Η παραβολή της βασιλείας του Θεού

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


       Η βασιλεία του Θεού μοιάζει με δείπνο στο οποίο είναι προσκαλεσμένοι όλοι οι άνθρωποι, μα δεν αποδέχονται όλοι την πρόσκληση.  Η βασιλεία του Θεού μοιάζει με δείπνο που ο οικοδεσπότης έχει ετοιμάσει τα πάντα. Όλα είναι έτοιμα. Αυτό που απομένει είναι η αποδοχή της πρόσκλησης από τον καθένα προσκαλεσμένο και η συμμετοχή στο δείπνο.

    Αναρωτιέται κανείς γιατί αποποιούνται οι προσκαλεσμένοι την συμμετοχή τους. Ο οικοδεσπότης δεν θέτει όρους. Δεν τους δεσμεύει με τίποτε. Δεν τους υποχρεώνει να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν. Γιατί βρίσκουν δικαιολογίες για να αρνηθούν;

    Μήπως τους ελέγχει η συνείδησή τους; Μήπως δεν θα μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τον οικοδεσπότη τους; Μήπως έτσι θα είναι κι η συμμετοχή στη βασιλεία του Θεού; Εκείνοι που θα αποκλειστούν από αυτήν, θα αποκλειστούν από μόνοι τους. Μήπως έτσι είναι και με την τιμωρία που ακολουθεί την αμαρτία;

   Μετά το θάνατο , λέει η Εκκλησία μας, θα δούμε το Θεό πρόσωπο με πρόσωπο. Μήπως αυτή η συνάντηση για τους μη έχοντας καθαρή συνείδηση θα είναι τα μαρτύρια της Κόλασης;

   Άρα η άρνηση της συμμετοχής στο δείπνο, γι΄ αυτούς που αρνούνται, δεν έχει άλλη δικαιολογία από την επίγνωση ότι η συνείδησή τους  δεν είναι καθαρή. Πώς θα μπορέσουμε να δούμε το Θεό; Αφού ακόμα κι εδώ στη γη όταν νιώθουμε τον έλεγχο της συνείδησης αποφεύγουμε να κοιτάξουμε τους άλλους στα μάτια. Στην εποχή μας είναι σπάνιο να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια.

Παραθέτουμε αποσπάσματα από τα  σχετικά αναγνώσματα.

"Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην. Άνθρωπός τις εποίησε δείπνον μέγα,

και εκάλεσε πολλούς. και απέστειλε τον δούλον αυτού ειπείν τοις κεκλημένοις.

Έρχεσθε ότι ήδη έτοιμα εστί πάντα. Και ήρξαντο από μιας παραιτείσθαι πάντες.

(...) Τότε οργισθείς ο οικοδεσπότης είπε τω δούλω αυτού. Έξελθε ταχέως 

εις τας πλατείας και ρύμας της πόλεως, και τους πτωχούς και αναπήρους

και τυφλούς και χωλούς εισάγαγε ώδε. 

Λέγω γαρ υμίν, ότι ουδείς των ανδρών εκείνων

των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου.

Πολλοί γαρ εισι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί."

Λουκά, κεφ. ΙΔ΄, 16-24

"Αδελφοί, ευχαριστούμεν τω Θεώ και πατρί τω ικανώσαντι ημάς 

την μερίδα του κλήρου των αγίων εν τω φωτί,

ος ερρύσατο ημάς εκ της εξουσίας του σκότους

και μετέστησεν εις την βασιλείαν

του υιού της αγάπης αυτού, 

εν ω έχωμεν την απολύτρωσιν,

την άφεσιν των αμαρτιών.

ος εστιν εικών του Θεού του αοράτου, 

πρωτότοκος πάσης κτίσεως, 

ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα

τα εν ουρανοίς και τα επί της γης, 

τα ορατά και τα αόρατα,

είτε θρόνοι, είτε κυριότητες

είτε αρχαί είτε εξουσίαι.

τα πάντα δι΄ αυτού και εις αυτόν έκτισται.

Κολοσσαείς, κεφ. Α΄12-18

----------------------------

Σημείωση:

Ο οικοδεσπότης της παραβολής καλεί τους προσκαλεσμένους του να συμμετάσχουν στο δείπνο. Η πρόσκληση στέλνεται στους πολλούς,  ακόμα και σ΄ εκείνους που δεν θα την αποδεχθούν. Ο οικοδεσπότης δεν ζητεί από τους προσκαλεσμένους του τίποτε, μόνον να έρθουν στο δείπνο. Τα πάντα είναι έτοιμα. 

Στη συνέχεια, πολλοί αρνούνται να συμμετάσχουν στο δείπνο.

Όταν απορρίπτει κανείς κάτι που του προσφέρθηκε δεν θα του προσφερθεί ξανά.

Όχι γιατί δεν θέλει ο δωρητής, αλλά γιατί αυτός που απορρίπτει κάτι δεν θα πάψει ποτέ να το θεωρεί απορριπτέο. 

Αυτό σημαίνουν τα λόγια του οικοδεσπότη της παραβολής "ουδείς των ανδρών κείνων των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου". 

Για τους προσκεκλημένους η αποδοχή ή η απόρριψη είναι για πάντα.

Δεν ξαναγίνεται γι΄ αυτούς δείπνους, ούτε άλλη πρόσκληση θα σταλεί.Κι αν σταλεί είναι περιττή. Το όχι στην πρόσκληση είναι παντοτινό. Πολλοί οι κλητοί, ολίγοι οι εκλεκτοί.

Από μόνος του διαλέγει κανείς. Ο οικοδεσπότης, γνωρίζοντας πόσο βαραίνει στους ανθρώπους η απόρριψη της πρόσκλησης αναγκάζει να έρθουν εκείνοι στους οποίους η ανάγκη είναι εμφανής, στους ανήμπορους, στους φτωχούς, αυτοί έχουν ανάγκη και θα εκτιμήσουν έστω και εκ των υστέρων τη σημασία της πρόσκλησης. Οι άλλοι στηρίζονται στον εαυτό τους και γι ΄ αυτό αρνούνται τη συμμετοχή τους στο δείπνο της βασιλείας του Θεού.