Ο φόβος ως μέσον χειραγώγησης

Ο ΦΟΒΟΣ ΩΣ ΜΕΣΟΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ Αρνείσαι την ύπαρξη του ιού; με ρωτάει κάποιος γνωστός μου επιστήμων. Δεν αρνούμαι την ύπαρξη του ιού. Αρνούμαι το φόβο ως μέσον χειραγώγησης. Η απειλή είναι ποινικό αδίκημα. Δεν θέλω να με απειλεί κανείς και να με προκαλεί φόβο και ανησυχία, για οποιοδήποτε λόγο. Απαιτώ σεβασμό της ελευθερίας. Χθες στις πλατείες περιφερόταν μια κάμερα και έπαιρνε εικόνες. Εμένα πάντως με πήρε, τη στιγμή που καθόμουν στο σιντριβάνι της πλατείας Ταχυδρομείου. και ανάσαινα τα ευεργετικά αρνητικά ιόντα, που εκπέμπουν τα νερά. Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ Είναι απίστευτο. Η ψυχή είναι ένα με το σώμα. Οι άγιοι λένε πως η ψυχή και το σώμα είναι ένα, όπως η φωτιά είναι ένα με το αναμμένο σίδερο. Λένε επίσης πως ότι δίνεις στην ψυχή, η ψυχή το μεταδίδει αμέσως στο σώμα. Σε μια σωματική άσκηση, παρατήρησα ότι το βάρος του σώματός μου μετακινήθηκε στα χέρια μου, για να πέσει λιγότερο βάρος στα πόδια μου., γιατί πριν λίγο καιρό είχα τραυματιστεί στο δεξί μου πόδι. Μια άλλη παρατήρηση, είναι στο βάρος των νεκρών σωμάτων: πόσο βαριά γίνονται τα σώματα των νεκρών, που σημαίνει ότι η ψυχή κρατάει το βάρος του σώματος! ΑΝΤΙΔΟΤΑ ΣΤΟ ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Να κάνεις τα πάντα σαν άσκηση. Αν είσαι αισθητική φύση, να κάνεις τα πάντα σαν τέχνη. Η τέχνη κάνει τα πράγματα ανάλαφρα. Τέχνη που σου δίνει βάρος δεν είναι τέχνη. Στην άσκηση και στην τέχνη, έχει σημασία η πίστη. Πρέπει να πιστεύουμε στην άσκηση και στην τέχνη. Πρέπει να είναι η καρδιά μας ανοιχτή. "Χωρίς αγάπη δε γίνεται", λέει μια παροιμία.! Οι άγιοι λένε ότι την εποχή αυτή θα διαλέξεις ανάμεσα στον ασκητισμό και στην σχιζοφρένεια. ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ, Η ΑΣΚΗΣΗ Αν κλειστούμε στα διαμερίσματα, δεν θα πεθάνουμε από πλήξη. Θα διατηρήσουμε το πνεύμα μας δυνατό! Όποιος κρατάει το ζωογόνο πνεύμα δυνατό, δεν έχει θέση στο θάνατο. Δεν θα πεθάνουν όσοι θέλουν να ζήσουν. Θα κάνουμε αναγωγή από το χαμηλό πνευματικά επίπεδο της αέναης τηλοψίας, στο ανώτερο επίπεδο της άσκησης.! Πώς θα το κάνουμε αυτό; Αν έχετε λίγη υπομονή, θα δείτε πώς γίνεται. Εννοώ το περπάτημα στο δωμάτιο ως άσκηση. Η άσκηση διαφέρει από την ακινησία, όσο διαφέρει το τραγούδι από το πεζό. Στην εκκλησία ο ψάλτης ψάλλει τρεις και τέσσερις ώρες συνεχώς. Αν διάβαζε πεζό τρεις και τέσσερις ώρες συνεχώς, θα πέθαινε. Τα καλλικέλαδα πουλιά κελαΪδούν όλη μέρα, ενώ οι κόρακες βγάζουν μόνο μερικές κραυγές. την ημέρα. Αυτό τους αρκεί. Αν έχουμε κορακίσιο πνεύμα, θα μας αρκεί να χαμολάμε μερικές φορές το χρόνο. Ο καϋμένος ο Δαβίδ, όταν ένιωθε μοναξιά, παρομοίαζε τον εαυτό του με νυχτοκόρακα. Πώς θα μετατρέψουμε το περπάτημα στο δωμάτιο, σε άσκηση του σώματος και της ψυχής Όχι το περπάτημα πάνω κάτω ή γύρω γύρω, σαν τα άγρια θηρία στα κλουβιά., Θα περπατάμε σε νοητό οχτώ, και θα συνδέσουμε τις συλλαβές των λέξεων της προσευχής του Ιησού, με τα βήματα. Σε μια δυο εβδομάδες θα μας αρέσει και θα θέλουμε να ασκούμαστε όλη μέρα!

Αναγωγή

Θυμάμαι, όταν θέλησα να γραφτώ στη Θεολογική Σχολή , με το πτυχίο της νομικής,, χωρίς εξετάσεις, με κάλεσε στο γραφείο του ο πρύτανης , που ήταν θεολόγος και με ρώτησε, γιατί θέλω να σπουδάσω θεολογία αφού εργάζομαι ήδη, ως ασκούμενος δικηγόρος. Εργαζόμουν, αλλά ήθελα να μάθω για την νοερά προσευχή. Η εργασία σου είναι προσευχή, είπε. Μετά από πολλά χρόνια κατάλαβα, ότι εννοούσε, ότι μπορώ να κάνω αναγωγή από ένα επίπεδο σε άλλο και συγκεκριμένα από το επίπεδο της δικηγορίας, στο επίπεδο της προσευχής. Οι άγιοι λένε, ότι μπορούν να γίνουν όλα νοερά προσευχή. Σε μένα, τώρα, το περπάτημα είναι προσευχή. Θα ήθελα όλη τη μέρα να περπατώ, αλλά τα πόδια μου διαμαρτύρονται

Η άρχουσα τάξη και ο λαός

Όταν η άρχουσα τάξη σφάλλει, τα σφάλματά της τα πληρώνει, δυστυχώς και ο φτωχός λαός! Παράδειγμα ο λαός των Ισραηλιτών. Γράφει το Λεξικό: "Οι Ισραηλίται, ήτοι το βασίλειον των δέκα φυλών, άμα τω χωρισμώ αυτών την ειδωλολατρείαν ασπασάμενοι, και την αθεϊαν καλλιεργήσαντες, τάχιστα περιήλθον νεις διαφθοράν ηθών και εκ ταύτης εις εθνικήν παραλυσίαν. Διά ταύτα ετιμωρήθησαν πρώτα μεν δια ξίφους, δεύτερον δια λιμού και άλλων κακών, και τρίτον, επανειλημμένως εξελεγχθέντες, και έτι μάλλον σκληρύναντες τους τραχήλους αυτών, τέλειον κατεστράφησαν άνευ ελπίδος σωτηρίας. Διακόσια πενήντα τέσσερα έτη διήρκεσεν η βασιλεία του Ισραήλ , 975-721 π.Χ. (..) Αιχμαλωτισθέντες ουδέποτε επανήλθον, ουδ' απετέλεσαν ίδιον έθνος." (Γ.Κωνσταντίνου, Λεξικόν Αγίων Γραφών, σ.482) Τί μας λέει η ιστορία αυτή του αρχαίου Ισραήλ; Αν είχε τη δύναμη ο φτωχός λαός, αν υπήρχε αληθινή δημοκρατία, έπρεπε να αφήσει την άρχουσα τάξη να ακολουθήσει τις επικίνδυνες λατρείες της και να μείνει πιστός στον αληθινό Θεό. , αντί να την ακολουθεί και να την μιμείται. Διαβάζοντας την ιστορία αυτή, σκέφτομαι μήπως και οι σημερινοί Έλληνες, μιμούμενοι την άρχουσα τάξη στην αθεΐα της ,παραδοθούμε σε βάρβαρο λαό, για να κλάψουμε πικρά, που δεν μας άρεσε ο Χριστός! Μόσχος Λαγκουβάρδος

Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ,

΄Στήτω ο ήλιος κατά Γαβαών" Οι Τούρκοι πρέπει να δουν ένα θαύμα για να σταματήσουν. Σαν αυτό που είδαν οι αντίπαλοι των Ισραηλιτών , το θαύμα που ζήτησε ο αρχηγός τους , ο Ιησούς του Ναυή. Ο Ιησούς του Ναυή προσευχήθηκε στο Θεό, να κάνει ένα θαύμα, για να φοβηθούν οι εχθροί τους. Κι ο Θεός έκανε το θαύμα, σταμάτησε τον ήλιο μια μέρα. Οι εχθροί φοβήθηκαν και νικήθηκαν. Ένα θαύμα πρέπει να ζητήσουμε και οι Έλληνες από το Θεό.: Να βρουν το θάρρος οι κυβερνώντες να πουν ξεκάθαρα στους Τούρκους, ότι η ανοχή τελείωσε, και το λόγο έχει η νόμιμη άμυνα δια των όπλων . Τελεία και παύλα! Μόσχος Λαγκουβάρδος

Ποιός διοικεί την ελληνική οικογένεια

Ποιος διοικεί την ελληνική οικογένεια ; Τη διοικεί ο πατέρας ή μήπως την διοικεί η μητέρα; Δεν μιλάμε για τους παππούδες, διότι απομακρύνθηκαν από την οικογένεια. Με ποιο τρόπο την διοικεί όποιος κι αν είναι ο αρχηγός της ελληνικής οικογένειας; Ποιος τρόπος είναι ο καλύτερος τρόπος για να υπάρχει ενότητα μεταξύ των μελών της , ειρήνη, ομόνοια και αγάπη; Στην Ορθόδοξη Παράδοση η οικογένεια είναι ενωμένη, αν έχει το Χριστό, αν είναι ο Χριστός η κεφαλή του πατέρα ή της μητέρας, όταν δεν υπάρχει πατέρας. Όταν όμως λείπει ο Χριστός απ’ την οικογένεια, κανένας δεν απολαμβάνει το σεβασμό των μελών της. Λείπει η κατανόηση και η ενότητα στην οικογένεια. Με το Χριστό ο πατέρας ή η μητέρα διοικούν την οικογένεια συνειδητά, και κανείς δεν αφήνει το ασυνείδητό του ανεξέλεγκτο . Είναι όντως παράδοξο, αλλά συμβαίνει σε πολλές οικογένειες ο πατέρας και η μητέρα να έχουν χάσει τον έλεγχο της οικογένειας, και έχουν αφήσει να διοικούν τα παιδιά τους, δηλαδή ο επαναστατημένος ανήλικος. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις ο ανήλικος εκμεταλλεύεται την απουσία των ενηλίκων και ασυνείδητα χρησιμοποιεί τις αδυναμίες των γονέων του. Ξέρει ποια είναι τα αδύνατα σημεία τους και πατώντας επάνω σ’ αυτά τους χειραγωγεί, όπως ο αρχηγός την ομάδα του, βλάπτοντας συχνά τον ίδιο τον εαυτό του. Αν π.χ. βλέπει πως το αδύνατο σημείο των γονέων του είναι ο φόβος τους μην αρρωστήσει, χρησιμοποιεί αυτόν τον φόβο τους, αρρωσταίνοντας , μόνο και μόνο, για να έχει την οικογένεια υπό τον έλεγχό του. Οι γονείς αγνοούν την χειραγώγησή τους και θεωρώντας ότι ο ανήλικος έχει πρόβλημα, χτυπούν την πόρτα του ψυχολόγου, αντί να δουν ότι το πρόβλημα το έχουν οι ίδιοι, επειδή δεν έχουν μέσα τους το Χριστό. Δεν γνωρίζουν την πραγματική αγάπη , την οποία περιορίζουν στην συναισθηματική αγάπη Η ψυχή του παιδιού νιώθει την απουσία των γονέων του και επαναστατεί. Το παιδί αυτό συμπεριφέρεται με τρόπο επικίνδυνο για τον εαυτό του. Ο ψυχολόγος, αν δεν είναι πιστός, δεν θα καταλάβει ότι η αιτία είναι η απιστία των γονέων και η πνευματική τους απουσία από την οικογένεια. Στην περίπτωση αυτή δεν θα δυνηθεί να βοηθήσει το παιδί , αλλά θα φορτώσει στους ώμους του , ένα ακόμα πρόβλημα, αντί να το λύσει. Το ωραίο είναι ιερό ! Όλα είναι μάταια, λέει το βιβλίο του Εκκλησιαστή. Συγγραφέας του είναι ο βασιλιάς Σολωμόντας. Αν δεν εμβαθύνουμε στο περιεχόμενό του, θα το θεωρήσουμε σαν το πιο απαισιόδοξο βιβλίο που γράφτηκε ποτέ. Αρχίζει με το στίχο ,«ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης»; Κατά τον Εκκλησιαστή, είναι μάταιος ο «κτιστός κόσμος», τα πράγματα που συνήθως κυνηγούν οι άνθρωποι. Μάταιη είναι η στενοχώρια και το άγχος για τα πράγματα που δεν θα τα πάρουμε μαζί μας όταν φύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Κι όμως δεν υπάρχει σπίτι να μην έχει άγχος και στενοχώρια για τα πράγματα. Παλιά άγχος είχαν μόνον οι πλούσιοι. Οι φιλόσοφοι της αρχαίας στοάς και οι κυνικοί ήθελαν να είναι φτωχοί, για να μην νιώθουν άγχος και στενοχώρια. Το ωραίο δεν συμβαδίζει με την ιδιοτέλεια. Για να δεις ένα πράγμα ωραίο ,πρέπει να μην σκέφτεσαι τι έχεις να κερδίσεις. Το ωραίο είναι δωρεά της άκτιστης χάρης του Αγίου Πνεύματος: είναι ο Θεός μέσα μας. Μάταιος είναι ο υλισμός , η υλιστική νοοτροπία. Ο υλισμός δημιουργεί αδιέξοδα ,αλλά τίποτε δεν είναι αδιέξοδο στην πίστη. Η πίστη στο Θεό είναι δύναμη ζωής. «Εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν. Και αυτός εξουδενώσει τους εχθρούς ημών».(Ψαλμ.107) Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η Τουρκία απειλεί να εξαφανίσει την Ελλάδα. Δημιουργεί στρατια ειδική για επιθετικό πόλεμο κατά της Ελλάδος,, εξοπλίζεται με τα τελευταία όπλα ολοκληρωτικής καταστροφής. Γιατί το κάνει αυτό; Το πιο πιθανό είναι για να τρομάζει την ανθρωπότητα και να την αναγκάζει να αγοράζει όπλα. Είναι ένας τρόπος να σου βάζουν το χέρι στην τσέπη και να σε ληστεύουν και με τη θέλησή σου. Έτσι γίνεται όταν οι πολιτικοί χρησιμοποιούν τον τρόμο, για να χειραγωγούν τους λαούς, και να τους μετατρέπουν σε δούλους. Δεν θέλουν χρήματα γιατί τα έχουν, αφού όλοι οι λαοί είναι καταχρεωμένοι. Θέλουν την υποταγή του ανθρώπου. Έχουν τα σχέδιά τους αλλά έχει και ο Θεός τα σχέδιά του. Και όταν ετοιμάζονται να θριαμβεύσουν, θα δουν ότι έπαθαν πανωλεθρία Μοσχος Λαγκουβάρδος moschoblog.blogspot.com

Μη φοβάσθε έναν πληθυσμό χωρίς ιδανικά ειρήνης και δικαιοσύνης.

«Τι εγκαυχά εν κακία ο δυνατός, ανομίαν όλην την ημέραν ;αδικίαν ελογήσατο η γλώσσα σου. Ωσεί ξηρόν ηκονημένον εποίησας δόλον. Ηγάπησας κακίαν υπέρ αγαθωσύνην, αδικίαν υπέρ το λαλήσαι δικαιοσύνην.Δια τούτο ο Θεός καθέλοι σε εις τέλος. Εκτίλαι σε και μεταναστεύσαι σε από σκηνώματός σου και το ρίζωμά σου, εκ γης ζώντων.» (Ψαλμ.51) (Διατί αλαζονευεσαι διά την κακίαν σου, ω δυνατέ, ώστε να διαπράτης ανομίας με θρασύτητα και να παραβαίνεις όλη την ημέραν τον νόμον του Θεού; (…) Ο Θεός θα σε κατακρημνίσει, θα σε ξερριζώσει, εντελώς, θα σε μαδήσει και θα σε γυμνώσει από όλα όσα έχεις.) Τα δυνατά φύλλα της βαμβακιάς ξεραίνονται γρηγορότερα και τα δυνατότερα ζώα στον πλανήτη κινδυνεύουν περισσότερο να εξαφανιστούν. Στην Ελληνική μυθολογία οι γίγαντες εξαφανίζονται επειδή όταν πέφτουν δεν ξανασηκώνονται. Ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποιεί το πλήθος του στρατεύματος του Δαρείου εναντίον του και το κατανικά με το συγκριτικά ολιγάριθμο στρατό του. Η Ελλάδα να μην φοβάται τον μεγαλύτερο πληθυσμό της Τουρκίας. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός δεν κάνει ισχυρότερη μια χώρα. Όπως δεν έκανε ο μεγαλύτερος πληθυσμός των Περσών ισχυρότερη την Περσία από την Ελλάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός δεν κάνει ισχυρότερη μια χώρα, αν ο πληθυσμός αυτός δεν αποτελείται και από καλύτερη ποιότητα. Στη σύγκρουση των πολιτισμών νικάει ο ανώτερος ποιοτικά πολιτισμός. Χίλιοι βλάκες δεν κάνουν έναν ευφυή άνθρωπο. Τα πενήντα ελάφια με αρχηγό ένα λιοντάρι νικούν τα πενήντα λιοντάρια με αρχηγό ένα ελάφι. Το λιοντάρι- αρχηγός είναι τα ιδανικά που μετατρέπουν τα ελάφια σε λιοντάρια. Πολλοί λένε να μην φοβούμαστε τον μεγαλύτερο πληθυσμό του αντιπάλου, αλλά δεν λένε γιατί να μην τον φοβούμαστε. Δεν πρέπει να τον φοβούμαστε, διότι ο μεγαλύτερος πληθυσμός μπορεί να στραφεί εναντίον της Τουρκίας, όταν ύπάρχει η σωστή στρατηγική. Ο Μέγας Αλέξανδρος έστρεψε τον μεγαλύτερο πληθυσμό του Δαρείου εναντίον του. Το ίδιο έγινε με τη μάχη της Σαλαμίνος: Τα μικρά πλοία των Ελλήνων νίκησαν τα μεγάλα πλοία των Περσών. Η Τουρκία έχει μεγαλύτερο πληθυσμό από την Ελλάδα , αλλά είναι μια χώρα υπό διάλυση και έχει ανάγκη, να διαθέτει όλες τις δυνάμεις της να τον συγκρατήσει. Στην καταστροφή ευχόμαστε να είμαστε λιγότερο εκτεθειμένοι. Οι Τούρκοι αυτή τη στιγμή είναι εκτεθειμένοι υλικά και ηθικά παντού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν ένας γενικός πόλεμος με την Ελλάδα. Απλώς θέλουν τα λεγόμενα "θερμά επεισόδια, για να αναγκάσουν την Ελλάδα σε διαπραγμάτευση σε θέματα, τα οποία ουδέποτε τίθενται υπό διαπραγμάτευση. «Ιδού άνθρωπος, ος ουκ έθετο τον Θεόν βοηθόν αυτού, αλλ’ επήλπισεν επί το πλήθος του πλούτου αυτού και ενεδυναμώθη επί τη ματαιότητι.», λέει ο Δαβίδ.

Πολλοί υπερεκτιμουν τη γνώση

Πολλοί έχουν υπερεκτιμήσει τη γνωστική τους λειτουργία, ενώ θα μπορούσαν να εμπιστευθούν περισσότερο την αγάπη. Έτσι ζητούν για όλα αποδείξεις ακόμα και για την πίστη και την αγάπη. Ως πίστη και αγάπη δεν εννοούμε τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα στηρίζονται στην ευχαρίστηση. Στα συναισθήματα ό,τι μας δίνει ευχαρίστηση, υπάρχει. Ό,τι δεν μας ικανοποιεί δεν υπάρχει. Ο συναισθηματισμός είναι εμπόδιο στην πνευματική ζωή. Στην πνευματική ζωή "ον ο Θεός αγαπά, παιδεύει". Στο σημερινό κόσμο, επικράτησε το αγγλοσαξωνικό μοντέλο του ανθρώπου και εγκαταλείφθηκε από τους πολλούς η παιδεία της Ορθοδοξίας, διότι δεν στηρίζεται στο συναίσθημα, αλλά στο βίωμα. Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Ο δυτικός κόσμος απαλείφει τα εμπόδια. Βάφει τα πρόσωπα των νεικρών ροζ και δεν επιτρέπει στα παιδιά να δουν τους νεκρούς ή ακόμα και τους γέρους. Τους γέρους τους κλείνουν στους οίκους ευγηρίας και τους επισκέπτονται με τα παιδιά τους κάθε τέσσερις μήνες. Όταν είναι άρρωστοι τους επισκέπτονται κάθε δύο μήνες, με μια ανθοδέσμη. Οι γέροι βλέπουν τα εγγόνια τους στις αίθουσες αναμονής! Στον δυτικό κόσμο δεν θα αρέσει, φαντάζομαι, η ελληνική παροοιμία "κάθε εμπόδιο για καλό". Αποδείξεις ζητάει ο κόσμος ακομα και την αιώνια ζωή. Πώς αποδεικνύεται ότι υπάρχει ζωή μετά τον σωματικό θάνατο. Βιβλία γράφονται για κείνους που πέθαναν για λίγα λεπτά και επέστρεψαν στη ζωή. Ακόμα και η αστροφυσική ασχολείται να αποδείξει ότι δεν υπάρχει αιώνια ζωή. Αν και με το μυαλό των αστροφυσικών θα έπρεπε να βλέπουν σπίθες της αιωνιότητας από αυτήν ακόμα τη ζωή. Μόσχος Λαγκουβάρδος moschoblog.blogspot.com

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

"Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου. άσομαι και ψαλώ τη δόξη μου (...) Εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν και αυτός εξουδενώσει τους εχθρούς ημών.." Ψαλμ. 107 Ζούμε στην εποχή του φόβου. Πόλεμοι, αρρώστειες, πείνα, επιδρομές αλλοφύλων, αιφνίδιοι θάνατοι, δουλεία, μας απειλούν. Είναι ευτυχισμένοι εκείνοι που δεν φοβούνται. Ο άνθρωπος ένιωσε το φόβο, απ' την αρχή, ενόσω ακόμα ο Αδάμ βρισκόταν στον Παράδεισο. Είναι το πρώτο αίσθημα της πτώσης του ανθρώπου. Τώρα , πρέπει να βρούμε τον τρόπο, να ξαναγυρίσουμε στην πρώτη κατάσταση, πριν την πτώση. Κι ο μόνος τρόπος είναι η προσευχή και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Υπάρχουν άνθρωποι που διασθητικά, στην μεγάλη λύπη τους, επιστρέφουν στα παιδικά τους χρόνια, στα χρόνια της αθωότητας , για να βρουν τη δύναμη, να την αντιμετωπίσουν, Ο Κύριος είπε στους Μαθητές Του, να μη φοβούνται αυτούς που μπορούν να σκοτώσουν το σώμα και δεν μπορούν να κάνουν τίποτε την ψυχή. Ποιοί μπορούν να σκοτώσουν την ψυχή; Τα πάθη μπορούν να σκοτώσουν την ψυχή. Ο φόβος είναι ένα από τα χειρότερα πάθη. Τώρα ζούμε στην εποχή του φόβου. Φοβούμαστε ΄την αρρώστεια, τον πόλεμο, την πείνα, και πιο πολύ από όλα το θάνατο. Φοβούμαστε όλα αυτά και πολλά άλλα, για τα οποία δεν υπάρχει φόβος. Και θα φοβούμαστε, γιατί ελάχιστα ξέρουμε ποιοί είμαστε ή και καθόλου. Πού είναι ο θησαυρός μας; Όπου είναι ο θησαυρός μας είναι και η καρδιά μας, δηλαδή το σύνολο της ανθρώπινης ύπαρξής μας. Είναι ανάγκη να γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Μόνον έτσι δεν θα φοβούμαστε τίποτε και κανέναν, παρά μόνον το Θεό. ΚΙ αφού δε φοβούμαστε παρά μόνο το Θεό, θα ετοιμαζόμαστε και για τότε που θα στείλει τον άγγελό Του να πάρει την ψυχή μας. Άραγε είναι αυτό που μας απασχολεί, το να έχουμε έτοιμη την ψυχή μας; Αν φοβούμαστε ακόμα και εκεί όπου δεν υπάρχει φόβος, αυτό σημαίνει ότι δεν μας μέλει να είναι έτοιμη ψυχή μας. Δεν είμαστε γρηγορούντες, σαν τους δούλους της Παραβολής, που ο Κύριος τους ονομάζει μακάριους (ευτυχισμένους) γιατί ετοιμάζονται περιμένοντας να κύριό τους. "Και υμείς ουν γίνεσθε έτοιμοι, ότι ή ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται." (Να είστε, λοιπόν, κι εσείς έτοιμοι, γιατί ο Υιός του Ανθρώπου θα έρθει την ώρα που δεν τον περιμένετε.) Μόσχος Λαγκουβάρδος moschoblog.blogspot.com

ΖΩΗ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ !

Στην παράδοσή μας, την νηπτική παράδοση, ο λαός μας γνωρίζει πότε κάτι γίνεται με την καρδιά και πότε όχι. Στην προσφορά π.χ. λέμε, "δεν το έδωσες με την καρδιά σου", όταν η προσφορά γίνεται από συνήθεια, τυπικά, μηχανικά. Δεν είναι "τέλεια" η πράξη που δεν γίνεται με την καρδιά". ¨"Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον, εκ σου του πατρός των φώτων", λέει η ευχή του ιερέως στη θεία λειτουργία. Οι ευεργεσίες του Θεού προς τον άνθρωπο γίνονται παντοτε με την καρδιά. Ποτέ δεν γίνονται τυπικά, χωρίς ουσία. Στην νηπτική παράδοση, ζεις με επίγνωση, διακρινεις αμέσως πότε κάτι γίνεται χωρίς την καρδιά, τυπικά. Μια από τις πιο σπουδαίες εντολές είναι η ζωή με επίγνωση. "Αγρυπνείτε δεόμενοι εν παντί", λέει ο Κύριος. Στην Κάλυμνο όπως και σε όλα τα νησιά , οι αποχαιρετισμοί στο λιμάνι , διαρκούν, απ τη στιγμή που σαλπάρει το πλοίο όσο διακρίνονται τα πρόσωπα άυτών που φεύγουν. Οι οικείοι που κατευοδώνουν τους δικούς τους σηκώνουν ψηλά το χέρι σε ένδειξη χαιρετισμού και οι γυναίκες συχνά κρατούν και κάποιο μαντίλι για να φαίνεται από μακριά. Το πλοίο ξεμακραίνει στη θάλασσα και τα χέρια και τα μαντίλια κουνιούνται ακόμα. Στο νησί δεν είναι εύκολοι οι αποχαιρετισμοί. Ο αποχαιρετισμός στο λαό μας είναι θάνατος. Στη δημοτική μας ποίηση, τα τραγούδια της ξενιτειάς είναι μοιρολόγια. Το πλοίο στην Κάλυμνο φεύγει για τον Πειραιά. Ο κόσμος ξυπνάει πολύ πρωί για να κατευοδώσει τους δικούς του που ταξειδεύουν. Ο αποχωρισμός , γίνεται με την καρδιά. Πολλά μάτια δακρύζουν. Σπανίως να δεις κάποιον να αποχαιρετάει τυπικά με το χέρι στο στόμα , για να κρύψει καποιο χασμουρητό. Αν και αυτό συμβαίνει καμιά φορά γιατί δεν χορταίνουν τον ύπνο. Αυτός ο αποχαιρετισμός δεν γίνεται με την καρδιά σου. Στη νηπτική παράδοση η ζωή είναι με όλη μας την καρδιά. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Οι αβάντες στα μέσα καταστροφής και τα ειρηνικά εργαλεία

Αβανταδόρος.σύμφωνα με το λεξικό, είναι αυτός που παίζει στο καζίνο με χρήματα της επιχείρησης για να προσελκύσει κι άλλους παίχτες. Στιην αγορά των όπλων π.χ. ο αβανταδόρος δημιουργεί με την επιθετική πολιτική του ,αγοραστές όπλων. Οι δικτατορίες ενισχύονται από τους κατασκευαστές των όπλων για να προκαλούν πολέμους και να κινείται η αγορά. Πώς της ήρθε η ιδέα της γειτονικής χώρας, μπροστά στην επικείμενη πτώχευσής της, να ανοίξει παντού μέτωπα πολεμικών συγκρούσεων; Δεν μπορεί άραγε κανείς να την σταματήσει στην επικίνδυνη για την ειρήνη συμπεριφορά της; Δεν θα μπορούσαν οι χώρες ,που την χρηματοδοτούν , να σταματήσουν την χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό της; Μήπως αντί του αφοπλισμού παράγινε ο ανταγωνισμός στην κατασκευή των φονικών όπλων και πρέπει με κάθε τρόπο, να κινηθεί η αγορά τους; Μήπως πλησιάζει ο καιρός που οι κατασκευαστές μέσων καταστροφής, θα κατασκευάζουν ειρηνικά εργαλεία όπως προφητεύουν οι προφήτες της Αγίας Γραφής; moschoblog.blogspot.com

Η χειρότερη τάξη

Η χειρότερη τάξη, κατά την άποψη του λαού μας, είναι η τάξη των "μορφωμένων". Αυτό σημαίνει η ελληνική λαϊκή παροιμία "το ψάρι βρωμάει απ΄ το κεφάλι". Γιατί άραγε πιστεύει ο λαός ότι "το ψάρι βρωμάει απ΄το κεφάλι;" Ο λαός το πιστεύει , διότι η σοφία του βασίζεται στην προσωπική του εμπειρία. Και ποια είναι η προσωπική εμπειρία των λαών της γης; Είναι η εμπερία ότι οοι λεγόμενοι μορφωμένοι, συνήθως, δεν έχουν την αληθινή μόρφωση της ψυχής. Οι δήθεν "μορφωμένοι" εννοούν "μόρφωση" τις γνώσεις του αναπτυγμένου μυαλού. Αλλά όταν το μυαλό αναπτύσσεται, δεν είναι πάντοτε προς το καλό. Όταν το μυαλό αναπύσσεται, συνήθως ,γίνεται πιο πονηρός. Έχουν αληθινή μόρφωση ψυχής οι "μορφωμενοι" των πολιτισμένων χωρών, οι οποίες επινοούν, κατασκευάζουν και εμπορεύονται όπλα; Ποιός ενθαρρύνει τον Τούρκο να απειλεί και να διαταράσσει την ησυχία και την ασφάλεια πλειάδος χωρών; Δεν είναι το θράσος του από την ενίσχυση των χωρών που κατασκευάζουν και εμπορεύονται τα όπλα; Ποιός έχει την ευθύνη για τους πολέμους; Μήπως κηρύσσουν τους πολέμους οι λαοί; Δεν είναι οι "μορφωμένοι", που με τις νόθες δήθεν δημοκρατίες αρπάζουν την εξουσία και αρχίζουν ή παύουν τους πολέμους;

Το χαμόγελο

Πόσο απέχει το χαμόγελο από το γέλιο. Ισχύει για το χαμόγελο το ρητό που λέγεται για τον χαζό που γελάει, "γελάει ο μωρός καν τι μη γελοίον ει" (γελάει ο χαζός ενώ δεν υπάρχει τίποτε για γέλια.); Άραγε είίναι χαζός κι αυτός που χαμογελάει χωρίς κάποια εμφανή αιτία; Οπωσδήποτε όχι. Στο ιαπωνικό χαμόγελο είναι ένδειξη ευγένειας, να χαμογελάει κανείς και στα λυπηρά πράγματα. Αλλα αυτό είναι κάτι διαφορετικό, γιατί είναι χαμόγελο τυπικό. Άλλο είναι το πονεμένο χαμόγελο, όταν κανείς χαμογελάει στον πόνο του. Που διαφέρει , λοιπόν, το χαμόγελο από το γέλιο; Νομίζω διαφέρει στο ότι το χαμόγελο δεν εκφράζει οποιαδήποτε κριτική αποτίμηση. Το χαμόγελο είναι μια έκφραση συναισθήματος, που δεν έχει να κάνει τίποτε, με την κριτική. Το χαμόγελο , όταν είναι γνήσιο. εκφράζει την καλή μας εσωτερική διάθεση. Αυτός που γελάει, βάζει τον εαυτό του πάνω από τους άλλους. Με αυτό το σκεπτικό αληθεύει αυτό που λέγεται, πως ο Ιησούς ποτέ δεν γέλασε.Το γέλιο προέρχεται από κάποιον μικρότερο ή μεγαλύτερο υποβιβασμό των άλλων. Ο Ιησούς δεν υποβίβασε κανένα. Αυτό σημαίνουν τα λόγια Του "μην κρίνετε΄ίνα μη κριθήτε". Ο Φρόϊντ ι στο ογκώδες σύγγραμμά του "Ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής", γράφε το εξής παράδειγμα για να καταδείξει ότι το γέλιο προκαλείται από κάποια υποτίμηση των άλλων. Αν, λέει ο Φρόϊντ, πάρει ο αέρας το καπέλο ενός ανθρώπου και γελάσουν δέκα άνθρωποι , αυτοί επιτρέπεται να γελάσουν με το θέαμα αυτό. Αν όμως γελάσει με το θεάμα δέκα ανθρωπων που τους πήρε ο αέρας τα καπέλα τους ,ο άνθρωπος αυτός κινδυνεύει. Οι δέκα μπορούν να δείξουν στον έναν ότι βάζουν τους εαυτούς τους πάνω απ΄ αυτόν. Ο ένας όμως δεν μπορεί να δείξει στους δέκα, χωρίς να κινδυνέψει, ότι βάζει τον εαυτό του πάνα από τους άλλους Ίσως σ' αυτό να στηρίζεται και η δημοκρατία, στην οποία ή πλειονότητα έχει την προτεραιότητα έναντι της μειονότητας. Είναι αξιοσημείωτο ότι μπορούμε να λέμε και να τραγουδάμε "το γελαστό παιδί", ενώ δεν μπορούμε να λέμε "ο γελαστός άντρας". Κάτι μας ενοχλεί, επειδή ο γελαστός άντρας δεν γίνεται αποδεκτός, χωρίς τίποτε άλλο, a priori. Ο άντρας μπορεί να γελάει, όταν υπάρχει κάτι για γέλια, αν δεν υπάρχει είναι χαζός ή ριψοκίνδυνος.΄Για το χαμόγελο, μπορούμε να χαμογελάμε και βέβαια με φειδώ. Οι άγιοι είναι χαμογελαστοί κάτω από τη σοβαρή έκφρασή τους. Αυτός είναι ο λόγος που η χαρούμενη διάθεση των αγίων ονομάζεται "χαρμολύπη". Οταν ένας άνθρωπος έχει μεσα στην καρδιά του τη χάρη του Θεού,το πρόσωπό του, λάμπει. Δεν μπορεί το πρόσωπό μας να είναι σκοτεινό, όταν η καρδιά μας είναι χαρούμενη. Το χαμόγελο που ομορφαίνει τα πρόσωπά μας είναι η λάμψη της χαρούμενης καρδιάς. Οι Φαρισαίοι για να πειράξουν τον Ιησού, τον ρώτησαν γιατί οι μαθητές του δεν νηστεύουν; Ο Ιησούς απάντησε, πως όταν ο νυμφίος είναι παρών, οι φίλοι του νυμφίου δεν μπορούν στη χαρά τους να νηστέψουν. ¨

Θεραπεία των αναμνήσεων

Είχα δει μια ταινία, δε θυμάμαι τώρα τον τίτλο της, νομίζω ήταν "Η λιακάδα του καθαρού μυαλού". Το θέμα της ταινίας ήταν η θεραπεία των αναμνήσεων. Είχαν βρει μια συσκευή που θεραπεύει τις αναμνήσεις, αλλά όχι για πάντα. "Η ανομία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός", λέει ο Δαβιδ. Με την εξομολόγηση θυμούμαστε τις αμαρτίες, αλλά δεν μας πονάνε. Με την συσκευή της ταινίας οι αναμνήσεις σβήνουν , αλλά κάποια στιγμή επανέρχονται στη μνήμη μας ,με τους νόμους του συνειρμού. Μια Κυριακή, στην εκκλησία του παλαιού νεκροταφείου,μετά που σχόλασε η θεία λειτουργία, ρωτώ μια γριούλα, αν θεραπεύονται ο οδυνηρές αναμνήσεις, τα ψυχικά και πώς θεραπεύονται και μου απάντησε, σαν να ήταν έτοιμη από καιρό, ότι θεραπεύονται. αν τις ξαναζήσουμε με το Χριστό. Καθόμαστε σε διπλανά στασίδια και πήρα το θάρρος να της μιλήσω, γιατί μου άρεσε η όλη εμφάνιση της αγράμματης γριούλας. Μόσχος Λαγκουβάρδος