31.7.13

ΟΙ ΑΓΙΟΙ

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Οι άγιοι δεν λένε τί να κάνεις, όπως εμείς όταν συμβουλεύουμε τους άλλους. Οι άγιοι δεν διδάσκουν από τα βιβλία. Μιλούν μόνο γι΄ αυτό που έζησαν οι ίδιοι και μόνο αν ερωτηθούν. Το να μιλάνε χωρίς να ερωτηθούν, το θεωρούν αργολογία.

Οι άγιοι δεν λένε τί να κάνεις αλλά πώς να το κάνεις. Παράδειγμα δεν λένε να μη φοβάσαι ,αλλά λένε και το πώς να μη φοβάσαι. Διάβαζα την Ιθάκη. Ο Καβάφης λέει δεν θα φοβάμαι αν δεν κουβαλώ μέσα μου τους Λαιστρυγόνας. Ποτέ δεν σκέφτηκα πώς δεν θα τους κουβαλώ μέσα μου.

Η βασική θεραπεία είναι αυτή της Εκκλησίας, η εξαγόρευση στον εξομολόγο, αν πιστεύεις. Η εξομολόγηση μοιάζει με τη θεραπεία που εφαρμόζει ο λαός, όταν θεραπεύει το δάγκωμα του σκορπιού με το δηλητήριο του σκορπιού.

Ο Θεός στην απιστευτη φιλανθρωπία Του μετατρέπει αυτό που μας αρωσταίνει μέσα μας σε φάρμακο που μας θεραπεύει όταν το βγάζουμε έξω με τη θέλησή μας. Όχι με την ανάκριση ή με τον ψυχολόγο ή τον ψυχαναλυτή. Γιατί όχι; Γιατί δεν πληρώνει κανείς κάποιον για να του ανοίξει την καρδιά του.

Με αυτήν την έννοια ακούστε τα λόγια της ηρωίδας του Μπέργκμαν στη Φθινοπωρινή Συμφωνία: "Αν μ΄αγαπήσει κάποιος όπως είμαι, ίσως τολμήσω να δω κι εγώ τον εαυτό μου όπως είναι." Ο πνευματικός είναι στη θέση του Ιησού που μας αγαπάει όπως είμαστε.



 Να μην οφείλετε σε κανέναν τίποτα εκτός από αγάπη", λέει ο Απόστολος Πα'υλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του κεφ.ΙΓ΄επ.. Η οφειλή της αγάπης είναι η μεγαλύτερη οφειλή, γιατί περιέχει όλες τις Εντολές. Αν προβάλουμε τη σκιά μας στους άλλους, τους κατακρίνουμε αντί να τους αγαπούμε. Αν δεν βγάζουμε από μέσα μας τη σκιά μας εμποδίζουμε την αγάπη. Αν αποφεύγουμε την εξομολόγηση,να μην περιμένουμε ότι θα έχουμε αληθινή αγάπη για κανέναν ακόμα και για τα παιδιά μας.

Με αυτήν την έννοια να καταλάβεις τί εννοεί ο Πασκάλ λέγοντας πως όλη η τραγωδία της ανθρωπότητας οφείλεται στο ότι κανείς δεν μπορεί να δει τη σκιά του: "Κανείς δεν μπορεί να μείνει λίγα λεπτά στο δωμάτιό του χωρίς να κάνει τίποτα".

Η εξομολόγηση δεν είναι προσωπική υπόθεση η οποία δεν ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο. Το κοινωνικό σύνολο αν είχε αυτοκατανόηση θα έκανε το παν να διευκολύνει την αποστολή της Εκκλησίας να εύχεται υπερ αυτών που μετανοούν και εξομολογούνται  και να τους εξαγιάζει. 

Αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά.... Ο προορισμός μας είναι να ξαναβρούμε την αθωότητα των παιδιών. Γενιούμαστε αθώα παιδιά. Στην πορεία στραβώνουμε. Θα φυλάξουμε την αθωότητα με τη διαρκή μετάνοια και εξομολόγηση.   Αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά δεν θα μπείτε στη Βασιλεία του Θεού

Ο Λόγος σαρξ εγένετο για να γίνει η σάρκα Λόγος! 

Η Ορθοδοξία είναι πρακτική θεραπεία. Το πιο δραστικό φάρμακο είναι ο αγιασμός.Γι  αυτό είναι αναγκαία η συμμετοχή μας στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και η προετοιμασία με την νηστεία, την ποσευχή, την μετάνοια και την εξομολόγηση! 

Η αποστολή της Εκκλησία; είναι να αγιάζει τον κόσμο. Κανείς άλλος δεν έχει την αποστολή να αγιάζει τον κόσμο.




 

28.7.13

Η ένωση του ανθρώπου με το Θεό (Η ελευθερία από την καταπίεση)

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Είναι εκπληκτικό το ότι η ένωση του ανθρώπου με το Θεό (θέωση), που είναι ο σκοπός όλης της δημιουργίας, η αρχή και το τέλος, φαίνεται να μην ενδιαφέρει, σχεδόν, κανέναν, εκτός από τους αγίους, ενώ ενδιαφέρει όλους τους ανθρώπους, χωρίς εξαίρεση, μέσα στην καθημερινότητά τους! Τόσο το πονηρό, αλλοτριωτικό πνεύμα έχει αποξενώσει τον άνθρωπο απ΄τον προορισμό του!


Τί είναι, λοιπόν, αυτό που κάνει μερικούς ανθρώπους γύρω μας, να είναι φως για τους άλλους; Η χάρη που αποπνέει η παρουσία τους είναι αποτέλεσμα της δικής τους προσπάθειας;
"Η Ορθόδοξη Εκκλησία πάντοτε πίστευε και κήρυττε πως η θέωση είναι υπόθεση πανανθρώπινη και σχετίζεται με τον προορισμό κάθε ανθρώπου. Είναι ο σκοπός της πνευματικής ζωής όλων μας.... η μεγάλη πρόκληση της ζωής, η μόνη που μπορεί να προβληθεί ως μια "κατ΄ ουσίαν" και "φυσική" κατάσταση και για το ιστορικό παρόν και για το, μετά τη ζωή αυτή, μέλλον. Ο άνθρωπος μετά τη θέωση όχι μόνον προσεγγίζει το "αρχέτυπόν" του για να το "μιμηθεί, απομακρυνόμενος από την τραγική και αλλοτριωτική επήρεια του πονηρού, αλλά καταλήγει ουσιαστικά να γίνει όμοιος με το Θεώ". (Ό,τι είναι ο Θεός εκ φύσεως, γίνεται ο άνθρωπος με τη χάρη του Θεού). (Γεώργιος Π. Πατρώνος, Η θέωση του ανθρώπου, Εκδ. Δόμος, σελ. 207 ).


Είναι Σάββατο βράδυ κι απ΄το παράθυρο του ξενοδοχείου "Βασίλισσα Όλγα" της Θεσσαλονίκης , κοιτάζω στο απέναντι μπαλκόνι δυο ηλικιωμένες γυναίκες, μόνες,. Είναι Ιούλιος μήνας. Οι ένοικοι της πολυκατοικίας λείπουν. Φαντάζομαι πως στην ίδια θέση κάθονται μια ζωή. Πώς μπορούν κι απολαμβάνουν το μπαλκόνι τους χιλιάδες μέρες, σαν να είναι η πρώτη φορά; Πώς δε λυπούνται τον εαυτό τους, δεν τις βαραίνουν τα χρόνια τους, δεν τις πονούν οι αρρώστιες τους , δεν τους πικραίνουν οι ρυτίδες κι η κατάλευκη κόμη τους!


Κοιτάζω τις ηλικιωμένες γυναίκες στο μοναχικό μπαλκόνι τους και θαυμάζω τους ανθρώπους που δεν είναι διαφορετικοί από εμάς κι όμως είναι φως, χαρά και μύρο για τους άλλους! Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τη χάρη του Θεού μέσα τους. Όταν ο άνθρωπος έχει τη χάρη του Θεού είναι όμοιος με το Θεό. Κι όπως ο Θεός έτσι κι αυτός είναι ελεύθερος από καταπίεση. Ενωμένοι με το Θεό έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε!


Η θέωση του ανθρώπου, όπως λέγεται η ένωση του ανθρώπου με το Θεό, δεν ενδιαφέρει μόνο λίγους ανθρώπους του πνεύματος. Ενδιαφέρει κάθε άνθρωπο, ιδίως σε καταστάσεις ανελευθερίας, όπως η σημερινή κατάσταση στον τόπο μας. Στις καταστάσεις ανελευθερίας αισθανόμαστε πιο έντονα την καταπίεση των αναγκών, τις οποίες πρέπει να ικανοποιήσουμε για την επιβίωση.


Καθένας από εμάς καλείται να γνωρίζει πώς να ζεί την καθημερινή του ζωή για να την υπερβαίνει και να μη γίνεται θύμα στην καταπίεση. Η διδασκαλία της Εκκλησίας μας απευθύνεται σε όλους, αφού όλοι μας, είτε το γνωρίζουμε, είτε όχι, δεν ζητάμε τίποτε λιγότερο απ΄ το να γίνουμε με τη χάρη του Θεού , ό,τι είναι ο Θεός εκ φύσεως, ελεύθεροι από τις ανάγκες.


Η θεραπεία μας αυτή από τη δουλεία των αναγκών, είναι η αποστολή της Εκκλησίας μας. Μόνον η Εκκλησία αγιάζει τον κόσμο! 


25.7.13

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ένας νέος ιερέας στην Αθήνα έγινε καλός σαμαρείτης. Βοηθάει τον κόσμο που έχει ανάγκη. Προσφέρει κοινωνικό έργο, χωρίς να παραμελεί το καθήκον του ιερέως. 

Καλά κάνει. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει κι ένας γιατρός π.χ. , που μαζί με το ιατρικό του καθήκον, θα βοηθούσε στο κοινωνικό έργο της αλληλεγγύης. Δεν είναι όμως αυτό το κύριο έργο του ιατρού. Το κύριο έργο του ιατρού είναι να ασκεί την ιατρική επιστήμη και σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης του να θεραπεύει τους ασθενείς του. Δεν είναι η κύρια αποστολή της ιατρικής επιστήμης, το κοινωνικό έργο, αλλά είναι όπως είπαμε η θεραπεία των ασθενών.

Το ίδιο και με τον ιερέα. Δεν είναι το κοινωνικό έργο, το κύριο έργο του ιερέως. Ο ιερέας είναι λειτουργός της Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν είναι κοινωνική οργάνωση. Δεν είναι η κύρια αποστολή της Εκκλησίας το κοινωνικό της έργο.

Η κύρια αποστολή της Εκκλησίας είναι όπως η κύρια αποστολή της ιατρικής επιστήμης, η θεραπεία του πνεύματος. Η ιατρική επιστήμη θεραπεύει τις ασθένειες της ψυχής και του σώματος. Η Εκκλησία αγιάζει τον κόσμο και θεραπεύει τις ασθένειες του πνεύματος, οι οποίες είναι οι αρχικές αιτίες για τις ασθένειες της ψυχής και του σώματος.

Άλλος κανείς δεν μπορεί να το κάνει παρά μόνο η Εκκλησία, η οποία είναι το Σώμα του Χριστού και εμείς τα μέλη του Σώματος του Χριστού.

ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ποιο είναι το κριτήριο για τη διάκριση της φύσης του ανθρώπου από τη φύση του ζώου;

Ποιο είναι το κριτήριο γι΄ αυτούς που διακρίνουν την ανθρώπινη φύση από την ζωώδη φύση;

Το κριτήριο είναι το πνευματικό θεμέλιο, που είναι ο Ιησούς Χριστός.

Χωρίς το Χριστό δεν υπάρχει διάκριση  της ανθρώπινης από τη ζωώ
δη φύση. Για να είναι ακόμα μεγαλύτερη η σύγχυση ο αθεϊσμός φέρνει  παραδείγματα ανθρώπων, που φέρονται χειρότερα από τα άγρια ζώα! 

Είναι οι άνθρωποι αυτοί τύποι της ανθρώπινης φύσης ή είναι τύποι της φύσης του ζώου, στην οποία εκπίπτουν εκείνοι που εξαχρειώνουν τη φύση τους και φέρονται όμοια με τα άγρια ζώα ή και χειρότερα από αυτά;

Αν ένα πληγωμένο κοτόπουλο μπει στο κοτέτσι οι άλλες κότες θα το φάνε. 'Όταν ένας άνθρωπος πονάει στην ψυχή κρύβεται από τους άλλους και θέλει να υποφέρει μόνος του. Αν δεν μπορεί να βρει μια γωνιά να είναι μόνος, κρύβει το πρόσωπό του. Φυλάγεται από την συμπεριφορά ανθρώπων σαν των αγρίων ζώων

Τώρα στην Ελλάδα ζούμε σε μια κατάσταση από άποψη αμοιβαίας καχυποψίας, σαν την κατάσταση στα κομμουνιστικά καθεστώτα.

24.7.13

"ΛΙΓΗ ΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ"!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου 

Πώς η ευχή "λίγη τροφή και υγιεινή" γίνεται κατάρα: "Φάε να σκάσεις"; 

Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι δίνουν τον αγώνα τους. Κανένας δεν ηττάται χωρίς να δώσει το μικρό ή μεγάλο αγώνα του. Επίσης πιστεύω πως αν ήμουν κι εγώ στη θέση κάποιου που εγκαταλείπει τον αγώνα, ίσως κι εγώ νά 'κανα το ίδιο. 

Αν δεν το κάνω είναι γιατί πιστεύω 1. ότι υπάρχει ο βοηθών και 2. πιστεύω ότι η βοήθεια δεν δίνεται, αν δεν την ζητήσεις. Ο λαός το ξέρει αυτό καλά από την φυσική γνώση του επειδή είναι ταπεινός .

Με άλλα λόγια, η μετατροπή της ευχής "λίγη τροφή και υγιεινή", στην κατάρα του "φάε να σκάσεις" γίνεται πρώτα στον πνεύμα και κατόπιν εκδηλώνεται στο σώμα.

Γιατί δεν αλλάζουν το πνεύμα της ήττας σε πνεύμα της νίκης αυτοί που επηρεάζουν τον κόσμο; Ποιοι προτιμούν το πνεύμα της ήττας; Ποιοι γελοιοποιούν τις αξίες;

Αν νηστεύεις, αν αγρυπνάς, αν προσεύχεσαι, αν με ένα λόγο αγωνίζεσαι στον πνευματικό δρόμο, θα ένιωσες τη χαρά του καθαρού νου. Θα νιώσεις επίσης χαρά με τη μικρή νηστεία ανάμεσα στα γεύματα.

Αν το ένα ή τα δύο μεγάλα γεύματα, τα μοιράσεις σε πέντε μικρά γεύματα, θα δεις ότι είναι εύκολο να μείνεις τρεις ώρες χωρίς να βάλεις τίποτα στο στόμα σου, ακόμα κι αν είναι κάπως δύσκολο στην αρχή.

Βάλε μικρούς στόχους για να τους πετυχαίνεις. Ζήτα τη βοήθεια του Θεού. Αν αργεί δε σημαίνει ότι δεν σε άκουσε. Ο Θεός θεραπεύει πρώτα την ψυχική μας παράλυση κι ύστερα το σώμα.

22.7.13

Το δοκίμιον της ανησυχίας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

     "Οι δε όχλοι γνόντες ηκολούθησαν αυτώ και δεξάμενος αυτούς ελάλει αυτοίς περί της βασιλείας του Θεού και τους χρείαν έχοντες ιάτο." (Λουκά κεφ. θ΄)

        Η απουσία πνευματικής ηγεσίας είναι αισθητή.  "Έχουμε δασκάλους, πατέρες δεν έχουμε."Ο κόσμος δεν ξεχωρίζει πια ανάμεσα σ'  αυτό που έχει σημασία και σ΄ αυτό που είναι απλώς εφήμερο. Οι ποιητές και οι φιλόσοφοι  δεν έχουν ελπίδα σ΄αυτόν τον  κόσμο. Όταν κάποιος Αμερικάνος είδε ένα ωραίο βιβλίο, είπε: "Θα πρέπει να τα "οικονόμησε"  ο συγγραφέας του". 
          Αγνοώντας τη μεγάλη αλήθεια της ιεραρχικής δομής του κόσμου και τη διάκριση ανάμεσα στο πολυτιμότερο και στο ευτελέστερο, δεν είναι δυνατόν να βρούμε πού έχει το καθετί τη σωστή και τη νόμιμη θέση του. Πολλά πράγματα είναι αληθινά σ΄ ένα χαμηλότερο επίπεδο ύπαρξης και γίνονται παράλογα σ΄ ένα υψηλότερο επίπεδο, το ίδιο και αντίστροφα. Παράδειγμα η κρίση στην Ελλάδα. Εκεί όπου αναζητούν τη λύση οι κυβερνώντες, στον συνεχή δανεισμό, ακόμα κι αν λυθεί το πρόβλημα, δεν θα είναι παρά μια διαφορετική τυραννία, εξίσου δυσβάστακτη με τη σημερινή. 
         Σύγχυση και παραλογισμό προκαλούν οι υλιστικές θεωρίες του Κοντ, του Μαρξ και των άλλων υλιστών ,  σύμφωνα με τις οποίες μόνη αξία είναι η οικονομία. " Η απώλεια της πνευματικής διάστασης δεν είναι  πια δυνατόν να δώσει καμιά απάντηση πέρα από τη χρησιμοθηρική στο ερώτημα: "Τί πρέπει να κάνω τη ζωή μου;"
         " Η απάντηση μπορεί να είναι  ατομικιστική  ή κοινωνιστική ,πάντα όμως χρησιμοθηρική: "κοίταξε να βολευτείς όσο γίνεται καλύτερα" ή " πάλαιψε για τη μεγαλύτερη ευτυχία μεγαλύτερου αριθμού", ούτε είναι  δυνατόν να καθορίζει τη φύση του ανθρώπου διαφορετικά από τη φύση του ζώου. " 
          "Η παραδοσιακή σοφία παρουσιάζει πάντα τον κόσμο ως μια τριδιάστατη δομή. Η νέα σκέψη αγωνίστηκε με φανατισμό να ξεριζώσει την κατακόρυφη διάσταση. Ούτε τα μαθηματικά ούτε η φυσική μπορούν να χειριστούν την ποιοτική έννοια του "υψηλότερου" και του "χαμηλότερου" και έπαψαν έτσι να βοηθούν ολωσδιόλου τον κόσμο στο δύσκολο έργο του να βρει το δρόμο του μέσα στη ζωή. "(Ε.Φ.Σουμάχερ, Οδηγός για το περίπλοκο, Εκδόσεις Γλάρος). 
           Τί έγινε; 'Επαψε ο Ιησούς να είναι ο Σωτήρ του Κόσμου, επειδή ο κόσμος δεν επικαλείται τη βοήθειά Του; Πιστεύουμε ότι ο Κύριος είναι παρών, και  εργαζόμαστε γι΄Αυτόν και δεν λιποψυχούμε. Στους πιστούς αποκαλύπτεται το μυστήριο , το κρυμμένο από αιώνες. Ο Ιησούς συμβαδίζει στην αποθάρρυνση και εγκαθιστά έγκυρες ελπίδες. Ζητείτε και θα σας δοθεί. Κρούετε και θα ανοίξουν οι πόρτες.. Μη φοβάστε αυτούς που μπορούν να βλάψουν το σώμα και δεν μπορούν να βλάψουν την ψυχή. Αντί να φοβούμαστε αυτούς που μας απειλούν, προσέχουμε μήπως εμποδίζουμε τη χάρη του Ιησού να είναι μέσα μας, μήπως δεν έχουμε καθαρή συνείδηση. 
          Νικούν  την ανησυχία αυτοί που την αντικαθιστούν με την καλή ανησυχία, που είναι να προσέχουμε να έχουμε καθαρή συνείδηση για να έρχεται η χάρη του Ιησού μέσα μας.  Η κακή ανησυχία, το άγχος για την ύπαρξή μας, είναι σημάδι ότι λείπει η πίστη και χωρίς την πίστη δεν είναι πια δυνατόν να δώσει κανείς μια απάντηση πέρα από τη χρησιμοθηρική, στο ερώτημα: "Τί πρέπει να κάνω τη ζωή μου;

20.7.13

Ή ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΗ ΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ Ή ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
"Ή παίρνεις τη δόση του δανείου ή πεθαίνεις". Δεν είναι αυτός εκβιασμός ελεεινής μορφής; 

Στον πολιτισμό κάθε συμφωνία η οποία γίνεται με ανήθικα κίνητρα δεν είναι μόνο άκυρη, είναι ανυπόστατη. 

Η άκυρη συμφωνία ακυρώνεται από τα αρμόδια δικαστήρια. Η ανυπόστατη απλώς αναγνωρίζεται ως ανυπόστατη και δεν χρειάζεται απόδειξη, όταν τα ανήθικα κίνητρα (ο εκβιασμός) είναι  γνωστά σε όλους. 

Η ανυπόστατη συμφωνία είναι ανύπαρκτη. Δεν δεσμεύει κανέναν. Δεν δημιουργεί έννομα αποτελέσματα. 

Όταν αποκατασταθεί η νομιμότητα και ο πολιτισμός, οι "συμφωνίες" του χειρότερου εκβιασμού που έγινε ποτέ, θα γίνουν σκόνη και οι εκβιαστές θα λογοδοτήσουν στην ανθρώπινη δικαιοσύνη. 

Αλλιώς θα λογοδοτήσουν, όπως όλοι μας, στο Δίκαιο Κριτή, την φοβερή Ημέρα της Κρίσεως!

18.7.13

ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΝΗΡΟΣ

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
'Ενας αρχαίος συγγραφέας έκανε ένα βιβλίο - συλλογή από πονηρά διδάγματα, προς χρήση των εξουσιαστών της εποχής του. 

Το βιβλίο υπέρ του πονηρού, αν και μέτριο, διασώθηκε ενώ άλλα βιβλία με αξία , χάθηκαν. 

Ένα δείγμα γραφής: " Τα παιδιά τα ξεγελάς με τα παιχνίδια και τους μεγάλους με τους όρκους (υποσχέσεις).*

* "Το τάξιμο δε χαλάει σπίτι''

15.7.13

Μακριά απ΄ την επικαιρότητα!

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                                               Μακριά απ΄  την επικαιρότητα!

      Ένας φίλος πρόεδρος μορφωτικού συλλόγου επαρχιακής πόλης, είχε την ιδέα να διοργανώσει μια ομιλία στην πόλη του, με ομιλητή τον υποφαινόμενο.  Το θέμα της ομιλίας ήταν η ζωή μακριά απ΄ την επικαιρότητα. Περιττό να σας πω ότι δεν ήρθε κανείς άλλος στην ομιλία εκτός από τον πρόεδρο και μερικά μέλη του διοικητικού συμβουλίου, ύστερα από τις πιέσεις του, για να μη γίνει η ομιλία τετ α τετ με τον πρόεδρο.
     "Θα πεθάνεις απ΄ την πείνα , αν ζεις μακριά απ΄ την επικαιρότητα'' είπε ο πρόεδρος στην κατ΄ ιδίαν συζήτησή μας επάνω στο θέμα της ομιλίας. "Δεν πεθαίνεις", είπα." Αυτό λέει το Ευαγγέλιο. Αν θέλεις να σώσεις τη ζωή σου να τη χάσεις. Αυτό εφάρμοσε με τους Γερμανούς,  ο παππούς μου ο μακαρίτης Αγγελάκης, για να σώσει το σπίτι του. Παραιτήθηκε από αυτό και από ό,τι υπήρχε σ΄ αυτό. Άφησε το σπίτι ανοιχτό. Οι Γερμανοί μπήκαν μέσα, το έκαναν άνω κάτω. Έσκισαν και έσπασαν ό,τι βρισκόταν εκεί. Αλλά το διπλανό σπίτι του εξαδέρφου του, που το  'χει κλειδωμένο , το έκαψαν. Σε δύσκολους καιρούς λοιπόν, για να σώσεις κάτι , θα παραιτηθείς από αυτό."
    " Ποιος ενδιαφέρεται για πράγματα μακριά απ΄ την επικαιρότητα;" ρώτησε ο πρόεδρος." Καλά λές", απάντησα. "Ούτε εγώ ενδιαφέρομαι για πράγματα, αλλά για αισθήματα, για τον εσωτερικό άνθρωπο, γι΄ αυτόν που συγκινείται το ίδιο με κάτι που συμβαίνει τώρα ή που  συνέβη στο παρελθόν. Αν πάψεις να ενδιαφέρεσαι τόσο πολύ με την επικαιρότητα θα ανακαλύψεις το δεσμό του ανθρώπου με το παρελθόν."
     Αυτή ήταν η συμβουλή του πνευματικού μου, όταν άρχισα να αγράφω. "Να γράφεις" είπε, " και να απευθύνεσαι στον ιδανικό αναγνώστη." "Ποιός είναι ο ιδανικός αναγνώστης" ρώτησα."Ιδανικός αναγνώστης είναι αυτός που αναζητεί το Θεό. Όλοι το Θεό αναζητούν ακόμα κι αυτοί που νομίζουν ότι κυνηγούν πράγματα.  Η μόνη αληθινή αναζήτηση είναι του Θεού. Αυτή ήταν, είναι και θα είναι πάντα.
     Τί σημαίνει αναζητώ το Θεό; Σημαίνει ότι αναζητώ το Θεό γιατί αγαπώ το Θεό πάνω από όλα. Αυτός που αγαπάει το Θεό πάνω από όλα αγαπάει το Θεό στον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας. Λογίζεται τον εαυτό του νεκρό για την αμαρτία και ζει μπροστά στο Θεό. "Με ποιο τρόπο ζεις μπροστά στο Θεό;" Ζεις μπροστά στο Θεό με την Προσευχή του Ιησού, με την διαρκή μνήμη του Θεού. Οι παλιοί δεν έκαναν τίποτε χωρίς το Θεό. Μια ρωσική παροιμία λέει: "Χωρίς το Θεό, ούτε έξω απ΄ το κατώφλι." Μια άλλη παροιμία λέει "δίχως αγάπη δε γίνεται."Νες λιμπόφ νε μόζε".
     Ο Θεός είναι πιο κοντά στην καρδιά μας από ό,τι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Θα ακούσει αυτούς που κράζουν προς Αυτόν, ακόμα κι αν δεν είναι καλοί, ο Θεός είναι καλός, λέει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας.
     Μακριά απ΄ την επικαιρότητα σημαίνει κοντά στην αναζήτηση του Θεού και στη Νοερά Προσευχή! Σημαίνει επίγνωση ότι κανείς δε ζεί μόνος του, ότι ο Θεός προσεγγίζεται μέσα απ΄ τους άλλους. Το έλεος που ζητάμε στην προσευχή μας είναι για όλους. Δεν υπάρχει ατομική σωτηρία για κανέναν. Σ'  αυτούς που αγαπούν το Θεό, τα πάντα συνεργούν για το αγαθό σε όλους.
    

14.7.13

Πού οδηγούν τον Κλήρο και τους πιστούς οι νεωτεριστές;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

        Έτσι που συμφωνούν μεταξύ τους οι νεωτεριστές κληρικοί και λαϊκοί, νομίζει κανείς ότι αποτελούν ένα σώμα κατά της Ορθοδοξίας. Πώς τα κατάφεραν; Που συγκεντρώθηκαν; Πώς βρήκε ο ένας τον άλλον; Τί συμβόλαια υπέγραψαν; Ποιοι τους βοηθούν υλικά και ''ηθικά'' και για ποιο σκοπό; 

       Πουθενά δε συγκεντρώθηκαν και κανείς δεν βρήκε κανέναν, ούτε τίποτε κοινό έχουν μεταξύ τους. Το μόνο ίσως κοινό είναι η άγνοια του πόσο βλάπτουν τους εαυτούς τους, τον Κλήρο και τους πιστούς και γενικά την Ορθοδοξία. Καμιά ενότητα δεν υπάρχει μεταξύ τους, αφού ενώσεις δημιουργεί μόνο το Ωραίο και ωραίο δεν είναι αυτό που κάνουν. 

      Αλλά τί κάνουν ; Αν το δεις από την σκοπιά του καθενός νεωτεριστή, δεν κάνουν τίποτε το σπουδαίο. Γι'  αυτό και δεν τους ενοχλεί κανείς.  Οι μερικώτερες  πράξεις από μόνες τους φαίνεται να μην έχουν μεγάλη σημασία και γι΄ αυτό δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς με αυτές  και μάλιστα με κίνδυνο να βλάψει το κύρος της Εκκλησίας. Όταν όμως συνεκτιμάται το σύνολον των μερικωτέρων πράξεων και παραλείψεων του καθενός νεωτεριστή κληρικού  (και λα:ικού) , φαίνονται οι βλαβερές τους συνέπειες όσον αφορά το διακινδυνευόμενο αγαθό, όπως είναι εν προκειμένω η Ορθοδοξία και κανείς δν πρέπει πια να υποκρίνεται ότι δεν τις βλέπει.  

      Ανήκει στα καθήκοντα των τοπικών εκκλησιών να θεραπεύει τις παθογόνες εκδηλώσεις πριν επεκταθούν σε όλο το σώμα της Εκκλησίας. Ο γράφων δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τις εκδηλώσεις των νεωτεριστών κληρικών σε όλες τις τοπικές Εκκλησίες. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αποσιωπήσει την εκδήλωση του νεωτεριστικού πνεύματος που υπέπεσε στην αντίληψή του, όχι για να κατακρίνει κανένα, αλλά για να το θέσει υπό κρίσιν των εντεταλμένων οργάνων για την θεραπεία, εφόσον χρειάζεται.  

     Θα μου πείτε γιατί γράφεις τώρα που το λαϊκό κράτος επιδιώκει την διακοπή της μισθοδοσίας των κληρικών; Γράφω, γιατί όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, κανένας δεν μπορεί να μας βλάψει, αν δεν συνεργαστούμε μαζί του. Μήπως εν αγνοία ή και εν γνώσει οι νεωτεριστές κληρικοί συνεργάστηκαν με το λαϊκό κράτος για να φτάσει στο σημείο, αργά ή γρήγορα, να θεσπίσει διατάξεις βλαπτικές όχι μόνο για τους κληρικούς, αλλά και για την Ορθόδοξη Εκκλησία; 

  

     
        

13.7.13

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Όλη η Ελλάδα μιλάει τη γλώσσα των εξουσιαστών της! Πολλοί διαφωνούν, βρίζουν, λένε κατάρες, αλλά μιλούν τη γλώσσα των εξουσιαστών. 

Θυμάμαι το χορό της αρκούδας στο χωριό. Τίποτε δεν μου άρεσε. Ούτε ο σκοπός, ούτε το ζώο που άφριζε με το σιδερένιο χαλκά στη μύτη (δείγμα της δουλείας του ανθρώπου και του ζώου), ούτε πολύ περισσότερο ο λισβός* αρκουδιάρης. 

Αυτός έπρεπε να τρέμει, όχι η αρκούδα! Αλλά δε φοβάται όσο η αρκούδα χορεύει στο σκοπό που της παίζουν.

________________________________________
*Λισβός, μισός, σπασμένος, τρύπιος. ''Είναι λισβή η φακή, την έφαγε και το μουμούτσι.''

11.7.13

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


      Πώς νιώθουμε την παρουσία του Θεού;  Πώς είναι να ζούμε με την αίσθηση ότι είμαστε μπροστά στο Θεό;  Οπωσδήποτε δεν μπορώ να ζω μπροστά στο Θεό και να  έχω την αίσθηση της παρουσίας Του, όταν η συνείδησή μου με κατηγορεί. Το πρώτο πράγμα που νιώθω όταν η συνείδησή μου  με ελέγχει είναι να αποφύγω να θυμάμαι το Θεό και τον έλεγχο της συνείδησής μου. Δεν θέλω ούτε να ακούω γι΄ Αυτόν. Θέλω να κρυφτώ , σαν τους πρωτοπλάστους, όταν παρέβησαν την εντολή Του.
     Πώς ξέρουμε ότι είναι έτοιμη η  ψυχή μας, να ζήσει μετά το θάνατο του σώματος, ως πνεύμα στον πνευματικό κόσμο; Πώς είναι ο άνθρωπος ως πνεύμα; Πώς είναι η μορφή του; Πώς είναι ο κόσμος του, οι σκέψεις του, οι προσδοκίες του, οι χαρές και οι λύπες του; Ξέρουμε ότι διαφέρουν οι σωματικές χαρές και οι θλίψεις από τις χαρές και τις θλίψεις του πνεύματος. Τις σωματικές   νιώθουμε με  τις αισθήσεις του σώματος,  Το ίδιο και τις χαρές και λύπες του πνεύματος, τις νιώθουμε με τις πνευματικές αισθήσεις.
     Ότι ο άνθρωπος είναι σωματική και πνευματική οντότητα, ότι έχει σώμα υλικό και σώμα πνευματικό φαίνεται από την διαφορετική ζωή που κάνουν οι δύο αυτές οντότητες, οι οποίες συχνά δεν είναι συμβατές και το σώμα αντιμάχεται το πνεύμα. Όταν το σώμα είναι ακμαίο, το πνεύμα είναι εξασθενημένο.
     Έντονη αίσθηση του πνευματικού κόσμου έχουν οι μοναχοί ,οι οποίοι φεύγουν από αυτόν τον κόσμο.''Ή φεύγων φεύγε ή εμπαίζων έμπαιζε τον μάταιον αυτόν κόσμο.''
     Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το Γεροντικόν του Ιδρύματος Απόστολος Βαρνάβας
που δείχνει πώς είναι ο πνευματικός αγώνας του ανθρώπου που ακολουθεί το Χριστό: ''Είπεν ο Αββάς Ιωάννης. Ομοιάζω με άνθρωπον που κάθεται κάτω από μεγάλο δένδρον και βλέπει θηρία πολλά και ερπετά να έρχονται επάνω του. Και όταν δεν μπορεί να σταθεί εναντίον των, τρέχει επάνω εις το δένδρον. και σώζεται. Έτσι και εγώ. Κάθομαι εις το κελλίον μου και βλέπω τους κακούς λογισμούς να έρχονται εναντίον μου. Και όταν δεν ημπορέσω να τους νικήσω, καταφεύγω εις τον Θεόν με την προσευχή και σώζομαι από τον εχθρόν.''


10.7.13

Η ανδρεία και οι επιθυμίες

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

''Όταν η επιδίωξη της διασκέδασης γίνεται ''επιστήμη'' , οι άνθρωποι δεν έχουν το θάρρος του υπάρχειν.'' Αυτό γράφει στο βιβλίο του ''Το θάρρος του υπάρχειν'' ο φιλόσοφος Πωλ Τίλιχ.

Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να ξέρεις πως δεν είναι ανδρεία το να υποχωρείς στις επιθυμίες και να αφήνεις χωρίς τον έλεγχο της συνειδήσεως τις άλογες δυνάμεις της ψυχής.

Ο λαός μας λέει την εξής παροιμία για να εκφράσει την πίστη του ότι η ανδρεία βρίσκεται στην τιθάσευση των επιθυμιών:'' Οι τρανοί καβαλαρέοι θέλουν τρελά άλογα".

Με τον εξαμερικανισμό τους οι νεοέλληνες, στο ντύσιμό τους τουλάχιστον, μοιάζουν με τους κλάουνς, τους γνωστούς γελωτοποιούς στο τσίρκο. (Η λέξη κλάουν έχει ελληνική ρίζα).

Ο γέρων Παϊσιος μιλώντας για τις γυναίκες είπε κάτι για την ανδρεία, που στις μέρες μας ισχύει και για τους άντρες: Ότι πρέπει να έχουν και λίγη ανδρεία, αλλιώς είναι ''χαλβάδες''!

9.7.13

''Αυτός που έχει δυνατό το πνεύμα του''

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στην κινηματογραφική ταινία του Ακίρα Κουροσάβα  ''Μεθυσμένος Άγγελος'' ,υπάρχει η εξής στιχομυθία ,ανάμεσα στην ασθενή που θεραπεύτηκε από τη φυματίωση, από την οποία έπασχε, και στον θεράποντα ιατρό της:

Ασθενής: -Αυτός που έχει δυνατό το πνεύμα του δεν φοβάται τη φυματίωση.

Ιατρός: -Αυτός που έχει δυνατό το πνεύμα του δεν φοβάται τίποτα.Αυτό που προέχει είναι το πνεύμα.

Ο Ακίρα Κουροσάβα ερμηνεύει τα λόγια του Ιησού:

''Μη φοβάστε αυτούς που μπορούν να σκοτώσουν το σώμα σας και την ψυχή σας δεν μπορούν να την βλάψουν.''

Ο Κουροσάβα  υμνεί την πίστη στο Χριστό. Δεν ξέρω αν έγινε χριστιανός. Είχε καταλάβει ποιος είναι πνευματικά χειραφετημένος. Υπήρξε άραγε ο ίδιος πνευματικά χειραφετημένος με την έννοια της πίστης στο Χριστό;

Ότι ο Κουροσσάβα αγαπάει το Χριστό φαίνεται και από το γεγονός ότι γύρισε σε ταινία τον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι , που είναι μια αλληγορία για το πρόσωπο του Ιησού.

Και άλλοι αγαπούν το Χριστό αλλά δεν γίνονται μέλη του σώματος του Χριστού. Αγαπούν τον Κύριο χωρίς να ομολογούν ότι Αυτός είναι ο Υιός του Θεού! Παραμένουν εκτός της Εκκλησίας. Πώς γίνεται να αγαπούν πάνω από όλα τον Ιησού και να μην τον ακολουθούν;

 "Πού να πάμε ;'' είπε ο Πέτρος, όταν τον ρώτησε ο Κύριος, αν θέλουν και αυτοί να φύγουν, όπως έκαναν πολλοί άλλοι. "Λόγους ζωής έχεις!''

8.7.13

ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ , Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!

  1. ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ , Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!

    Οι νεοέλληνες κατάφεραν να αγνοήσουν ότι ,παντού, σε όλο τον κόσμο, άλλη είναι η προφορική γλώσσα και άλλη είναι η γραπτή.

    Το ίδιο, παντού, άλλος είναι ο προφορικός πολιτισμός και άλλος είναι ο γραπτός πολιτισμός.

    Όπως επίσης άλλος είναι ο γυμνασμένος νους και άλλος ο αγύμναστος.

    Οι νεοέλληνες , ίσως είναι μοναδικοί στον κόσμο, που ένωσαν όλες αυτές τις άγνοιες, σε μία, στην άγνοια της γραπτής γλώσσας!

    Έτσι παρουσίασαν την άγνοιά τους ως επιχείρημα

    1.για να καταργήσουν τη γραπτή γλώσσα και να την υποκαταστήσουν από την προφορική γλώσσα.

    2. για να καταργήσουν τον γραπτό πολιτισμό και να τον υποκαταστήσουν από τον προφορικό πολιτισμό και

    3.για να υποκαταστήσουν τον γυμνασμένο νου από τον αγύμναστο.

    Όπου αλλού συνέβη αυτό, το κοινωνικό σύνολο που είχε την ατυχία να υποστεί αυτή τη μεγάλη υποτίμηση έχασε την πνευματική ταυτότητα, την ιστορία του και τον πολιτισμό του και παρέμεινε για πάντα καθηλωμένο σε χαμηλό πνευματικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.

5.7.13

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ (Προσοχή και προσευχή)

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                                          Πνευματική χειραφέτηση (Προσοχή και προσευχή)

                                                '' Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε!''
                                                                      Ιησούς Χριστός


         Ένα πρωί μπαίνει στο καφενείο του Ανέστη ένας γέρος και λέει: '' Ανέστη, νομίζω ότι είμαι εδώ''. Οι θαμώνες του καφενείου στρέφονται και τον κοιτάζουν. Ίσως κάποιοι από αυτούς σκέφτονται, ''εμείς άραγε πού είμαστε; Είμαστε εδώ ή είμαστε αλλού;''
        Τα λόγια του γέρου ίσως ώθησαν κάποιους να στρέψουν την προσοχή τους στο πνεύμα τους και να αναρωτηθούν, πού βρίσκεται και τί κάνει. Οπωσδήποτε  με το σώμα τους βρίσκονται στο καφενείο.. Το ερώτημα είναι,  πού βρίσκεται το πνεύμα τους.
        Άλλοι ίσως θυμήθηκαν ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο το σώμα του  , όπως μας βεβαιώνουν οι αισθήσεις,ο άνθρωπος υπάρχει και ως πνευματική οντότητα, όπως μας βεβαιώνουν, επίσης ,οι εσωτερικοί οφθαλμοί , αν είναι ανοιχτοί και δεν είναι μονίμως κλειστοί.
        Αν όντως δεν μας διαφεύγει το γεγονός ότι εκτός από σώμα , έχουμε και πνεύμα, προσέχουμε άραγε τις ανάγκες του πνεύματος, όπως προσέχουμε τις ανάγκες του σώματος; Παρέχουμε  τροφή στο πνεύμα μας  ή αφήνουμε το πνεύμα μας να λιμοκτονεί; Φροντίζουμε για την πνευματική τροφή των παιδιών μας, όπως φροντίζουμε για την σωματική τους τροφή;
       Κάποια στιγμή οι απαιτήσεις της ζωής είναι τόσο μεγάλες, που μας αναγκάζουν να γίνουμε οι ίδιοι αδαείς δάσκαλοι και να διδάξουμε αυτά που δεν ξέρουμε. Αυτό συμβαίνει ιδίως όταν πρόκειται για τα παιδιά μας, επειδή δεν υπάρχουν πνευματικοί οδηγοί, για να διδάξουν στα παιδιά μας την πνευματική χειραφέτηση.
      Το ότι είμαστε ενήλικοι, έχουμε ένα επάγγελμα, δημιουργήσαμε οικογένεια, κάναμε παιδιά, δεν σημαίνει ότι είμαστε ελεύθεροι από την καταπίεση και ότι ξέρουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας την πνευματική χειραφέτηση.
      Τί εννοούμε πνευματική χειραφέτηση; Με απλά λόγια πνευματικά χειραφετημένος είναι εκείνος που ξέρει κάθε στιγμή ότι οποιοσδήποτε κι αν είναι, πρώτα από όλα είναι άνθρωπος. Εκείνος που ξέρει κάθε στιγμή ότι το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο. Εκείνος που αγαπάει πάνω από όλα το Θεό. Εκείνος που έχει θεμέλιο της ζωής του αυτό που υπάρχει , τον Ιησού Χριστό. Χειραφέτηση του πνεύματος είναι η ελευθερία από την κηδεμονία  των παθών του σώματος και της ψυχής.
      Γίνεται εδώ μια μεγάλη σύγχυση. Νομίζουμε ότι πνεύμα είναι οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι επιθυμίες, κάθε τί που δεν είναι υλικό. Το πνεύμα δεν διακρίνεται από το σώμα, επειδή είναι νοητικής φύσεως, ενώ το σώμα είναι υλικής. Το πνεύμα διακρίνεται από τα κίνητρα. Το πνεύμα έχει κίνητρα το Άγιον Πνεύμα του Θεού.
       Οι καρποί του πνεύματος είναι πνευματική δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά. ''Δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν πνεύματι αγίω''. Αν δεν είναι η δικαιοσύνη και η ειρήνη και η χαρά πνευματική , δεν είναι καρπός του πνεύματος, ούτε αυτός που κάνει τέτοιους καρπούς είναι πνευματικά χειραφετημένος.
       Ο Κύριος λέει να ζητάμε τη βασιλεία του Θεού και όλα τα άλλα που έχουμε πραγματική ανάγκη θα προστεθούν. 'Ενας Άγιος λέει, ''πέταξε αυτό που είναι άχρηστο στον ουρανό.''
        ''Σ΄  αυτόν τον κόσμο'', λέει ο άγιος Αλώνιος εγώ μόνον υπάρχω και ο Θεός'', εννοώντας ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ένας άνθρωπος.
        Όσο για μένα δοξάζω το Θεό για τις φανερές και τις αφανείς ευεργεσίες Του. Και τα καλά και τα κακά δεχούμενα, όπως έλεγε το Ρηνιώ, στην Κάλυμνο. Έχουμε στο νου μας  διαρκώς το στοχασμό για το Θεό και για τον άνθρωπο.Να επικαλείσθε το όνομα του Ιησού πιο συχνά και από ότι τραβάτε την αναπνοή σας, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος.
     
   
     
   
     
     
     
     
       
     




           

2.7.13

Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΝΤΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


Ο άνθρωπος ως σωματική οντότητα δεν είναι μόνο σάρκα και οστά, αλλά είναι και οι σκέψεις, τα σναισθήματα και οι επιθυμίες της σωματικής οντότητας. 

Η πνευματική οντότητα ποια είναι; Συνήθως θεωρούμε πνευματική οντότητα τα νοητικά , ψυχικά ή βουλητικά στοιχεία σε διάκριση από τα υλικά στοιχεία, δηλαδή από τη σάρκα και τα οστά. 

Για να γνωρίσουμε ποια είναι η πνευματική οντότητα του ανθρώπου πρέπει να είμαστε πνευματική οντότητα: '' Αύτη είναι η αιώνια ζωή, ίνα γινώσκουσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν''. '' Ουδείς δύναται θείναι θεμέλιον άλλον ειμή τον κείμενον ος έστι Ιησούς Χριστός''.

1.7.13

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΒΙΑ



       
       
       
       
       
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
  ''Μην επιθυμείτε όλως''
    Ευαγγέλιον

Σε κεντρική οδό της πόλης περνάει  αργά το βράδυ κάποιος νέος με μια μοτοσυκλέτα με τόσο θόρυβο, που δεν τον αντέχει η ακοή του ανθρώπου. Αμέσως έρχονται στο νου, μαζί με την ψυχική αναστάτωση, σκέψεις θανάτου, ότι αυτός ο μοτοσυκλετιστής, αν δεν τον ελέγξει κανείς, ή κάποιον θα σκοτώσει ή ο ίδιος θα σκοτωθεί.
         Η βία του υπερβολικού θορύβου φέρνει στο νου σκέψεις βίας..Το ίδιο συμβαίνει σε κάθε μορφή βίας. Παράδειγμα η βία των ομαδικών απολύσεων της κυβέρνησης που φέρνει στο νου σκέψεις  ότι η βία αργά ή γρήγορα θα πλήξει και αυτούς που την μεταχειρίζονται.
         Στα παραδείγματα αυτά η βία προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις.Η βία δεν εξαλείφεται με τη βία. Η πιο μεγάλη Εντολή είναι ''αγαπάτε τους εχθρούς υμών.''. Θα μου πείτε αυτό είναι ουτοπία. Είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου να αγαπάει τους φίλους του και να μισεί τους εχθρούς του.
         Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας η φύση που μισεί τους εχθρούς είναι αρρωστημένη και  πρέπει να  μην αφήνουμε ανεξέλεγκτη την επιθυμία της.Η αρρωστημένη φύση υπαγορεύει να αρπάξεις, να κλέψεις, να σκοτώσεις, για να εκπληρώσεις την επιθυμία της για ηδονή, για δύναμη, για εξουσία. Η Εκκλησία διδάσκει να μην επιθυμούμε τις επιθυμίες της χωρίς ηθικά όρια ανταγωνιστικής φύσης, γιατί η μιμητική επιιθυμία προκαλεί τη μαζική  βία.
          Η μαζική βία είναι συστατικό στοιχείο του ελευθέρου ανταγωνισμού. Δεν γίνεται ελεύθερος ανταγωνισμός χωρίς μαζική βία. Δεν υπάρχει κυβέρνηση ελεύθερου ανταγωνισμού χωρίς ομαδικές απολύσεις.Ποιο είναι, λοιπόν, το αντίδοτο στη μαζική βία των ομαδικών απολύσεων; Οπωσδήποτε όχι η βία.
        Σύμφωνα με την Εντολή του Ιησού δεν επιθυμούμε καθόλου τις ανταγωνιστικές επιθυμίες.  Είμαστε  έξω απ΄ τον ελεύθερο ανταγωνισμό.Δεν συμμετέχουμε στη βία του. Δεν έχουμε τον ελεύθερο ανταγωνισμό μέσα μας. Η μιμητική επιθυμία, μας ωθεί να μιμούμαστε τις επιθυμίες των άλλων. Δεν μιμούμαστε τις επιθυμίες των άλλων και δεν ανταγωνιζόμαστε κανέναν, ούτε τον ίδιο τον εαυτό μας.
        Δεν επιιθυμούμε τις επιθυμίες  του ελεύθερου ανταγωνισμού γιατί ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι σαν τον ήλιο της ζούγκλας, που μετατρέπει τη σαύρα σε κροκόδειλο και τη γάτα σε τίγρη. Αν έχουμε μέσα μας τον ελεύθερο ανταγωνισμό και δεν τον εξαλείφουμε με τίποτα, γιατί μας εκπλήττει η μαζική βία των ομαδικών απολύσεων και των άλλων μορφών μαζικής βίας, κρατικής η ιδιωτικής;
     Ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι η παιδική αντίληψη της οικονομίας.  Οι κυβερνήσεις του ελεύθερου ανταγωνισμού αποτελούνται, κατά το πλείστον, από νέους. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός εξευτελίζει τους γέρους και αποκόπτει τους λαούς από τις ρίζες τους και από τη σοφία του παρελθόντος. Είναι η εποχή του παραγκωνισμού του Ενηλίκου στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην εξουσία. 
      Ο ανεξέλεγκτος ανταγωνισμός είναι αρπαγή. Κανείς δεν δίνει τίποτα στον ανταγωνιστή του. Στον άγριο ανταγωνισμό δε ζητείς, αρπάζεις. Όλες οι πόρτες του ελεύθερου ανταγωνισμού είναι κλειστές. Πίσω από αυτές βρίσκεται ο θάνατος.
     Ο Ιησους λέει ζητείτε και θα σας δοθεί. Κρούετε και θα σας ανοιχτεί η πόρτα! Ακολουθώντας το Χριστό δεν έχουμε μιμητικές (ανταγωνιστικές) επιιθυμίες.

Κάντε κλικ εδώ για Απάντηση ή Προώθηση