30.4.12

Εξομολογήσεις

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                              
        Αυτές τις μέρες προ των εκλογών, ευγενικέ αναγνώστη μου,  δύσκολα γράφεις αν θέλεις να είσαι, όπως εγώ,  έξω από την επικαιρότητα.  Όλοι σκέφτονται τους πολιτικούς γιατί αυτοί είναι το θέμα της επικαιρότητας. Η τηλεόραση, ο τύπος, οι συζητήσεις των ανθρώπων στρέφονται γύρω απ΄ τους πολιτικούς.
        Έκλεισα πριν πολλά χρόνια τις διαύλους μαζικής ενημέρωσης. Με κουράζει ο διασκορπισμός της προσοχής σε πολλά θέματα.  Προτιμώ να συγκεντρώνω την προσοχή μου σ΄ αυτό που είμαι, εκεί όπου βρίσκομαι και σ΄ αυτό που κάνω, δηλαδή στο γράψιμο ως εξομολόγηση και ως προσευχή. Το πρότυπό μου είναι ο καινούριος άνθρωπος, ο αναγεννημένος πνευματικά.
       Σ΄ έναν απ΄ τους πενήντα Λόγους του ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος γράφει σχετικά με την προσοχή και την προσευχή: “ Όσοι θεωρούν αδύνατο αυτό που κατορθώνει η ανθρώπινη καρδιά με την ενέργεια του Πνεύματος, δηλαδή την “καινήν κτίσιν”  μοιάζουν με εκείνους που δεν αξιώθηκαν να μπουν στη γη της επαγγελίας εξαιτίας της απιστίας τους και γι΄ αυτό άφησαν τα κόκκαλά τους στην έρημο. Εκεί υπήρχε η χειροπιαστή γη της επαγγελίας, εδώ η μυστική λύτρωση από τα πάθη, η κατά Παύλον τελειότητα κάθε εντολής.
      Αυτή είναι η πραγματική γη της επαγγελίας, την οποία προτυπώνει η παράδοση. Ο θεσπέσιος, λοιπόν,  Παύλος , για  να μην κυριευθούν οι μαθητές του από απιστία, τους προειδοποιεί: “Προσέχετε αδελφοί μου, μήπως σας απομακρύνει από τον ζώντα Θεό πονηρό πνεύμα απιστίας.”
       Οι πολιτικοί δεν πρόκειται να κάνουν καλύτερο ούτε εμένα ούτε το γράψιμό μου. Τον εαυτό μου και τη ζωή μου  εμπιστεύομαι στον Κύριο και στην Εκκλησία Του. Ο Οδυσσέας Ελύτης στο Άξιον Εστί γράφει πως τα θεμέλιά του είναι στα βουνά. Φυσικά χρησιμοποιεί την έκφραση αυτή όχι κυριολεκτικά, αλλά ως μία μεταφορά που σημαίνει ότι τα θεμέλιά του είναι σε κάτι σταθερό σαν τα βουνά. Το Άξιον Εστί είναι της Εκκλησίας, όπως και όλο το πνεύμα κι ο ρυθμός του ωραίου ποιήματός του. Φυσικό είναι να συμπεράνουμε πως τα θεμέλια του Ελύτη είναι στον Χριστό και στην Εκκλησία Του.
      Ο Απόστολος Παύλος γράφει επί λέξει: Έκαστος βλεπέτω πώς εποικοδομεί. θεμέλιον  γαρ άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τον κείμενον ος έστιν Ιησούς Χριστός.” ( Ο καθένας ας προσέχει πως εποικοδομεί. Γιατί κανένας δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο άλλο από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός).
      Κάποιος άνθρωπος του λαού έλεγε, οι πολιτικοί βρίζονται κι ύστερα πάνε και τρώνε μαζί. Ο άνθρωπος δε μιλούσε από τα διαβάσματά του, αλλά από την εμπειρία του. Θα τους γνωρίσουμε τους ανθρώπους, λέει το Ευαγγέλιο, από τους καρπούς τους. Με αυτό το κριτήριο θα ψηφίσουμε αυτούς που θα μας βγάλουν από την παρούσα κατάσταση η οποία οδηγεί τη χώρα μας στην ολοένα μεγαλύτερη ύφεση και υπανάπτυξη, με απώτερο στόχο την αρπαγή του εθνικού πλούτου. Η παρούσα κατάσταση της ανελευθερίας θέτει σε κίνδυνο  ακόμα και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας!
     Αυτός είναι ο λόγος που η χώρα μας δέχεται την ολομέτωπη επίθεση των επίβουλων εχθρών της στο πνευματικό, κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
     Όταν ο Κύριος μετά την ανάστασή του φανέρωσε τον εαυτό του στους μαθητές του και τους ανέθεσε την αποστολή να κηρύξουν το ευαγγέλιο σ΄  όλη τη γη, δεν τους υποσχέθηκε αξιώματα, δόξα, τιμές, πλούτη, εξουσία. Τους είπε με ποιο μαρτυρικό θάνατο θα δοξάσουν το Θεό.  Στον Πέτρο είπε: “ότε ης νεώτερος, εζώνυες σεαυτόν και περιεπάτεις όπου ήθελες. Όταν δε γηράσεις, εκτενείς τας χείρας σου, και άλλος σε ζώσει, και οίσει όπου ου θέλεις.” Τούτο δε είπε, γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, σημαίνων ποίω θανάτω δοξάση τον  Θεόν.”
     Ο Πέτρος μαρτύρησε στη Ρώμη όπου σταυρώθηκε με το κεφάλι κάτω.
     
       

28.4.12

Η ψήφος στην κατάσταση της ανελευθερίας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

        Ένας μπακάλης είχε στο βαρέλι του λαδιού  δυο κάνουλες, μία που έγραφε από πάνω "Α΄ ποιότητα" και μία που έγραφε  "Β΄ ποιότητα". Ο μπακάλης ήταν ευχαριστημένος με την έμπνευσή του. Έδινε στους πελάτες του την ικανοποίηση ότι με μια μικρή διαφορά στην τιμή επιλέγουν το λάδι της προτίμησής τους.

       Όταν ο γιος του μπακάλη  έγινε δικηγόρος ,ο πατέρας του τον συμβούλεψε να σκεφτεί κάτι παρόμοιο να κάνει με τους πελάτες του. Ο δικηγόρος βασάνισε το μυαλό του ώσπου βρήκε τη λύση: Έβαλε στο γραφείο του δυο βιβλία με δερμάτινη ράχη, ένα μεγάλο κι ένα μικρό.

       Όταν κάποιος πελάτης ερχόταν στο γραφείο του για να κάνει μήνυση, ο δικηγόρος ακουμπούσε το δεξί του χέρι επάνω στο μεγάλο βιβλίο και το αριστερό του επάνω στο μικρό  και τον ρωτούσε παίρνοντας το ανάλογο ύφος, σαν να  κρέμονταν τα πάντα από την απάντηση που θα έδινε ο ξαφνιασμένος πελάτης του:

              -Θέλεις  μήνυση απ΄  το μικρό βιβλίο ή απ΄ το μεγάλο;
              -Υπάρχει διαφορά στη μήνυση;
              -Και βέβαια υπάρχει. Κατ΄ αρχήν υπάρχει διαφορά στην τιμή;
              -Άφησε την τιμή. Το αποτέλεσμα μετράει; Θέλω να μπει στη φυλακή.
              -Εσύ τί λες; ρωτούσε ο δικηγόρος, σπρώχνοντας τον πελάτη να γίνει θύμα από μόνος του.

 
        Ο  πελάτης που δεν κάτεχε τα νομικά  και  συνάμα δεν είχε εμπιστοσύνη στο δικηγόρο του, ταλαντευόταν μεταξύ της μήνυσης του μεγάλου βιβλίου και της μήνυσης του μικρού.

     Τελικά υπερνικούσε τους δισταγμούς του το πάθος του της εξουθένωσης του αντιδίκου και επέλεγε τη μήνυση απ΄ το μεγάλο βιβλίο. Τουλάχιστον είχε τη χαρά ότι έκανε το καλύτερο δυνατό για να κερδίσει την υπόθεση. Δεν θα τά βαζε με τον εαυτό του αν το αποτέλεσμα δεν τον ικανοποιούσε.

     Στη φυλακή οι φυλακισμένοι έχουν ένα όνειρο,  την απελευθέρωσή τους. Είναι τόση η λαχτάρα τους για την ελευθερία που τίποτε άλλο δεν έχει σημασία γι΄ αυτούς. Γελάνε με τους υπουργούς που πιστεύουν πως αν επιτρέψουν στους φυλακισμένους να συνδικαλίζονται και να ψηφίζουν, θα αλλάξει η ζωή στη φυλακή.

     Οι φυλακισμένοι έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να διακρίνουν το πολυτιμότερο από το ευτελέστερο. Το ίδιο πλεονέκτημα έχουν επίσης οι πολίτες στην κατάσταση της ανελευθερίας.  Μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι μόνο οι φυλακισμένοι είναι αληθινοί άνθρωποι. Ότι μόνο η φυλακή και το στρατόπεδο συγκέντρωσης διδάσκει τον άνθρωπο ότι  εκτός από την ελευθερία του, όλα τα άλλα πράγματα που κυνηγάει ο κόσμος είναι μάταια.

    Θυμάμαι τα λόγια ενός έμπειρου δικαστή, του μακαρίτη Άγγελου, ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του! Ο Άγγελος είχε ζήσει στη Βουλγαρία και γνώριζε μερικές βουλγαρικές παροιμίες. "Η ψήφος στους φυλακισμένους " έλεγε "είναι "ζαγκούμπινι μπαρί", δηλαδή "χαμένο χρήμα". Δεν θεραπεύει τίποτε."

    Η Εκκλησία μας, την παρασκευή της Β΄εβδομάδος αναγιγνώσκει την παρακάτω περικοπή απ΄ το ευαγγέλιο του Λουκά: "Τω καιρώ εκείνω, έστη ο Ιησούς επί τόπου πεδινού, και όχλος πολύς μαθητών αυτού και πλήθος πολύ του λαού από πάσης Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ, και της παραλίου Τύρου και Σιδώνος, οι ήλθον  ακούσαι αυτού , και ιαθήναι  από των νόσων αυτών." ( Είχαν πάει να ακούσουν τον Ιησού και να γιατρευτούν απ΄ τις αρρώστιες τους.). "Πας ο όχλος εζήτει άπτεσθαι αυτού, ότι δύναμις παρ΄ αυτού εξήρχετο  και ιάτο πάντας". (Όλος ο όχλος ζητούσε να αγγίξει τον Ιησού, επειδή δύναμη εξήρχετο από αυτόν  και  τους θεράπευε όλους).

   
 

   

   
                       
                         

27.4.12

Η οδός δια της μετανοίας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

   
   Η μεγαλύτερη ανακάλυψη στη ζωή του ανθρώπου είναι η ανακάλυψη ότι είναι αμαρτωλός. Γνωρίζοντας την αμαρτωλότητά μας οδηγούμαστε στη μετάνοια. Η ψυχή μας νιώθει τις αμαρτίες μας σαν ξένο σώμα και θέλει να τις αποβάλει. Δεν ησυχάζει αν δεν ελευθερωθεί από το βάρος των αμαρτιών της. Η ψυχή του ανθρώπου είναι ευαίσθητη σαν  κόρη οφθαλμού.

    Η ομολογία ότι υπήρξαμε αμαρτωλοί, ότι είμαστε χαμένοι μέχρι να βρούμε την οδό δια της μετανοίας τοποθετείται σοφά από την Εκκλησία μας στην τελευταία στιγμή του ανθρώπου, όταν αποχωρίζεται τους δικούς του και θα ήθελε να τους αφήσει την πιο πολύτιμη πνευματική του παρακαταθήκη από το μεγαλύτερο μάθημα που του δίδαξε η ζωή του επί της γης.

    Οι νεκροί  την ώρα της νεκρώσιμης ακολουθίας, όταν δέχονται τον τελευταίο ασπασμό των προσφιλών τους προσώπων ομολογούν ότι ξόδεψαν τη ζωή τους στα χαμένα, αλλά βρήκαν την οδό δια της μετανοίας. Ήταν χαμένοι και βρήκαν την οδό που τους έβγαλε από την απώλεια της ψυχής τους, όπως βγαίνει κανείς μέσα από μια φυλακή.

      Οι νεκροί στον ύστατο λόγο τους προς τους ζώντες αφήνουν σαν πνευματική παρακαταθήκη αυτά τα λόγια: Εύρον καγώ την οδόν δια της μετανοίας. Τα λόγια αυτά σημαίνουν πως όσο να βρουν ποιο πράγμα άξιζε στη ζωή τους ξόδεψαν όλα τα χρόνια της ζωής τους κυνηγώντας μάταια πράγματα.

        Για ποια πράγματα ,λοιπόν, μετανοούν οι νεκροί, όσοι μετανοούν; Τα λόγια αυτά η Εκκλησία μας τα λέγει για τους μετανοημένους. Τα λόγια αυτά δεν τα λένε οι αμετανόητοι , οι οποίοι δεν βρήκαν ποτέ την οδό δια της μετανοίας . Για ποια πράγματα  θα πρεπε τουλάχιστον να μετανοούν; Κατά το πνεύμα Ευαγγελίου μόνο η  μετάνοια σώζει τον άνθρωπο, η μετάνοια για τις αμαρτίες μας και η αίτηση συγχώρεσης. Αυτός είναι ο λόγος που όλοι εύχονται στους οικείους ο Θεός να συγχωρήσει τον άνθρωπό τους που εγκατέλειψε τον μάταιο και πονηρό αυτόν κόσμο και προστέθηκε στους πατέρες του.

       Κατά την χριστιανική διδασκαλία ο αμαρτάνων  μισεί την  εαυτού ψυχήν. Ο αμετανόητος μισεί την ψυχή του και δεν νιώθει αγάπη για το Δημιουργό του. Δε νιώθει τη χαρά που νιώθει εκείνος που αγαπάει το Θεό, τη χαρά ότι ο Θεός τον γνωρίζει.

       Ποιος θα βγάλει αυτόν που δεν θέλει να ελευθερωθεί απ΄ τη φυλακή του , σ΄ αυτόν ή στον άλλο κόσμο;

   

     

   

      

26.4.12

Πού θα βρούμε μια ήσυχη γωνιά;


Του Μόσχου  Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


     “Πουθενά δεν βρήκα ησυχία”, γράφει ο Θωμάς Κεμπήσιος στο βιβλίο του Μίμηση του Χριστού, “παρά σε κάποια γωνιά μ΄ ένα βιβλίο στο χέρι”.

     Η ήσυχη γωνιά του Θωμά Κεμπήσιου, ήταν η ανάγνωση κάποιου αγαπημένου βιβλίου. Πώς μπορεί κανείς, σαν τον Θωμά Κεμπήσιο, να βρει τη δική του ήσυχη γωνιά;

     Τί είχε η ήσυχη γωνιά του Κεμπήσιου; Η ησυχία του Κεμπήσιου δεν προερχόταν από την έλλειψη θορύβου στη γωνιά του. Η ησυχία του ήταν η ανάγνωση. Δεν πρόκειται λοιπόν για εξωτερική ησυχία, αλλά για εσωτερική.

     Ζητάμε την ησυχία για να αποφύγουμε να νιώθουμε την ανησυχία εντός μας.
Πρέπει να βρούμε κάτι που θεραπεύει την εσωτερική ανησυχία μας. Ό,τι και να  ΄ναι αυτό θα είναι η ήσυχη γωνιά μας, η γωνιά που όταν βρισκόμαστε σ΄ αυτήν δεν είμαστε ανήσυχοι.

   Π.χ. μερικοί αισθάνονται ανησυχία, όταν βρίσκονται σε ήσυχα μέρη. Αυτοί θεραπεύουν την ανησυχία τους με το να βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους σε πολυσύχναστα μέρη. Δεν ησυχάζουν αν δεν ακούν το θόρυβο από τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω τους. Γι΄ αυτούς ήσυχη γωνιά είναι ο θόρυβος των ανθρώπων γύρω τους.

   Άλλοι που νιώθουν ανησυχία από τα οικογενειακά τους προβλήματα βρίσκουν ησυχία σε πολυθόρυβα κέντρα, όπου ο θόρυβος τους εμποδίζει να θυμούνται τα οικογενειακά τους προβλήματα. Το ίδιο ισχύει και γι΄ αυτούς. Η ήσυχη γωνιά τους είναι ο θόρυβος.

    Υπάρχουν λοιπόν διαφορετικές ήσυχες γωνιές για διαφορετικούς ανθρώπους. Ωστόσο κάθε ήσυχη γωνιά έχει αυτό το χαρακτηριστικό, την ανεμπόδιστη αναπνοή.
Η αναπνοή είναι συνδεδεμένη με τις σκέψεις και με το συναίσθημα. Γρήγορες αποσπασματικές σκέψεις γρήγορες, κοφτές αναπνοές. Και γρήγορες κοφτές αναπνοές προκαλούν το αίσθημα της ανησυχίας, του πανικού καθώς και άλλα ενοχλητικά συμπτώματα.

     Γρήγορες σκέψεις και έντονο συναίσθημα προκαλούν εσωτερική ανησυχία.. Η ήσυχη γωνιά όποια κι αν είναι πρέπει να μας εξασφαλίζει την δυνατότητα να σκεφτόμαστε αργά κι η αισθηματική μας κατάσταση να είναι απαλή, δίχως μεγάλη ένταση. Οποιοδήποτε έντονο συναίσθημα μπορεί να χαλάσει την ήσυχη γωνιά μας.  

     Πώς μπορούμε να βρούμε μια ήσυχη γωνιά μέσα σ΄ έναν ανήσυχο κόσμο;
Είτε υπάρχει μια συλλογική ψυχή είτε καθένας απο μας δέχεται  την ανησυχία των άλλων και μεταδίδει τη δική του στους άλλους δεν υπάρχει ήσυχος άνθρωπος στον κόσμο. Παρόλο που όπως μεταδίδεται η ανησυχία μεταδίδεται και η ησυχία. Γι΄ αυτό λέει ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, απόκτησε την εσωτερική σου ειρήνη και χίλιοι άνθρωποι γύρω σου θα σωθούν.

     Για να μην είναι το άρθρο αυτό θεωρητικολογία θα πούμε κάτι συγκεκριμένο, αν και δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα από την προσωπική μας πείρα. Αν η ήσυχη γωνιά μας εξαρτάται από την πλήρη αναπνοή μας, πρέπει να πούμε ποια είναι πλήρης αναπνοή. Πλήρης αναπνοή είναι αυτή που γίνεται με την κοιλιά και το διάφραγμα και λιγότερο από το στήθος. Η διαφραγματική αναπνοή είναι η καλύτερη από όλες, γιατί με λιγότερη προσπάθεια εισέρχεται μεγαλύτερη ποσότητα αέρα στους πνεύμονες.

     Εισπνέουμε απαλά  τεντώνοντας  μπροστά την κοιλιά κι ύστερα την περιοχή όπου βρίσκεται το διάφραγμα και στη συνέχεια εκπνέουμε τον αέρα που εισπνεύσαμε με απαλή, παρατεταμένη εκπνοή.

    Τρεις βαθιές αναπνοές είναι η ήσυχη γωνιά για τον καθένα μας όπου κι αν βρίσκεται. Δεν χρειάζεται παρά μόνο βαθιά αναπνοή και συγκέντρωση της προσοχής μας στην αναπνοή.

   Στην Κάλυμνο, όπου υπηρετούσα, όταν ένιωθα ανησυχία, πήγαινα στο σπίτι ενός φίλου μου που με γαλήνευε η βαθιά παρατεταμένη αναπνοή του. Ο φίλος μου καθόταν απλώς δίπλα μου, ενώ εγώ ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, γεμάτος πανικό, ζάλη, ιδρώτα . Σε λίγα λεπτά ηρεμούσα. Από τότε προσέχω την αναπνοή μου. Έμαθα απ΄  την προσωπική μου πείρα ότι η γρήγορη, κοφτή αναπνοή φέρνει γρήγορες αποσπασματικές σκέψεις κι οι γρήγορες αποσπασματικές σκέψεις φέρνουν γρήγορη αναπνοή η οποία μπορεί να προκαλέσει τα ενοχλητικά συμπτώματα που προανέφερα. 

Η πάλη με το Θεό


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

       Ο κόσμος μισεί την ψυχή. Αν κάνεις κάτι καλό στην ψυχή, ο εξωτερικός κόσμος εξεγείρεται. Προσέχοντας την ψυχή μειώνεις την αξία του εξωτερικού κόσμου.  Γιατί προσέχεις την ψυχή και δεν προσέχεις τον εξωτερικό κόσμο; Πρέπει να μην προσέχεις την ψυχή.  Πρέπει να την αγνοείς, να την κρύβεις, να ζεις σαν να μην υπάρχει. Άλλωστε δεν αποδεικνύεται η ύπαρξή της στο επιστημονικό εργαστήριο  

         Η ψυχή δεν είναι πλασμένη από τα στοιχεία αυτού του κόσμου, από τα οξέα και τα άλατα του εξωτερικού κόσμου. Δεν χρησιμοποιεί τις μεθόδους αυτού του κόσμου. Είναι πλασμένη με στοιχεία που είναι πέρα από το χώρο και το χρόνο. Ο κόσμος θα σας μισήσει, είπε ο Ιησούς στους μαθητές Του , γιατί δεν είσαστε από τα στοιχεία αυτού του κόσμου. 

      Ό,τι  καλό κάνεις στην ψυχή, ο κόσμος το θεωρεί απώλεια. Μια  θεραπευμένη γυναίκα αλείβει το κεφάλι του Ιησού με το πολύτιμο μύρο της , για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στο σωτήρα της. Οι μαθητές του Ιησού αγανακτούν:  Προς τι η απώλεια αυτή;  Θα μπορούσε το μύρο  να πουληθεί και να δοθεί στους φτωχούς.

     Η ευγνωμοσύνη κι η λατρεία του Θεού δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Ο κόσμος αγανακτεί όταν κάνεις κάτι καλό στην ψυχή. Στην πλατεία της Νομαρχίας, στη Λάρισα, κάποιοι έστησαν μια γιγαντο-αφίσα στην οποία έγραψαν με τεράστια γράμματα την εξής υπόδειξη: “ Πρέπει να κρύβεις τη θρησκεία σου στη δουλειά”.

    Ο κόσμος αγανακτεί με αυτούς που πιστεύουν ότι η ψυχή μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο. Ο κόσμος μισεί τον Ιησού και τη διδασκαλία του για την αγάπη.  Κι όμως κανείς δεν μπορεί να ζει  μόνος με τα οξέα και τα άλατα.

       Οι πιστοί στο Χριστό  πιστεύουμε ότι η ψυχή δίνει αρμονία και ρυθμό στον κόσμο. Με την απλή παρατήρηση το βλέπουμε. Ακόμα κι  η επιστημονική έρευνα το επιβεβαιώνει: Οι επιστήμονες αναρωτήθηκαν, γιατί  τη νύχτα που κοιμούμαστε τα αιμοπετάλια δεν έχουν την τάση να ενώνονται; Αν είχαν την τάση να ενώνονται θα σχηματίζονταν πιο εύκολα θρόμβοι του αίματος, επειδή κατά τη διάρκεια του ύπνου η ροή του αίματος είναι πιο αργή κι η πήξη του πιο εύκολη.

       Ω, σοφία του Θεού και δύναμις! 

24.4.12

Αν οι πονηροί νικήσουν;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

       Είναι τόσο περίπλοκη η πολιτική κατάσταση, που όπως δείχνουν τα πράγματα οι πονηροί που έκαναν τους νόμους θα νικήσουν πάλι, όπως γίνεται πάντα. Στο ερώτημα αν  θα πέσουμε στην μαύρη απελπισία,  αν οι πονηροί νικήσουν κι αυτή τη φορά , στις προσεχείς εκλογές , η απάντηση είναι οπωσδήποτε όχι. Η απελπισία στους χριστιανούς είναι αμαρτία. Δείχνει άγνοια και υπερηφάνεια. Άγνοια ότι ο Ιησούς μετατρέπει τις ήττες σε νίκες και υπερηφάνεια διότι ο υπερήφανος στηρίζεται στον εαυτό του και όχι στο Χριστό.

      Απ΄  το Ευαγγέλιο θα επιλέξουμε τους στίχους εκείνους που κατά τη γνώμη μας περιγράφουν την κατάσταση κι αυτούς που τη δημιούργησαν. Πριν όμως ανοίξουμε το Ευαγγέλιο θα παραθέσουμε τα λόγια του στάρετς Αμβροσίου της Όπτινα, τα οποία διαβάσαμε στο βιβλίο του Παύλου Ευδοκίμωφ, Η Πάλη με τον Θεό. Ο στάρετς Αμβρόσιος έλεγε: "Κάθε μέρα να διαβάζετε ένα κεφάλαιο των Ευαγγελίων, κι αν σας πιάνει αγωνία να διαβάζετε εκ νέου έως ότου σας περάσει. Αν σας ξανάρθη, διαβάστε και πάλι το Ευαγγέλιο."

      Παραθέτουμε τους στίχους που ακολουθούν απ΄  την επιστολή του Ιούδα  (όχι του Ισκαριώτη) γιατί  χαρακτηρίζουν αυτούς που  έφεραν τη χώρα μας στη σημερινή αθλιότητα   και προσπαθούν να την οδηγήσουν σε ακόμα χειρότερη κατάσταση: "Ο μη ων μετ΄ εμού κατ΄ εμού εστί. και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζει."

      Δεν χωρεί αμφιβολία πως αυτοί που κατέλαβαν την εξουσία και που κατά πάσα πιθανότητα θα την διατηρήσουν οπωσδήποτε δεν είναι με το Χριστό αλλά κατά του Χριστού και δεν συνάγουν με το Χριστό, αλλά σκορπίζουν. Δεν το κρύβουν ότι ο στόχος τους είναι να επιβάλουν στην Ελλάδα τον αθεϊσμό αρχίζοντας από το κράτος.

      Συνεχίζουμε την ανάγνωση από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Για να κατανοήσουμε το νόημα της παραγράφου που ακολουθεί  πρέπει να διαβάσουμε τα λόγια του Κυρίου έχοντας υπόψη ότι η ενανθρώπιση του Κυρίου απέβαλε τον δαίμονα μέσα απ΄  την καρδιά  του ανθρώπου και την έκανε καθαρή για να έρθει να κατοικήσει μέσα της η Θεία Χάρη.

      Είπε ο Κύριος " Όταν δε το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι΄ ανύδρων τόπων  ζητούν ανάπαυσιν και ουχ ευρίσκει.  τότε λέγει. εις τον οίκον μου επιστρέψω όθεν εξήλθον. και ελθόν ευρίσκει σχολάζοντα και σεσαρωμένον και κεκοσμημένον. τότε πορεύεται και παραλαμβάνει  μεθ΄ εαυτού  επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισλθόντα κατοκεί εκεί, και γίνεται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων. ούτως έσται και τη γενεά τη πονηρά ταύτη."

     Αν το στρατόπεδο συγκεντρώσεως της τραπεζικής κατοχής δεν μπορεί να σ΄ εμποδίσει να είσαι μέλος του σώματος του Χριστού τί έχεις να φοβηθείς; Μη φοβάστε αυτούς που μπορούν να σκοτώσουν το σώμα, αλλά δεν μπορούν να σ΄  εμποδίσουν να είσαι μέλος του σώματος του Χριστού.

    Ποιο πράγμα είναι πολυτιμότερο απ΄  το να είσαι μέλος του σώματος του Χριστού; Ελεύθερος από όλες τις δεσμεύσεις που το σύστημα επέβαλε, όσο έκρυβε το αληθινό του πρόσωπο. Ο Χριστός συμβαδίζει με την αποθάρρυνση και μετατρέπει τις ήττες σε νίκες. Η ήττα μετατρέπεται σε νίκη. Το σύστημα αποκαλύπτεται αυτό που είναι. Κανέναν δεν μπορεί να ξεγελάσει και κανέναν δεν μπορεί να εμπιστευθεί.

      Από δω και πέρα το σύστημα θα είναι σε διαρκή κατάσταση συναγερμού. Όταν θριαμβεύει παθαίνει  πανωλεθρία . Φοβάται ακόμα και εκεί όπου δεν υπάρχει φόβος. Το βαθύτατο υπαρξιακό του άγχος κατασκάπτει τον αμυντικό του μηχανισμό κι η αρρώστια το καταβάλει . Αυτή είναι η μοίρα αυτών που διώχνουν τη χάρη του Θεού απ΄  την καρδιά τους.   

23.4.12

Οι αιρέσεις είναι αρρώστια (2)


                          
Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                             Οι αιρέσεις είναι αρρώστια

                               Δεν υπάρχει δρόμος για την έξοδο απ΄  το χρέος
                               Η έξοδος απ΄  το χρέος είναι ο δρόμος.

            Οι αιρέσεις είναι αρρώστια και συνάμα σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με αυτές. Ανεμπόδιστα αλωνίζουν την Ελλάδα . Αίρεση είναι να μη βλέπεις την πραγματικότητα. Να μην έχουν αξία για σένα τα γεγονότα και να ασχολείσαι με την ερμηνεία που δίνουν οι πολιτικοί στα γεγονότα. Αίρεση είναι να μην εργάζονται οι πολιτικοί για να βγει η Ελλάδα απ΄ το χρέος και την ύφεση, αλλά για να διατηρήσουν τις θέσεις τους στην εξουσία. Χαρακτηριστική είναι η παροιμία. Το  λύκο τον έχουμε, τον τορό αραδάμε;
       Μια παροιμία για την ειρήνη λέει: Δεν υπάρχει δρόμος για την ειρήνη, η ειρήνη είναι ο δρόμος. Το ίδιο ισχύει για την έξοδο απ΄ το χρέος. Δεν υπάρχει δρόμος για την έξοδο απ΄ το χρέος. Η έξοδος απ΄  το χρέος  είναι ο δρόμος.
       Για τους πολιτικούς μιλάει επίσης το ανέκδοτο με το γαμπρό που ανέβαλε το γάμο γιατί ο πεθερός του δεν του έδινε την αγελάδα που του είχε τάξει.
Σκέπασε κι ο πεθερός την αγελάδα με το πέπλο κι είπε στον μέλλοντα γαμπρό του. Πάρτην. Εσύ αγελάδα θέλεις, δε θέλεις γυναίκα.
      Αγελάδα θέλουν κι οι σημερινοί πολιτικοί που από δική τους αναξιότητα έπνιξαν την Ελλάδα στα χρέη και στην ύφεση. Μια γυναίκα φώναζε προχθές στον κ. Γιουρμετάκη από κάποιο καρτοτηλέφωνο στην οδό Σωτήρη Σκίπη: Κύριε Γιουρμετάκη, από ποιους θέλουν να μας σώσουν οι πολιτικοί; Απ΄  τους εαυτούς τους;
       Αν θέλεις μια εικόνα για τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς και γενικά για το πολιτικό σύστημα, φαντάσου ένα αυτοκίνητο που τρέχει στον κατήφορο με σπασμένα φρένα κι όλοι προσπαθούν να βάλουν το ποδάρι τους στο γκάζι, χωρίς κανείς να κάνει τη μόνη σωστή κίνηση, να τραβήξει το χειρόφρενο.
       Με ρώτησε κάποιος φίλος ταξιτζής, ποιο κόμμα να ψηφίσουμε. Βρισκόμασταν μπροστά στον ερυθρό σηματοδότη στη διασταύρωση της οδού Καρδίτσας προς νεκροταφείο, προς φυλακές και προς νοσοκομείο. Ό,τι πρέπει για να έχει κανείς μια σωστή ιδέα για τη ματαιότητα του κόσμου και της πολιτικής. Να ψηφίσουμε, λέω στο φίλο μου, το κόμμα που θα τραβήξει το χειρόφρενο στον κατήφορο.
        Υπάρχει τέτοιο κόμμα; λέει. Εν τω μεταξύ άναψε το πράσινο και τελείωσε η πολιτική μας συζήτηση στο δρόμο.
        Άρρωστη απ΄ τις αιρέσεις είναι η πολιτική ζωή στην Ελλάδα Για να καταλάβεις τι συμβαίνει  παράβαλε την πολιτική κατάσταση με την νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Η έκσταση των ναρκωτικών είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκουν οι πολιτικοί, να μη νιώθει κανείς που βρίσκεται και τι κάνει. Αυτό που προέχει στους πολιτικούς είναι να βρίσκονται οι ίδιοι στην εξουσία.       
        Άρρωστη απ΄ τις αιρέσεις είναι η πολιτική. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό, αλλά θρησκευτικό. Ο κόσμος θα  ΄ταν διαφορετικός , αν οι επιστήμονες της Δύσης γνώριζαν και μελετούσαν τους βίους και τα έργα των νηπτικών Πατέρων της Εκκλησίας.
      Η  Ιατρική Επιστήμη ανακαλύπτει τώρα  τη θεραπεία την οποία  η Ορθόδοξη Ασκητική και Ησυχαστική Παράδοση  εφάρμοζε πριν χιλιάδες χρόνια και εξακολουθεί να την εφαρμόζει!
       Ένας απ΄  τους πιο μεγάλους επιστήμονες στον κόσμο, ο Κάρλ Γιούγκ , διάσημος ψυχίατρος και συγγραφέας , με μία μόνο φράση συνοψίζει όλα τα συμπεράσματά του από την μελέτη και την πρακτική στον τομέα της αρρώστιας: Η αρρώστια, λέει, είναι η αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης!


20.4.12

Οι αιρέσεις είναι αρρώστια

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


        Οι αιρέσεις είναι αρρώστια. Αλλά πώς θα πειστεί ο άρρωστος να ζητήσει τη θεραπεία του, αν δεν έχει αίσθηση της αρρώστιας του; Γι΄ αυτό στην Ορθόδοξη Ασκητική και Ησυχαστική Παράδοση το πιο σημαντικό είναι να έχουμε επίγνωση ότι είμαστε άρρωστοι από τα πάθη και  χρειαζόμαστε θεραπεία.

      Στην Ορθόδοξη Παράδοση δεν ωραιοποιούμε την πραγματικότητα και δεν κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά στο Τραγικό. Στην προσευχή μας δεν ζητάμε απ΄ το Θεό να αφαιρέσει  τα εμπόδια, αλλά να μας δίνει δύναμη να τα νικάμε.

     Το πρώτο στάδιο στην πορεία του πιστού προς την ένωση με το Θεό είναι η κάθαρση από τα πάθη. Το στάδιο αυτό αρχίζει με την αίσθηση της αρρώστιας και την επιθυμία της θεραπείας με τη δύναμη του Θεού και τη συνέργεια τη δική μας. Η Ορθοδοξία δεν είναι αρεστή σε πολλούς, επειδή απαιτεί άσκηση και ενεργητική συμμετοχή του πιστού.

    Οι αιρέσεις είναι ελκυστικές γιατί δεν απαιτούν  άσκηση και ενεργητική συμμετοχή. Οι αιρέσεις ζητούν από μας την παθητική αποδοχή μας. Να μην κυνηγάς, λένε, ούτε την ειρήνη. Να την αφήνεις να σε κυνηγάει εκείνη. Ο κόσμος τραβάει το δρόμο του και το χορτάρι φυτρώνει μοναχό του.

      Η αίρεση του γνωστικισμού π.χ. επιδιώκει την έκσταση, δηλαδή την μη αίσθηση των παθών, αντί της θεραπείας τους. Στην κατάσταση της έκστασης δεν έχεις το νου σου εκεί όπου βρίσκεσαι και σ΄ αυτό που κάνεις. Είναι αυτό που λέει ο λαός μας, φύγε κακό απ΄ τα μάτια μου. Αντί να αγωνιστεί κανείς να θεραπεύσει το κακό, δίνει στο κακό μια «καλύτερη» ερμηνεία. Στην αρχαία Αθήνα τιμωρούσαν με την ποινή του θανάτου , εκείνον που κόμιζε  στους Αθηναίους δυσάρεστη είδηση.  

      Από την αίρεση του γνωστικισμού υποφέρουν τα πολιτικά κόμματα κι οι πολιτικοί στην Ελλάδα. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό, αλλά θρησκευτικό. Εμφανίζεται από τότε που οι αιρέσεις αλωνίζουν την Ελλάδα.

     Η αίρεση του γνωστικισμού στην πολιτική οικονομία ονομάζεται πραγματισμός. Απ΄  την  αρρώστια του πραγματισμού πάσχουν  πιο πολλοί οι αγγλοαμερικάνοι κι όσοι προσπαθούν να επιβάλουν το αγγλοαμερικανικό «πρότυπο» σε όλο τον κόσμο.

       Η Αγία Γραφή λέει  πρόσεχε να μη γεννηθεί μέσα στην καρδιά σου ρήμα αργόν δηλαδή μάταιη σκέψη. Η συγκέντρωση της προσοχής στην καρδιά μας λέγεται στην Ορθόδοξη Ασκητική και Ησυχαστική Παράδοση νήψη, ,απ΄ το ρήμα νήφω. (νηφάλιος, νηφαλιότητα, ησυχία).

       Ας μη νομίσει κανείς ότι η  συγκέντρωση της προσοχής στην καρδιά , η νήψη, είναι υποχρέωση των μοναχών και των ασκητών.  Οι νηπτικοί Πατέρες της Εκκλησίας  θεωρούν ότι είναι υποχρέωση  καθενός που θέλει να αποκτήσει και να διατηρήσει  την υγεία του.

       Πρέπει να πλησιάσουμε με περισσότερη επίγνωση στην Εκκλησία και να μην πηγαίνουμε μόνο από αγάπη και σεβασμό στην παράδοση. Όπως π.χ. πηγαίνουμε σε μια εθνική εορτή.

       Ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός , αν οι μεγάλοι επιστήμονες της Δύσης γνώριζαν και μελετούσαν τους βίους και τα έργα των νηπτικών Πατέρων της Εκκλησίας.

        Είναι αληθινό θαύμα πως η ιατρική επιστήμη φθάνει  τώρα να ανακαλύψει τη θεραπεία την οποία εφάρμοζε η Ορθόδοξη Ασκητική και Ησυχαστική Παράδοση πριν χιλιάδες χρόνια και εξακολουθεί να την εφαρμόζει!

        Θα αναφέρουμε μόνον έναν από τους πιο μεγάλους σύγχρονους επιστήμονες, τον Καρλ Γιούγκ. Ο Κάρλ Γιούγκ με μία μόνο φράση συνοψίζει όλα τα συμπεράσματά του από την μελέτη και την πρακτική στον τομέα της αρρώστιας: Η αρρώστια, λέει, είναι η αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης!



Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


           Δεν υπάρχει δρόμος για την έξοδο από το χρέος. Η έξοδος από το χρέος είναι ο δρόμος.

          Το χρέος είναι όπως τα πάθη. Δεν θεραπεύεται κανείς  από τα πάθη, μεγαλώνοντας τα πάθη.

          Το ίδιο ισχύει με το χρέος. Δεν θα βγει η Ελλάδα από το χρέος χάρις στο χρέος. Ούτε ο διάβολος μπορεί να πάψει ποτέ να είναι πονηρός  χάρις στην πονηρία.  Κανείς δεν μπορεί να σηκώσει τραβώντας τη σανίδα επάνω στην οποία πατάει. 

          Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα ή εφαρμόζουν τα σχέδια των εχθρών της ή δεν ξέρουν τι κάνουν.

           Για να βγει η Ελλάδα από το χρέος πρέπει να ακολουθήσει το δρόμο που δεν είναι χρέος.  Η έξοδος  από το χρέος είναι  ο δρόμος που κανένα πολιτικό κόμμα δεν ακολουθεί.

            Τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικοί κι αυτοί που σαν τυφλοί τους ακολουθούν δεν είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Πάσχουν όλοι τους από την αίρεση του Γνωστικισμού.

             Η διαφορά με τους ορθοδόξους είναι ότι δεν βλέπουν το Τραγικό, γιατί έχουν μάθει να μη βλέπουν αυτό που είναι., αλλά την ερμηνεία που δίνουν τα κόμματα σ΄ αυτό που είναι.

              Αυτό είναι γνωστικισμός. Είναι αυτό που λέει ο λαός μας, Φύγε κακό απ΄  τα μάτια μου. Η παροιμία αυτή λέγεται για κείνους που αντί να κάνουν κάτι για να θεραπεύσουν το κακό δεν θέλουν  να  το βλέπουν και δίνουν μια άλλη καλύτερη ερμηνεία γι΄ αυτό.

              Παράδειγμα αντί να έκαναν καλύτερη την Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία, γιατί όπως έλεγαν διασύροντάς την ότι δεν είναι καλή, την ονόμασαν Ελληνική Στρατονομία. Το κόλπο αυτό είναι αρχαίο, από τότε που ο γνωστικισμός αρρώστησε την εξουσία. Στο γνωστικισμό δεν έχει αξία αυτό που είναι, αλλά έχει αξία η ερμηνεία που δίνεται σ΄ αυτό που είναι.

            Αν ήθελαν να θεραπεύσουν το κακό του χρέους οι πολιτικοί και τα κόμματα θα έβαζαν τα όποια συμφέροντα και την αρχομανία τους πάνω απ΄  το εθνικό συμφέρον κι απ΄ το συμφέρον του λαού; Οπωσδήποτε όχι.  

             Τα πολιτικά κόμματα κι οι πολιτικοί  εγκαταλείπουν  την Ορθοδοξία και ακολουθούν τις αιρέσεις είτε εν γνώσει τους είτε γιατί δεν ξέρουν  τι κάνουν. Εκείνοι που τους δίνουν τις εντολές ξέρουν τι κάνουν.

             Θέλουν ένα κράτος άθεο. Αλλά το κενό που θα αφήσει η πίστη στον Θεάνθρωπο δεν θα μείνει κενό. Θα το καταλάβει ο υπάνθρωπος. Έχουμε κιόλας μερικά δείγματα τι σημαίνει αυτό. 

19.4.12

Βελτιώνοντας την πνευματική ανάγνωση

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Διαβάζεις
ήσυχα,
αβίαστα,
ανάλαφρα,
ψιθυριστά

την κάθε
πρόταση

μέσα απ΄ το
βιβλίο

την ξαναλές
με τον ίδιο
τρόπο

έξω απ΄ το
βιβλίο

και στη συνέχεια
την ακούς
μέσα σου

όπως τον
αντίλαλο

όσες
φορές
σ΄ αρέσει


Μαζί
με τη μάθηση

θεραπεύεις
και τα εμπόδιά της

την ανυπομονησία,
τη βιασύνη,
την απροσεξία,
τον ανταγωνισμό,
την ανησυχία,
το άγχος

που
αποσπούν
την προσοχή

κι αχρηστεύουν
την ικανότητα
του σκέπτεσθαι


Η πνευματική
ανάγνωση

είναι
μίμηση

της νοεράς
προσευχής

όσον
αφορά

την
προσοχή

στα
λόγια

--


Ο
άγιος
Ανάργυρος
Κύρος

ένας
από τους
είκοσι
αγίους
Αναργύρους

"με μόνη
την προσευχή
και
τη διδασκαλία

απάλλασε
την ψυχή
και
το σώμα.
από τους
αγιάτρευτους
πόνους".

Τον  βίο του
Αββά Κύρου
 συνέγραψε
ο άγιος
Σωφρόνιος
αρχιεπίσκοπος
Ιεροσολύμων,

Το βιβλίο
κυκλοφορεί
από τις εκδόσεις
Κέντρου
Πατερικών
Εκδόσεων
με τον τίτλο

"Αββάκυρος"







18.4.12

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

                                  "Προσδοκάσθω ως υετός το απόφθεγμά μου
                                   και καταβήτω ως δρόσος τα ρήματά μου,
                                   ως όμβρος επ΄  άγρωστιν
                                   και ωσεί νιφετός επί χόρτον."
                                                                   Ωδή δευτέρα

         Η πνευματική ανάγνωση είναι όπως η πλήρης αναπνοή. Για να είναι πλήρης η αναπνοή δεν εξαρτάται μόνο από την εισπνοή αλλά και από την εκπνοή. Δεν είναι πλήρης η αναπνοή αν δεν είναι πλήρης τόσο η εισπνοή , όσο και η εκπνοή. Πρέπει να βγει όλος ο αέρας από τους πνεύμονες για να μπει καινούριος αέρας.

        Το ίδιο και στην πνευματική ανάγνωση πρέπει ο νους να μην είναι γεμάτος , για να δεχθεί  τη γνώση. Όταν προσπαθούμε να βάλουμε γνώση σ’  ένα γεμάτο νού είναι σαν να βάζουμε νερό σ΄ ένα γεμάτο ποτήρι. 

       Η πνευματική ανάγνωση είναι σαν την πνευματική μελέτη, Στην πνευματική μελέτη προσέχουμε να είναι η καρδιά μας καθαρή, για να κατεβάσουμε μέσα της το νου. Πρέπει να είναι καθαρή όχι μόνο από τους άσχετους λογισμούς, αλλά ακόμα κι απ΄ τους καλούς λογισμούς.

      Η πνευματική μελέτη βοηθάει την πνευματική ανάγνωση κι η πνευματική ανάγνωση βοηθάει την πνευματική μελέτη. Και στις δυο απαραίτητη είναι η προσοχή. Εξασκούμαστε στο να μπορούμε να συγκεντρώνουμε την προσοχή στο σημείο που θέλουμε  και να την κρατούμε εκεί όσο θέλουμε..

    Στην αρχή ο αεικίνητος νους είναι ασυγκράτητος, και δεν μπορείς να τον κρατήσεις σ΄ ένα σημείο. Με την άσκηση ο νους μένει ολοένα και περισσότερο στο σημείο που θέλουμε.

     Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η πνευματική ανάγνωση. Μπορούμε να την αποκαλούμε πνευματική την ανάγνωση αυτή, επειδή είναι παρόμοια με την πνευματική μελέτη.

     Μπορούμε να την λέμε πνευματική και για το λόγο ότι σε προγυμνάζει για την άσκηση της προσοχής, η οποία είναι απαραίτητη για την πνευματική μελέτη. 

     Μπορείς  να ασκείσαι στην πνευματική ανάγνωση και ταυτόχρονα να ασκείσαι στην ησυχία. Μαθαίνεις να είσαι λιγότερος ανήσυχος, ανυπόμονος, ανταγωνιστικός με τον εαυτό σου και γενικά αποκτάς κάποια εμπειρία του τι είναι η εσωτερική ειρήνη.

     Σαν την πνευματική ανάγνωση είναι και η πνευματική γραφή. Για να γράφεις πνευματικά πρέπει σιγά σιγά να ασκηθείς να υπερπηδήσεις τα ίδια εμπόδια που υπάρχουν και στην πνευματική ανάγνωση, όπως είναι η ανυπομονησία, η βιασύνη, η ταραχή, την οποία νιώθεις όταν είσαι ανταγωνιστικός.

   Πνευματική γραφή είναι αυτή που σε κάνει και σένα ήσυχο και τον αναγνώστη που διαβάζει αυτά που γράφεις με ησυχία. Γι΄ αυτό κάποιος είπε, πως μόνο αυτό που γράφεται με αγάπη θα ακουστεί.

   Τώρα στην πράξη, πως  να διαβάσεις  πνευματικά ένα κείμενο για να εμβαθύνεις σ΄ αυτό, για να το μάθεις ή και μόνο για να το χαρείς. Διαβάζεις πρόταση την πρόταση. Με παύσεις. Διαβάζεις   φωναχτά μια πρόταση από το βιβλίο που έχεις μπροστά σου. Την επαναλαμβάνεις φωναχτά έξω απ΄  το βιβλίο   και στη συνέχεια την λες με το νου σου προσέχοντας τις λέξεις και το νόημά της. Ύστερα προχωρείς διαβάζοντας τη μια μετά την άλλη πρόταση. 

Ο τρόπος αυτός της πνευματικής ανάγνωσης μου αρέσει γιατί είναι σαν να μου ανταποδίδει το κείμενο την ησυχία, την προσοχή και την αγάπη με την οποία το προσεγγίζω. Δεν το πλησιάζω όπως πλησιάζει ένα αρπακτικό τη λεία του.

Πιστεύω ότι  τα πράγματα μας ανταποδίδουν τον τρόπο με τον οποίο τα πλησιάζουμε και ότι στο λόγο γενικά, μόνο αυτό που λέγεται με αγάπη θ΄  ακουστεί.




"ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ"


Blogger Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Το ίδιο και στην πνευματική ανάγνωση πρέπει ο νους να μην είναι γεμάτος , για να δεχθεί τη γνώση. Όταν προσπαθούμε να βάλουμε γνώση σ’ ένα γεμάτο νού είναι σαν να βάζουμε νερό σ΄ ένα γεμάτο ποτήρι.

ΚΧ
Ας μη ξεχνάμε ότι ο Κύριος ευλόγησε τα παιδία :
Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με καὶ μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ὅς ἐάν μή δέξητε την βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μή εἰσέλθη εἰς αὐτήν.....( Λκ. ιη΄ 16-17).

Μεταξύ άλλων, διότι νουν παιδός πρέπει να αποκτήσουμε, για να εγγράψουμε εν καινότητι πνεύματος όλα όσα μας δίδαξε η κοσμική σοφία. "Τα αρχαία παρήλθεν" ...

Χριστός Ανέστη
18 Απριλίου 2012 8:10 π.μ.
 Διαγραφή
Blogger Ο/Η Μ.Ε.Λ. είπε...
Αληθώς Ανέστη!


Δεν το είχα σκεφτεί για τα παιδιά. Άλλωστε, παρόλο που έχουμε μέσα μας το παιδί, το προσέχουμε τόσο λίγο, ώστε ισχύει η παροιμία "απ΄ την πολλή αγάπη που σού 'χα, λησμόνησα και τ΄ όνομά σου".

Όταν είμαστε ταραγμένοι αν μας ρωτούσε κάποιος , πώς μας λένε, δεν θα θυμηθούμε το όνομά μας.

Ένα βράδυ ήρθε ένας γνωστός μου μεθυσμένος και χτυπούσε την πόρτα μου για να τη σπάσει.

Απ΄ την ταραχή μου, δεν μπορούσα να σχηματίσω το ΙΟΟ στο τηλέφωνο.

Έτσι ζει ο κόσμος στη σημερινή κατάσταση ανελευθερίας.

Ο κόσμος μοιάζει με σπίτι που πήρε φωτιά.

Είμαστε πανικόβλητοι. Αν θέλετε όμως να νιώσετε πάλι όπως όταν είσαστε παιδιά, ΥΨΩΣΤΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΑΣ!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ.

Διαβάζοντας του Κυνικούς βρήκα μια εξήγηση: "Οι Κυνικοί φιλόσοφοι δεν προσπαθούσαν να επιδράσουν με επιχειρήματα ή με διδακτικά λόγια, αλλά με κάποια δράση της στιγμής, η οποία μπορούσε να είναι και τα δυο μαζί,και επιχείρημα και διδακτικά λόγια και δράση."(N.M.ΣΚΟΥΤΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΥΝΙΚΟΙ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΝΩΣΗ).

Βρείτε αυτό το βιβλίο. Εκφράζει το πνεύμα των αρχαίων Κυνικών, ακόμα και στην τιμή του. Θα περίμενες να τιμάται γύρω στα 50 ευρώ και τιμάται μόνο 14,50!

Φοβάμαι μόνο μην τυχόν είναι εξαντλημένο.

Μια φορά ένας δουλέμπορος πουλούσε το Διογένη για δούλο στην αγορά. Ο Διογένης ήταν ο μόνος ανάμεσα στους άλλους που ήταν ξαπλωμένος, λές και απολάμβανε την κατάσταση!
Ο έμπορος του έκανε παρατήρηση γιατί δεν ήταν όρθιος όπως οι άλλοι κι ο Διογένης του απάντησε:φαντάσου ότι πουλάς ψάρια.
18 Απριλίου 2012 10:21 π.μ.
 Διαγραφή
Blogger Ο/Η Μ.Ε.Λ. είπε...
Η σημαία παντοτινά στο μπαλκόνι είναι αυτό των Κυνικών, και επιχείρημα και διδακτικά λόγια και δράση της στιγμής.

Αν δεν νιώσετε την καρδιά σας να σκιρτάει από χαρά, ε, τότε διπλώστε την και βάλτε την στο συρτάρι.

Πιστεύω ότι το παιδί είναι μέσα μας.

Ο Κύριος είπε, πως αν δεν ξαναγίνουμε παιδιά όχι στο νου, αλλά στην καρδιά, δεν θα εισέλθουμε στη βασιλείου του Θεού.
18 Απριλίου 2012 10:26 π.μ.
 Διαγραφή

ΥΨΩΣΤΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ!
 ΨΗΛΑ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ!



Ελλάδα
70
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
22
Γερμανία
9
Ρωσία
7
Κατάρ
3
Βραζιλία
2
Ηνωμένο Βασίλειο
2
Κύπρος
1
Ουκρανία
1



Έλληνες όπου γης, μετατρέψτε το μίζερο 
μπαλκόνι σε πλώρη 
για το ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα.
Αφήστε τη νοσταλγία να φέρει την καλή 
αλλοίωση!


Υψώστε τη σημαία!
  Ψηλά τα λάβαρα!