μας, σε αντίθεση με τις Τέχνες στις οποίες σημαντικό ρόλο παίζει ο «λόγος».

·        Έτσι, ενώ το κάθε παιδί εκπαιδεύεται και στο σχολείο και στο καθημερινό κοινωνικό του περιβάλλον στη χρήση των υλικών και των κωδίκων της λεκτικής επικοινωνίας και έκφρασης, σε καμία περίπτωση δε του δίνεται η δυνατότητα να συνειδητοποιήσει τα υλικά της μουσικής: Μόνο το μάθημα της Μουσικής στο σχολείο μπορεί να του δώσει αυτή τη δυνατότητα.

·        Η Μουσική ως Τέχνη δεν έχει απλώς ιδιαιτερότητες που καθιστούν απαραίτητη την αυτοτελή της ένταξη στο Πρόγραμμα Σπουδών της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Στο πλαίσιο της εκπαίδευσης επιτελεί ακόμη περισσότερο ανεκτίμητες και συχνά κρυφές και άδηλες, αλλά πάντως πολύ θεμελιώδεις λειτουργίες, στο κυρίως επίπεδο της Αγωγής και της Παιδείας, που, άλλωστε, ανταποκρίνονται σε όλες τις διακηρύξεις του Ελληνικού Συντάγματος και της Ελληνικής Νομοθεσίας περί των στόχων της Εκπαίδευσης. Η ύπαρξη του μαθήματος αυτού στο σχολικό πρόγραμμα είναι όχι μόνο επιβεβλημένη αναγκαιότητα, αλλά και αναπόδραστη επιλογή κάθε παιδαγωγικού συστήματος διεθνώς.

·        Η Μουσική αποτελεί υποχρεωτικό μάθημα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση από την ίδρυση του ελεύθερου ελληνικού κράτους  μέχρι σήμερα (από τη δημοσίευση του πρώτου ωρολογίου προγράμματος το 1834). Είναι επομένως ιστορικά τεκμηριωμένη.

·        Κατά τη δεκαετία του ’80 και εντεύθεν πραγματοποιήθηκε μια αλματώδης ανάπτυξη της Μουσικής Εκπαίδευσης στη χώρα μας με την ίδρυση των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Μουσικών Σπουδών, την ίδρυση των Μουσικών Σχολείων σε όλη τη χώρα και την τοποθέτηση εκπαιδευτικών μουσικής ειδικότητας και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έκτοτε, οι κατακτήσεις στον τομέα της Μουσικής Εκπαίδευσης ήταν συνεχείς και τα αποτελέσματα στην καλλιέργεια των σημερινών ενεργών πολιτών ορατά.

·        Η πορεία αυτή ακολουθεί τα διεθνή δεδομένα στις χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και του υπόλοιπου κόσμου. Ως εκ τούτου, οι πρόσφατες σχετικές αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας είναι αναιτιολόγητες, αντιεπιστημονικές, αντιπαιδαγωγικές και θα έχουν ως αποτέλεσμα την οπισθοδρόμηση δεκαετιών για τη Μουσική και Καλλιτεχνική εκπαίδευση της χώρας μας και, κατά συνέπεια, για την γενικότερη καλλιέργεια των νέων.

·        Σήμερα, το Μάθημα της Μουσικής στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση είναι επαρκώς οργανωμένο, διαθέτει πλήρη διδακτικά πακέτα για όλες τις τάξεις της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία ανανεώνονται και βελτιώνονται διαρκώς, και κυρίως διδάσκεται από ειδικευμένους εκπαιδευτικούς Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και στις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης (με επιμορφώσεις, παιδαγωγική κατάρτιση, κτλ.). Επίσης, το Μάθημα της Μουσικής στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση διαθέτει ψηφιακά εμπλουτισμένα εγχειρίδια με σύγχρονο περιεχόμενο και υποστηρίζει όλες τις παράλληλες πολιτισμικές δραστηριότητες των σχολικών μονάδων (γιορτές και εκδηλώσεις με τη διδασκαλία και οργάνωση χορωδίας, ορχήστρας, κτλ.). Κυρίως, όμως, δίνει διεξόδους δημιουργικές σε πλήθος νέων, αντίστοιχες των οποίων πολύ δύσκολα μπορούν να προσφέρουν άλλα μαθήματα.

Κύριε Υπουργέ,

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, που η ευρύτατη και βαθύτατη κρίση (όχι μόνο οικονομική) έχει σαρώσει τα πάντα και έχει πια μετασχηματιστεί σε βαθύ κοινωνικό κλονισμό και κρίση αξιών, υπάρχει η ανάγκη της ανθρωπιστικής αγωγής, της καλλιέργειας και του πολιτισμού, προκειμένου να κρατηθεί ζωντανή στην ψυχή της νέας γενιάς η ελπίδα για την Αναγέννηση και την Πρόοδο. Από όλους τους λαούς και τα έθνη, μόνον όσα στήριξαν τις ελπίδες τους και επένδυσαν στην ουσιαστική και ανθρωπιστική εκπαίδευση μπόρεσαν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να επανακτήσουν τις δυνάμεις τους.

Αξίζει να τονιστεί, ότι πέραν των ανωτέρω, οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα που προωθούνται θα οδηγήσουν στην ανεργία χιλιάδες εκπαιδευτικών των κλάδων ΠΕ16 (Μουσικής) και ΠΕ08 (Εικαστικών), οι οποίοι, όπως γνωρίζετε, είναι κατά τεκμήριο οι πλέον καλλιτεχνικά ευαισθητοποιημένοι, εκ των ελαχίστων που δεν μπορούν να βρουν άλλες πηγές εισοδήματος, και αγωνίζονται υπό αντίξοες συνθήκες (συχνά μετακινούμενοι καθημερινά από Σχολείου εις Σχολείο για να συμπληρώσουν το πρόγραμμά τους) για να δώσουν μια πολιτιστική πνοή στα Σχολεία μας. Ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει κανείς για την ανάγκη μείωσης του προσωπικού του Ελληνικού Δημοσίου (λόγω Μνημονίου κλπ), εδώ πρόκειται, κατά τη γνώμη μας, για κατάφωρη αδικία!

Μια ακόμη μεσοπρόθεσμη συνέπεια των αποφάσεων αυτών, αν υλοποιηθούν, θα είναι και η καταδίκη σε μαρασμό των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών των Ελληνικών Πανεπιστημίων, για τους αποφοίτους των οποίων η απασχόληση στην Σχολική Εκπαίδευση αποτελεί μια από τις κυριότερες επαγγελματικές διεξόδους. Μια τέτοια εξέλιξη θα συνεπιφέρει ανυπολόγιστες αρνητικές επιπτώσεις γενικότερα στο τοπίο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Με τα επιχειρήματα που σας εκθέσαμε τεκμηριώνεται επαρκώς ότι μια ενδεχόμενη υλοποίηση των δημοσιοποιούμενων αποφάσεων του Υπουργείου Παιδείας ως προς το ωρολόγιο πρόγραμμα των καλλιτεχνικών μαθημάτων θα έχει ουσιαστικές επιπτώσεις πολύ δυσμενέστερες από την όποια ενδεχόμενη (αν και αμφίβολη) στενά «οικονομίστικη» ωφέλεια.

Για τους λόγους αυτούς σας ζητούμε να μην προχωρήσετε στην εφαρμογή των εξαγγελθέντων μέτρων.

Οι Πρόεδροι και τα μέλη ΔΕΠ των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Μουσικολογικής Εταιρείας.

Οι Σύλλογοι Αποφοίτων των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών των Ελληνικών Πανεπιστημίων.

"Να μη φοβάσαι τίποτα"

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                                                         "Να μη φοβάσαι τίποτα"

                                                                       "Μη φοβού, μόνον πίστευε"
                                                                                         (Μάρκ. 5,36)

          Αν σκεφτείς το φόβο, θα δεις ότι δεν υπάρχει κάτι που είναι φόβος. Αυτό που υπάρχει είναι η χαρακτηριστική στάση μας απέναντι σε κάτι, στην οποία δίνουμε το όνομα του φόβου.  Έτσι δεν μπορούμε να περιγράψουμε με ακρίβεια  το φόβο. Καλύτερα να μιλήσουμε γι΄ αυτόν που φοβάται. Το ερώτημα , λοιπόν, δεν είναι , τί είναι ο φόβος, αλλά ποιος είναι αυτός που φοβάται.
        Ποιος φοβάται, λοιπόν,και γιατί; Σίγουρα φοβάται αυτός που βλέπει τον κίνδυνο που τον απειλεί, που δεν έχει εμπιστοσύνη σ΄ αυτούς που είναι εντεταλμένοι να τον φυλάξουν και το σπουδαιότερο αυτός που δεν πιστεύει πως τελικά άλλος κρατάει το τιμόνι στα χέρια Του.
       Πώς σκέφτεται λοιπόν καθένας από μας  και πως αντιμετωπίζει τους φόβους του, ανάλογα με το αν πιστεύει στο Θεό ή δεν πιστεύει; Ο Έλληνας, λόγω αισθήματος κατωτερότητας απέναντι στο δυτικό άνθρωπο, ακολουθεί τον δυτικό  τρόπο σκέψης, τον τρόπο  του σκεπτικισμού , δηλαδή  την τάση να αντιμετωπίζει τα πράγματα με δυσπιστία και αμφιβολία και με την αβεβαιότητα ως προς την ύπαρξη της ουσιαστικής αλήθειας. 
        Ο Έλληνας οδηγήθηκε στην άγνοια της διάκρισης του δυτικού πολιτισμού, σε τεχνολογικό και σε πνευματικό πολιτισμό και νομίζει ότι επειδή ο δυτικός κόσμος ανέπτυξε τεχνολογικό πολιτισμό, βρίσκεται πιο μπροστά και στον πνευματικό πολιτισμό και ακολουθεί τους δυτικούς και στο πνεύμα, στο οποίο οι Έλληνες υπερέχουν με τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό τους. Στην σύγχυση αυτή οφείλεται η κακοδαιμονία του νεωτέρου Ελληνισμού.
        "Απόψε θα πεθάνης , Κωνσταντή, έλεγε στον εαυτό του ο Κωνσταντίνος Κανάρης, όταν πυρπόλησε την τουρκική ναυαρχίδα. Γνώριζε ότι με το φόβο, το αγαθό που κινδυνεύει  είναι η ελευθερία. Το ίδιο σημαίνει και το "Ελευθερία ή θάνατος". Διαλέγοντας την ελευθερία δεν έχει να κάνει με εμάς ο φόβος, ακόμα κι ο μεγαλύτερος από όλους του φόβους, ο φόβος του θανάτου.
        Είναι διαφορετική η στάση μας απέναντι σ΄ αυτό που μας φοβίζει, αν έχουμε επίγνωση ότι σπουδαιότερο κι από το φόβο για οτιδήποτε, ακόμα και για τη ζωή μας, είναι το αγαθό της ελευθερίας και άνθρωποι παραδομένοιο στο φόβο τους, δεν είναι άξιοι της ελευθερίας.
        Η παράδοση στο φόβο σημαίνει ότι παραιτούμαστε από την ελευθερία μας.Στο φόβο στηρίζουν την εξουσία τους τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ο πιο πονηρός και ο πιο φοβερός εχθρός του ανθρώπου, ο διάβολος, στοχεύει με το φόβο στην κατάλυση της ελευθερίας. Καθετί που έχει στόχο την ελευθερία είναι πειρασμός του διαβόλου. Ή παραιτείσαι από την ελευθερία σου ή θα πάθεις το κακό που σε απειλεί. Αυτός είναι ο πειρασμός. Ποια είναι η απάντηση στον πειρασμό;
       Ο δυτικός αντιτάσσει την υλική ισχύ. Δεν θέλει να δει αυτό που κινδυνεύει πραγματικά, το δυνατό πνεύμα. Αγνοεί ότι αυτός που χάνει το ηθικό του χάνει τα πάντα. Πώς εξηγείται ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας, παρά μόνο ως απελπισμένη ενέργεια ανθρώπων που απώλεσαν το ηθικό τους. Μόνον ο ορθόδοξος ελληνικός λαός είναι εναντίον σε κάθε παρόμοια ενέργεια απελπισμένων ανθρώπων;
      "Πραγματικά , όσοι καθοδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού , αυτοί είναι παιδιά του Θεού.  Γιατί το πνεύμα που σας έδωσε ο Θεός δεν εμπνέει φόβο για το Θεό ούτε κάνει τους ανθρώπους δούλους,  αλλά παιδιά του Θεού. Αυτό το Πνεύμα μας δίνει το θάρρος να λέμε το Θεό:"Αββά, Πατέρα μου!" Το ίδιο το Πνεύμα του Θεού διαβεβαιώνει το δικό μας πνεύμα πως είμαστε παιδιά του Θεού." (Ρωμ. 8, 14-16).
      Το πνευματικό θεμέλιο του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού είναι ο Ιησούς Χριστός. Αντίθετα το πνευματικό θεμέλιο των δυτικών είναι η υλική ισχύς απέναντι στον πειρασμό του φόβου. Ο δυτικός κόσμος στρέφει απεγνωσμένα τα βλέμματά του στον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό!
      Γιατί να μη φοβάσαι τίποτα; Γιατί αν είμαστε συνεπείς με την Πίστη μας, θα διατηρούμε πνεύμα θάρρους, αντί δειλίας. Θα χαιρόμαστε γιατί ο Κύριος ζει, όπως χαίρονταν ο κόσμος, πλην των Φαρισαίων, που έβλεπε τον Ιησού να θεραπεύει αυτούς που προσέρχονταν σ΄Αυτόν και ζητούσαν την βοήθειά Του.
      Κάποτε ο Κύριος θεράπευσε μια άρρωστη γυναίκα που έπασχε από την ασθένειά της πολλά χρόνια. Ο αρχισυνάγωγος αγανάκτησε γιατί ήταν μέρα Σάββατο. "Να μην έρχεστε", είπε στον όχλο, "το  Σάββατο να θεραπεύεστε. Να έρχεστε τις εργάσιμες ημέρες, όχι το Σάββατο."
      Ο Κύριος του είπε:" Υποκριτή, το Σάββατο λύνεις  το  βόδι για να το ποτίσεις. Η θυγατέρα αυτή του Αβραάμ,  που ο σατανάς την έχει δεμένη δέκα οχτώ χρόνια , δεν πρέπει να λυθεί απ΄ το δεσμό της;" "Και ταύτα λέγοντος" γράφει ο Ευαγγελιστής "κατησχύνοντο πάντες οι αντικείμενοι αυτώ, και πας ο όχλος έχαιρεν επί πάσι τοις ενδόξοις τοις γινομένοις υπ΄ αυτού".
     
      
       
         
       
                  

Ποιος γνησίως μεριμνά;

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                                                         Ποιος γνησίως μεριμνά;

        Ποιος γνησίως μεριμνά για τους όχλους; Το ερώτημα δεν είναι δικό μου; Είναι του Αποστόλου Παύλου, πριν 2000 χρόνια, στην επιστολή του προς τους Φιλιππησίους. Και είναι τόσο σύγχρονο σαν να αναρωτιούμαστε εσύ κι εγώ. Δεν έχει σημασία που τους όχλους τους ονομάζουν κατ΄ ευφημισμόν, λαούς. Ποιος μεριμνά, λοιπόν, για τους όχλους, αναρωτιέται στην επιστολή του; Κανείς γνησίως δεν μεριμνά για τους όχλους, λέει ο Απόστολος Παύλος. "Οι πάντες τα εαυτών ζητούσι".
      Ο Απόστολος Παύλος αναρωτιέται, όπως ο πατέρας για τα παιδιά του, γεμάτος στοργή. Μήπως όλοι του οι κόποι, οι αγώνες , οι θυσίες, πήγαν χαμένες. Γνωρίζει ότι αγωνίστηκε μέσα σε μια γενεά σκολιά και διεστραμμένη. Γνωρίζει ότι δεν έτρεξε μάταια και δεν κοπίασε μάταια.Λόγον ζωής τους μετέδωσε. Με φόβο και τρόμο να κατεργάζονται τη σωτηρία τους. Ο Θεός είναι που θέλει και ενεργεί μέσα τους. Λόγον ζωής έχουν για την ημέρα του Χριστού.
     "Ελπίζω" συνεχίζει στην επιστολή του " με τη βοήθεια του Ιησού Χριστού, να σας στείλω σύντομα τον Τιμόθεο, για να πάρω θάρρος μαθαίνοντας τα νέα σας. Γιατί κανέναν άλλον δεν έχω τόσο έμπιστο, που να φροντίζει πραγματικά για τα ζητήματά σας. Όλοι φροντίζουν να κάνουν αυτά που αρέσουν στον εαυτό τους κι όχι στον Ιησού Χριστό.  Ξέρετε ότι ο Τιμόθεος απέδειξε έμπρακτα την αξία του. δούλεψε μαζί μου για τη διάδοση του ευαγγελίου και με βοήθησε όπως ένα παιδί τον πατέρα του."
      Κάποτε ένας πνευματικός φίλος μου είπε αυτά τα λόγια που τα θυμάμαι πάντοτε: "Αυτό που κάνουν στο πνευματικό επίπεδο σήμερα, θα το κάνουν στο πραγματικό επίπεδο αύριο". Εννοούσε ότι η σύγκρουση είναι πνευματική, σύγκρουση πολιτισμών, η οποία εκδηλώνεται κατόπιν στην πραγματική ζωή. Με άλλα λόγια ό,τι συμβαίνει στη ζωή συνέβη προηγουμένως στον πνευματικό κόσμο. Θα μπορούσαμε  να θεραπεύσουμε τις ασθένειες ενόσω ακόμα είναι στο νου και στην ψυχή,  πριν ακόμα εμφανιστούν  στο σώμα.
     Στο ευαγγέλιο, στο κεφάλαιο που γράφει για τη θεραπεία του λεπρού, ο ευαγγελιστής Λουκάς, που ήταν γιατρός το επάγγελμα, κάνει διάκριση στα δύο αυτά στάδια, το πνευματικό και το πραγματικό. Οι όχλοι, λέει, προσήρχοντο στον Ιησού, για δύο λόγους, για να ακούσουν τη διδασκαλία και για να θεραπυτούν από τις ασθένειες από τις οποίες έπασχαν. Γράφει επί λέξει:
     " Και εγένετο εν τω είναι αυτόν εν μιά των πόλεων και ιδού ανήρ πλήρης λέπρας. και ιδών τον Ιησούν, πεσών επί πρόσωπον εδεήθη αυτού λέγων. Κύριε, εάν θέλης, δύνασαί με καθαρίσαι. και εκτείνας την χείρα ήψατο αυτώ ιπών. θέλω, καθαρίσθητι. και ευθέως η λέπρα απήλθεν απ΄ αυτού.(...) διήρχετο δε μάλλον ο λόγος περί αυτού και συνήρχοντος όχλοι πολλοί ακούειν και ραπεύεσθαι υπ΄ αυτού από των ασθνειών αυτών. αυτός δε ην υποχωρών εν ταις ερήμοις και προσευχόμενος"
      (Ο Ιησούς βρισκόταν κάποτε σε μια πόλη. Ένας άνθρωπος γεμάτος λέπρα, μόλις τον είδε, έπεσε με το πρόσωπο στη γη και τον παρακαλούσε:" Κύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις από τη λέπρα". Εκείνος άπλωσε το χέρι του, τον άγγιξε και είπε¨: "Θέλω. να καθαριστείς από τη λέπρα". Αμέσως η λέπρα έφυγε από πάνω του.  (....) Η φήμη του , λοιπόν, απλωνόταν όλο και περισσότερο, και πλήθος ανθρώπων πήγαιναν κοντά του να τον ακούσουν και να τους θεραπεύσει απ΄  τις αρρώστιες τους. Εκείνος  όμως αποσυρόταν σε ερημικά μέρη και προσευχόταν).
     Η μάθηση που παρέχει σήμερα η Εκπαίδευση έχει στόχο εκτός από τη μετάδοση γνώσεων και την μόρφωση των νέων στο πνευματικό επίπεδο; Είναι η εσωτερική καλλιέργεια στόχος της Εκπαίδευσης; Οι επιστήμονες κατέκτησαν την πολιτική. Μεριμνούν οι επιστήμονες για τους λαούς;
    
       
       

    

ΟΧΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΟΝΗΡΟ;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Για να νικήσεις τη σημερινή ψευτιά, την κλοπή, την απάτη, πρέπει να γίνεις ψεύτης, κλέφτης, απατεώνας; 

Αυτό κάνουν οι επαναστάσεις! Οι λαοί που περιμένουν τη θεραπεία των δεινών τους, απλώς αλλάζουν αρρώστια! 

Η Εντολή είναι να μην χρησιμοποιήσεις εναντίον του πονηρού τις μεθόδους του πονηρού. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου "μη αντιστήναι τω πονηρώ"!

Ο Κύριός μας για να μην υπάρξουν θύματα έγινε θύμα ο Ίδιος!

"ΟΡΑΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

''Οράτε και προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων". Κανείς πια δεν μας μιλάει, όπως ο Ιησούς, με αυτή τη στοργή και την τρυφερότητα!

Ο Κύριος εννοεί να προσέχουμε να μην παρασυρθούμε απο τη διδασκαλία των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων. Οι Φαρισαίοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός και οι Σαδδουκαίοι ότι ανασταίνονται οι νεκροί.

Πέντε χιλιάδες άντρες χώρια οι γυναίκες και τα παιδιά στρώθηκαν καταγής και έφαγαν τους άρτους. Το ίδιο στρώθηκαν και έφαγαν οι πατέρες τους στην έρημο.

Όλα αυτά είναι παραβολές για μας. Να προσέξουμε να μην μιμηθούμε τί έκαναν οι Εβραίοι στην έρημο: "Εκάθισεν ο λαός φαγείν και πιείν και ανέστησαν παίζειν". 'Ολα αυτά είναι υποδείγματα για να μην γίνουμε επιθυμητές κακών, όπως εκείνοι.Να μην παίζουμε με πράγματα που δεν είναι για παιχνίδι.