Ο ηλίθιος

 Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

               “Ιδού δέδωκα προ προσώπου σου σήμερον

                     την ζωήν και τον θάνατον..έκλεξαι..”
                                              (Δευτ.30,15 και 19)

                  Το Βιβλίο των Κριτών της Αγίας Γραφής περιγράφει πώς θυματοποιείται ο κόσμος από δόλιους άρχοντες. Ο Ιωθάμ, ο μικρότερος γιος του Γεδεών, είπε αυτήν την παραβολή για τον αδερφό του Αβιμέλεχ  που σκότωσε όλα τα αδέρφια του για να γίνει βασιλιάς: "Κάποτε τα δέντρα θέλησαν να έχουν ένα βασιλιά. Είπαν στην ελιά: Γίνε βασιλιάς μας. Η ελιά απάντησε: Να σταματήσω να παράγω το λάδι μου, που μ'  αυτό τιμούν το Θεό  και τους ανθρώπους και να γίνω αρχηγός των δέντρων; Τότε τα δέντρα γύρισαν και είπαν στη συκιά: Έλα βασίλεψε εσύ. Η συκιά απάντησε, Ν' αφήσω  τη γλυκύτητά μου και τον καρπό μου τον καλό για να βασιλέψω στα δέντρα; Τα δέντρα απευθύνθηκαν στο αμπέλι. Το αμπέλι τους είπε: Ν'  αφήσω το κρασί μου που ευφραίνει Θεό και ανθρώπους για να βασιλέψω στα δέντρα; Τότε όλα τα δέντρα είπαν στο αγκάθι: Γίνε βασιλιάς μας. Και το αγκάθι απάντησε: Αν με θέλετε βασιλιά σας καθίστε όλοι στη σκιά μου."

           Θα μου πείτε, δεν είναι ηλίθιος ο Ιωθάμ που σκέφτεται έτσι; Δεν είναι ηλίθιο να αφήσει κανείς να του φύγει η εξουσία μέσα απ΄ τα χέρια του;
    
         Είναι φανερό το νόημα της παραβολής. Σημαίνει πως όταν καταλαμβάνεται η εξουσία από δόλιους και κακούς ανθρώπους, τότε όλος ο κόσμος <<κάθεται στ'  αγκάθια>>! Τί να κάνει όμως ο απλός άνθρωπος που αγωνίζεται για το ψωμί του; Δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβει την εξουσία ούτε με οποιοδήποτε τρόπο να επηρεάσει την κυβέρνηση να ενεργήσει για το καλό του τόπου. Τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος για να αλλάξει τα πράγματα προς το καλό, για να μη νιώθει  την πίκρα του κενού όσον αφορά τη συμβολή του στην πρόοδο του τόπου του;

         Ποιος είναι στ΄ αλήθεια ηλίθιος; Σήμερα ζούμε στην εποχή του ψυχολογισμού. Και η οικονομία και οι οικονομικές κρίσεις και η φριχτή προπαγάνδα τους είναι ψυχολογική. Με την τηλεόραση έχουν τα μέσα να επηρεάζουν την ψυχή μας και να χειραγωγούν τις μάζες.

          Ποιος είναι λοιπόν ηλίθιος; Αυτός που προτιμάει να είναι ο εαυτός του, αληθινός σε κάθε περίσταση ή αυτός που γυρίζει σαν τη σβούρα για να είναι αρεστός στην εξουσία;

           Υπάρχουν δύο τύποι ηλιθίου ανθρώπου, ο ψυχολογικός κι ο πνευματικός.  Ψυχολογικός είναι αυτός που θεωρεί ότι μόνον αυτός επιλέγει σωστά κι όλες οι επιλογές των άλλων δεν είναι σωστές. Το φαινόμενο αυτό στην ψυχολογία λέγεται προβολή. Ο ψυχολογικός ηλίθιος προβάλλει τον εαυτό του στους άλλους και τους βλέπει όλους ηλίθιους. Ο Ιούδας ήταν ένας ψυχολογικός ηλίθιος. Είναι το μεγαλύτερο είδος ηλιθίου που υπήρξε ποτέ, επειδή γνώρισε τον Κύριο του Ελέους. 

          Ο πνευματικός ηλίθιος αναθεωρεί τη ζωή του. Μετανοεί και ελπίζει ότι ο Θεός θα τον συγχωρήσει. Πιστεύει ότι καμιά αμαρτία δεν είναι μεγαλύτερη από τη συγνώμη του Θεού. Γι΄ αυτό δεν φτάνει στην απόγνωση.    

          Η ηλιθιότητα της πολιτικής ανήκει στην ηλιθιότητα του ψυχολογικού τύπου. Αντί  οι πολιτικοί να συναισθανθούν τα λάθη τους , να ζητήσουν συγνώμην απ΄  το λαό κι απ΄  το Θεό και να παραιτηθούν για να κυβερνήσουν τον τόπο πιο ικανοί, επιρρίπτουν ο ένας στον άλλον την ευθύνη, όπως κάνουν τα παιδιά και παραμένουν στην εξουσία παρόλο που κανείς δεν τους θέλει.

          Κάποιος ρώτησε τον Κομφούκιο γιατί δεν είσαι στην κυβέρνηση. Ο Κινέζος σοφός απάντησε: "Τα χρονικά λένε: " Μόνο σεβαστικός στους γονείς και φιλικός στους αδελφούς σου συμβάλλεις στο έργο όσων κυβερνούν. Δεν είναι τότε σαν να κυβερνάς; Τί ανάγκη έχεις να είσαι ο ίδιος στην κυβέρνηση;" 

         Ο Κομφούκιος  εννοεί τους αληθινούς κυβερνήτες. Δεν έχει υπόψη του τους ψυχολογικούς ηλίθιους στην κυβέρνηση.