Του Μόσχου Εμμ.Λαγκουβάρδου
Πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού και τον παρακαλούμε δια της Θεοτόκου και πάντων των αγίων να μας ελεήσει και να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Η πίστη και η προσευχή δίνει νόημα στη ζωή μας. Αξίζει να πιστεύουμε και να προσευχόμαστε για να μας σώσει ο Θεός από τις αμαρτίες μας. Η πίστη και η προσευχή μας δίνει ενέργεια Χριστού. Η ζωή μας είναι ενεργητική διά Χριστόν. Δεν είμαστε παθητικοί άνθρωποι, που δεν ξέρουμε γιατί ζούμε.
Η παθητικότητα είναι κατευθυνόμενη από μυστικά κέντρα εξουσίας. Στην αρχή με την προπαγάνδα και την Εκπαίδευση νιώθουμε ότι δεν έχει αξία να προσπαθεί κανείς μόνος του. Η ζωή του μόνου δεν έχει νόημα. Πρέπει να μπει σε κάποια οργάνωση και πολλοί μπαίνουμε στις οργανώσεις. Ώσπου νιώθουμε ότι και οι οργανώσεις δεν είναι ενεργητικές. Οι μόνοι ενεργητικοί είναι οι άγνωστοι που κινούν τα νήματα των ομάδων, των πολιτικών κομμάτων, των οργανώσεων γενικά, κρυμμένοι σε κάποια λέσχη ή στοά. Η ενεργητικότητά τους δεν είναι δια Χριστόν. Δεν είναι ελεύθεροι από την κακία τους. Υπηρετούν τα πάθη τους, όπως οι δούλοι τα αφεντικά τους. Τη δουλοφροσύνη τους επιδιώκουν με κάθε μέσον να τη μεταδώσουν και στους άλλους.
Αναρωτιέμαι, είναι τόσο πολύτιμη η ελευθερία; Γιατί δεν εμποδίζει ο Θεός τον άνθρωπο να κάνει το κακό; Λένε ότι δεν τον εμποδίζει γιατί ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο να είναι ελεύθερος. Είναι ελεύθερος ο άνθρωπος που κάνει το κακό; Δεν είναι δούλος της κακίας του;
Πράγματι δεν είναι ελεύθερος αυτός που κάνει το κακό, αλλά με την ελεύθερη επιλογή του ακολουθεί αυτό το δρόμο. Με τη θέλησή του γίνεται κανείς δούλος. Καθένας από μας είναι ελεύθερος να επιλέξει να μείνει ελεύθερος ή να γίνει δούλος της κακίας του και γενικά του Κακού. Δε γίνεται κανείς παρά τη θέλησή του δούλος του Κακού .
Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Γαλάτες γράφει: "Πάντες γαρ υιοί Θεού εστέ διά της πίστεως εν Χριστώ Ιησού. Όσοι γαρ εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε. Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ, πάντες γαρ υμείς εις έστε εν Χριστώ Ιησού. Ει δε υμείς Χριστού, άρα του Αβραάμ σπέρμα εστέ και κατ΄ επαγγελίαν κληρονόμοι"
(....Είστε ,λοιπόν, όλοι παιδιά του Θεού, αφού πιστεύετε στον Ιησού Χριστό. Κι αυτό γιατί όσοι βαφτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, έχετε ντυθεί το Χριστό. Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα. όλοι είστε ένας , χάρη στον Ιησού Χριστό. Κι αφού ανήκετε στο Χριστό, είστε απόγονοι του Αβραάμ και κληρονόμοι της ζωής, όπως την υποσχέθηκε ο Θεός.)
Πριν το Χριστό δεν ήταν έτσι και δεν είναι έτσι επίσης γι΄ αυτούς που δεν πιστεύουν στον Χριστό.Ο κόσμος χωρίς το Χριστό είναι πρόβατα χωρίς ποιμένα:
"..... Και πεζοί από πασών των πόλεων συνέδραμον εκεί, και προήλθον αυτούς και συνήλθον προς αυτόν. Και εξελθών είδε ο Ιησούς πολύν όχλον και εσπλαχνίσθη επ' αυτοίς, ότι ήσαν ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα...."
(....έτσι έτρεξαν από όλα τα μέρη με τα πόδια προς τα κει κι έφτασαν πριν από αυτούς και μαζεύτηκαν γύρω από τον Ιησού. Όταν εκείνος βγήκε στη στεριά , είδε πολύ κόσμο και τους σπλαχνίστηκε, γιατί ήταν σαν πρόβατα που δεν έχουν βοσκό, κι άρχισε να τους διδάσκει πολλά.
29.11.12
J.Yahuda,THE HEBREW IS GREEK
Τά ἑβραϊκά (καί ἀραβικά) εἶναι ἑλληνικά!
πηγη: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ
Επί 30 έτη ό μεγαλοφυής ερευνητής συνέκρινε τις 3 γλώσσες, ώσπου εξέδωσε το 1982 στο Λονδίνο (Becket Publications Oxford, 1982, ISBN 0-7289-0013-0) ένα βιβλίο 680 σελίδων με τίτλο HEBREW IS GREEK (Τα Εβραϊκά είναι Ελληνικά) ως και τα Αραβικά, που δεν συμπεριέλαβε στον τίτλο. Το βιβλίο προλογίζει ο Εβραίος καθηγητής Αρχαίων Γλωσσών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (από 1962) Saul Levin.
Ο συγγραφέας J. Yahuda, υποστηρίζει, ότι «Overwhelming evidence proves conclusively that Biblical Hebrew is camouflaged Greek in grammar as well as vocabulary» Δηλ. Αναντίρρητη απόδειξη επιβεβαιώνει τελικώς ότι τα Βιβλικά Εβραϊκά είναι καλυμμένα Ελληνικά τόσον στη γραμματική όσον και στο λεξιλόγιο και ότι «...the difference between them is a matter of pronunciation. So much that Hebrew cannot be properly understood except through Greek» δηλ.γενικώς η διαφορά μεταξύ τους είναι θέμα προφοράς. Τόσο πολύ ώστε τα Εβραϊκά δεν δύνανται να καταστούν εντελώς αντιληπτά παρά μόνο μέσω των Ελληνικών!
Παραθέτει δε σε όλες τις σελίδες του βιβλίου του απειράριθμες λέξεις ελληνικές, γραμματικούς τύπους και εκφράσεις που είναι όμοιες με τις Εβραϊκές (χρησιμοποιώντας ως ενδιάμεση επεξηγηματική γλώσσα την Αγγλική) και καταλήγει: «Τhe Jewish, Christian and Islamic cultures the triple pillars of modern civilization have a common Hellenic foundation» δηλ. Ο Εβραϊκός, ο Χριστιανικός και Ισλαμικός πολιτισμός οι τρεις στύλοι του σύγχρονου πολιτισμού έχουν ένα κοινό Ελληνικό θεμέλιο.
Από τα πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα του ερευνητού είναι ότι πολύ πριν την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (πάνω από 1000 χρόνια πριν) υπήρχαν Έλληνες κυβερνήτες από τη Μαύρη θάλασσα ως τον Ινδικό Ωκεανό.
Στο παρακάτω απόσπασμα από το κείμενο (της σελ. 132)υποστηρίζεται ότι ο σώφρων Ιωσήφ, γιος του Ιακώβ που πουλήθηκε από τους αδελφούς του στην Αίγυπτο, και φυλακίσθηκε άδικα κατηγορηθείς από τη γυναίκα του Πετεφρή, ελευθερώθηκε και τιμήθηκε από τον τότε Φαραώ που ήταν Έλληνας κατά τον Yahuda!
Και ότι ήταν Έλληνας ο Φαραώ, είναι φανερό από τον τίτλο που έδωσε ο ίδιος στον Ιωσήφ: δαφνηφάγος. Αλλά με δάφνες προφήτευαν οι μάντεις στα Ελληνικά μαντεία, ενώ επίσης η δάφνη είναι σύμβολο νίκης. Δηλ. ο Φαραώαποκάλεσε τον Ιωσήφ «Θεόπνευστο», γιατί του απεκάλυψε το νόημα των ονείρων του, αλλά τον απεκάλεσε με τρόπο... Ελληνικό!
«Ήταν ένας Έλληνας Φαραώ που διοικούσε την Αίγυπτο μέσω ντόπιων αξιωματούχων, όχι ένας Ασιάτης ηπειρωτικός Έλληνας, αλλά ένας Έλληνας από τα αυτοκρατορικά νησιά της Κρήτης ή της Κύπρου. Μεταγενέστερα οι Αιγύπτιοι επαναστάτησαν και έδιωξαν τους Έλληνες, με καταστροφικές συνέπειες για τους Εβραίους: Ανέστη δε βασιλεύς άλλος στην Αίγυπτο, ο οποίος δεν εγνώριζε τον Ιωσήφ» (Έξ. 1,8).
Κατά τον ερευνητή, οι Εβραίοι πέρναγαν καλά μόνο με τον Έλληνα Φαραώ, ενώ μετά θεωρήθηκαν κι αυτοί σαν Έλληνες και υπέφεραν γι' αυτό: «... οι Ισραηλίτες υπέφεραν στην Αίγυπτο διότι ήσαν Έλληνες»!
http://www.imdleo.gr/diaf/2012/2012_Gr_language.html#Heb_is_Gr
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλικ εδώ για να είστε οι πιο
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/11/blog-post_4449.html#ixzz2DcLTFtGn
πηγη: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ
Επί 30 έτη ό μεγαλοφυής ερευνητής συνέκρινε τις 3 γλώσσες, ώσπου εξέδωσε το 1982 στο Λονδίνο (Becket Publications Oxford, 1982, ISBN 0-7289-0013-0) ένα βιβλίο 680 σελίδων με τίτλο HEBREW IS GREEK (Τα Εβραϊκά είναι Ελληνικά) ως και τα Αραβικά, που δεν συμπεριέλαβε στον τίτλο. Το βιβλίο προλογίζει ο Εβραίος καθηγητής Αρχαίων Γλωσσών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (από 1962) Saul Levin.
Ο συγγραφέας J. Yahuda, υποστηρίζει, ότι «Overwhelming evidence proves conclusively that Biblical Hebrew is camouflaged Greek in grammar as well as vocabulary» Δηλ. Αναντίρρητη απόδειξη επιβεβαιώνει τελικώς ότι τα Βιβλικά Εβραϊκά είναι καλυμμένα Ελληνικά τόσον στη γραμματική όσον και στο λεξιλόγιο και ότι «...the difference between them is a matter of pronunciation. So much that Hebrew cannot be properly understood except through Greek» δηλ.γενικώς η διαφορά μεταξύ τους είναι θέμα προφοράς. Τόσο πολύ ώστε τα Εβραϊκά δεν δύνανται να καταστούν εντελώς αντιληπτά παρά μόνο μέσω των Ελληνικών!
Παραθέτει δε σε όλες τις σελίδες του βιβλίου του απειράριθμες λέξεις ελληνικές, γραμματικούς τύπους και εκφράσεις που είναι όμοιες με τις Εβραϊκές (χρησιμοποιώντας ως ενδιάμεση επεξηγηματική γλώσσα την Αγγλική) και καταλήγει: «Τhe Jewish, Christian and Islamic cultures the triple pillars of modern civilization have a common Hellenic foundation» δηλ. Ο Εβραϊκός, ο Χριστιανικός και Ισλαμικός πολιτισμός οι τρεις στύλοι του σύγχρονου πολιτισμού έχουν ένα κοινό Ελληνικό θεμέλιο.
Από τα πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα του ερευνητού είναι ότι πολύ πριν την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (πάνω από 1000 χρόνια πριν) υπήρχαν Έλληνες κυβερνήτες από τη Μαύρη θάλασσα ως τον Ινδικό Ωκεανό.
Στο παρακάτω απόσπασμα από το κείμενο (της σελ. 132)υποστηρίζεται ότι ο σώφρων Ιωσήφ, γιος του Ιακώβ που πουλήθηκε από τους αδελφούς του στην Αίγυπτο, και φυλακίσθηκε άδικα κατηγορηθείς από τη γυναίκα του Πετεφρή, ελευθερώθηκε και τιμήθηκε από τον τότε Φαραώ που ήταν Έλληνας κατά τον Yahuda!
Και ότι ήταν Έλληνας ο Φαραώ, είναι φανερό από τον τίτλο που έδωσε ο ίδιος στον Ιωσήφ: δαφνηφάγος. Αλλά με δάφνες προφήτευαν οι μάντεις στα Ελληνικά μαντεία, ενώ επίσης η δάφνη είναι σύμβολο νίκης. Δηλ. ο Φαραώαποκάλεσε τον Ιωσήφ «Θεόπνευστο», γιατί του απεκάλυψε το νόημα των ονείρων του, αλλά τον απεκάλεσε με τρόπο... Ελληνικό!
«Ήταν ένας Έλληνας Φαραώ που διοικούσε την Αίγυπτο μέσω ντόπιων αξιωματούχων, όχι ένας Ασιάτης ηπειρωτικός Έλληνας, αλλά ένας Έλληνας από τα αυτοκρατορικά νησιά της Κρήτης ή της Κύπρου. Μεταγενέστερα οι Αιγύπτιοι επαναστάτησαν και έδιωξαν τους Έλληνες, με καταστροφικές συνέπειες για τους Εβραίους: Ανέστη δε βασιλεύς άλλος στην Αίγυπτο, ο οποίος δεν εγνώριζε τον Ιωσήφ» (Έξ. 1,8).
Κατά τον ερευνητή, οι Εβραίοι πέρναγαν καλά μόνο με τον Έλληνα Φαραώ, ενώ μετά θεωρήθηκαν κι αυτοί σαν Έλληνες και υπέφεραν γι' αυτό: «... οι Ισραηλίτες υπέφεραν στην Αίγυπτο διότι ήσαν Έλληνες»!
http://www.imdleo.gr/diaf/2012/2012_Gr_language.html#Heb_is_Gr
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλικ εδώ για να είστε οι πιο
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/11/blog-post_4449.html#ixzz2DcLTFtGn
Μη μείνωμεν έξω του νυμφώνως Χριστού
JUN
9
Μη μείνωμεν έξω του νυμφώνος Χριστού
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
“Δοκιμάζουμε στην πορεία, με γνώμονα το “μη μείνωμεν έξω του νυμφώνος Χριστού”, κι επιλέγουμε αυτό που πρακτικά ο Κύριος επιδοκιμάζει.”
Περπατώντας μερικές ώρες στο νότιο μέρος της Καλύμνου σκαρφάλωσα σ΄ ένα βράχο, όπου έμενε μια ασκήτρια. Εξήντα χρόνια δεν είχε φύγει από εκεί. Το κελί της ήταν τόσο μικρό που μόνο μπουσουλώντας μπορούσες να μπεις. Το ίδιο μικρό ήταν και το εκκλησάκι της.
Ο βατός τόπος όπου φύτρωνε λίγο χορτάρι στη σκιά του μοναδικού δέντρου δεν ήταν μεγαλύτερος από πενήντα τετραγωνικά μέτρα. Η ασκήτρια ήταν τόσο μικρόσωμη που ο χώρος της θα της φαινόταν μεγάλος και θα της περίσσευε. Η ασκήτρια τρεφόταν με ό,τι έστελνε ο Θεός με κάποιο ψαρά, που τύχαινε να αράξει για λίγο στο στενό ορμίσκο, κάτω χαμηλά στη θάλασσα.
Δεν πιστεύω να ανέβαινε κανείς επάνω να της πάει τροφή. Θα χρειαζόταν να κοπιάσει τόσο για να ανεβεί και να κατεβεί που δεν θα του έμεναν άλλες δυνάμεις να γυρίσει στην Πόθια. Άλλωστε δεν υπήρχε ούτε κάποιος κατσικόδρμος, εκτός από ατέλειωτα βράχια. Ο μόνος τρόπος να πας εκεί είναι να περπατήσεις κάμποσες ώρες μακριά από το γυναικείο μοναστήρι της Ευαγγελίστριας.
Πώς θα μπορούσε να βαστάξει κανείς να ζει μόνος εξήντα χρόνια σε μια μικρή λωρίδα γης , αν δεν είχε την επιδοκιμασία του Κυρίου; Έτσι όπως ήταν αφύλακτο το μέρος ο άέρας και ο ήλιος έγδερναν τους βράχους και τη μικρή σπιτακούλα με το εκκλησάκι, που άντεχε χάρις στο μικρό της μέγεθος
26.11.12
Λιτότητα και υπερηφάνεια
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Προχθές πήγα στη Θεσσαλονίκη για να δω την εγγονή μου. Στη βιασύνη μου, φεύγοντας από τη Λάρισα, δεν πήρα μαζί μου τα φάρμακα. Δυσκολεύτηκα πολύ να βρω φαρμακείο ανοιχτό. Ήταν Κυριακή απόγευμα, και την άλλη μέρα άρχιζε η απεργία των φαρμακοποιών. Ευχαρίστησα από την καρδιά μου τον φαρμακοποιό που βρήκα,τελικά, ύστερα από μεγάλη ταλαιπωρία. Ποιος ξέρει πώς θα έδειχνα! Ο φαρμακοποιός με λυπήθηκε και μου είπε: «Να μην μας ευχαριστείτε εσείς. Εμείς σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να σας εξυπηρετήσουμε».
Προχθές πήγα στη Θεσσαλονίκη για να δω την εγγονή μου. Στη βιασύνη μου, φεύγοντας από τη Λάρισα, δεν πήρα μαζί μου τα φάρμακα. Δυσκολεύτηκα πολύ να βρω φαρμακείο ανοιχτό. Ήταν Κυριακή απόγευμα, και την άλλη μέρα άρχιζε η απεργία των φαρμακοποιών. Ευχαρίστησα από την καρδιά μου τον φαρμακοποιό που βρήκα,τελικά, ύστερα από μεγάλη ταλαιπωρία. Ποιος ξέρει πώς θα έδειχνα! Ο φαρμακοποιός με λυπήθηκε και μου είπε: «Να μην μας ευχαριστείτε εσείς. Εμείς σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να σας εξυπηρετήσουμε».
Την άλλη μέρα
το πρωί άνοιξα το Ευαγγέλιο στην τύχη. Διάβασα την περικοπή της Κυριακής των Βαϊων.
Μιλάει για τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου. Η Μαρία άλειψε με ακριβό μύρο τα
πόδια του Ιησού από ευγνωμοσύνη: «Η ουν Μαρία, λαβούσα λίτραν μύρου πιστικής
πολυτίμου, ήλειψε τους πόδας του Ιησού, και εξέμαξε ταις θριξίν αυτής τους
πόδας αυτού. Η δε οικία επληρώθη εκ της οσμής του μύρου». (Τότε η Μαρία πήρε
μια φιάλη από το πιο ακριβό άρωμα της νάρδου και άλειψε τα πόδια του Ιησού.
Έπειτα σκούπισε με τα μαλλιά της τα πόδια του, κι όλο το σπίτι γέμισε με τη
μυρουδιά του μύρου).
Στον Απόστολο της
ίδιας ημέρας διάβασα για τη χαρά που πρέπει να νιώθουμε από την παρουσία του
Κυρίου Ιησού. Η ίδια χαρά που νιώθει κανείς από ευγνωμοσύνη είναι διάχυτη και
στο απόσπασμα αυτό από την επιστολή του Παύλου προς τους Φιλιππισίους: «Χαίρετε
εν Κυρίω πάντοτε. Πάλιν ερώ, χαίρετε. Το
επιεικές γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις. Ο Κύριος είναι εγγύς». ( Να χαίρεστε πάντοτε
με τη χαρά που δίνει η κοινωνία με τον Κύριο. Θα το πω και πάλι, να χαίρεστε.
Σ’ όλους να δείχνετε την καλοσύνη σας. Ο
Κύριος έρχεται σύντομα).
Σήμερα, σε πολλούς
οι οποίοι έχουν επίγνωση του τι συμβαίνει, έπεσαν τα «γράδα», δηλαδή άφησαν την
υπερηφάνεια και έγιναν ταπεινοί. Αυτό το πράγμα μας δίνει την αφορμή να
προσέξουμε ποιος είναι ταπεινός και ποιος είναι υπερήφανος στην εμφάνιση
τουλάχιστον. Γενικά μπορούμε να πούμε πως ταπεινός είναι ο πνευματικός
άνθρωπος. «Πράος και ταπεινός είμαι», λέει ο Κύριος Ιησούς.
Αντίθετα ο φυσικός, ο αρχέγονος άνθρωπος, είναι υπερήφανος. Πάντα πιστεύω
ότι ο Κύριος Ιησούς κατευθύνει τη ζωή εκείνων που τον πιστεύουν και τον
αγαπούν. Με κάλεσε στο γραφείο του ο πνευματικός μου φίλος. Δεν είχα αμφιβολία
πως θα μου μιλούσε γι΄ αυτό που με ενδιέφερε, όπως γίνεται συχνά. Πράγματι μου
είπε τί παρατηρεί , αυτόν τον καιρό, στην εμφάνιση των ανδρών και των γυναικών:
Βλέπεις, είπε, οι άνδρες είναι συμμαζεμένοι, ταπεινοί, λιτοί στην εμφάνισή
τους. Αντίθετα οι γυναίκες δείχνουν μεγαλοπρεπείς, αγέρωχες, μπροστά τους. Το
βάδισμά τους δείχνει δυναμισμό και υπερηφάνεια. Ακριβώς το αντίθετο από αυτό που
συμβαίνει στη φύση. Στη φύση το αρσενικό έχει δυναμισμό και μεγαλοπρέπεια, ενώ
το θηλυκό είναι λιτό και ταπεινό. «Ο γυναίκες δεν καταλαβαίνουν τίποτα», λένε
μερικοί.
Ο Ξενοφών στην ιστορία του, στο σημείο
όπου περιγράφει τη συνάντηση του βασιλιά
της Σπάρτης Αγησιλάου με τον σατράπη των Περσών Φαρνάβαζο, τονίζει την λιτότητα
και την ταπείνωση του πνευματικού Αγησιλάου μπροστά στην υπερηφάνεια του
αρχέγονου Φαρνάβαζου:
« Ήταν
κάποιος Απολλοφάνης από την Κύζικο που έτυχε μάλιστα να συνδέεται με τον
Φαρνάβαζο με δεσμούς φιλοξενίας από παλιά και εκείνη την περίοδο συνδέθηκε και
με τον Αγησίλαο. Αυτός λοιπόν είπε στον Αγησίλαο πως νόμιζε σωστό να του
ετοιμάσει μια συνάντηση με τον Φαρνάβαζο για να συζητήσουν για συμφιλίωση.
Όταν
τον άκουσε ο Αγησίλαος, αφού έλαβε αυτός διαβεβαίωση με σπονδές και
επισφραγίστηκε η συμφωνία με χειραψία, ερχόταν οδηγώντας το Φαρνάβαζο σε σημείο
που είχαν συμφωνήσει, όπου φυσικά ο Αγησίλαος και οι τριάντα άντρες του
επιτελείου του και της φρουράς του χάμω ξαπλωμένοι σε κάτι χορτάρια περίμεναν·
Ο Φαρνάβαζος λοιπόν είχε έρθει φορώντας στολή που άξιζε πολύ χρυσάφι. Ενώ όμως
οι υπηρέτες του τοποθετούσαν κάτω φουσκωτά μαξιλάρια, πάνω στα οποία κάθονται
οι Πέρσες μαλακά, ντράπηκε να καθήσει με τόση άνεση, βλέποντας του Αγησιλάου
την απλότητα· ξάπλωσε λοιπόν και αυτός, όπως ήταν, χάμω. Και πρώτα-πρώτα είπαν
ο ένας στον άλλο «χαίρε», έπειτα όταν άπλωσε το δεξί του χέρι ο Φαρνάβαζος,
άπλωσε το δικό του και ο Αγησίλαος. Μετά απ' αυτό άρχισε να μιλάει ο Φαρνάβαζος
γιατί ήταν και μεγαλύτερος στην ηλικία». (Ξενοφ. Ἑλληνικά 4.1.29-31)
22.11.12
Ο εχθρός του ανθρώπου
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Ο Εχθρός του ανθρώπου χρησιμοποιεί τον κακό άνθρωπο και τη γυναίκα. Ότι ο Εχθρός χρησιμοποιεί τον κακό άνθρωπο είναι ευκολονόητο. Ο Εχθρός κι ο κακός άνθρωπος καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον, γιατί κι οι δυο χρησιμοποιούν το ψέμα και την απάτη και δεν έχουν λύπηση για τα θύματά τους.
Ο Εχθρός εκτός απ΄ τον κακό άνθρωπο χρησιμοποιεί επίσης τη γυναίκα. Η γυναίκα γίνεται θεληματικά όργανο του απόλυτου Κακού. Στο βιβλίο της Γενέσεως το απόλυτο Κακό το συμβολίζει το φίδι, Η γυναίκα εξαπατάται με τη θέλησή της και εξαπατά και τον Αδάμ.
Το φίδι, σύμφωνα με το βιβλίο της Γενέσεως είπε στην Εύα: " Δεν είπε ο Θεός ότι με την παράβαση της εντολής του θα πεθάνετε. Δεν θα πεθάνετε. Δεν ήθελε ο Θεός να σας φυλάξει από το θάνατο. Σας έδωσε την εντολή αυτή για να μη γίνετε όμοιοι με αυτόν".
Η Εύα δέχεται τα ψέματα του απόλυτου Κακού, που το συμβολίζει το φίδι, αν και γνωρίζει ότι ο Θεός ουδέποτε ψεύδεται και ότι το φίδι δε λέει την αλήθεια. Με το ίδιο ψέμα του φιδιού η Εύα εξαπατάει τον Αδάμ.
Το Ευαγγέλιο λέει πως εχθροί του ανθρώπου είναι οι οικείοι αυτού. Για να το καταλάβουμε ας πάρουμε το παράδειγμα των παιδιών. Οι γονείς που δείχνουν υπερβολική αγάπη για τη σωματική κατάσταση των παιδιών τους , τα καταστρέφουν. Το ενδιαφέρον τους είναι για το σώμα. Λίγο ή και καθόλου ενδιαφέρονται οι γονείς αυτοί για την πνευματική κατάσταση των παιδιών τους.
Ένα άλλο παράδειγμα δείχνει πως η μητέρα ενσαρκώνει τη φροντίδα για την σωματική ύπαρξη του παιδιού. Αν ένα παιδί στερηθεί τη μητέρα του, μπορεί να έχει προβλήματα ως ενήλικος στην φροντίδα του σώματός του. Ενώ αν στερηθεί τον πατέρα του, μπορεί να έχει προβλήματα στις σχέσεις του με τον εαυτό του και με τους άλλους.
Δεν είναι κριτήριο ωριμότητας ενός ανθρώπου, το ότι είχε υπερπροστατευτική μητέρα. Κριτήριο ωριμότητας είναι αν έχουμε καλές σχέσεις με τον πατέρα. Αυτοί που μπαινοβγαίνουν στα ψυχιατρεία έχουν τις πιο πολλές φορές προβλήματα στις σχέσεις τους με τον πατέρα τους.
Οι οικείοι λοιπόν με την έννοια της μητέρας γίνονται με την υπερβολική φροντίδα τους για το σώμα εμπόδιο στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Με αυτήν την έννοια γίνονται εχθρού του ανθρώπου, αφού ο προορισμός του είναι να αναπτυχθεί πνευματικά και να φτάσει στην ολοκλήρωσή του ως άνθρωπος. Με αυτήν την έννοια ο Εχθρός του ανθρώπου χρησιμοποιεί τη γυναίκα, διότι είναι ευάλωτη με την φροντίδα της για την επιβίωση της σωματικής οντότητας του ανθρώπου.
Επιστήμονες οι οποίοι έζησαν οι ίδιοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στα ολοκληρωτικά καθεστώτα διαπίστωσαν ότι οι κρατούμενοι που αγνόησαν την ψυχή τους για να σώσουν το σώμα τους έχασαν και την ψυχή τους και τη ζωή τους. Ενώ οι κρατούμενοι που θεώρησαν πολυτιμότερο να σώσουν την ψυχή τους έσωσαν και την ψυχή και τη ζωή τους.
Γίνεται πλέον κατανοητό με όσα προελέχθησαν γιατί ο Εχθρός του ανθρώπου χρησιμοποιεί τη γυναίκα. Είναι αλήθεια ότι ο Εχθρός εξαπάτησε τη γυναίκα και όχι τον άντρα παραποιώντας τα λόγια του Θεού.
Η γυναίκα δέχθηκε το ψέμα του Εχθρού εν γνώσει της. Το φίδι σύμφωνα με το βιβλίο της Γενέσεως (το φίδι είναι το σύμβολο του απόλυτου Κακού) είπε στη γυναίκα ότι ο Θεός τους είπε ψέματα. Δεν θα πεθάνετε παραβαίνοντας την εντολή του Θεού. Δεν το είπε αυτό ο Θεός για να σας φυλάξει από το θάνατο. Το είπε για να μη γίνετε όμοιοι με αυτόν. Η γυναίκα εξαπατάει τον Αδάμ επαναλαμβάνοντας το ίδιο ψέμα.
Μια φορά συνάντησα στη Θεσσαλονίκη έναν φτωχό γέρο, που καθόταν μόνος στο παγκάκι, στην παραλία. ΄Ηταν ένας περιθωριακός. Είχε αφήσει γένια και μαλλιά και τα ρούχα του ήταν βρώμικα και κουρελιασμένα.
Κάθισα δίπλα του στο παγκάκι από τη μεριά που φυσούσε, για να μην έρχεται προς τα μένα η δυσωδία του γερο-αλήτη. Έμεινα κάμποση ώρα σιωπηλός, όπως κάνω πάντα με την άγρια φύση, είτε για άνθρωπο πρόκειται είτε για ζώο, είτε για πτηνό. Αφήνω την άγρια φύση να με εμπιστευθεί, ιδίως όταν νιώθω πως είναι κατά βάση καλή. Δεν μπορείς να περιμένεις από ένα φίδι να σε εμπιστευθεί!
Όταν κατάλαβα ότι η παρουσία μου δεν του ήταν ενοχλητική τον παρακάλεσα να μου πει ένα λόγο Θεού. Μου είπε, να μην τρώω κρέας. Ύστερα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι όταν του απάντησα καταφατικά, είπε: "Να προσεύχεσαι κρυφά".
Ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αγαπούν τις αναλύσεις και τις εξηγήσεις. Εννοείται ότι αν τους ρωτάς πρέπει να τους καταλάβεις με τον τρόπο που μιλούν. Τον χαιρέτισα και έφυγα χωρίς να καταλάβω γιατί αν είναι κανείς παντρεμένος πρέπει να προσεύχεται κρυφά.
Επειδή είχα πάντα καλή ιδέα για τη γυναίκα δεν ήθελα να δεχθώ άκριτα τις κατηγόριες εναντίον της. Ώσπου κατάλαβα για ποιο λόγο η γυναίκα είναι ευάλωτη στον Εχθρό του ανθρώπου, και συχνά γίνεται όργανο του κακού.
Ο Εχθρός του ανθρώπου χρησιμοποιεί τον κακό άνθρωπο και τη γυναίκα. Ότι ο Εχθρός χρησιμοποιεί τον κακό άνθρωπο είναι ευκολονόητο. Ο Εχθρός κι ο κακός άνθρωπος καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον, γιατί κι οι δυο χρησιμοποιούν το ψέμα και την απάτη και δεν έχουν λύπηση για τα θύματά τους.
Ο Εχθρός εκτός απ΄ τον κακό άνθρωπο χρησιμοποιεί επίσης τη γυναίκα. Η γυναίκα γίνεται θεληματικά όργανο του απόλυτου Κακού. Στο βιβλίο της Γενέσεως το απόλυτο Κακό το συμβολίζει το φίδι, Η γυναίκα εξαπατάται με τη θέλησή της και εξαπατά και τον Αδάμ.
Το φίδι, σύμφωνα με το βιβλίο της Γενέσεως είπε στην Εύα: " Δεν είπε ο Θεός ότι με την παράβαση της εντολής του θα πεθάνετε. Δεν θα πεθάνετε. Δεν ήθελε ο Θεός να σας φυλάξει από το θάνατο. Σας έδωσε την εντολή αυτή για να μη γίνετε όμοιοι με αυτόν".
Η Εύα δέχεται τα ψέματα του απόλυτου Κακού, που το συμβολίζει το φίδι, αν και γνωρίζει ότι ο Θεός ουδέποτε ψεύδεται και ότι το φίδι δε λέει την αλήθεια. Με το ίδιο ψέμα του φιδιού η Εύα εξαπατάει τον Αδάμ.
Το Ευαγγέλιο λέει πως εχθροί του ανθρώπου είναι οι οικείοι αυτού. Για να το καταλάβουμε ας πάρουμε το παράδειγμα των παιδιών. Οι γονείς που δείχνουν υπερβολική αγάπη για τη σωματική κατάσταση των παιδιών τους , τα καταστρέφουν. Το ενδιαφέρον τους είναι για το σώμα. Λίγο ή και καθόλου ενδιαφέρονται οι γονείς αυτοί για την πνευματική κατάσταση των παιδιών τους.
Ένα άλλο παράδειγμα δείχνει πως η μητέρα ενσαρκώνει τη φροντίδα για την σωματική ύπαρξη του παιδιού. Αν ένα παιδί στερηθεί τη μητέρα του, μπορεί να έχει προβλήματα ως ενήλικος στην φροντίδα του σώματός του. Ενώ αν στερηθεί τον πατέρα του, μπορεί να έχει προβλήματα στις σχέσεις του με τον εαυτό του και με τους άλλους.
Δεν είναι κριτήριο ωριμότητας ενός ανθρώπου, το ότι είχε υπερπροστατευτική μητέρα. Κριτήριο ωριμότητας είναι αν έχουμε καλές σχέσεις με τον πατέρα. Αυτοί που μπαινοβγαίνουν στα ψυχιατρεία έχουν τις πιο πολλές φορές προβλήματα στις σχέσεις τους με τον πατέρα τους.
Οι οικείοι λοιπόν με την έννοια της μητέρας γίνονται με την υπερβολική φροντίδα τους για το σώμα εμπόδιο στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Με αυτήν την έννοια γίνονται εχθρού του ανθρώπου, αφού ο προορισμός του είναι να αναπτυχθεί πνευματικά και να φτάσει στην ολοκλήρωσή του ως άνθρωπος. Με αυτήν την έννοια ο Εχθρός του ανθρώπου χρησιμοποιεί τη γυναίκα, διότι είναι ευάλωτη με την φροντίδα της για την επιβίωση της σωματικής οντότητας του ανθρώπου.
Επιστήμονες οι οποίοι έζησαν οι ίδιοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στα ολοκληρωτικά καθεστώτα διαπίστωσαν ότι οι κρατούμενοι που αγνόησαν την ψυχή τους για να σώσουν το σώμα τους έχασαν και την ψυχή τους και τη ζωή τους. Ενώ οι κρατούμενοι που θεώρησαν πολυτιμότερο να σώσουν την ψυχή τους έσωσαν και την ψυχή και τη ζωή τους.
Γίνεται πλέον κατανοητό με όσα προελέχθησαν γιατί ο Εχθρός του ανθρώπου χρησιμοποιεί τη γυναίκα. Είναι αλήθεια ότι ο Εχθρός εξαπάτησε τη γυναίκα και όχι τον άντρα παραποιώντας τα λόγια του Θεού.
Η γυναίκα δέχθηκε το ψέμα του Εχθρού εν γνώσει της. Το φίδι σύμφωνα με το βιβλίο της Γενέσεως (το φίδι είναι το σύμβολο του απόλυτου Κακού) είπε στη γυναίκα ότι ο Θεός τους είπε ψέματα. Δεν θα πεθάνετε παραβαίνοντας την εντολή του Θεού. Δεν το είπε αυτό ο Θεός για να σας φυλάξει από το θάνατο. Το είπε για να μη γίνετε όμοιοι με αυτόν. Η γυναίκα εξαπατάει τον Αδάμ επαναλαμβάνοντας το ίδιο ψέμα.
Μια φορά συνάντησα στη Θεσσαλονίκη έναν φτωχό γέρο, που καθόταν μόνος στο παγκάκι, στην παραλία. ΄Ηταν ένας περιθωριακός. Είχε αφήσει γένια και μαλλιά και τα ρούχα του ήταν βρώμικα και κουρελιασμένα.
Κάθισα δίπλα του στο παγκάκι από τη μεριά που φυσούσε, για να μην έρχεται προς τα μένα η δυσωδία του γερο-αλήτη. Έμεινα κάμποση ώρα σιωπηλός, όπως κάνω πάντα με την άγρια φύση, είτε για άνθρωπο πρόκειται είτε για ζώο, είτε για πτηνό. Αφήνω την άγρια φύση να με εμπιστευθεί, ιδίως όταν νιώθω πως είναι κατά βάση καλή. Δεν μπορείς να περιμένεις από ένα φίδι να σε εμπιστευθεί!
Όταν κατάλαβα ότι η παρουσία μου δεν του ήταν ενοχλητική τον παρακάλεσα να μου πει ένα λόγο Θεού. Μου είπε, να μην τρώω κρέας. Ύστερα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι όταν του απάντησα καταφατικά, είπε: "Να προσεύχεσαι κρυφά".
Ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αγαπούν τις αναλύσεις και τις εξηγήσεις. Εννοείται ότι αν τους ρωτάς πρέπει να τους καταλάβεις με τον τρόπο που μιλούν. Τον χαιρέτισα και έφυγα χωρίς να καταλάβω γιατί αν είναι κανείς παντρεμένος πρέπει να προσεύχεται κρυφά.
Επειδή είχα πάντα καλή ιδέα για τη γυναίκα δεν ήθελα να δεχθώ άκριτα τις κατηγόριες εναντίον της. Ώσπου κατάλαβα για ποιο λόγο η γυναίκα είναι ευάλωτη στον Εχθρό του ανθρώπου, και συχνά γίνεται όργανο του κακού.
Αν αγαπούσαμε την Ελλάδα...
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Στην εποχή μας υπάρχει μεγάλη σύγχυση όσον αφορά την πολιτική. Για τους παλιούς, πολιτικός είναι ο πολιτισμένος και πολιτική είναι η πολιτισμένη ζωή.
Αυτό το νόημα έδιναν στον πολιτικό και στην πολιτική οι παλιοί, γιατί ήταν δεμένοι με την πίστη, την πατρίδα και την οικογένεια.
Ο Κέβης, Θηβαίος φιλόσοφος (5ος αιώνας π.χ.) ήταν μαθητής του Σωκράτη. Ο Κέβης, γράφει ο Ξενοφών στα απομνημονεύματά του, ήταν ένας απ΄ τους μαθητές που πλησίαζαν το Σωκράτη για να γίνουν χρηστοί άνδρες και καλοί πολίτες και όχι για να αποκτήσουν την τέχνη του ρήτορα. για χρηματισμό!
Στην εποχή μας υπάρχει μεγάλη σύγχυση όσον αφορά την πολιτική. Για τους παλιούς, πολιτικός είναι ο πολιτισμένος και πολιτική είναι η πολιτισμένη ζωή.
Αυτό το νόημα έδιναν στον πολιτικό και στην πολιτική οι παλιοί, γιατί ήταν δεμένοι με την πίστη, την πατρίδα και την οικογένεια.
Οι παλιοί που είχαν αυτές τις αντιλήψεις ονομάζονται στην εποχή μας υποτιμητικά «μικροαστοί» , επειδή δεν ενθουσιάζονταν με τις μεγάλες γενικές ιδέες περί διεθνισμού κ.α..
Τώρα ο πολιτικός κόσμος άλλαξε. Όλα τα πολιτικά κόμματα από τα πιο αριστερά μέχρι τα λεγόμενα δεξιά ανταγωνίζονται ποιο θα φανεί πιο αριστερό απ΄ το άλλο, με αποτέλεσμα, στην πράξη , να μην διακρίνονται σε τίποτα το ένα κόμμα από το άλλο. Παράδειγμα, όλα τα κόμματα ψηφίζουν τις αυξήσεις των αποδοχών των βουλευτών. Καμία διαφωνία.. Κανένα κόμμα δεν είναι διαφορετικό απ΄ το άλλο. Κι αν δεν είναι διαφορετικοί γι’ αυτό που τους ενδιαφέρει άμεσα, για ποιο πράγμα θα είναι διαφορετικοί;
Θα μου πείτε, που βρίσκεις το κακό, αν άλλαξε ο πολιτικός κόσμος; Κανένα κακό, αν δεν υπήρχε η διπλωματία . Παλιά υπήρχε η αγάπη , γιατί δεν υπήρχε διπλωματία. Υπήρχαν οι πατριώτες. Για να υπάρχει δικαιοσύνη για τους πολίτες, έβαλαν εγγύηση της τήρησης του Συντάγματος, την αγάπη. Θα σεβαστούν την πατρίδα, σκέφτονταν. Τώρα δεν υπάρχει αγάπη, γιατί υπάρχει διπλωματία. Οι γονείς διαστρέφουν την αγάπη των παιδιών τους.
Για τον πολίτη όλοι οι πολιτικοί είναι διπλωμάτες , γιατί η πολιτική είναι διπλωματία . Η διπλωματία ενδιαφέρεται για τη δύναμη, παρά για το ήθος. Δεν διακρίνει ποιος είναι ο σωστός και ποιος δεν είναι, όπως δεν διακρίνει ποιος είναι του υποκόσμου και ποιος δεν είναι , γιατί ο υπόκοσμος έγινε μεγαλομέτοχος και η διπλωματία ενδιαφέρεται για τη δύναμη.
16.11.12
Ορθοδοξία και Ελληνική Γλώσσα
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Πολύ ορθά επικαλείσθε το δίπτυχο της Ελληνικής γλώσσης στην οποία είναι καταγραμμένη η αρχαία σοφία των Ελλήνων λογίων (δικό τους δημιούργημα είναι) και την Ορθοδοξία. Πατρίδα μας είναι η Ορθοδοξία κι η Ελληνική γλώσσα.
Μόνη η επίκλησή της Ορθοδοξίας και της σοφίας των αρχαίων πέφτει στην ίδια παγίδα της ιδεολογίας, αν και ούτε η Ορθοδοξία , ούτε η Ελληνική γλώσσα είναι ιδεολογία. Είναι η μόνη πραγματικότητα.
Στη Βίβλο Βαρσανουφίου και Ιωάννη του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη διαβάζουμε πως κάποτε ο Θεός κρατούσε ακόμα τον κόσμο χάρις σε τρεις ανθρώπους. Βέβαιο ο ορθολογιστής δεν θα καταλάβει τί σημαίνει αυτό. ΌΠως δεν θα καταλάβει τη νηστεία των κατοίκων γης αρχαίας Νινευή.
Να υποθέσει κανείς ότι σήμερα στον κόσμο μας δεν υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι που πατούν σταθερά στη γη και δεν έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα;
Οι αρχαίοι Κινέζοι σοφοί πίστευαν πως αν ένας άνθρωπος κάνει μια σωστή σκέψη, ,η σκέψη αυτή θα μεταδοθεί σε όλους τους ανθρώπους που έχουν νου για να σκέφτονται χωρίς καν να βγει ο άνθρωπος αυτός απ΄ το δωμάτιό του.
Και κάποιος άλλος είπε, πως μόνο αυτό που λέγεται με αγάπη θα ακουστεί.
Ο Κύριος μας είπε να μην περιμένουμε από τους άλλους αυτό που μπορεί να κάνει καθένας από εμάς. Και τί μπορεί να κάνει καθένας από εμάς΄; Μπορεί να ζει σ΄ αυτόν κόσμο, χωρίς να είναι από τα στοιχεία αυτού του κόσμου.
Καθένας από μας είναι το πρώτο βήμα στη μακρινή απόσταση που έχει να διανύσει πρώτα η χώρα μας κι ύστερα η ανθρωπότητα ολόκληρη. Κάθε άνθρωπος αν ακούσει τα λόγια του Κυρίου θα γίνει το πρώτο βήμα με το οποίο αρχίζει μια μακρινή απόσταση.
Συνήθως παραθεωρείται το βήμα αυτό σε μια εποχή, όπου το ατομικό ευτελίζεται και το συλλογικό δεν υπάρχει.
Πολύ ορθά επικαλείσθε το δίπτυχο της Ελληνικής γλώσσης στην οποία είναι καταγραμμένη η αρχαία σοφία των Ελλήνων λογίων (δικό τους δημιούργημα είναι) και την Ορθοδοξία. Πατρίδα μας είναι η Ορθοδοξία κι η Ελληνική γλώσσα.
Μόνη η επίκλησή της Ορθοδοξίας και της σοφίας των αρχαίων πέφτει στην ίδια παγίδα της ιδεολογίας, αν και ούτε η Ορθοδοξία , ούτε η Ελληνική γλώσσα είναι ιδεολογία. Είναι η μόνη πραγματικότητα.
Στη Βίβλο Βαρσανουφίου και Ιωάννη του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη διαβάζουμε πως κάποτε ο Θεός κρατούσε ακόμα τον κόσμο χάρις σε τρεις ανθρώπους. Βέβαιο ο ορθολογιστής δεν θα καταλάβει τί σημαίνει αυτό. ΌΠως δεν θα καταλάβει τη νηστεία των κατοίκων γης αρχαίας Νινευή.
Να υποθέσει κανείς ότι σήμερα στον κόσμο μας δεν υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι που πατούν σταθερά στη γη και δεν έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα;
Οι αρχαίοι Κινέζοι σοφοί πίστευαν πως αν ένας άνθρωπος κάνει μια σωστή σκέψη, ,η σκέψη αυτή θα μεταδοθεί σε όλους τους ανθρώπους που έχουν νου για να σκέφτονται χωρίς καν να βγει ο άνθρωπος αυτός απ΄ το δωμάτιό του.
Και κάποιος άλλος είπε, πως μόνο αυτό που λέγεται με αγάπη θα ακουστεί.
Ο Κύριος μας είπε να μην περιμένουμε από τους άλλους αυτό που μπορεί να κάνει καθένας από εμάς. Και τί μπορεί να κάνει καθένας από εμάς΄; Μπορεί να ζει σ΄ αυτόν κόσμο, χωρίς να είναι από τα στοιχεία αυτού του κόσμου.
Καθένας από μας είναι το πρώτο βήμα στη μακρινή απόσταση που έχει να διανύσει πρώτα η χώρα μας κι ύστερα η ανθρωπότητα ολόκληρη. Κάθε άνθρωπος αν ακούσει τα λόγια του Κυρίου θα γίνει το πρώτο βήμα με το οποίο αρχίζει μια μακρινή απόσταση.
Συνήθως παραθεωρείται το βήμα αυτό σε μια εποχή, όπου το ατομικό ευτελίζεται και το συλλογικό δεν υπάρχει.
15.11.12
Η επανάσταση βαδίζει αργά στην Ελλάδα!
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Η αντίδραση κι η επανάσταση θα έλθει από τους Δημοσίους Υπαλλήλους,
όταν θα είναι έτοιμοι να αντιδράσουν και να επαναστατήσουν εναντίον
αυτών των ίδιων.
Και για να είμαι πιο ακριβής, η αντίδραση κι η επανάσταση καθυστερεί
γιατί ο μεγαλύτερος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων είναι γυναίκες.
Ποιος θα αντιδράσει και θα επαναστατήσει κατά των γυναικών. Οι
γυναίκες θέλουν απαλότητα, ευγένεια, αγάπη, όχι τη βία των επαναστάσεων.
Όταν οι γυναίκες αποφασίσουν να αντιδράσουν και να επαναστατήσουν
γιατί δεν βρίσκουν καλλυντικά να αγοράσουν και κομμωτήρια για
τις κομμώσεις τους τότε θα χρησιμοποιήσουν τα όπλα που διαθέτουν.
Έως τότε όσοι περιμένουμε επανάσταση πρέπει να κάνουμε υπομονή.
Η επανάσταση βαδίζει με αργό βήμα στην Ελλάδα. Είμαστε το Γένος
που δίδαξε στον κόσμο την ηπιότητα.
Τους Γερμανούς τους υποσκάπτει εσωτερικά η ενοχή.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα χάσουν πάλι τον πόλεμο.
Δεν έδειξαν ειλικρινή μεταμέλεια και συντριβή
για τις βαρβαρότητες που διέπραξαν εις βάρος των αντιπάλων τους.
Κάποτε ρωτήθηκε κάποιος Γερμανός αν λυπήθηκε
για τα θύματα που προκάλεσε η Γερμανία στους λαούς και απάντησε
ότι λυπήθηκε.. επειδή δεν νίκησε η Γερμανία!
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα χάσουν πάλι τον πόλεμο.
Δεν έδειξαν ειλικρινή μεταμέλεια και συντριβή
για τις βαρβαρότητες που διέπραξαν εις βάρος των αντιπάλων τους.
Κάποτε ρωτήθηκε κάποιος Γερμανός αν λυπήθηκε
για τα θύματα που προκάλεσε η Γερμανία στους λαούς και απάντησε
ότι λυπήθηκε.. επειδή δεν νίκησε η Γερμανία!
14.11.12
Η παραβολή της βασιλείας του Θεού
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Η βασιλεία του Θεού μοιάζει με δείπνο στο οποίο είναι προσκαλεσμένοι όλοι οι άνθρωποι, μα δεν αποδέχονται όλοι την πρόσκληση. Η βασιλεία του Θεού μοιάζει με δείπνο που ο οικοδεσπότης έχει ετοιμάσει τα πάντα. Όλα είναι έτοιμα. Αυτό που απομένει είναι η αποδοχή της πρόσκλησης από τον καθένα προσκαλεσμένο και η συμμετοχή στο δείπνο.
Αναρωτιέται κανείς γιατί αποποιούνται οι προσκαλεσμένοι την συμμετοχή τους. Ο οικοδεσπότης δεν θέτει όρους. Δεν τους δεσμεύει με τίποτε. Δεν τους υποχρεώνει να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν. Γιατί βρίσκουν δικαιολογίες για να αρνηθούν;
Μήπως τους ελέγχει η συνείδησή τους; Μήπως δεν θα μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τον οικοδεσπότη τους; Μήπως έτσι θα είναι κι η συμμετοχή στη βασιλεία του Θεού; Εκείνοι που θα αποκλειστούν από αυτήν, θα αποκλειστούν από μόνοι τους. Μήπως έτσι είναι και με την τιμωρία που ακολουθεί την αμαρτία;
Μετά το θάνατο , λέει η Εκκλησία μας, θα δούμε το Θεό πρόσωπο με πρόσωπο. Μήπως αυτή η συνάντηση για τους μη έχοντας καθαρή συνείδηση θα είναι τα μαρτύρια της Κόλασης;
Άρα η άρνηση της συμμετοχής στο δείπνο, γι΄ αυτούς που αρνούνται, δεν έχει άλλη δικαιολογία από την επίγνωση ότι η συνείδησή τους δεν είναι καθαρή. Πώς θα μπορέσουμε να δούμε το Θεό; Αφού ακόμα κι εδώ στη γη όταν νιώθουμε τον έλεγχο της συνείδησης αποφεύγουμε να κοιτάξουμε τους άλλους στα μάτια. Στην εποχή μας είναι σπάνιο να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από τα σχετικά αναγνώσματα.
Η βασιλεία του Θεού μοιάζει με δείπνο στο οποίο είναι προσκαλεσμένοι όλοι οι άνθρωποι, μα δεν αποδέχονται όλοι την πρόσκληση. Η βασιλεία του Θεού μοιάζει με δείπνο που ο οικοδεσπότης έχει ετοιμάσει τα πάντα. Όλα είναι έτοιμα. Αυτό που απομένει είναι η αποδοχή της πρόσκλησης από τον καθένα προσκαλεσμένο και η συμμετοχή στο δείπνο.
Αναρωτιέται κανείς γιατί αποποιούνται οι προσκαλεσμένοι την συμμετοχή τους. Ο οικοδεσπότης δεν θέτει όρους. Δεν τους δεσμεύει με τίποτε. Δεν τους υποχρεώνει να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν. Γιατί βρίσκουν δικαιολογίες για να αρνηθούν;
Μήπως τους ελέγχει η συνείδησή τους; Μήπως δεν θα μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τον οικοδεσπότη τους; Μήπως έτσι θα είναι κι η συμμετοχή στη βασιλεία του Θεού; Εκείνοι που θα αποκλειστούν από αυτήν, θα αποκλειστούν από μόνοι τους. Μήπως έτσι είναι και με την τιμωρία που ακολουθεί την αμαρτία;
Μετά το θάνατο , λέει η Εκκλησία μας, θα δούμε το Θεό πρόσωπο με πρόσωπο. Μήπως αυτή η συνάντηση για τους μη έχοντας καθαρή συνείδηση θα είναι τα μαρτύρια της Κόλασης;
Άρα η άρνηση της συμμετοχής στο δείπνο, γι΄ αυτούς που αρνούνται, δεν έχει άλλη δικαιολογία από την επίγνωση ότι η συνείδησή τους δεν είναι καθαρή. Πώς θα μπορέσουμε να δούμε το Θεό; Αφού ακόμα κι εδώ στη γη όταν νιώθουμε τον έλεγχο της συνείδησης αποφεύγουμε να κοιτάξουμε τους άλλους στα μάτια. Στην εποχή μας είναι σπάνιο να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από τα σχετικά αναγνώσματα.
"Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην. Άνθρωπός τις εποίησε δείπνον μέγα,
και εκάλεσε πολλούς. και απέστειλε τον δούλον αυτού ειπείν τοις κεκλημένοις.
Έρχεσθε ότι ήδη έτοιμα εστί πάντα. Και ήρξαντο από μιας παραιτείσθαι πάντες.
(...) Τότε οργισθείς ο οικοδεσπότης είπε τω δούλω αυτού. Έξελθε ταχέως
εις τας πλατείας και ρύμας της πόλεως, και τους πτωχούς και αναπήρους
και τυφλούς και χωλούς εισάγαγε ώδε.
Λέγω γαρ υμίν, ότι ουδείς των ανδρών εκείνων
των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου.
Πολλοί γαρ εισι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί."
Λουκά, κεφ. ΙΔ΄, 16-24
"Αδελφοί, ευχαριστούμεν τω Θεώ και πατρί τω ικανώσαντι ημάς
την μερίδα του κλήρου των αγίων εν τω φωτί,
ος ερρύσατο ημάς εκ της εξουσίας του σκότους
και μετέστησεν εις την βασιλείαν
του υιού της αγάπης αυτού,
εν ω έχωμεν την απολύτρωσιν,
την άφεσιν των αμαρτιών.
ος εστιν εικών του Θεού του αοράτου,
πρωτότοκος πάσης κτίσεως,
ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα
τα εν ουρανοίς και τα επί της γης,
τα ορατά και τα αόρατα,
είτε θρόνοι, είτε κυριότητες
είτε αρχαί είτε εξουσίαι.
τα πάντα δι΄ αυτού και εις αυτόν έκτισται.
Κολοσσαείς, κεφ. Α΄12-18
----------------------------
Σημείωση:
Ο οικοδεσπότης της παραβολής καλεί τους προσκαλεσμένους του να συμμετάσχουν στο δείπνο. Η πρόσκληση στέλνεται στους πολλούς, ακόμα και σ΄ εκείνους που δεν θα την αποδεχθούν. Ο οικοδεσπότης δεν ζητεί από τους προσκαλεσμένους του τίποτε, μόνον να έρθουν στο δείπνο. Τα πάντα είναι έτοιμα.
Στη συνέχεια, πολλοί αρνούνται να συμμετάσχουν στο δείπνο.
Όταν απορρίπτει κανείς κάτι που του προσφέρθηκε δεν θα του προσφερθεί ξανά.
Όχι γιατί δεν θέλει ο δωρητής, αλλά γιατί αυτός που απορρίπτει κάτι δεν θα πάψει ποτέ να το θεωρεί απορριπτέο.
Αυτό σημαίνουν τα λόγια του οικοδεσπότη της παραβολής "ουδείς των ανδρών κείνων των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου".
Για τους προσκεκλημένους η αποδοχή ή η απόρριψη είναι για πάντα.
Δεν ξαναγίνεται γι΄ αυτούς δείπνους, ούτε άλλη πρόσκληση θα σταλεί.Κι αν σταλεί είναι περιττή. Το όχι στην πρόσκληση είναι παντοτινό. Πολλοί οι κλητοί, ολίγοι οι εκλεκτοί.
Από μόνος του διαλέγει κανείς. Ο οικοδεσπότης, γνωρίζοντας πόσο βαραίνει στους ανθρώπους η απόρριψη της πρόσκλησης αναγκάζει να έρθουν εκείνοι στους οποίους η ανάγκη είναι εμφανής, στους ανήμπορους, στους φτωχούς, αυτοί έχουν ανάγκη και θα εκτιμήσουν έστω και εκ των υστέρων τη σημασία της πρόσκλησης. Οι άλλοι στηρίζονται στον εαυτό τους και γι ΄ αυτό αρνούνται τη συμμετοχή τους στο δείπνο της βασιλείας του Θεού.
13.11.12
Μία μόνο σειρά σ΄ ένα βιβλίο αν είναι γραμμένη με πονηρία, κανείς δεν αξίζει να διαβάσει το βιβλίο αυτό.
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Άνοιξα στην τύχη ένα βιβλίο. Η πρώτη παράγραφος που διάβασα δεν μου άρεσε. Ό συγγραφέας τεχνηέντως εμφάνιζε μια σκέψη ως αληθινή , εν γνώσει του ότι δεν είναι αληθινή. Από τότε δεν άνοιξα ξανά το βιβλίο αυτό.
Μία μόνο σειρά σ΄ ένα βιβλίο αν είναι γραμμένη με πονηρία, όλο το βιβλίο είναι άχρηστο. Κανείς δεν αξίζει να το διαβάσει. Ακόμα κι αν η πονηρία είναι για κάτι ασήμαντο. Αν δεν είναι κανείς τίμιος στο μικρό, θα είναι τίμιος στο μεγάλο;
Αναρωτιέμαι, αν πρέπει να γράψω για το εν λόγω βιβλίο. Μήπως είναι κατάκριση και κολάσω την ψυχή μου; Ο Απόστολος Παύλος λέει, να ελέγχουμε όταν πρόκειται για την ακρίβεια της πίστης.
Δεν τέλειωσα αυτό που άρχισα να γράφω, όταν διάβασα το μότο στο ιστολόγια EX PROTESTAND, που είναι μια παράγραφος του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, (προφανώς είναι από το βιβλίο του Περί της ακριβείας της πίστεως).
Θα επικοινωνήσω με τον αδελφό του ιστολογίου.
«Για αυτό ικετεύω το λαό του Θεού, το έθνος το άγιο, να κρατήσει γερά τις εκκλησιαστικές παραδόσεις· γιατί η παραμικρή αφαίρεση από αυτά που μας έχουν παραδοθεί, σαν να αφαιρούμε λιθάρια από οικοδομή, γρήγορα θα γκρεμίσει ολόκληρη την οικοδομή» (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).
Άνοιξα στην τύχη ένα βιβλίο. Η πρώτη παράγραφος που διάβασα δεν μου άρεσε. Ό συγγραφέας τεχνηέντως εμφάνιζε μια σκέψη ως αληθινή , εν γνώσει του ότι δεν είναι αληθινή. Από τότε δεν άνοιξα ξανά το βιβλίο αυτό.
Μία μόνο σειρά σ΄ ένα βιβλίο αν είναι γραμμένη με πονηρία, όλο το βιβλίο είναι άχρηστο. Κανείς δεν αξίζει να το διαβάσει. Ακόμα κι αν η πονηρία είναι για κάτι ασήμαντο. Αν δεν είναι κανείς τίμιος στο μικρό, θα είναι τίμιος στο μεγάλο;
Αναρωτιέμαι, αν πρέπει να γράψω για το εν λόγω βιβλίο. Μήπως είναι κατάκριση και κολάσω την ψυχή μου; Ο Απόστολος Παύλος λέει, να ελέγχουμε όταν πρόκειται για την ακρίβεια της πίστης.
Δεν τέλειωσα αυτό που άρχισα να γράφω, όταν διάβασα το μότο στο ιστολόγια EX PROTESTAND, που είναι μια παράγραφος του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, (προφανώς είναι από το βιβλίο του Περί της ακριβείας της πίστεως).
Θα επικοινωνήσω με τον αδελφό του ιστολογίου.
«Για αυτό ικετεύω το λαό του Θεού, το έθνος το άγιο, να κρατήσει γερά τις εκκλησιαστικές παραδόσεις· γιατί η παραμικρή αφαίρεση από αυτά που μας έχουν παραδοθεί, σαν να αφαιρούμε λιθάρια από οικοδομή, γρήγορα θα γκρεμίσει ολόκληρη την οικοδομή» (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).
12.11.12
Η μοναξιά του δρομέα μακρινών αποστάσεων!
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Εκείνοι που θέλουν ειλικρινά να είναι ανιδιοτελείς, θέλουν να ζουν σε αληθινή ειρήνη, δικαιοσύνη και με ένα λόγο σε αληθινή δημοκρατία (αν και δύσκολο να υπάρξει αληθινή δημοκρατία). Ωστόσο μια μετρημένη δημοκρατία στην οποία δεν θα συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν στον ολοκληρωτισμό μπορεί να υπάρξει.
Εκείνοι που υποφέρουν με τη σημερινή κατάσταση ανελευθερίάς ξέρουν τί θέλουν, θέλουν ελευθερία. Εκείνο που δεν ξέρουν ίσως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είναι πώς ξελευτερώνεται ένας κόσμος, που έχει συνηθίσει να ζει στις καταστάσέις ανελευθερίας, τόσο που έχει ξεχάσει τί είναι ελευθερία.
Κάποτε ρώτησαν ένα φιλόσοφο, αν ο μελλοντικός δικτάτορας θα είναι αιώνιος. Κι αυτός, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, απάντησε καταφατικά. Ο λόγος που ο μελλοντικός δικτάτορας θα είναι αιώνιος, είπε, δεν είναι ότι θα έχει ανεξάντλητη δύνμη και κανείς δεν θα μπορέσει να τον νικήσει. Ο λόγος είναι ότι κανείς δεν θα ζητήσει την ελευθερία του, γιατί κανείς δεν θά ξέρει ότι του λείπει. Θα πιστεύει ότι η κατάσταση ανελευθερίας στην οποία ζει είναι κοινωνική κατάκτηση.
Ήδη πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει την προπαγάνδα. Απόδειξη ότι κανείς δεν πετάει το δέκτη της τηλεόρασης στα σκουπίδια!
Πολλοί περιμένουν κάποιους να επαναστατήσουν γι΄ αυτούς και συνάμα δεν ξέρουν πώς να επαναστατήσουν: να βγούν στους δρόμους. Να χρησιμοποιήσουν τη βία. Να μεταφέρουν τη βία που υφίστανται (την ψυχολογική βία) στους υπαιτίους αυτής της κατάστασης;
Καθένας από μας μοιάζει με δρομέα μακρινών αποστάσεων. Η προσπάθειά μας δεν είναι παρά το πρώτο βήμα με το οποίο αρχίζει μια μακρινή διαδρομή. Πώς να ζούμε για να είμαστε το πρώτο βήμα μιας μακρινής διαδρομής; Αυτό ακριβώς σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου, να ζείτε σε αυτόν τον κόσμο, χωρίς να είστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου. Σημαίνει να ζούμε σε αυτήν την κατάσταση ανελευθερίας, χωρίς να είμαστε από τα στοιχεία της κατάστασης ανελευθερίας. Να ζούμε τη μοναξιά του δρομέα μακρινών αποστάσεων,.
Ουδείς δύναται θείναι θεμέλιον άλλον, ειμή τον κείμενον, ός έστι Ιησούς Χριστός!
Εκείνοι που θέλουν ειλικρινά να είναι ανιδιοτελείς, θέλουν να ζουν σε αληθινή ειρήνη, δικαιοσύνη και με ένα λόγο σε αληθινή δημοκρατία (αν και δύσκολο να υπάρξει αληθινή δημοκρατία). Ωστόσο μια μετρημένη δημοκρατία στην οποία δεν θα συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν στον ολοκληρωτισμό μπορεί να υπάρξει.
Εκείνοι που υποφέρουν με τη σημερινή κατάσταση ανελευθερίάς ξέρουν τί θέλουν, θέλουν ελευθερία. Εκείνο που δεν ξέρουν ίσως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είναι πώς ξελευτερώνεται ένας κόσμος, που έχει συνηθίσει να ζει στις καταστάσέις ανελευθερίας, τόσο που έχει ξεχάσει τί είναι ελευθερία.
Κάποτε ρώτησαν ένα φιλόσοφο, αν ο μελλοντικός δικτάτορας θα είναι αιώνιος. Κι αυτός, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, απάντησε καταφατικά. Ο λόγος που ο μελλοντικός δικτάτορας θα είναι αιώνιος, είπε, δεν είναι ότι θα έχει ανεξάντλητη δύνμη και κανείς δεν θα μπορέσει να τον νικήσει. Ο λόγος είναι ότι κανείς δεν θα ζητήσει την ελευθερία του, γιατί κανείς δεν θά ξέρει ότι του λείπει. Θα πιστεύει ότι η κατάσταση ανελευθερίας στην οποία ζει είναι κοινωνική κατάκτηση.
Ήδη πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει την προπαγάνδα. Απόδειξη ότι κανείς δεν πετάει το δέκτη της τηλεόρασης στα σκουπίδια!
Πολλοί περιμένουν κάποιους να επαναστατήσουν γι΄ αυτούς και συνάμα δεν ξέρουν πώς να επαναστατήσουν: να βγούν στους δρόμους. Να χρησιμοποιήσουν τη βία. Να μεταφέρουν τη βία που υφίστανται (την ψυχολογική βία) στους υπαιτίους αυτής της κατάστασης;
Καθένας από μας μοιάζει με δρομέα μακρινών αποστάσεων. Η προσπάθειά μας δεν είναι παρά το πρώτο βήμα με το οποίο αρχίζει μια μακρινή διαδρομή. Πώς να ζούμε για να είμαστε το πρώτο βήμα μιας μακρινής διαδρομής; Αυτό ακριβώς σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου, να ζείτε σε αυτόν τον κόσμο, χωρίς να είστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου. Σημαίνει να ζούμε σε αυτήν την κατάσταση ανελευθερίας, χωρίς να είμαστε από τα στοιχεία της κατάστασης ανελευθερίας. Να ζούμε τη μοναξιά του δρομέα μακρινών αποστάσεων,.
Ουδείς δύναται θείναι θεμέλιον άλλον, ειμή τον κείμενον, ός έστι Ιησούς Χριστός!
11.11.12
Ζωή σε καταφύγιο!
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Όσοι έζησαν σε καταφύγια (όπως πολλοί από μας στον πόλεμο) ή βρέθηκαν σε διάφορες έκτακτες καταστάσεις π.χ. σεισμού, φωτιάς κ.α. οι οποίες περιορίζουν με το φόβο την ελευθερία σου, βλέπουν πως η ζωή με τις σημερινές ανάγκες μοιάζει με ζωή σε καταφύγιο! Η ψευδαίσθηση της ελευθερίας δεν αλλάζει τα πράγματα. Η ζωή μας είναι μια διαρκής ανυπομονησία, όσον αφορά την ικανοποίηση αναγκών για άμυνα στα δεινά.
Με αυτήν την έννοια δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει εμπειρία της ζωής σε καταφύγιο. Ιδίως η ζωή στη σύγχρονη πόλη θυμίζει ζωή σε καταφύγιο. Όπου κι αν ζεις άλλωστε, η φροντίδα σου και η μέριμνά σου να ικανοποιήσεις ανάγκες άμυνας απ’ τα δεινά σε μετατρέπει σε τρόφιμο σε καταφύγιο.
Από φόβο λοιπόν οι άνθρωποι τρέχουν να προστατευθούν και στην προσπάθειά τους να βρουν προστασία παγιδεύονται στο καταφύγιό τους. Η μόνη καταφυγή που είναι συγχρόνως και δύναμη και ελευθερία είναι η καταφυγή στο Λόγο του Θεού του ζώντος, στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. «Κύριος ποιμαίνει με και εις ουδέν με υστερήσει. Εις κήπον χλόης εκεί με κατεσκήνωσεν», (Ψαλμ. 22 ).
Ο σημερινός κόσμος αντί να επιδιώκει την ειρήνη με τον εαυτό του και με τους άλλους, την αγάπη, τη φιλία και ολόκληρη την αλυσίδα των αρετών, αγωνιά διαρκώς για την υγεία , για τα χρήματα, για τη φήμη και για άλλους παρόμοιους μύθους, σαν να μην έχει αξία η ζωή αυτή καθεαυτή. Ο κόσμος αποστερήθηκε τη σοφία του, ώστε δε βρίσκει πια κανένα νόημα στη ζωή του, χωρίς τα «αγαθά» που διαφημίζει η τηλεόραση. Πόσο ακατανόητα φαίνονται τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, «όταν αρρωσταίνω νιώθω πιο δυνατός»!
Το αξιοσημείωτο είναι ότι αυτοί που περιφρονούν τις πνευματικές αξίες δεν είναι οι απλοί πολίτες, αλλά μια ελίτ που με σκοπό να διατηρήσει τα προνόμιά της (περιουσία, χρήμα, θέσεις) δημιουργεί έναν αθέατο φασισμό, τον φασισμό της υγείας, της νιότης, της ψεύτικης ομορφιάς, του χρήματος, της φήμης και άλλων παρόμοιων μύθων, για να παγιδεύει στο καταφύγιο των τεχνητών αναγκών τον κόσμο.
Η ίδια ελίτ πολεμάει επίσης τη μόρφωση καταργώντας τη διάκριση μεταξύ μορφωμένων και μη, δήθεν χάριν του «λαού», αν και στην πραγματικότητα δεν νοιάζεται για το λαό, αλλά για τα συμφέροντά της, που τα συνδέει με την απουσία κάθε ελεύθερου πνεύματος που μπορεί να αμφισβητήσει τα προνόμιά της. Αν όλος ο κόσμος «μορφώνεται» μειώνοντας τις απαιτήσεις της
Όσοι έζησαν σε καταφύγια (όπως πολλοί από μας στον πόλεμο) ή βρέθηκαν σε διάφορες έκτακτες καταστάσεις π.χ. σεισμού, φωτιάς κ.α. οι οποίες περιορίζουν με το φόβο την ελευθερία σου, βλέπουν πως η ζωή με τις σημερινές ανάγκες μοιάζει με ζωή σε καταφύγιο! Η ψευδαίσθηση της ελευθερίας δεν αλλάζει τα πράγματα. Η ζωή μας είναι μια διαρκής ανυπομονησία, όσον αφορά την ικανοποίηση αναγκών για άμυνα στα δεινά.
Με αυτήν την έννοια δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει εμπειρία της ζωής σε καταφύγιο. Ιδίως η ζωή στη σύγχρονη πόλη θυμίζει ζωή σε καταφύγιο. Όπου κι αν ζεις άλλωστε, η φροντίδα σου και η μέριμνά σου να ικανοποιήσεις ανάγκες άμυνας απ’ τα δεινά σε μετατρέπει σε τρόφιμο σε καταφύγιο.
Από φόβο λοιπόν οι άνθρωποι τρέχουν να προστατευθούν και στην προσπάθειά τους να βρουν προστασία παγιδεύονται στο καταφύγιό τους. Η μόνη καταφυγή που είναι συγχρόνως και δύναμη και ελευθερία είναι η καταφυγή στο Λόγο του Θεού του ζώντος, στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. «Κύριος ποιμαίνει με και εις ουδέν με υστερήσει. Εις κήπον χλόης εκεί με κατεσκήνωσεν», (Ψαλμ. 22 ).
Ο σημερινός κόσμος αντί να επιδιώκει την ειρήνη με τον εαυτό του και με τους άλλους, την αγάπη, τη φιλία και ολόκληρη την αλυσίδα των αρετών, αγωνιά διαρκώς για την υγεία , για τα χρήματα, για τη φήμη και για άλλους παρόμοιους μύθους, σαν να μην έχει αξία η ζωή αυτή καθεαυτή. Ο κόσμος αποστερήθηκε τη σοφία του, ώστε δε βρίσκει πια κανένα νόημα στη ζωή του, χωρίς τα «αγαθά» που διαφημίζει η τηλεόραση. Πόσο ακατανόητα φαίνονται τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, «όταν αρρωσταίνω νιώθω πιο δυνατός»!
Το αξιοσημείωτο είναι ότι αυτοί που περιφρονούν τις πνευματικές αξίες δεν είναι οι απλοί πολίτες, αλλά μια ελίτ που με σκοπό να διατηρήσει τα προνόμιά της (περιουσία, χρήμα, θέσεις) δημιουργεί έναν αθέατο φασισμό, τον φασισμό της υγείας, της νιότης, της ψεύτικης ομορφιάς, του χρήματος, της φήμης και άλλων παρόμοιων μύθων, για να παγιδεύει στο καταφύγιο των τεχνητών αναγκών τον κόσμο.
10.11.12
Όχι ειρήνη, όχι υγεία!
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιού Θεού κληθήσονται»
Ματθ. 5,9
Δίχως ειρήνη, δεν έχουμε ούτε υγεία. Η υγεία μας εξαρτάται απ΄ την ψυχική μας κατάσταση. Το ηθικό μας είναι συνδεδεμένο με το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας. Αν κατακρίνουμε π.χ. και μνησικακούμε φεύγει από μέσα μας η ειρήνη του Χριστού και έρχεται η αρρώστια. Είναι βέβαιο ότι αν κατακρίνουμε και απωθούμε θα αρρωστήσουμε.
Κάποιος έμεινε θυμωμένος για δύο μέρες. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα ένιωθε σαν να του στέρησαν την ελευθερία του. Ένιωθε δούλος του θυμού. Όσο διαρκούσε αυτή η κατάσταση παρατήρησε τις παρακάτω βλαβερές συνέπειες του θυμού. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε είναι ότι η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι πλασμένη να λειτουργεί δέσμια των παθών της.
Συμπτώματα θυμού: 1) αδυναμία συγκέντρωσης της προσοχής, 2)κακή λειτουργία της μνήμης, 3)βίαιες, μηχανικές, αυτόματες κινήσεις, 4)αδικαιολόγητη βιασύνη 5)γρήγορη και ρηχή αναπνοή, 6)ταχυκαρδία, 7) προκάρδια άλγη, 8)ανυπομονησία, 9) δυσκοιλιότητα, 10) ανορεξία ή πολυφαγία 11)εξάψεις, 12)αύξηση αρτηριακής πίεσης, 13)αϋπνία, 14) καταβολή δυνάμεων, 15) αλαζονικό φέρσιμο, 16) έλλειψη σεβασμού προς τους άλλους, 17) έλλειψη καλών τρόπων, 18) αυτολύπη,19) πίκρα, 20) απελπισία κ.α.
Ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν. Ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο την ειρήνη, την υγεία, τη ζωή. Δημιούργησε το σύμπαν χάριν του ανθρώπου. Αν παρατηρήσουμε τον εαυτό μας θα δούμε ότι η ύπαρξή μας, μόνο αν συμφωνεί με το θέλημα του Θεού ,λειτουργεί με αρμονία και με ρυθμό, . Όταν η ανθρώπινη ύπαρξη αντιβαίνει στο θέλημα του Θεού συναντάει εμπόδια και χάνει τη λειτουργικότητά της. "Την ειρήνη επιδιώκουμε" λέει ο Απόστολος Παύλος . Η ειρήνη είναι έργο του Θεού, όπως και η υγεία. "Μην καταστρέφετε το έργο του Θεού".
Ο υλισμός αρνείται την ύπαρξη του Θεού. Το σύμπαν, σύμφωνα με τη θεωρία του υλισμού, δεν είναι δημιούργημα του νου του Θεού, αλλά τυχαίο αποτέλεσμα της αιώνιας μηχανικής κίνησης των οξέων και των αλάτων στην αρχική "σούπα". Ο αθεϊσμός αποδίδει τα γνωρίσματα της αιωνιότητας και της παντοδυναμίας του Θεού στα άψυχα οξέα και άλατα.
Οι χριστιανοί, όπως κι οι αρχαίοι πρόγονοί μας, πιστεύουμε ότι το σύμπαν είναι δημιούργημα του πνεύματος του Θεού. Η ενιαία ελληνική γλώσσα, ( η ελληνική γλώσσα είναι μία) είναι δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων λογίων. Η ίδια η λέξη "σύμπαν" σημαίνει "ο νους (του Θεού) δημιούργησε το παν".
Ο Κύριος ενσαρκώθηκε, όταν η Ελληνική γλώσσα μπορούσε να εκφράσει το βάθος της διδασκαλίας Του. Στα ελληνικά κείμενα καταφεύγουμε όταν θέλουμε να βεβαιωθούμε για την γνησιότητά της. Όταν οι αρχαίοι πρόγονοί μας ζήτησαν να δουν τον Ιησού, ο Κύριος είπε: Τώρα δοξάζεται ο Υιός του ανθρώπου, με την έννοια ότι με τους Έλληνες και την ελληνική γλώσσα γίνεται κατανοητή η διδασκαλία του Χριστού.
Όσο για την ακατανοησία που συνάντησε ο Ιησούς στους Ιουδαίους μιλάει το παρακάτω τροπάριο του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, που ψάλλεται τη Μεγάλη Παρασκευή:
Λαός μου τί εποίησά σοι και τί μοι ανταπέδωκας.
Αντί του μάνα χολήν. Αντί του ύδατος όξος.
Αντί του αγαπάν με, σταυρόν με προσηλώσατε.
Ουκέτι στέγω λοιπόν.
Καλέσω μου τα έθνη κ'ακείνα με δοξάσουσι.
Δεν θα εξαρτιόμασταν απ΄ τις φαρμακοβιομηχανίες , αν ακολουθούσαμε το Ευαγγέλιο. Και μόνο η Εντολή "ευλογείτε και μη καταράσθε" "καλώς ποιείτε τους καταρωμένους υμάς" θα μας φύλαγε από την ασθένεια. Ο αθεϊσμός , βέβαια, αγνοεί το Ευαγγέλιο.
Επειδή συνήθως μας εντυπωσιάζουν τα ξένα ονόματα, θα μνημονεύσουμε δυο ξένα βιβλία, το "Εκείνο" ενός γιατρού που υπήρξε διάσημος στην εποχή του και το βιβλίο "Θεραπείες του Χριστού" του Γάλλου συγγραφέα Πεγύ. Κι οι δυο επαναλαμβάνουν τα λόγια της Γραφής.
Ο συγγραφέας του "Εκείνο" καταλήγει στο συμπέρασμα (διαβάστε την τελευταία σελίδα του βιβλίου του), ότι ένας σίγουρος τρόπος να αρρωστήσει κανείς είναι να κατακρίνει και να απωθεί.
9.11.12
Πώς θα φυλαχθούμε με τη δύναμη του Θεού απ΄ την ασθένεια
Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Δεν θα εξαρτιόμασταν απ΄ τις φαρμακοβιομηχανίες , αν εφαρμόζαμε το Ευαγγέλιο. Και μόνο αν εφαρμόζαμε την Εντολή "ευλογείτε και μη καταράσθε" "καλώς ποιείτε τους καταρωμένους υμάς" δεν θα πέφταμε ποτέ στα χέρια των γιατρών.
Οι άθεοι , βέβαια, δε διαβάζουν το Ευαγγέλιο και επειδή μας εντυπωσιάζουν τα ξένα ονόματα, θα μνημονεύσουμε δυο ξένους συγγραφείς απ΄ τους οποίους ο ένας τυχαίνει να είναι γιατρός ο οποίος υπήρξε διάσημος στην εποχή του. Οι συγγραφείς αυτοί επαναλαμβάνουν τα λόγια της Γραφής. Είναι ο Στρόνμπεργκ, κάπως έτσι, ο οποίος έγραψε το βιβλίο με τον τίτλο "Εκείνο" κι ο άλλος είναι ο Πεγκύ, συγγραφέας του βιβλίου με τον τίτλο "Οι θεραπείες του Χριστού".
Ο συγγραφέας του "Εκείνο" καταλήγει στο συμπέρασμα (διαβάστε την τελευταία σελίδα του βιβλίου του), ότι ένας σίγουρος τρόπος να αρρωστήσει κανείς είναι να κατακρίνει και να απωθεί.
Ο Πεγκύ γράφει στο βιβλίο του (Εκδόσεις Νεφέλη), στη σελίδα 45 τα εξής: Η αποχή από την κακολογία και η προάσπιση των βαλλομένων που είναι απόντες η ανο"χή απέναντι στα ελαττώματα του πλησίον, η διακριτικότητα στην ομιλία, η αυθόρμητη στοργή προς τους πιο αδύναμους, είναι σημάδια από τα οποία αναγνωρίζονται οι καρδιές που κατοικούν στο Φως. (...)Θα γίνετε φίλοι του Χριστού και πολίτες του Ουρανού (...) Θα μπορείτε στο όνομα του Ιησού να εξουσιάζετε την ασθένεια, την καταιγίδα, το θάνατο, τα άγρια ζώα... Είναι αυτός ο τρόπος της ομιλίας που η Γραφή προσδιορίζει με το όνομα "χάρισμα των γλωσσών".
"Ευλογείτε και μην καταράσθε"
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
ΔΕν θα εξαρτιόμασταν απ΄ τις φαρμακοβιομηχανίες , αν εφαρμόζαμε το Ευαγγέλιο. Και μόνο αν εφαρμόζαμε την Εντολή "ευλογείτε και μη καταράσθε" "καλώς ποιείτε τους καταρωμένους υμάς" δεν θα πέφταμε ποτέ στα χέρια των γιατρών.
Επειδή όμως οι άθεοι δεν διαβάζουν το Ευαγγέλιο και επειδή μας εντυπωσιάζουν τα ξένα ονόματα, θα μνημονεύσουμε δυο ξένους συγγραφείς απ΄ τους οποίους ο ένας τυχαίνει να είναι γιατρός και υπήρξε διάσημος στην εποχή του. Είναι ο Στρόνμπεργκ, κάπως έτσι, ο οποίος έγραψε το βιβλίο με τον τίτλο "Εκείνο" κι ο άλλος είναι ο Πεγκύ, συγγραφέας του βιβλίου με τον τίτλο "Οι θεραπείες του Χριστού".
Ο συγγραφέας του "Εκείνο" καταλήγει στο συμπέρασμα (διαβάστε την τελευταία σελίδα του βιβλίου του), ότι ένας σίγουρος τρόπος να αρρωστήσει κανείς είναι να κατακρίνει και να απωθεί.
Ο Πεγκύ γράφει στο βιβλίο του (Εκδόσεις Νεφέλη), στη σελίδα 45 τα εξής: " Η αποχή από την κακολογία και η προάσπιση των βαλλομένων που είναι απόντες η ανοχή απέναντι στα ελαττώματα του πλλησίον, η διακριτικότητα στην ομιλία, η αυθόρμητη στοργή προς τους πιο αδύναμους, είναι σημάδια από τα οποία αναγνωρίζονται οι καρδιές που κατοικούν στο Φως. (...)Θα γίνετε φίλοι του Χριστού και πολίτες του Ουρανού (...) Θα μπορείτε στο όνομα του Ιησού να εξουσιάζετε την ασθένεια, την καταιγίδα, το θάνατο, τα άγρια ζώα... Είναι αυτός ο τρόπος της ομιλίας, που η Γραφή προσιδορίζει με το όνομα "χάρισμα των γλωσσών"
Εκκλησία της Ελλάδος - Νέες Ταυτότητες
Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου 2012
Εκκλησία της Ελλάδος - Νέες Ταυτότητες: Όταν η Δ.Ι.Σ (Διαρκής Ιερά Σύνοδος) μεταμορφώνεται σε Δ.Η.Σ (Διαρκώς Ηρεμιστικά Σε όλους)Προσοχή! Ο τίτλος της ανάρτησής μας αναφέρεται στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο (ΔΙΣ) της εκκλησίας της Ελλάδος που είναι απλώς ένα "διαρκές διοικητικό όργανο" στο οποίο συμμετέχουν εναλλάξ 12 επίσκοποι , προεδρεύοντος του Αρχιεπισκόπου με αρμοδιότητα να αποφασίζει για τα τρέχοντα θέματα και όχι στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.), που είναι η ανώτατη εκκλησιαστική αρχή και η οποία συνεδριάζει στην αρχή κάθε εκκλησιαστικού έτους ή όποτε υπάρξει ανάγκη λήψης σοβαρών αποφάσεων,με Πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος και μέλη όλους τους εν ενεργεία Μητροπολίτες.)
.
.....Δυστυχῶς, καί πάλι “ὁρισμένοι γνωστικοί” θά φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα σάν τά μωρά, δῆθεν γιά νά μήν στενοχωριοῦνται καί θά λένε: “δέν πειράζει αὐτό, δέν εἶναι τίποτα, ἀρκεῖ ἐσωτερικά νά πιστεύετε!” ..."
Γέρων Παϊσιος ο Αγιορείτης
Εικοσιτέσσερις ώρες πρίν την αποφράδα για το Έθνος και την δημοκρατία ημέρα, προχθές στις 6 Νοεμβρίου του 2012, συνήλθε για δεύτερη φορά η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος , όχι φυσικά για να ασχοληθεί ως όφειλε με την μείζονα απειλή της βιολογικής και ψυχικής εξόντωσης του ποιμνίου της , απο την προδοτική συμπεριφορά των εντολοδόχων "αρχόντων" της τρικομματικής κατοχικής κυβέρνησης, αλλά για να συμφωνήσει αφ΄ενός ως προς το τρισάγιο των μακαριστών Πατριάρχου Βουλγαρίας και Μητροπολίτου Κομοτηνής , και αφ΄ετέρου για να επαναλάβει τις καθησυχαστικές γενικολογίες του υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ κ. Δένδια σχετικά με τις "νέες ταυτότητες" , καταπίνοντας επι της ουσίας "αμάσητο" το περιεχόμενο του εγγράφου που τους απέστειλε η Ελληνική Αστυνομία, γράφοντας ταυτοχρόνως στα παλαιότερα των υποδημάτων της όλα όσα αναφέρθηκαν με επιστημονική και θεολογική τεκμηρίωση στην σχετική ημερίδα που διοργάνωσε ακριβώς πρίν ένα μήνα ( 6 Οκτωβρίου 2012) η Εστία Πατερικών Μελετών υπό την Αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς (βλ. εδώ).
Δυστυχώς η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και ο πρόεδρος αυτής Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμος έχουν λόγω και έργω δώσει το δικαίωμα σε πολλούς εξ ημών, να παρανοούν την ερμηνεία του αρκτικόλεξου Δ.Ι.Σ και να το μεταφράζουν ως Δ.Η.Σ (Δίνω Ηρεμιστικά Σε όλους).
Τι εννοούμε "λόγω και έργω"
Ενδεικτικά μπορούμε να αναφερθούμε μόνο στα εξής :
Α) Στην σκανδαλωδώς χλιαρή αντίδρασή της , στην χυδαιοδέστερη και εμετικώτερη απόπειρα προσβολής του προσώπου της Κεφαλής της Εκκλησίας μας, δηλαδή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού , μέσω του ταλμουδικής έμπνευσης δήθεν θατρικού έργου "Corpus Christi".
Β)Στην απο 10/10 απόφασή της , να "αποκαταστήσει" ως προς την Αρχιερωσύνη τον καθαιρεθέντα τέως Mητροπολίτη Αττικής και νυν μοναχό Παντελεήμονα Μπεζενίτη , ο οποίος όχι μόνο κατεδικάσθη και φυλακίσθηκε για την γνωστή ιστορία με τα υπεξαιρεθέντα χρήματα των πιστών στην Ι.Μ Αγίου Εφραίμ , αλλά είχε κατασκανδαλίσει το ποίμνιο και με τις προκλητικές απαντήσεις του σχετικά με τις προσωπικές του τραπεζικές καταθέσεις αλλά και με τις τηλεοπτικές αποκαλύψεις σχετικά με την προσωπική του ζωή (βλ. εδώ).
Γ) Στην μέχρι τώρα θέση της , ή πιό σωστά με την "μη θέση της", σχετικά με την "κάρτα του πολίτη" , δηλαδή τη νέα ταυτότητα ( ό όρος "κάρτα του πολίτη" ήταν μια επικοινωνιακή εφεύρεση του κ. Παπανδρέου, ο οποίος ωστόσο δεν υπάρχει σε κανένα σχετικό με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση νομοσχέδιο).
Σε αυτό ειδικά το μείζον ζήτημα η ΔΙΣ και ο πρόεδρός της κ. Ιερώνυμος , έχουν αποδείξει ποικιλοτρόπως ότι περιφρονούν :
1) Την δίκαιη ανησυχία εκατοντάδων χιλιάδων επωνύμων πιστών της εκκλησίας ( βλέπε συλλογή υπογραφών της ΠΡΑΟΣ και της ΕΠΜ εδώ)
2)Την ρητή και σαφή απόφαση της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους η οποία συνιστά στους χριστιανούς να μην παραλάβουν τη νέα ταυτότητα και να χρησιμοποιούν τα συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς των (βλ.εδώ
3) Το σχέδιο απόφασης της Ρωσικής εκκλησίας " Για την θέση της Εκκλησίας σχετικα με την εμφάνιση και ανάπτυξη καινούργιων τεχνολογιών ταυτοποίησης προσώπου " (βλ.εδώ)
4)Τις επιστολές του Αρχιμανδρίτου π. Σαράντη Σαράντου (βλ.εδώ εδώ εδώ εδώ)
5) Τα πορίσματα της ημερίδας που διοργάνωσε ακριβώς πρίν ένα μήνα ( 6 Οκτωβρίου 2012) η Εστία Πατερικών Μελετών υπό την Αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς (βλ. εδώ)
6)Όλα τα πορίσματα των σχετικών με την νέα ταυτότητα ημερίδων που έχει διοργανώσει μέχρι σήμερα η Εστία Πατερικών Μελετών και η Πρωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης (βλ. εδώ εδώ εδώ)
7)Τις εισηγήσεις της ειδικής συνοδικής επιτροπής η οποία συνεστήθη ακριβώς για να μελετήσει αυτό το μείζον ζήτημα. (βλ. εδώ)
8)Την δημοσιευθείσα γνωμοδότηση του εγκρίτου νομικού κ. Παπασωτηρίου (βλ.εδώ )
9)Των ρητών δηλώσεων των υπουργών εσωτερικών και δημ. διοίκησης- ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (βλ.εδώ)
10) Πλήθος άλλων πληροφοριών και τεκμηρίων σχετικά με την επαπειλούμενη και όπως όλα δείχνουν ταχέως αναδυόμενη αντίχριστη ηλεκτρονική δικτατορία (αυτό που "ευσχήμως" τα κατοχικά καθεστώτα των τελευταίων ετών ονομάζουν "ηλεκτρονική διακυβέρνηση")
Το ξαναλέμε για να το εντυπωθούν καλά εκείνοι που περιμένουν να "επενδύσουν" στα τρωτά της διοίκησης που ασκεί η ΔΙΣ:
Είμαστε και θα είμαστε εντός της εκκλησίας και δεν έχουμε σκοπό να δείξουμε την πίκρα μας ή τις διαφωνίες μας "αποτειχιζόμενοι" ή ξεσσηκώνοντας τους πιστούς σε "αντάρτικο" εναντίον της Ιεραρχίας.
Εκφράζουμε υικώς τις απόψεις μας, χωρίς ωστόσο να μένουμε αδιάφοροι όταν αποφάσεις διοικητικών οργάνωντης εκκλησίας μας , αντί να ποιμαίνουν αφυπνίζοντας , "φασκιώνουν" νανουρίζοντας - όπως έλεγε ο Γέροντας Παϊσιος- τον πιστό λαό
8.11.12
Η προσευχή ενός αθέου
Μιγκέλ ντε Ουναμούνο
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΑΘΕΟΥ
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΑΘΕΟΥ
Άκουσε την προσευχή μου , Θεέ που δεν υπάρχεις,
και δεν ακούς τα παράπονά μου,
Εσύ που δεν αφήνεις τους φτωχούς ανθρώπους
δίχως απατηλή παρηγοριά. Δεν αντιστέκεσαι
στις προσευχές μας και
στις επιθυμίες μας.
Όταν μακραίνεις απ΄
το νου μου,
θυμάμαι πιο πολύ τους γαλήνιους μύθους
που γλύκαναν την ψυχή μου τις θλιμμένες νύχτες.
Είσαι μέγας Θεέ μου! Είσαι τόσο μέγας
που δεν υπάρχεις χωρίς την Ιδέα. Είναι τόσο στενή
η πραγματικότητα που επεκτείνεται
να σε καλύψει. Υποφέρω σε βάρος σου,
Θεέ που δεν υπάρχεις,
γιατί αν υπήρχες
θα υπήρχα κι εγώ
πραγματικά.
Μετάφραση: Μόσχος Λαγκουβάρδος
----------------------------------
Σχόλιο του Μόσχου
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/11/blog-post_5456.html#ixzz2BdDaRjjB
Μετάφραση: Μόσχος Λαγκουβάρδος
----------------------------------
Σχόλιο του Μόσχου
- Αν είναι ο άνθρωπος δημιούργημα του Θεού, όπως πιστεύουμε οι ορθόδοξοι χριστιανοί ή είναι δημιούργημα της αιώνιας μηχανικής κίνησης των αλάτων και των οξέων (πού βρέθηκαν;), δεν πρέπει να ρωτούν οι αθεϊστές ή οι αντιχριστιανοί αν δεν θέλουν να αρρωστήσουν όπως όλοι οι αιρετικοί. Η απόδοση των θεΪκών γνωρισμάτων της αιωνιότητας και της παντοδυναμίας στα οξέα και στα άλατα είναι αίρεση! Κανείς δεν μπορεί να ζήσει αιωνίως ανάμεσα στα οξέα και στα άλατα χωρίς να αρρωστήσει. Ο φόβος του για τον εαυτό του θα τον κάνει να μισήσει καθετί που δεν του μοιάζει.
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/11/blog-post_5456.html#ixzz2BdDaRjjB
7.11.12
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ποιητής στη Νέα Υόρκη, 9. Η αυγή
Ποιητής στη Νέα Υόρκη 1929 - 1930 III - Δρόμοι και όνειρα
9. Η αυγή
Η αυγή της Νέας Υόρκης έχει
τέσσερις στήλες από βούρκο
κι ένα τυφώνα από μαύρα περιστέρια
που τσαλαβουτούν στο σάπιο νερό.
Η αυγή της Νέας Υόρκης στενάζει
από τις τεράστιες σκάλες
ζητώντας στις άκρες
νάρδους ζωγραφισμένης αγωνίας. .
Η αυγή φτάνει και κανείς δεν τη γεύεται
γιατί εδώ δεν υπάρχει αύριο ούτε έγκυρη ελπίδα.
Φορές τα κέρματα σε παράφορα σμήνη
τρυπούν και καταβροχθίζουν εγκαταλειμμένα παιδιά.
Οι πρώτοι που βγαίνουν καταλαβαίνουν μέσα στα κόκκαλά τους
πως δε θα υπάρξει παράδεισος ούτε αγάπες που μάδησαν.
Ξέρουν ότι πηγαίνουν στο βούρκο από αριθμούς και νόμους,
στα παιχνίδια δίχως τέχνη, στους ιδρώτες χωρίς καρπό.
Αλυσίδες και θόρυβοι θάβουν το φως
σε ξεδιάντροπη πρόκληση επιστήμης δίχως ρίζες.
Στα προάστια υπάρχει ένας νυσταγμένος κόσμος που διστάζει
σαν να ‘χει μόλις βγει από ένα αιματηρό ναυάγιο.
Μετάφραση: Μόσχος Εμμανουήλ Λαγκουβάρδος
Poeta en
Nueva York 1929 – 1930
III – Calles y sueños9. La aurora La aurora de Nueva York tiene cuatro columnas de cieno y un huracán de negras palomas que chapotean en las aguas podridas. La aurora de Nueva York gime por las inmensas escaleras buscando entre las aristas nardos de angustia dibujada. La aurora llega y nadie la recibe en su boca porque allí no hay mañana ni esperanza posible. A veces las monedas en enjambres furiosos taladran y devoran abandonados niños. Los primeros que salen comprenden con sus huesos que no habrá paraísos ni amores deshojados; saben que van al cieno de números y leyes, a los juegos sin arte, a sudores sin fruto. La luz es sepultada por cadenas y ruidos en impúdico reto de ciencia sin raíces. Por los barrios hay gentes que vacilan insomnes |
Η εθνική μας αυθυπαρξία και επιβίωση δεν θα κριθεί την Τετάρτη μέσα στη Βουλή αλλά έξω απο αυτήν !!!
ΚΛΑΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Η εθνική μας αυθυπαρξία και επιβίωση δεν θα κριθεί την Τετάρτη μέσα στη Βουλή αλλά έξω απο αυτήν !!!
Αύριο το πρωί και μεθαύριο το απόγευμα, θα είναι η πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρόνια, που η παρουσία μας στα συλλαλητήρια ή στις συγκεντρώσεις και ειδικά σε εκείνη έξω απο την Βουλή,θα κρίνει το μέλλον της πατρίδας.
Όλοι ενωμένοι χωρίς ηττοπάθεια και φόβο θα δώσουμε με ειρηνικό, δημοκρατικό τρόπο και ελληνική αρχοντιά την μεγαλύτερη μάχη και πρώτα ο Θεός θα νικήσουμε , όπως νίκησαν στις 3 του Σεπτέμβρη του 1843 οι πρόγονοί μας , όταν χρειάστηκε να υπερασπιστούν τη ζωή και την εθνική τους αυθυπαρξία όχι απο τους Τούρκους αυτή τη φορά , αλλά απο τις "προστάτιδες" δυνάμεις.
Και τότε μας βοήθησε και σήμερα θα μας βοηθήσει ο Θεός και θα νικήσουμε, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και ειρήνη σαν Έλληνες και όχι σαν δουλοπάροικοι ή σαν μαστουρωμένοι απο τις "δόσεις" ευρωγενίτσαροι.
Ας διαβάσουμε πριν συναντηθούμε κάτω στην πλατεία την προσευχή του στρατηγού Μακρυγιάννη, έτσι , για να μαλακώσει η καρδιά μας και να ατσαλωθεί το Ορθόδοξο αγωνιστικό μας φρόνημα , εκείνο δηλαδή που αποτίναξε την τυρρανία των Βαυαρών, και που δυστυχώς χάθηκε στα μετέπειτα χρόνια όταν ξεθώριασαν απο την μνήμη τα λόγια και τα νοήματα της προσευχής:
H προσευχή του Στρατηγού Μακρυγιάννη
Αύριο το πρωί και μεθαύριο το απόγευμα, θα είναι η πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρόνια, που η παρουσία μας στα συλλαλητήρια ή στις συγκεντρώσεις και ειδικά σε εκείνη έξω απο την Βουλή,θα κρίνει το μέλλον της πατρίδας.
Όλοι ενωμένοι χωρίς ηττοπάθεια και φόβο θα δώσουμε με ειρηνικό, δημοκρατικό τρόπο και ελληνική αρχοντιά την μεγαλύτερη μάχη και πρώτα ο Θεός θα νικήσουμε , όπως νίκησαν στις 3 του Σεπτέμβρη του 1843 οι πρόγονοί μας , όταν χρειάστηκε να υπερασπιστούν τη ζωή και την εθνική τους αυθυπαρξία όχι απο τους Τούρκους αυτή τη φορά , αλλά απο τις "προστάτιδες" δυνάμεις.
Και τότε μας βοήθησε και σήμερα θα μας βοηθήσει ο Θεός και θα νικήσουμε, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και ειρήνη σαν Έλληνες και όχι σαν δουλοπάροικοι ή σαν μαστουρωμένοι απο τις "δόσεις" ευρωγενίτσαροι.
Ας διαβάσουμε πριν συναντηθούμε κάτω στην πλατεία την προσευχή του στρατηγού Μακρυγιάννη, έτσι , για να μαλακώσει η καρδιά μας και να ατσαλωθεί το Ορθόδοξο αγωνιστικό μας φρόνημα , εκείνο δηλαδή που αποτίναξε την τυρρανία των Βαυαρών, και που δυστυχώς χάθηκε στα μετέπειτα χρόνια όταν ξεθώριασαν απο την μνήμη τα λόγια και τα νοήματα της προσευχής:
H προσευχή του Στρατηγού Μακρυγιάννη
Μόσχος Λαγκουβάρδος (moschoblog ):Απ΄
το βιβλίο «Στρατηγού Μακρυγιάννη Οράματα και Θάματα», Εκδόσεις
Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Δημοσιεύεται με την
ευγενική άδεια του Εκδότη. Δυστυχώς δεν μπορώ να το γράψω με τόνους και
πνεύματα όπως είναι στο βιβλίο! Μ.Ε.Λ.
το βιβλίο «Στρατηγού Μακρυγιάννη Οράματα και Θάματα», Εκδόσεις
Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Δημοσιεύεται με την
ευγενική άδεια του Εκδότη. Δυστυχώς δεν μπορώ να το γράψω με τόνους και
πνεύματα όπως είναι στο βιβλίο! Μ.Ε.Λ.
Εις την δόξα, εις την δόξα, εις την δόξα του Θεού , της αϊα Τριάδος, της Θεοτόκος, του α-Γιάννη του Βαφτιστή και πάντα των αγίων και του αγίου Βασιλείου, να πρεσβέψει εις την παντοδυναμίαν του και εις την βασιλείαν του, να μας λευτερώσει τώρα εις το νέον έτος, να μας λευτερώσει από την κακία μας, από την διοτέλειά μας και από τα πάθη μας και από την επιβουλίαν των ξένων.
Η παντοδυναμία σου είσαι πολυέλεος, πολυεύσπλαχνος , η αγαθότη σου είναι άβυσσος της θαλάσσης.
Έλεος ζητώ, να μου καθαρίσεις την αμαρτωλή μου ψυχή και τα βρωμερά μου σπλάχνα και να μου δώσεις ταπεινοσύνη, σωφροσύνη και πίστη καθαρά, να δυνηθώ να σε προσκυνήσω και να σε δοξολογήσω και να σε ευνογήσω με καθαρότης και να σε περικαλέσω, ο αμαρτωλός, δια της πρεσβείας της Θεοτόκος και των αγίων, να σώσει την ματοκυλισμένη μου πατρίδα και θρησκείαν και γενικώς τους τίμιους ανθρώπους, όσοι φέρνουν δοξολογίαν είς την παντοδυναμίαν σου και εις την βασιλείαν σου, τρισυπόστατε Θεέ, σωτήρα του παντός, να μας σώσεις, να μας λευτερώσεις από τα κοφτερά δόντια των γουρνόλυκων.
Τρέχομεν εις το έλεός σου και εις την εσπλαχνίαν σου και της βασιλείας σου.
Το έλεός σου ζητούμεν, οι αμαρτωλοί και οι αδύνατοι, οι ανάξιοι δούλοι σου και σκλάβοι σου.
Συχώρησέ με , Κύριέ μου, οποί σε βάρυνα.
Πού αλλού να τρέξω;
Πού αλλού να τρέξομεν οι ανάξιοι δούλοι σου, πού αλλού οι αδύνατοι να βρούμεν δικιοσύνη, ποιός ποιμένας και πίτροπός σου έχει δικιοσύνη να δικιώσει το δίκιον του κάθε ανθρώπου;
Θεέ του ουρανού και της γης και της θάλασσας.
Σώσε μας, η παντοδυναμία σου, ότι χαθήκαμεν εδώ και εις την άλλη ζωή.
Κύριε, με τί στόμα να σε περικαλέσουμεν, με τί μάτια να σηκώσουμεν να σε τηράξομεν και να περικαλέσουμεν το πανάγαθό σου όνομα και της βασιλείας σου;
Κύριε, η παντοδυναμία σου επολέμησες, αγωνίστης, εσπαλχνίστης, η παντοδυναμία σου και η βασιλεία σου, και ανάστησες νεκρούς, πεθαμένους, λιωμένους τόσες αιώνες, και τους πεθαμένους και λιωμένους και ολίγους και αδύνατους και αμαθείς, με δεμένα σκοινιά τα περισσότερα τουφέκια, και με χωρίς αναγκαία του πολέμου, ξιπόλυτοι και γυμνοί και νηστικοί τις περισσότερες φορές, και αντινέργειες των δυνατών, πενήντα χιλιάδες δεν ήμαστεν ποτές εις τον πόλεμον, στεριά και του πελάου, και ν’ αφανιστούν περίτου τετρακόσιες χιλιάδες ψυχές, ντόπιοι και ξένοι Τούρκοι, δύναμη δική μας ήτον, αντρεία δική μας ήταν, αρετή και πατριωτισμός δικός μας ήταν, ότι πατριωτισμόν και αρετή θυσιάζομεν.
Και τώρα χερότερον είχαμεν, και τότε μας έσωσες, πανάγαθε Θεέ, μας ανάστησες και μας σώνεις κάθε στιγμήν και κάθε… από την διοτέλειά μας, από την χαμέρπειά μας, από την απιστία μας πωλούμεν, και την παντοδυναμίαν σου και την βασιλείαν σου κατακρένομεν, καταλαλούμεν.
Καταπωλήσαμεν μέσα εις τις αγορές και σοκάκια δισκοπότηρα, ότι δεν ματαείχαμεν την ανάγκη τους να μεταλάβομεν, πουλήσαμεν τα πολυτίμητα ευαγγέλια και όλα τα γερά των ναών σου, και ζωντανά και τόπους, και κατακερματίσαμεν και τ’ άγια μοναστήρια και τις εκκλησίες, και τις φκιάσαμεν σπίτια, αχούρια και τα εξής.
Ό,τι ανταμεβή ήβρες από τους Οβραίους, οπού ’ταν αλλόθρησκοι και σε σταύρωσαν, ήβρες και από εκείνους οπού κοπίασες και κοπιάζεις και ανάστησες και αναστήνεις, από τους ορθόδοξους χριστιανούς.
Με τί πρόσωπον, Κύριέ μου, να παρουσιαστώμεν ομπρός σου, και με τί στόμα και γλώσσα να σε περιλέσουμεν και εις το εξής, οπού κιντυνεύομεν, οι αχάριστοι, οι διοτελείς, οι κακοί τεμπέληδες του κόσμου, οι προδότες και ασεβείς, κάθε γερόν πράμα!
Θεοτόκε, μητέρα του παντός, το καύκημα της παρθενίας, το καύκημα της αρετής και τα πάντα της αγαθότης, προστρέχομεν οι αμαρτωλοί, οι αδύνατοι, εις εσπλαχνίαν της αγαθότης σου, να λυπηθείς τους αθώους εκείνους οπού φέρνουν την αμαρτωλή τους προσευχή ’λικρινώς εις τον παντουργόν και εις την βασιλείαν του, εκείνους οπού ’τρεξαν ξιπόλυτοι και γυμνοί, εκείνους οπού άφησαν χήρες και αρφανά, εκείνους οπού ’χυσαν το αίμα τους, κατά τον όρκον τους, ν’ αναστηθεί δια της δυνάμεως του Παντοκράτορα η σκλαβωμένη τους πατρίδα και να λαμπρυθεί ο σταυρός της ορθοδοξίας, και δι’ αυτόν τον όρκον αυτείνοι πέθαναν δι αυτείνη την πατρίδα και θρησκεία, και θυσίασαν και το έχει τους, και πολλών οι γυναίκες τους, τα παιδιά τους, οι συγγενείς τους διακονεύουν και ταλαιπωρούνται ξιπόλυτοι, γυμνοί, νηστικοί στα σοκάκια εκείνης της ματοκυλισμένης πατρίδος οπού ζύμωσαν οι γονέοι τους και οι συγγενείς τους με το αίμα τους, και την γοδέρουν σήμερα και την τρώνε και την προδίνουν οι γουρνόλυκοι με τ’ ακονισμένα δόντια και οι σύντροφοί τους αυτεινών οι τοιούτοι.
Θεοτόκο, μήτηρ του παντός, αυτούς τους αθώους να λυπηθείς, αυτούς τους γυμνούς και ταλαίπωρους.
Αυτείνοι φέρνουν δοξολογίαν εις τον Θεόν και την βασιλείαν του. Να πρεσβέψεις εις την παντοδυναμίαν του ν’ αναστήσει πίσου τους γερούς του ναούς, τ’ άγια τα μοναστήρια οπού τρώγαν ψωμί οι δυστυχισμένοι, αφού αυτά όπου ζούσαν πολύ αδύνατοι από την ευλογίαν του Θεού και από τους κόπους των πατέρων, των καλογέρων – δεν ήταν καπιτσίνοι δυτικοί, ήταν υπηρέτες των μαναστηριών της ορθοδοξίας.
Δεν ήταν τεμπέληδες, δούλευαν και προσκυνούσαν. Και εις τον αγώνα της πατρίδος σ΄ αυτά τα μοναστήρια γενόταν τα μυστικοσυμβούλια, συναζόταν τα ολίγα αναγκαία του πολέμου, και εις τον πόλεμον θυσίαζαν και σκοτωνόταν αυτείνοι οι υπηρέτες των μαναστηριών και των εκκλησιών – τριάντα είναι μόνον με μένα σκοτωμένοι έξω εις τους πολέμους και εις το το Νιόκαστρο, και εις την Αθήνα.
Έλιωσαν αυτείνοι οι πατέρες, τώρα εις τα γερατειά τους βασανίζονται πολύ εις τους δρόμους.
Θεοτόκο μου, να περικαλέσεις τον αφέντη μας και τον μονογενή σου ν’ αναστήσει πίσου αυτά, και τις άγιες εκκλησίες του, οπού κατακερματίσαμεν εμείς οι αχάριστοι και μας ήβρε η δίκια του οργή και της βασιλείας του, να τον περικαλέσεις, Θεοτόκο μου, να τα αναστήσει πίσου, και να σηκώσει τη δίκια του οργή οπού ’χει σε μας τους αχάριστους και να φέρει πίσου την ευκή του και την ευλογία του και της βασιλείας του, οπού την στερηθήκαμεν από την κακία μας και διοτέλεια μας και εγίναμεν η παλιόψαθα της κοινωνίας, και εγίναμεν καθώς φαινόμαστε ως την σήμερον.
Το έλεός του είναι άβυσσος της θαλάσσης, και τους ανόητους εμάς και τους διοτελείς να μας ενώσει και να μας φωτίσει και να μας δώσει εις το εξής πατριωτικά αιστήματα δια την πατρίδα μας και θρησκεία μας, και πίστη καθερά να ’χωμεν εις τον παντουργό μας και εις την βασιλείαν του, να μας σώσει εδώ και εις την παντοτινή ζωή, να δώσει του γερατείου του ρήνη και ομόνοιαν , την ευκή του και την ευλογία του, και εις τους προκρίτους, τους ποιμένες, και γενικώς τον λαόν του, να ’ρθει πίσου η νεκρανάστασή του δια της ευλογίας του.
Προστρέχομεν οι αμαρτωλοί, οι ανάξιοι δούλοι σου και οι σκλάβοι σου εις το έλεός σου και εις την εσπλαχνίαν σου και της βασιλείας σου. έλεος ζητούμεν, να μας δώσεις καθαρά σπλάχνα και καθαρά ψυχή, να δυνηθώμεν να σε προσκυνήσουμεν και να σε δοξολογήσουμεν μ’ εξ όλης καρδίας, ευεργέτη και προστάτη αληθινέ.»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Κανένας Έλληνας δεν ξέρει ως ελεύθερος στην Ελλάδα. Ο λόγος είναι ότι με αυτό που νικάται κανείς με εκείνο και υποδουλώνεται. Οι Έλληνες νιώθουν ηττημένοι, επειδή η πολιτική και η πνευματική ηγεσία τους είναι ηττημένοι. Ντρέπονται για το λαό τους. Ντρέπονται για την μητέρα και τον πατέρα τους. Έχουν νικηθεί από τους ξένους γιατί ο τεχνικός πλούτος των ξένων είναι το μόνο καύχημά τους.
Δεν εννοούν ούτε τον εθνικό τους ύμνο , ούτε τα εθνικά τους σύμβολα.
Ο Έλληνας που αγωνίστηκε για την ελευθερία του κατανοούσε τί σημαίνει η ελευθερία. Οι νεόλληνες που δεν έκαναν κανένα αγώνα ούτε για την ελευθερία της πατρίδας του, ούτε για την προσωπική τους ελευθερία από τα πάθη, δεν γνωρίζουν τί λένε οι στίχοι του εθνικού ύμνου σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή.
Το να είσαι σήμερα εκπαιδευτικός σημαίνει ότι κενδυνεύεις να αρρωστήσεις για λόγους συνείδησης!