Ο φόβος του θανάτου

      

  «Ποῦ ‘ναι ὁ γερο-μερακλής ὁ παλιός τραγουδιστής;» (Κρητικό τραγούδι) Δέν θά συναντήσεις, στίς μέρες μας, πνευματικούς ὀδηγούς. Οἱ σημερινοί πνευματικοί ἀποφεύγουν νά ἀναλάβουν τήν εὐθύνη τῆς ψυχῆς μας. Γιά πνευματικούς ὀδηγούς, στήν ἐποχή μας, ἔχουμε τά βιβλία. Ἄν βρεῖς ἕνα καλό βιβλίο εἶναι σά νά συνάντησες ἕναν ἀξιοσημείωτο ἄνθρωπο. Οἱ ἄνθρωποι παλιά ταξίδευαν μέ αὐτό τό σκοπό: Τήν ἀναζήτηση πνευματικῶν ἀνθρώπων, γιά νά λάβουν μία ἀπάντηση στά πνευματικά ἑρωτήματα, πού τούς βασάνιζαν. Ἔγραφαν βιβλία μέ θέμα τίς συναντήσεις τους αὐτές, ὅπως ὁ Γκουρτζίεφ, ὁ Στέφαν Τσβάϊχ, ἤ ὁ ἀνώνυμος Ρῶσος συγγραφέας τοῦ Βιβλίου «Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητή». Ὁ συγγραφέας τῶν «Περιπετειῶν ἑνός προσκυνητή» ταξίδευε πεζός στήν ἀχανή Ρωσία, γιά νά συναντήσει πνευματικούς ἀνθρώπους, γιά νά τοῦ ἐρμηνεύσουν τή φράση τῆς Καινῆς Διαθήκης, «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε».

 

        Ἐγώ ταξιδεύω στόν κόσμο τῶν βιβλίων, ἀναζητῶντας μία ἀπάντηση στό φόβο τοῦ θανάτου, πού μέ βασανίζει ἀπό μικρό παιδί. Ἀπό τότε πού εἶδα τούς ἀνθρώπους νά σκοτώνονται μπροστά μου… Ἀναζητῶ στά βιβλία, τόν τρόπο νά διώχνω τό φόβο καί μάλιστα τό μεγαλύτερο ἀπό ὄλους τούς φόβους, τό φόβο τοῦ θανάτου. Ἀναζητῶ ἀπαντήσεις στά βιβλία χωρίς νά παραγνωρίζω τή δική μου πείρα καί τήν πείρα τῶν ἀνθρώπων πού συναντῶ στή ζωή μου. Ἀπ’ τήν προσωπική μου πείρα κι ἀπ’ τήν πείρα τῶν ἄλλων ξέρω, πῶς τό πρῶτο πρᾶγμα πού μάθαμε ἀπ’ τή μητέρα μας ἦταν τό τραγούδι, σάν ἕνας ὄμορφος τρόπος νά καθησυχάζουμε τούς φόβους καί τίς ἀνησυχίες μας.

 

 Ὅταν εἴμαστε παιδιά, αὐθόρμητα ἐρχόταν στά χείλη μας τό τραγούδι, ὅταν περνούσαμε ἰδίως τίς νύχτες, ἀπό κάποιο μέρος πού μᾶς φόβιζε. Δυστυχῶς τώρα μᾶς ἔκλεψαν καί τό τραγούδι, μᾶς ἔκλεψαν τήν ψυχή μας, μέ ὑλικά ἀνταλλάγματα. Ἄν διαβάζαμε τήν Καινή Διαθήκη, μέ τό ἐρώτημα τοῦ φόβου τοῦ θανάτου, νομίζω θά μᾶς ἀπαντοῦσε: «Νά ἀγαπᾶτε, γιά νά μή φοβᾶστε τό θάνατο. Ἡ ἀγάπη διώχνει τό φόβο. Νά ἀγαπᾶτε τά πνευματικά πράγματα ὄχι τά ὑλικά πράγματα, πού φθείρονται. Νά μή θησαυρίζετε θησαυρούς γήινους, ἀλλά νά θησαυρίζετε θησαυρούς οὐράνιους, γιά νά μή φοβᾶστε». Ἡ Καινή Διαθήκη συνδέει τό φόβο μέ τήν ἐπιθυμία γιά τά ὑλικά πράγματα πού φθείρονται, γιά τό κόσμο, πού ῥέει καί χάνεται μαζί καί ἡ ἐπιθυμία γιά τόν κόσμο αὐτόν.

Ἡ Καινή Διαθήκη θεωρεῖ τήν ἀγάπη καί τό ζῆλο γιά τά πνευματικά πράγματα, τό μεγαλύτερο ὄπλο κατά τοῦ φόβου. Αὐτή τήν ἀπάντηση δίνει ἡ Καινή Διαθήκη στό ἐρώτημα γιά τό φόβο τοῦ θανάτου. Τήν ἴδια ἀπάντηση, μέ διαφορετικά λόγια, δίνουν ὄλοι οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι στόν κόσμο, ἀπό τήν ἀρχαία ἐποχή μέχρι σήμερα. Τήν ἴδια ἀπάντηση δίνει ὁ Ὄμηρος πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ὀδυσσέας, γράφοντας γιά τό σῳτήριο νόημα τῆς ζωῆς του. Τό ἴδιο ἀπαντάει ὁ μέγιστος ἀρχαῖος ποιητής τοῦ ὕμνου στόν νικητή τῆς πάλης Αἰγινήτη, γράφοντας γιά τήν «Θεόσδοτη αἴγλη» γιά τό «ὄνειρο σκιᾶς» τόν ἄνθρωπο χωρίς τό νόημα τῆς ζωῆς

 

Ὁ φόβος τοῦ θανάτου συνδέεται μέ τήν ἐπιθυμία καί μέ τό χρόνο. Ὁ χρόνος, εἰδικότερα ἡ στάση μας ἀπέναντι στό χρόνο, ἔχει σημασία γιά τό φόβο τοῦ θανάτου. Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας δέν εἶναι ἀπεριόριστος, τουλάχιστον γιά τό σῶμα. Γιά τήν ψυχή ἐξαρτᾶται ἀπό αὐτό πού πιστεύει κανείς, ἄν πιστεύει ὅτι εἶναι θνητή, εἶναι ἀθάνατη ἤ ἀνύπαρκτη! Γιά τήν ψυχή ὁ Κάντ ἔκανε μία σπουδαία ἐπισήμανση. Ὁ Κάντ ἀσχολήθηκε μέ τό ἐρώτημα, ἄν ἡ ψυχή μπορεῖ νά γνωρίζει ἄμεσα, χωρίς τά αἰσθητήρια ὄργανα τοῦ σώματος, ἄρα καί χωρίς τό ἴδιο τό σῶμα. Ἄν ἡ ψυχή ἔχει τή δυνατότητα τῆς ἄμεσης γνώσης, αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ συνείδηση λειτουργεῖ καί μετά τό θάνατο τοῦ σώματος. Οἱ νεκροί ἔχουν πλήρη διαύγεια!

 

Ἡ θεωρία του τῆς καθαρῆς ἐποπτείας τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου (καθαρῆς μέ τήν ἔννοια τῆς ὕπαρξης τοῦ χρόνου καί τοῦ χώρου, ἀνεξάρτητα ἀπό τά πράγματα καί τίς ψυχικές καταστάσεις), ἀποδεικνύει ὅτι ἡ ψυχή ἔχει τήν ἱκανότητα τῆς ἄμεσης ἀντίληψης, δηλαδή τῆς ἀντίληψης χωρίς τά αἰσθητήρια ὄργανα τοῦ σώματος. Ὁ Κάντ ἐπισήμανε ὅτι ὁ χῶρος καί ὁ χρόνος δέν εἶναι συστατικά στοιχεῖα τῶν πραγμάτων καί τῶν ψυχικῶν καταστάσεων. Ἄν ξέραμε, τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, δέν θά φοβούμασταν τό θάνατο, συμπέρανε ὁ μεγάλος φιλόσοφος. Ὁ Κάντ διαπίστωσε μέ τή θεωρητική φιλοσοφία, αὐτό πού εἶναι κοινή ἐμπειρία τῶν διορατικῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

 

Ἡ ἀπειλή κατά τοῦ χρόνου, μᾶς γκρεμίζει συθέμελα, ἐπειδή ἀναιρεῖ ὄλες μας τίς ἐπιθυμίες, πού ἀναπόφευκτα εἶναι συνδεδεμένες μαζί του. Οἱ γέροι μέ τό μαρασμό τοῦ σώματος, ἔχουν ἀποσπαστεῖ ἀπό τόν μελλοντικό χρόνο κι ἀπό τίς μελλοντικές κι ἀβέβαιες ἐπιθυμίες του.«Θλιβός ὁ πρίν καί ἔπειτα χρόνος». Ἡ ἀνυπαρξία τοῦ «ἔπειτα χρόνου», δέν σημαίνει πολλά πράγματα γιά τό γέρο. Δέν σημαίνει σχεδόν τίποτα. «Ἀς ζήσουμε σήμερα», λένε οἱ γέροι. «Αὔριο ἔχει ὁ Θεός».

 

 Ἡ ἀπειλή τοῦ μελλοντικοῦ χρόνου τρομάζει τό νέο. Ἰσοδυναμεῖ μέ ὀλοκληρωτική καταστροφή. Πῶς θά μποροῦσε κι ὁ νέος νά ἐλευθερωθεῖ ἀπ’ τήν προσκόλλησή του στόν μέλλοντα χρόνο, χωρίς νά στερηθεῖ καμία ἀπ’ τίς χαρές τῆς ζωῆς; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅτι ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ποιότητα τῶν ἐπιθυμιῶν του, ἀπό τά πράγματα πού ἐπιθυμεῖ. Ἀπό αὐτό, ὅπου ὁ νέος βάζει τήν καρδιά του. Ἐκεῖ ὅπου βρίσκεται ἡ καρδιά μας, ἐκεῖ βρίσκεται καί ὁ θησαυρός μας. Ὅπου ὑπάρχει τό πτῶμα ἐκεῖ συγκεντρώνονται καί οἱ ἀετοί. Οἱ ἐπιθυμίες μας ἀκολουθοῦν τήν τύχη τῶν ἐπιθυμητῶν πραγμάτων (Desiderata).

 

Ὁ κόσμος φθείρεται μαζί καί ἡ ἐπιθυμία γι’ αὐτόν. Μή θησαυρίζετε θησαυρούς, πού οἱ κλέφτες τούς κλέβουν καί ἡ σκουριά καί τό σκουλήκι τούς ἀφανίζει, λέει τό Εὐαγγέλιο. Ἄν ἡ καρδιά μας βρίσκεται στούς ἐπισφαλείς αὐτούς θησαυρούς, φυσικό εἶναι νά φοβούμαστε, ὅτι μαζί τους θά ἀφανισθοῦμε καί ἑμεῖς. Ὁ φόβος μας προέρχεται ἀπό τήν ἄμετρη ἐπιθυμία τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων. Ἕνας ἀποτελεσματικός τρόπος νά μή φοβούμαστε εἶναι τό χιοῦμορ. Τό χιοῦμορ δημιουργεῖ τήν ἴδια ψυχική ἀνάταση μέ τή μουσική καί τό τραγούδι.Ἐξαρτᾶται βέβαια ἀπ’ τήν ποιότητα τοῦ χιοῦμορ. Τό ἀνώτερο εἶδος τοῦ χιοῦμορ, σάν ἄρωμα πνευματικό, συνοδεύει τό σύνολο τῶν ἀρετῶν, ἰδίως τήν ταπείνωση. Δέν μποροῦμε νά ἀποκτήσουμε αὐτό τό χιοῦμορ, ὅσο εἴμαστε δοῦλοι τῶν παθῶν μας, ὑπερήφανοι, ἀλαζόνες, ματαιόδοξοι…

 

Μ’ ἀρέσει ν’ ἁκούω ἱστορίες γιά ἀνθρώπους, πού διατήρησαν τό χιοῦμορ τους, μέχρι τήν τελευταία στιγμή τῆς ζωῆς τους, ὅπως αὐτή τοῦ Γάλλου σκηνοθέτη Φρανσουά Τρυφώ. Ὁ διάσημος σκηνοθέτης, λίγο πρίν μεταφερθεῖ στό χειρουργεῖο, ζήτησε ἀπό τήν κόρη του νά ἐνημερώσει τή χήρα τοῦ φίλου του καί δασκάλου τοῦ Ζάν Ρενουάρ: «Πές της, πῶς ἄν ὄλα πᾶνε καλά, θά’ ρθω νά πιοῦμε ἐκείνη τήν περίφημη καλιφορνέζικη σαμπάνια. Ἀλλιῶς, θά ζητήσω ἀπ’ τόν Ζάν νά μέ ξεναγήσει, στόν παράδεισο τῶν εὐτυχισμένων σκηνοθετῶν». Ἡ συνεχής μεταβολή καί ἡ ἀδιάκοπη φθορά τοῦ κόσμου καί τῆς ἐπιθυμίας του, προκαλεῖ τό φόβο τοῦ θανάτου στήν ψυχή.

 

Σκεφτόμαστε ἀκόμα μέ τόν τρόπο πού σκέφτονται οἱ ἄνθρωποι 3.000 καί 4.000 χρόνια πρίν ἀπό σήμερα. Στόν Ὄμηρο ἡ λέξη «ὕπαρξη» σημαίνει τήν περιουσία τοῦ ἀνθρώπου, τά «ὑπάρχοντά του». Τό ἴδιο καί στήν Παλαιά Διαθήκη.Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ταυτίζουν τήν ὕπαρξή τους μέ τό σῶμα τους. Ὁ σωματικός θάνατος γι’ αὐτούς εἶναι πλήρης, παντοτινή ἐξαφάνιση. Εἶναι ἡ κρύα, ἡ φριχτή ἔννοια τοῦ «ποτέ πιά». Ἄν καί ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ διεύρυνε τή συνείδησή μας. Ὁ ἄνθρωπος μετά τόν Χριστό, δέν εἶναι τά ὑπάρχοντά του, οὖτε τό σῶμα του, οἱ σκέψεις του, τά αἰσθήματά του, οἱ μῆμες του καί γενικά οἱ ψυχικές καταστάσεις του. Αὐτά εἶναι περιεχόμενα τῆς ψυχῆς, δέν εἶναι ἡ ψυχή.

 

Ὁ ἐσωτερικός ἄνθρωπος δέν εἶναι πλασμένος μέ τά στοιχεῖα αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί δέν ἀκολουθεῖ τή μοίρα του. Ἡ ὕπαρξή μας συγκροτεῖται μέ πνεῦμα ἐλεύθερο ἀπό τόν κόσμο καί τόν καταναγκασμό του. Ἡ συνείδηση, κατά τόν Λόκ, ἀντιλαμβάνεται ὁτιδήποτε ἐκδηλώνεται μέσα στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Παρατηρεῖ τίς ἐσωτερικές λειτουργίες τῆς ψυχῆς. Παρατηρεῖ τίς ἀντιλήψεις μας, τά διανοήματά μας, τίς ἀμφιβολίες μας, τίς γνώσεις μας, τίς ἐπιθυμίες μας, τίς προθέσεις μας. Ἡ συνείδησή μας παραμένει ἀλώβητη, ἀκόμα κι ἄν τά περιεχόμενα τῆς ψυχῆς μεταβληθοῦν ἤ χαθοῦν. Ἐξακολουθεῖ νά παρατηρεῖ καί νά ἐπισημαίνει ὁτιδήποτε ἐκδηλώνεται μέσα στήν ψυχή.

 

Ἡ συνείδηση λειτουργεῖ χωρίς τά αἰσθητήρια ὄργανα τοῦ σώματος, ὅπως γίνεται φανερό ἀπ’ τήν καθαρή ἐποπτεία τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου. Πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι οἱ νεκροί ἔχουν πλήρη διαύγεια. Ὁ φόβος δέν εἶναι γιά τούς ἄλλους. Ὁ φόβος εἶναι γιά τόν ἑαυτό μας, ἐπειδή δέν πιστεύουμε στό Θεό. Αὐτό εἶναι τό ἀπαύγασμα τῆς σκέψης, ὅσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι. Ὅσο ὑπάρχουν ἅγιοι, μεγάλοι ποιητές, καλλιτέχνες, φιλόσοφοι, ἐπιστήμονες, ἄξιοι τοῦ ὀμόματός τους, κ.α. Ἐνδεικτικά ἀναφέρουμε τόν Καβάφη, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται ἕνας ἀπ’ τούς πιό μεγάλους σύγχρονους ποιητές, ἄν ὄχι ὁ πιό μεγάλος σύγχρονος ποιητής τοῦ κόσμου: Δέν θά φοβᾶσαι, γράφει στήν «Ἰθάκη» του, «ἄν μέν’ ἡ σκέψις σου ὑψηλή, ἄν ἐκλεκτή/συγκίνησις τό πνεῦμα καί τό σῶμα σου ἀγγίζει».

"Πνευματικός καθρέφτης"                              

 

ΠΩΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΣΤΗ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Ι,ΕΙΣΠΝΟΗ: Εισπνέουμε από τη μύτη, απαλά, παρατεταμένα, όσο χρόνο διαρκεί η πρώτη φράση της προσευχής " ΚΥΡΙΕΙΗΣΟΥΧΡΙΣΤΕ,

 

2.ΚΡΑΤΗΜΑ ΕΙΣΠΝΟΗΣ Κρατάμε το ίδιο απαλά τον αέρα που εισπνεύσαμε, τόσο, όσο διαρκεί η δεύτερη φράση της προσευχής ΥΙΕΤΟΥΘΕΟΥ,,

 

3.ΕΚΠΝΟΗ Στρογγυλεύουμε τα χείλη μας έτσι ώστε να βγαίνει ο αέρας κοφτά , όχι παρατεταμένα, , όπως φυσάμε για να σβήσουμε ένα κερί.

 

Η εκπνοή πρέπει να αδειάσει τους πνεύμονες από τον αέρα που εισπνεύσαμε, για να μπει καινούριος αέρας, σε όσο μεγαλύτερη ποσότητα μπορούμε. Να μη ξεχάσουμε να έχουμε την προσοχή μας στις λέξεις

 

Δεν πιστεύω ότι η νέα τάξη πραγμάτων με τις μάσκες, έχει στόχο την προσευχή! Μπορεί όμως και να έχει τέτοιο στόχο. Αν θέλεις να προσευχηθείς νοερά με τη μάσκα, καλύτερα, να μην συνδυάσεις την προσευχή με την αναπνοή. Αν με ρωτάς, που μπορείς να διαβάσεις περισσότερα, για την προσευχή με κράτημα της αναπνοής, θα βρείς περισσότερα στη ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ και στο βιβλίο του Επισκόπου Γρηγορίου με τον τίτλο, ΝΗΨΙΣ. .

"Κύριον τον Θεό σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις."

Η καλή μέρα, λέει η παροιμία, απ' το πρωί φαίνεται. Για μένα καλή μέρα είναι όταν το πρωί έχω με κάτι να γεμίσω τη μέρα μου, συνήθως μια ιδέα για μικρό δοκίμιο, λίγη γυμναστική στο σπίτι, ένας περίπατος στο κέντρο της πόλης, να δω κόσμο και να με δούνε. Δεν ρωτάω τώρα, ποιόν θα χαρώ να δω έξω και ποιός θα χαρεί να με δει. Φτάνει να νιώθω ότι είμαι ένας άνθρωπος ανάμεσα σε ανθρώπους. Αυτό μου δίνει χαρά. Αλλά .δυστυχώς, με τη μάσκα, στερούμαι την μοναδική αυτή χαρά της άμεσης επαφής,, Λυπάμαι τον εαυτό μου και τους άλλους με τη μάσκα.! Η μάσκα διατρανώνει την υποταγή μας στον άρχοντα του κόσμου τούτου.! Θεέ μου, πού είμαστε κρυμμένοι τόσοι υποταγμένοι! Ζηλεύω τους σκύλους, ανασαίνουν ελεύθερα! Οι σκύλοι κυκλοφορούν δίχως φίμωτρα κι οι άνθρωποι κυκλοφορούν με τις μάσκες.! Δεν θα φορούσα τη μάσκα, όταν δεν υπάρχει συνωστισμός ή όταν δεν είμαι σε κλειστό χώρο, αλλά ντρέπομαι να ξεχωρίζω από τους άλλους. Ίσως το ίδιο νιώθουν και οι άλλοι. Απορώ πώς η προπαγάνδα έπεισε την ανθρωπότητα να γονατίσει και να προσκυνήσει τους υπερ-πλούσιους της γης! Στον τρίτο πειρασμό του διαβόλου, στον Ιησού, ο διάβολος του ζήτησε να τον προσκυνήσει και θα έχει όλη τη γη δική του. Ο Ιησούς απάντησε, με τα λόγια της Γραφής, "Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις."

Τα μέτρα του ιου και το εσώτατο υπαρξιακό άγχος

Τα μέτρα του ιού τα παίρνω προσωπικά, σαν να στρέφονται αποκλειστικά εναντίον μου, ενώ είναι εναντίον όλων. Εξηγούμαι.: Καθεμιά προσωπικότητα έχει τα χαρίσματά της. Το χαμόγελο όμως είναι χάρισμα του Θεού, σε όλους. Δεν υπάρχει κανείς να μην είναι πιο όμορφος όταν χαμογελάει Γιατί και οι άνθρωποι, ως ζώα, έχουμε κάτι από την μοχθηρία του ζώου. Αν δεν είχαμε το γέλιο και το χαμόγελο, δεν θα διαφέραμε σε τίποτε από τα ζώα. Το φίμωτρο σκοτώνει το γέλιο και το χαμόγελο. Είναι βέβαιο ότι η ιστορία θα το καταγράψει ως "χαμογελο-απαγόρευση", όπως έκανε με την απαγόρευση των ποτών στην Αμερική, η οποία έμεινε στην ιστορία ως "ποτο-απαγόρευση", ώσπου να εξαφανιστεί και να μην μείνει τίποτε από αυτό, πέραν της κακίας του. Με την απαγόρευση του χαμόγελου και όσο αυτή ισχύει, η ελευθερίαθα εκτιμάται με την αξία των εκατόν ογδόντα ευρώ του προστίμου. Επί τουρκοκρατίας, μπορούσες να διαλέξεις να γίνεις τούρκος ή να πληρώσεις και να μείνεις ελεύθερος. Εκτιμάται δηλαδή και στο καθεστώς αυτό η ελευθερία με την χρηματική αξία. Τί μπορούσαν να καταλάβουν οι κατακτητές από τα λόγια των αγωνιστών "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή." Η μάσκα, ακριβέστερον ειπείν, το φίμωτρο, που σκεπάζει το πρόσωπο έχει πραγματικά προσωπικό χαρακτήρα, ιδίως σε εκείνους που όπως εγώ, ΄έχουν το χαμόγελό τους το προσωπικό τους πλεονέκτημα. Ο αγέλαστος, δεν παίρνει το μέτρο του φίμωτρου προσωπικά, διότι δεν τον αφορά. Ίδια γεύση είναι χαμογελαστός ή σκυθρωπός. Τόσο καλά ταίριαξε επάνω του., Ο βασιλιάς Ληρ, δεν ένιωθε ασφαλής, αν είχε γύρω του αγέλαστους, Αυτοί δεν αγαπούν τη ζωή. Συνήθως είναι ύπουλοι, εκδικητικοί και συλλογίζονται ολοένα το κακό. Φαντασθείτε να είναι όλοι οι άνθρωποι αιώνια αγέλαστοι, με την μοχθηρία του ζώου στα πρόσωπά τους, αν θα μείνει ίχνος από το ανοσοποιητικό σύστημα, που βάζει η θεία χάρη στην καρδιά του κάθε ανθρώπου. Θα πεθάνουμε όλοι από το βαθύτατο υπαρξιακό άγχος , το άγχος της αυτοσυντήρησης. Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ

       Κάποιος συγγραφέας αναρωτιόταν, πώς φοβόμαστε την τίγρη και την κόμπρα και δεν φοβόμαστε το Θεό που έπλασε την τίγρη και την κόμπρα. Αυτόν τον καιρό του φόβου, θα αναρωτηθούμε, αν έχουμε φόβο Θεού. Η σύγχρονη θεολογία της Δύσης, δεν θέλει το φόβο του Θεού. Φαντάζεται ένα Θεό μαλακό, που θα χαϊδεύει τον άνθρωπο, ακόμα κι όταν η ίδια η συνείδησή του τον κατηγορεί. 

       Το Ευαγγέλιο όμως γράφει, πως ο Θεός είναι δίκαιος και πως στο Θεό ανήκει η εκδίκηση. Όσο για μένα, αυτή τη νύχτα, που γράφω τις γραμμές αυτές, νιώθοντας το φόβο της ασθένειας, παρόλο που δεν βλέπω τηλεόραση, παρακαλώ το Θεό, να μου δώσει καιρό να μετανοήσω.

 Ο Θεός είναι τόσο καλός μαζί μας , που μας δίνει προκαταβολικά τη χάρη του, πριν μετανοήσουμε, με μόνο την καλή μας προαίρεση! 

Μόσχος Λαγκουβάρδος

Ο φόβος ως μέσον χειραγώγησης

Ο ΦΟΒΟΣ ΩΣ ΜΕΣΟΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ Αρνείσαι την ύπαρξη του ιού; με ρωτάει κάποιος γνωστός μου επιστήμων. Δεν αρνούμαι την ύπαρξη του ιού. Αρνούμαι το φόβο ως μέσον χειραγώγησης. Η απειλή είναι ποινικό αδίκημα. Δεν θέλω να με απειλεί κανείς και να με προκαλεί φόβο και ανησυχία, για οποιοδήποτε λόγο. Απαιτώ σεβασμό της ελευθερίας. Χθες στις πλατείες περιφερόταν μια κάμερα και έπαιρνε εικόνες. Εμένα πάντως με πήρε, τη στιγμή που καθόμουν στο σιντριβάνι της πλατείας Ταχυδρομείου. και ανάσαινα τα ευεργετικά αρνητικά ιόντα, που εκπέμπουν τα νερά. Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ Είναι απίστευτο. Η ψυχή είναι ένα με το σώμα. Οι άγιοι λένε πως η ψυχή και το σώμα είναι ένα, όπως η φωτιά είναι ένα με το αναμμένο σίδερο. Λένε επίσης πως ότι δίνεις στην ψυχή, η ψυχή το μεταδίδει αμέσως στο σώμα. Σε μια σωματική άσκηση, παρατήρησα ότι το βάρος του σώματός μου μετακινήθηκε στα χέρια μου, για να πέσει λιγότερο βάρος στα πόδια μου., γιατί πριν λίγο καιρό είχα τραυματιστεί στο δεξί μου πόδι. Μια άλλη παρατήρηση, είναι στο βάρος των νεκρών σωμάτων: πόσο βαριά γίνονται τα σώματα των νεκρών, που σημαίνει ότι η ψυχή κρατάει το βάρος του σώματος! ΑΝΤΙΔΟΤΑ ΣΤΟ ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Να κάνεις τα πάντα σαν άσκηση. Αν είσαι αισθητική φύση, να κάνεις τα πάντα σαν τέχνη. Η τέχνη κάνει τα πράγματα ανάλαφρα. Τέχνη που σου δίνει βάρος δεν είναι τέχνη. Στην άσκηση και στην τέχνη, έχει σημασία η πίστη. Πρέπει να πιστεύουμε στην άσκηση και στην τέχνη. Πρέπει να είναι η καρδιά μας ανοιχτή. "Χωρίς αγάπη δε γίνεται", λέει μια παροιμία.! Οι άγιοι λένε ότι την εποχή αυτή θα διαλέξεις ανάμεσα στον ασκητισμό και στην σχιζοφρένεια. ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ, Η ΑΣΚΗΣΗ Αν κλειστούμε στα διαμερίσματα, δεν θα πεθάνουμε από πλήξη. Θα διατηρήσουμε το πνεύμα μας δυνατό! Όποιος κρατάει το ζωογόνο πνεύμα δυνατό, δεν έχει θέση στο θάνατο. Δεν θα πεθάνουν όσοι θέλουν να ζήσουν. Θα κάνουμε αναγωγή από το χαμηλό πνευματικά επίπεδο της αέναης τηλοψίας, στο ανώτερο επίπεδο της άσκησης.! Πώς θα το κάνουμε αυτό; Αν έχετε λίγη υπομονή, θα δείτε πώς γίνεται. Εννοώ το περπάτημα στο δωμάτιο ως άσκηση. Η άσκηση διαφέρει από την ακινησία, όσο διαφέρει το τραγούδι από το πεζό. Στην εκκλησία ο ψάλτης ψάλλει τρεις και τέσσερις ώρες συνεχώς. Αν διάβαζε πεζό τρεις και τέσσερις ώρες συνεχώς, θα πέθαινε. Τα καλλικέλαδα πουλιά κελαΪδούν όλη μέρα, ενώ οι κόρακες βγάζουν μόνο μερικές κραυγές. την ημέρα. Αυτό τους αρκεί. Αν έχουμε κορακίσιο πνεύμα, θα μας αρκεί να χαμολάμε μερικές φορές το χρόνο. Ο καϋμένος ο Δαβίδ, όταν ένιωθε μοναξιά, παρομοίαζε τον εαυτό του με νυχτοκόρακα. Πώς θα μετατρέψουμε το περπάτημα στο δωμάτιο, σε άσκηση του σώματος και της ψυχής Όχι το περπάτημα πάνω κάτω ή γύρω γύρω, σαν τα άγρια θηρία στα κλουβιά., Θα περπατάμε σε νοητό οχτώ, και θα συνδέσουμε τις συλλαβές των λέξεων της προσευχής του Ιησού, με τα βήματα. Σε μια δυο εβδομάδες θα μας αρέσει και θα θέλουμε να ασκούμαστε όλη μέρα!

Αναγωγή

Θυμάμαι, όταν θέλησα να γραφτώ στη Θεολογική Σχολή , με το πτυχίο της νομικής,, χωρίς εξετάσεις, με κάλεσε στο γραφείο του ο πρύτανης , που ήταν θεολόγος και με ρώτησε, γιατί θέλω να σπουδάσω θεολογία αφού εργάζομαι ήδη, ως ασκούμενος δικηγόρος. Εργαζόμουν, αλλά ήθελα να μάθω για την νοερά προσευχή. Η εργασία σου είναι προσευχή, είπε. Μετά από πολλά χρόνια κατάλαβα, ότι εννοούσε, ότι μπορώ να κάνω αναγωγή από ένα επίπεδο σε άλλο και συγκεκριμένα από το επίπεδο της δικηγορίας, στο επίπεδο της προσευχής. Οι άγιοι λένε, ότι μπορούν να γίνουν όλα νοερά προσευχή. Σε μένα, τώρα, το περπάτημα είναι προσευχή. Θα ήθελα όλη τη μέρα να περπατώ, αλλά τα πόδια μου διαμαρτύρονται

Η άρχουσα τάξη και ο λαός

Όταν η άρχουσα τάξη σφάλλει, τα σφάλματά της τα πληρώνει, δυστυχώς και ο φτωχός λαός! Παράδειγμα ο λαός των Ισραηλιτών. Γράφει το Λεξικό: "Οι Ισραηλίται, ήτοι το βασίλειον των δέκα φυλών, άμα τω χωρισμώ αυτών την ειδωλολατρείαν ασπασάμενοι, και την αθεϊαν καλλιεργήσαντες, τάχιστα περιήλθον νεις διαφθοράν ηθών και εκ ταύτης εις εθνικήν παραλυσίαν. Διά ταύτα ετιμωρήθησαν πρώτα μεν δια ξίφους, δεύτερον δια λιμού και άλλων κακών, και τρίτον, επανειλημμένως εξελεγχθέντες, και έτι μάλλον σκληρύναντες τους τραχήλους αυτών, τέλειον κατεστράφησαν άνευ ελπίδος σωτηρίας. Διακόσια πενήντα τέσσερα έτη διήρκεσεν η βασιλεία του Ισραήλ , 975-721 π.Χ. (..) Αιχμαλωτισθέντες ουδέποτε επανήλθον, ουδ' απετέλεσαν ίδιον έθνος." (Γ.Κωνσταντίνου, Λεξικόν Αγίων Γραφών, σ.482) Τί μας λέει η ιστορία αυτή του αρχαίου Ισραήλ; Αν είχε τη δύναμη ο φτωχός λαός, αν υπήρχε αληθινή δημοκρατία, έπρεπε να αφήσει την άρχουσα τάξη να ακολουθήσει τις επικίνδυνες λατρείες της και να μείνει πιστός στον αληθινό Θεό. , αντί να την ακολουθεί και να την μιμείται. Διαβάζοντας την ιστορία αυτή, σκέφτομαι μήπως και οι σημερινοί Έλληνες, μιμούμενοι την άρχουσα τάξη στην αθεΐα της ,παραδοθούμε σε βάρβαρο λαό, για να κλάψουμε πικρά, που δεν μας άρεσε ο Χριστός! Μόσχος Λαγκουβάρδος

Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ,

΄Στήτω ο ήλιος κατά Γαβαών" Οι Τούρκοι πρέπει να δουν ένα θαύμα για να σταματήσουν. Σαν αυτό που είδαν οι αντίπαλοι των Ισραηλιτών , το θαύμα που ζήτησε ο αρχηγός τους , ο Ιησούς του Ναυή. Ο Ιησούς του Ναυή προσευχήθηκε στο Θεό, να κάνει ένα θαύμα, για να φοβηθούν οι εχθροί τους. Κι ο Θεός έκανε το θαύμα, σταμάτησε τον ήλιο μια μέρα. Οι εχθροί φοβήθηκαν και νικήθηκαν. Ένα θαύμα πρέπει να ζητήσουμε και οι Έλληνες από το Θεό.: Να βρουν το θάρρος οι κυβερνώντες να πουν ξεκάθαρα στους Τούρκους, ότι η ανοχή τελείωσε, και το λόγο έχει η νόμιμη άμυνα δια των όπλων . Τελεία και παύλα! Μόσχος Λαγκουβάρδος

Ποιός διοικεί την ελληνική οικογένεια

Ποιος διοικεί την ελληνική οικογένεια ; Τη διοικεί ο πατέρας ή μήπως την διοικεί η μητέρα; Δεν μιλάμε για τους παππούδες, διότι απομακρύνθηκαν από την οικογένεια. Με ποιο τρόπο την διοικεί όποιος κι αν είναι ο αρχηγός της ελληνικής οικογένειας; Ποιος τρόπος είναι ο καλύτερος τρόπος για να υπάρχει ενότητα μεταξύ των μελών της , ειρήνη, ομόνοια και αγάπη; Στην Ορθόδοξη Παράδοση η οικογένεια είναι ενωμένη, αν έχει το Χριστό, αν είναι ο Χριστός η κεφαλή του πατέρα ή της μητέρας, όταν δεν υπάρχει πατέρας. Όταν όμως λείπει ο Χριστός απ’ την οικογένεια, κανένας δεν απολαμβάνει το σεβασμό των μελών της. Λείπει η κατανόηση και η ενότητα στην οικογένεια. Με το Χριστό ο πατέρας ή η μητέρα διοικούν την οικογένεια συνειδητά, και κανείς δεν αφήνει το ασυνείδητό του ανεξέλεγκτο . Είναι όντως παράδοξο, αλλά συμβαίνει σε πολλές οικογένειες ο πατέρας και η μητέρα να έχουν χάσει τον έλεγχο της οικογένειας, και έχουν αφήσει να διοικούν τα παιδιά τους, δηλαδή ο επαναστατημένος ανήλικος. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις ο ανήλικος εκμεταλλεύεται την απουσία των ενηλίκων και ασυνείδητα χρησιμοποιεί τις αδυναμίες των γονέων του. Ξέρει ποια είναι τα αδύνατα σημεία τους και πατώντας επάνω σ’ αυτά τους χειραγωγεί, όπως ο αρχηγός την ομάδα του, βλάπτοντας συχνά τον ίδιο τον εαυτό του. Αν π.χ. βλέπει πως το αδύνατο σημείο των γονέων του είναι ο φόβος τους μην αρρωστήσει, χρησιμοποιεί αυτόν τον φόβο τους, αρρωσταίνοντας , μόνο και μόνο, για να έχει την οικογένεια υπό τον έλεγχό του. Οι γονείς αγνοούν την χειραγώγησή τους και θεωρώντας ότι ο ανήλικος έχει πρόβλημα, χτυπούν την πόρτα του ψυχολόγου, αντί να δουν ότι το πρόβλημα το έχουν οι ίδιοι, επειδή δεν έχουν μέσα τους το Χριστό. Δεν γνωρίζουν την πραγματική αγάπη , την οποία περιορίζουν στην συναισθηματική αγάπη Η ψυχή του παιδιού νιώθει την απουσία των γονέων του και επαναστατεί. Το παιδί αυτό συμπεριφέρεται με τρόπο επικίνδυνο για τον εαυτό του. Ο ψυχολόγος, αν δεν είναι πιστός, δεν θα καταλάβει ότι η αιτία είναι η απιστία των γονέων και η πνευματική τους απουσία από την οικογένεια. Στην περίπτωση αυτή δεν θα δυνηθεί να βοηθήσει το παιδί , αλλά θα φορτώσει στους ώμους του , ένα ακόμα πρόβλημα, αντί να το λύσει. Το ωραίο είναι ιερό ! Όλα είναι μάταια, λέει το βιβλίο του Εκκλησιαστή. Συγγραφέας του είναι ο βασιλιάς Σολωμόντας. Αν δεν εμβαθύνουμε στο περιεχόμενό του, θα το θεωρήσουμε σαν το πιο απαισιόδοξο βιβλίο που γράφτηκε ποτέ. Αρχίζει με το στίχο ,«ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης»; Κατά τον Εκκλησιαστή, είναι μάταιος ο «κτιστός κόσμος», τα πράγματα που συνήθως κυνηγούν οι άνθρωποι. Μάταιη είναι η στενοχώρια και το άγχος για τα πράγματα που δεν θα τα πάρουμε μαζί μας όταν φύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Κι όμως δεν υπάρχει σπίτι να μην έχει άγχος και στενοχώρια για τα πράγματα. Παλιά άγχος είχαν μόνον οι πλούσιοι. Οι φιλόσοφοι της αρχαίας στοάς και οι κυνικοί ήθελαν να είναι φτωχοί, για να μην νιώθουν άγχος και στενοχώρια. Το ωραίο δεν συμβαδίζει με την ιδιοτέλεια. Για να δεις ένα πράγμα ωραίο ,πρέπει να μην σκέφτεσαι τι έχεις να κερδίσεις. Το ωραίο είναι δωρεά της άκτιστης χάρης του Αγίου Πνεύματος: είναι ο Θεός μέσα μας. Μάταιος είναι ο υλισμός , η υλιστική νοοτροπία. Ο υλισμός δημιουργεί αδιέξοδα ,αλλά τίποτε δεν είναι αδιέξοδο στην πίστη. Η πίστη στο Θεό είναι δύναμη ζωής. «Εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν. Και αυτός εξουδενώσει τους εχθρούς ημών».(Ψαλμ.107) Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η Τουρκία απειλεί να εξαφανίσει την Ελλάδα. Δημιουργεί στρατια ειδική για επιθετικό πόλεμο κατά της Ελλάδος,, εξοπλίζεται με τα τελευταία όπλα ολοκληρωτικής καταστροφής. Γιατί το κάνει αυτό; Το πιο πιθανό είναι για να τρομάζει την ανθρωπότητα και να την αναγκάζει να αγοράζει όπλα. Είναι ένας τρόπος να σου βάζουν το χέρι στην τσέπη και να σε ληστεύουν και με τη θέλησή σου. Έτσι γίνεται όταν οι πολιτικοί χρησιμοποιούν τον τρόμο, για να χειραγωγούν τους λαούς, και να τους μετατρέπουν σε δούλους. Δεν θέλουν χρήματα γιατί τα έχουν, αφού όλοι οι λαοί είναι καταχρεωμένοι. Θέλουν την υποταγή του ανθρώπου. Έχουν τα σχέδιά τους αλλά έχει και ο Θεός τα σχέδιά του. Και όταν ετοιμάζονται να θριαμβεύσουν, θα δουν ότι έπαθαν πανωλεθρία Μοσχος Λαγκουβάρδος moschoblog.blogspot.com

Μη φοβάσθε έναν πληθυσμό χωρίς ιδανικά ειρήνης και δικαιοσύνης.

«Τι εγκαυχά εν κακία ο δυνατός, ανομίαν όλην την ημέραν ;αδικίαν ελογήσατο η γλώσσα σου. Ωσεί ξηρόν ηκονημένον εποίησας δόλον. Ηγάπησας κακίαν υπέρ αγαθωσύνην, αδικίαν υπέρ το λαλήσαι δικαιοσύνην.Δια τούτο ο Θεός καθέλοι σε εις τέλος. Εκτίλαι σε και μεταναστεύσαι σε από σκηνώματός σου και το ρίζωμά σου, εκ γης ζώντων.» (Ψαλμ.51) (Διατί αλαζονευεσαι διά την κακίαν σου, ω δυνατέ, ώστε να διαπράτης ανομίας με θρασύτητα και να παραβαίνεις όλη την ημέραν τον νόμον του Θεού; (…) Ο Θεός θα σε κατακρημνίσει, θα σε ξερριζώσει, εντελώς, θα σε μαδήσει και θα σε γυμνώσει από όλα όσα έχεις.) Τα δυνατά φύλλα της βαμβακιάς ξεραίνονται γρηγορότερα και τα δυνατότερα ζώα στον πλανήτη κινδυνεύουν περισσότερο να εξαφανιστούν. Στην Ελληνική μυθολογία οι γίγαντες εξαφανίζονται επειδή όταν πέφτουν δεν ξανασηκώνονται. Ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποιεί το πλήθος του στρατεύματος του Δαρείου εναντίον του και το κατανικά με το συγκριτικά ολιγάριθμο στρατό του. Η Ελλάδα να μην φοβάται τον μεγαλύτερο πληθυσμό της Τουρκίας. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός δεν κάνει ισχυρότερη μια χώρα. Όπως δεν έκανε ο μεγαλύτερος πληθυσμός των Περσών ισχυρότερη την Περσία από την Ελλάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός δεν κάνει ισχυρότερη μια χώρα, αν ο πληθυσμός αυτός δεν αποτελείται και από καλύτερη ποιότητα. Στη σύγκρουση των πολιτισμών νικάει ο ανώτερος ποιοτικά πολιτισμός. Χίλιοι βλάκες δεν κάνουν έναν ευφυή άνθρωπο. Τα πενήντα ελάφια με αρχηγό ένα λιοντάρι νικούν τα πενήντα λιοντάρια με αρχηγό ένα ελάφι. Το λιοντάρι- αρχηγός είναι τα ιδανικά που μετατρέπουν τα ελάφια σε λιοντάρια. Πολλοί λένε να μην φοβούμαστε τον μεγαλύτερο πληθυσμό του αντιπάλου, αλλά δεν λένε γιατί να μην τον φοβούμαστε. Δεν πρέπει να τον φοβούμαστε, διότι ο μεγαλύτερος πληθυσμός μπορεί να στραφεί εναντίον της Τουρκίας, όταν ύπάρχει η σωστή στρατηγική. Ο Μέγας Αλέξανδρος έστρεψε τον μεγαλύτερο πληθυσμό του Δαρείου εναντίον του. Το ίδιο έγινε με τη μάχη της Σαλαμίνος: Τα μικρά πλοία των Ελλήνων νίκησαν τα μεγάλα πλοία των Περσών. Η Τουρκία έχει μεγαλύτερο πληθυσμό από την Ελλάδα , αλλά είναι μια χώρα υπό διάλυση και έχει ανάγκη, να διαθέτει όλες τις δυνάμεις της να τον συγκρατήσει. Στην καταστροφή ευχόμαστε να είμαστε λιγότερο εκτεθειμένοι. Οι Τούρκοι αυτή τη στιγμή είναι εκτεθειμένοι υλικά και ηθικά παντού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν ένας γενικός πόλεμος με την Ελλάδα. Απλώς θέλουν τα λεγόμενα "θερμά επεισόδια, για να αναγκάσουν την Ελλάδα σε διαπραγμάτευση σε θέματα, τα οποία ουδέποτε τίθενται υπό διαπραγμάτευση. «Ιδού άνθρωπος, ος ουκ έθετο τον Θεόν βοηθόν αυτού, αλλ’ επήλπισεν επί το πλήθος του πλούτου αυτού και ενεδυναμώθη επί τη ματαιότητι.», λέει ο Δαβίδ.

Πολλοί υπερεκτιμουν τη γνώση

Πολλοί έχουν υπερεκτιμήσει τη γνωστική τους λειτουργία, ενώ θα μπορούσαν να εμπιστευθούν περισσότερο την αγάπη. Έτσι ζητούν για όλα αποδείξεις ακόμα και για την πίστη και την αγάπη. Ως πίστη και αγάπη δεν εννοούμε τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα στηρίζονται στην ευχαρίστηση. Στα συναισθήματα ό,τι μας δίνει ευχαρίστηση, υπάρχει. Ό,τι δεν μας ικανοποιεί δεν υπάρχει. Ο συναισθηματισμός είναι εμπόδιο στην πνευματική ζωή. Στην πνευματική ζωή "ον ο Θεός αγαπά, παιδεύει". Στο σημερινό κόσμο, επικράτησε το αγγλοσαξωνικό μοντέλο του ανθρώπου και εγκαταλείφθηκε από τους πολλούς η παιδεία της Ορθοδοξίας, διότι δεν στηρίζεται στο συναίσθημα, αλλά στο βίωμα. Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Ο δυτικός κόσμος απαλείφει τα εμπόδια. Βάφει τα πρόσωπα των νεικρών ροζ και δεν επιτρέπει στα παιδιά να δουν τους νεκρούς ή ακόμα και τους γέρους. Τους γέρους τους κλείνουν στους οίκους ευγηρίας και τους επισκέπτονται με τα παιδιά τους κάθε τέσσερις μήνες. Όταν είναι άρρωστοι τους επισκέπτονται κάθε δύο μήνες, με μια ανθοδέσμη. Οι γέροι βλέπουν τα εγγόνια τους στις αίθουσες αναμονής! Στον δυτικό κόσμο δεν θα αρέσει, φαντάζομαι, η ελληνική παροοιμία "κάθε εμπόδιο για καλό". Αποδείξεις ζητάει ο κόσμος ακομα και την αιώνια ζωή. Πώς αποδεικνύεται ότι υπάρχει ζωή μετά τον σωματικό θάνατο. Βιβλία γράφονται για κείνους που πέθαναν για λίγα λεπτά και επέστρεψαν στη ζωή. Ακόμα και η αστροφυσική ασχολείται να αποδείξει ότι δεν υπάρχει αιώνια ζωή. Αν και με το μυαλό των αστροφυσικών θα έπρεπε να βλέπουν σπίθες της αιωνιότητας από αυτήν ακόμα τη ζωή. Μόσχος Λαγκουβάρδος moschoblog.blogspot.com

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

"Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου. άσομαι και ψαλώ τη δόξη μου (...) Εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν και αυτός εξουδενώσει τους εχθρούς ημών.." Ψαλμ. 107 Ζούμε στην εποχή του φόβου. Πόλεμοι, αρρώστειες, πείνα, επιδρομές αλλοφύλων, αιφνίδιοι θάνατοι, δουλεία, μας απειλούν. Είναι ευτυχισμένοι εκείνοι που δεν φοβούνται. Ο άνθρωπος ένιωσε το φόβο, απ' την αρχή, ενόσω ακόμα ο Αδάμ βρισκόταν στον Παράδεισο. Είναι το πρώτο αίσθημα της πτώσης του ανθρώπου. Τώρα , πρέπει να βρούμε τον τρόπο, να ξαναγυρίσουμε στην πρώτη κατάσταση, πριν την πτώση. Κι ο μόνος τρόπος είναι η προσευχή και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Υπάρχουν άνθρωποι που διασθητικά, στην μεγάλη λύπη τους, επιστρέφουν στα παιδικά τους χρόνια, στα χρόνια της αθωότητας , για να βρουν τη δύναμη, να την αντιμετωπίσουν, Ο Κύριος είπε στους Μαθητές Του, να μη φοβούνται αυτούς που μπορούν να σκοτώσουν το σώμα και δεν μπορούν να κάνουν τίποτε την ψυχή. Ποιοί μπορούν να σκοτώσουν την ψυχή; Τα πάθη μπορούν να σκοτώσουν την ψυχή. Ο φόβος είναι ένα από τα χειρότερα πάθη. Τώρα ζούμε στην εποχή του φόβου. Φοβούμαστε ΄την αρρώστεια, τον πόλεμο, την πείνα, και πιο πολύ από όλα το θάνατο. Φοβούμαστε όλα αυτά και πολλά άλλα, για τα οποία δεν υπάρχει φόβος. Και θα φοβούμαστε, γιατί ελάχιστα ξέρουμε ποιοί είμαστε ή και καθόλου. Πού είναι ο θησαυρός μας; Όπου είναι ο θησαυρός μας είναι και η καρδιά μας, δηλαδή το σύνολο της ανθρώπινης ύπαρξής μας. Είναι ανάγκη να γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Μόνον έτσι δεν θα φοβούμαστε τίποτε και κανέναν, παρά μόνον το Θεό. ΚΙ αφού δε φοβούμαστε παρά μόνο το Θεό, θα ετοιμαζόμαστε και για τότε που θα στείλει τον άγγελό Του να πάρει την ψυχή μας. Άραγε είναι αυτό που μας απασχολεί, το να έχουμε έτοιμη την ψυχή μας; Αν φοβούμαστε ακόμα και εκεί όπου δεν υπάρχει φόβος, αυτό σημαίνει ότι δεν μας μέλει να είναι έτοιμη ψυχή μας. Δεν είμαστε γρηγορούντες, σαν τους δούλους της Παραβολής, που ο Κύριος τους ονομάζει μακάριους (ευτυχισμένους) γιατί ετοιμάζονται περιμένοντας να κύριό τους. "Και υμείς ουν γίνεσθε έτοιμοι, ότι ή ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται." (Να είστε, λοιπόν, κι εσείς έτοιμοι, γιατί ο Υιός του Ανθρώπου θα έρθει την ώρα που δεν τον περιμένετε.) Μόσχος Λαγκουβάρδος moschoblog.blogspot.com

ΖΩΗ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ !

Στην παράδοσή μας, την νηπτική παράδοση, ο λαός μας γνωρίζει πότε κάτι γίνεται με την καρδιά και πότε όχι. Στην προσφορά π.χ. λέμε, "δεν το έδωσες με την καρδιά σου", όταν η προσφορά γίνεται από συνήθεια, τυπικά, μηχανικά. Δεν είναι "τέλεια" η πράξη που δεν γίνεται με την καρδιά". ¨"Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον, εκ σου του πατρός των φώτων", λέει η ευχή του ιερέως στη θεία λειτουργία. Οι ευεργεσίες του Θεού προς τον άνθρωπο γίνονται παντοτε με την καρδιά. Ποτέ δεν γίνονται τυπικά, χωρίς ουσία. Στην νηπτική παράδοση, ζεις με επίγνωση, διακρινεις αμέσως πότε κάτι γίνεται χωρίς την καρδιά, τυπικά. Μια από τις πιο σπουδαίες εντολές είναι η ζωή με επίγνωση. "Αγρυπνείτε δεόμενοι εν παντί", λέει ο Κύριος. Στην Κάλυμνο όπως και σε όλα τα νησιά , οι αποχαιρετισμοί στο λιμάνι , διαρκούν, απ τη στιγμή που σαλπάρει το πλοίο όσο διακρίνονται τα πρόσωπα άυτών που φεύγουν. Οι οικείοι που κατευοδώνουν τους δικούς τους σηκώνουν ψηλά το χέρι σε ένδειξη χαιρετισμού και οι γυναίκες συχνά κρατούν και κάποιο μαντίλι για να φαίνεται από μακριά. Το πλοίο ξεμακραίνει στη θάλασσα και τα χέρια και τα μαντίλια κουνιούνται ακόμα. Στο νησί δεν είναι εύκολοι οι αποχαιρετισμοί. Ο αποχαιρετισμός στο λαό μας είναι θάνατος. Στη δημοτική μας ποίηση, τα τραγούδια της ξενιτειάς είναι μοιρολόγια. Το πλοίο στην Κάλυμνο φεύγει για τον Πειραιά. Ο κόσμος ξυπνάει πολύ πρωί για να κατευοδώσει τους δικούς του που ταξειδεύουν. Ο αποχωρισμός , γίνεται με την καρδιά. Πολλά μάτια δακρύζουν. Σπανίως να δεις κάποιον να αποχαιρετάει τυπικά με το χέρι στο στόμα , για να κρύψει καποιο χασμουρητό. Αν και αυτό συμβαίνει καμιά φορά γιατί δεν χορταίνουν τον ύπνο. Αυτός ο αποχαιρετισμός δεν γίνεται με την καρδιά σου. Στη νηπτική παράδοση η ζωή είναι με όλη μας την καρδιά. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Οι αβάντες στα μέσα καταστροφής και τα ειρηνικά εργαλεία

Αβανταδόρος.σύμφωνα με το λεξικό, είναι αυτός που παίζει στο καζίνο με χρήματα της επιχείρησης για να προσελκύσει κι άλλους παίχτες. Στιην αγορά των όπλων π.χ. ο αβανταδόρος δημιουργεί με την επιθετική πολιτική του ,αγοραστές όπλων. Οι δικτατορίες ενισχύονται από τους κατασκευαστές των όπλων για να προκαλούν πολέμους και να κινείται η αγορά. Πώς της ήρθε η ιδέα της γειτονικής χώρας, μπροστά στην επικείμενη πτώχευσής της, να ανοίξει παντού μέτωπα πολεμικών συγκρούσεων; Δεν μπορεί άραγε κανείς να την σταματήσει στην επικίνδυνη για την ειρήνη συμπεριφορά της; Δεν θα μπορούσαν οι χώρες ,που την χρηματοδοτούν , να σταματήσουν την χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό της; Μήπως αντί του αφοπλισμού παράγινε ο ανταγωνισμός στην κατασκευή των φονικών όπλων και πρέπει με κάθε τρόπο, να κινηθεί η αγορά τους; Μήπως πλησιάζει ο καιρός που οι κατασκευαστές μέσων καταστροφής, θα κατασκευάζουν ειρηνικά εργαλεία όπως προφητεύουν οι προφήτες της Αγίας Γραφής; moschoblog.blogspot.com

Η χειρότερη τάξη

Η χειρότερη τάξη, κατά την άποψη του λαού μας, είναι η τάξη των "μορφωμένων". Αυτό σημαίνει η ελληνική λαϊκή παροιμία "το ψάρι βρωμάει απ΄ το κεφάλι". Γιατί άραγε πιστεύει ο λαός ότι "το ψάρι βρωμάει απ΄το κεφάλι;" Ο λαός το πιστεύει , διότι η σοφία του βασίζεται στην προσωπική του εμπειρία. Και ποια είναι η προσωπική εμπειρία των λαών της γης; Είναι η εμπερία ότι οοι λεγόμενοι μορφωμένοι, συνήθως, δεν έχουν την αληθινή μόρφωση της ψυχής. Οι δήθεν "μορφωμένοι" εννοούν "μόρφωση" τις γνώσεις του αναπτυγμένου μυαλού. Αλλά όταν το μυαλό αναπτύσσεται, δεν είναι πάντοτε προς το καλό. Όταν το μυαλό αναπύσσεται, συνήθως ,γίνεται πιο πονηρός. Έχουν αληθινή μόρφωση ψυχής οι "μορφωμενοι" των πολιτισμένων χωρών, οι οποίες επινοούν, κατασκευάζουν και εμπορεύονται όπλα; Ποιός ενθαρρύνει τον Τούρκο να απειλεί και να διαταράσσει την ησυχία και την ασφάλεια πλειάδος χωρών; Δεν είναι το θράσος του από την ενίσχυση των χωρών που κατασκευάζουν και εμπορεύονται τα όπλα; Ποιός έχει την ευθύνη για τους πολέμους; Μήπως κηρύσσουν τους πολέμους οι λαοί; Δεν είναι οι "μορφωμένοι", που με τις νόθες δήθεν δημοκρατίες αρπάζουν την εξουσία και αρχίζουν ή παύουν τους πολέμους;

Το χαμόγελο

Πόσο απέχει το χαμόγελο από το γέλιο. Ισχύει για το χαμόγελο το ρητό που λέγεται για τον χαζό που γελάει, "γελάει ο μωρός καν τι μη γελοίον ει" (γελάει ο χαζός ενώ δεν υπάρχει τίποτε για γέλια.); Άραγε είίναι χαζός κι αυτός που χαμογελάει χωρίς κάποια εμφανή αιτία; Οπωσδήποτε όχι. Στο ιαπωνικό χαμόγελο είναι ένδειξη ευγένειας, να χαμογελάει κανείς και στα λυπηρά πράγματα. Αλλα αυτό είναι κάτι διαφορετικό, γιατί είναι χαμόγελο τυπικό. Άλλο είναι το πονεμένο χαμόγελο, όταν κανείς χαμογελάει στον πόνο του. Που διαφέρει , λοιπόν, το χαμόγελο από το γέλιο; Νομίζω διαφέρει στο ότι το χαμόγελο δεν εκφράζει οποιαδήποτε κριτική αποτίμηση. Το χαμόγελο είναι μια έκφραση συναισθήματος, που δεν έχει να κάνει τίποτε, με την κριτική. Το χαμόγελο , όταν είναι γνήσιο. εκφράζει την καλή μας εσωτερική διάθεση. Αυτός που γελάει, βάζει τον εαυτό του πάνω από τους άλλους. Με αυτό το σκεπτικό αληθεύει αυτό που λέγεται, πως ο Ιησούς ποτέ δεν γέλασε.Το γέλιο προέρχεται από κάποιον μικρότερο ή μεγαλύτερο υποβιβασμό των άλλων. Ο Ιησούς δεν υποβίβασε κανένα. Αυτό σημαίνουν τα λόγια Του "μην κρίνετε΄ίνα μη κριθήτε". Ο Φρόϊντ ι στο ογκώδες σύγγραμμά του "Ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής", γράφε το εξής παράδειγμα για να καταδείξει ότι το γέλιο προκαλείται από κάποια υποτίμηση των άλλων. Αν, λέει ο Φρόϊντ, πάρει ο αέρας το καπέλο ενός ανθρώπου και γελάσουν δέκα άνθρωποι , αυτοί επιτρέπεται να γελάσουν με το θέαμα αυτό. Αν όμως γελάσει με το θεάμα δέκα ανθρωπων που τους πήρε ο αέρας τα καπέλα τους ,ο άνθρωπος αυτός κινδυνεύει. Οι δέκα μπορούν να δείξουν στον έναν ότι βάζουν τους εαυτούς τους πάνω απ΄ αυτόν. Ο ένας όμως δεν μπορεί να δείξει στους δέκα, χωρίς να κινδυνέψει, ότι βάζει τον εαυτό του πάνα από τους άλλους Ίσως σ' αυτό να στηρίζεται και η δημοκρατία, στην οποία ή πλειονότητα έχει την προτεραιότητα έναντι της μειονότητας. Είναι αξιοσημείωτο ότι μπορούμε να λέμε και να τραγουδάμε "το γελαστό παιδί", ενώ δεν μπορούμε να λέμε "ο γελαστός άντρας". Κάτι μας ενοχλεί, επειδή ο γελαστός άντρας δεν γίνεται αποδεκτός, χωρίς τίποτε άλλο, a priori. Ο άντρας μπορεί να γελάει, όταν υπάρχει κάτι για γέλια, αν δεν υπάρχει είναι χαζός ή ριψοκίνδυνος.΄Για το χαμόγελο, μπορούμε να χαμογελάμε και βέβαια με φειδώ. Οι άγιοι είναι χαμογελαστοί κάτω από τη σοβαρή έκφρασή τους. Αυτός είναι ο λόγος που η χαρούμενη διάθεση των αγίων ονομάζεται "χαρμολύπη". Οταν ένας άνθρωπος έχει μεσα στην καρδιά του τη χάρη του Θεού,το πρόσωπό του, λάμπει. Δεν μπορεί το πρόσωπό μας να είναι σκοτεινό, όταν η καρδιά μας είναι χαρούμενη. Το χαμόγελο που ομορφαίνει τα πρόσωπά μας είναι η λάμψη της χαρούμενης καρδιάς. Οι Φαρισαίοι για να πειράξουν τον Ιησού, τον ρώτησαν γιατί οι μαθητές του δεν νηστεύουν; Ο Ιησούς απάντησε, πως όταν ο νυμφίος είναι παρών, οι φίλοι του νυμφίου δεν μπορούν στη χαρά τους να νηστέψουν. ¨

Θεραπεία των αναμνήσεων

Είχα δει μια ταινία, δε θυμάμαι τώρα τον τίτλο της, νομίζω ήταν "Η λιακάδα του καθαρού μυαλού". Το θέμα της ταινίας ήταν η θεραπεία των αναμνήσεων. Είχαν βρει μια συσκευή που θεραπεύει τις αναμνήσεις, αλλά όχι για πάντα. "Η ανομία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός", λέει ο Δαβιδ. Με την εξομολόγηση θυμούμαστε τις αμαρτίες, αλλά δεν μας πονάνε. Με την συσκευή της ταινίας οι αναμνήσεις σβήνουν , αλλά κάποια στιγμή επανέρχονται στη μνήμη μας ,με τους νόμους του συνειρμού. Μια Κυριακή, στην εκκλησία του παλαιού νεκροταφείου,μετά που σχόλασε η θεία λειτουργία, ρωτώ μια γριούλα, αν θεραπεύονται ο οδυνηρές αναμνήσεις, τα ψυχικά και πώς θεραπεύονται και μου απάντησε, σαν να ήταν έτοιμη από καιρό, ότι θεραπεύονται. αν τις ξαναζήσουμε με το Χριστό. Καθόμαστε σε διπλανά στασίδια και πήρα το θάρρος να της μιλήσω, γιατί μου άρεσε η όλη εμφάνιση της αγράμματης γριούλας. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Εντολές, ανάγκη ή θέληση;

"¨ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν" Ματθ.ιστ΄,24 Γιατί αντιπαθούμε τους κανόνες; Η τήρηση των κανόνων και η αγάπη μας για την ελευθερία δεν συμβαδίζουν άραγε ποτέ ; Από τα παιδικά παιγνίδια που παίζαμε, θυμάμαι, το πιο αγαπητό ήταν αυτά που τρέχοντας "ξελευτερωνόμαστε". Αν και μια ζωή μπορώ να πω ότι την πέρασα "τρέχοντας" πραγματικά και μεταφορικά, δεν μπορώ να πω ότι βρήκα και εφάρμοσα ,εγκαίρως , το νόημα της ελευθερίας από τον καταναγκασμό των κανόνων. Είναι καλό να ξέρουμε, εγκαίρως, το νόημα της ελευθερίας, για να καταλάβουμε γιατί πολλές φορές επαναστατούμε χωρίς αιτία κατά των κανόνων και της τάξης στη ζωή μας. Ιδίως πρέπει να το ξέρουμε, για να καταλαβαίνουμε τα παιδιά μας όταν γίνονται επαναστάτες χωρίς αιτία. Στη νηπτική ασκητική παράδοση του λαού μας, κάθε μέρα διδασκόμαστε από το παρελθόν. Η καρδιακή προσευχή του Ονόματος του Ιησού είναι μια διαρκής αυτοεξέταση, η οποία δεν τελειώνει ποτέ. Αυτό εννοεί ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης με τα λόγια του, "η πίστη είναι το αεί ζητείν τον Θεόν". Στο βιβλίο μου με τον τίτλο Ένας ήσυχος άνθρωπος", Εκδόσεις των Φίλων, συγκέντρωσα τα δοκίμια , τα οποία είχα γράψει κατά καιρούς, με θέμα την αναζήτηση της ησυχίας. Όλα αυτά τα χρόνια με βασάνιζε το άγχος της αυτοσυντηρήσεως, Αλλά δεν ήταν η αναζήτησή μου για την ησυχία. Στην παρουσίαση του βιβλίου μου ο κ. Αθανάσιος Παπαθανασόπουλος, που με έκανε την τιμή να το παρουσιάσει, επισήμανε ως την κεντρική ιδέα που διαπερνούσε όλα τα κείμενα την αναζήτηση του Θεού. Αναζητούσα το Θεό και δεν το ήξερα. Θυμάμαι το βιβλίο αυτό, διότι το εμπόδιο στην αναζήτηση και στη συνάντηση με το Θεό είναι η τήρηση των Εντολών. Δεν θέλουμε τις Εντολές, διότι φοβούμαστε ότι στερούν την ελευθερία μας. Ώσπου να κατανοήσουμε ότι δεν είναι η αποφυγή των Εντολών ελευθερία. Το άντίθετο συμβαίνει. Νιώθουμε άγχος όχι από την τήρηση των Εντολών και γενικά των κανόνων, αλλά από την αποφυγή τους. Θα το καταλάβουμε αυτό, αν θεωρήσουμε τις Εντολές ως δικές μας΄. Λένε ότι το πιο εύκολο πράγμα να κάνεις κάποιον να σε υπακούσει, είναι να του ζητήσεις να κάνει αυτό που θέλει. Το ίδιο ισχύει και με τον εαυτό μας. Είναι χαρά μας να τηρούμε τις Εντολές, επειδή το θέλουμε , για χάρη της φιλίας μας με το Θεό. Είμαστε ενωμένοι με το Θεό, ο Θεός είναι μέσα μας. Στα λόγια του Κυρίου "Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ",οι άγιοι Πατέρες προσθέτουν, "τοις προαιρουμένοις". Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΤΟ ΠΙΟ ΦΟΒΕΡΟ ΟΠΛΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Οι πλούσιες χώρες διαθέτουν στην εποχή μας το πιο φοβερό όπλο κατά του ανθ΄ρπωου..Το φοβερό αυτό όπλο σκοτώνει τον άνθρωπο, χωρίς να προκαλεί την παραμικρή ζημία σε υλικά πράγματα. Η μέθοδος της αδικίας εις βάρος των φτωχών , των χηρών και των ορφανών η οποία εφαρμόζεται ανέκαθεν με την χρήση των όπλων αυτών που τα κατέχουν, τώρα στην εποχή μας, με την αλματώδη εξέλιξη της επιστήμης και γενικά του τεχνικού πολιτισμού τελειοποιείται και αλλάζει μορφή: Οι έχοντες τη δύναμη των όπλων καταδιώκουν πρώτα το πνεύμα και μετά "κλέβουν το ψωμί." Ο Αμερικανός ελληνολάτρης ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, αυτό το πράγμα το λέει προφητικά με αυτά τα λόγια: "Αυτό που κάνουν σήμερα στον ποιητή, θα κάνουν αύριο σε σένα". Τα λόγια αυτά σημαίνουν ότι προηγείται ο διωγμός του πνεύματος και ακολουθεί ι η αρπαγή του ψωμιού του φτωχού. Οι έχοντες στη διάθεσή τους το φοβερότερο όπλο κατά του φτωχόκοσμου, καταστρέψουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Πρπκαλούν τέτοια σύγχυση και τόσο φοβερή διάλυση, ώστε οδηγούνται οι φτωχοί και οι απελπισμένοι στο να μην θέλουν να ζήσουν. Μόνο ο Θεός μπορεί να προστατέψει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου .Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Ψαλμού, "προορώμην τον Κύριον ενώπιον μου διά παντός, ίνα μη σαλευθώ." Η νηπτική και ασκητική θεωρία , η ορθόδοξη παράδοση του λαού μας διώχθηκε επίσης και είναι ένα θαύμα, το ότι στην εποχή μας ανθίζει ξανά, παρά το διωγμό και την υποτίμηση της προσευχής στους νέους, ακόμα και στο σχολείο και στην οικογένεια. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕ ΧΑΝΕΤΑΙ

Κάποιος δυτικός συγγραφέας γράφει πως όταν είναι με τους άλλους νιώθει περισσότερο μόνος.Άν οι δυτικοί νιώθουν μόνοι με τους άλλους, αυτό σημαίνει ότι δεν επικοινωνούν ο ένας με τον άλλον. Αυτός είναι ίσως ένας λόγος που χρησιμοποιούν τις ιδιαίτερες προσευχές από τις προσευχές που είναι για όλους. Εμείς επικοινωνούμε με τους άλλους ακόμα κι αν δεν είναι γνωστοί μας, ακόμα κι αν δεν είναι κοντά μας. Αν είναι δυο Έλληνες σ' ένα καφενείο, όσο μακριά κι αν κάθεται ο ένας από τον άλλον, νιώθουν την παρουσία ο ένας του άλλου κι αυτό τους κάνει να μην αισθάνονται μοναξιά. Ο Έλληνας δεν χάνεται κλεισμένος στον εαυτό του. Καταλαβαίνουμε γιατί δε χρειάζεται να λέμε στο Θεό τί να κάνει ή για ποιόν να το κάνει. Η προσευχή μας δεν γίνεται για να πληροφορήσουμε το Θεό για κάτι που δεν ξέρει. Η προσευχή για μας είναι συμμετοχή στο πνεύμα του Θεού. Η προσευχή μας ενώνει με το Θεό και με τους άλλους. Απόκτησε την εσωτερική σου ειρήνη, λέει ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ και χίλιοι άνθρωποι γύρω σου θα σωθούν. Οι Έλληνες γνωρίζουμε ότι παρόλο που είμαστε στην εξωτερική πραγματικότητα διηρημένοι, εσωτερικά είμαστε ένα. Αυτό αποδεικνύεται κάθε φορά στους αγώνες των Ελλήνων για την ελευθερία! Γράφω αυτές τις σκέψεις κυρίως για να πω έναν τρόπο που μπορούμε να νικήσουμε τον πειρασμό της μοναξιάς, εννοώ τον τρόπο της προσευχής του ονόματος του Ιησού. Αν νιώθουμε μόνοι ιδίως τη νύχτα, στο δωμάτιό μας, ας κάνουμε την Ευχή, με πίστη ότι η μοναξιά μας είναι μόνο ένα συννεφάκι που γρήγορα θα περάσει. Πράγματι με την νοερά προσευχή δεν είμαστε μόνοι. Το πνεύμα μας δεν περιπλανιέται χαμένο. Ενώνεται με το Θεό και με τους άλλους. Προσευχηθείτε για τους άλλους και θα ιαθείτε, γράφει ο Απόστολος Ιάκωβος στην επιστολή του. Στην νοερά προσευχή δεν προσευχόμαστε για τους άλλους, γιατί δεν είμαστε χωριστά από τους άλλους. Δεν είμαστε το εγώ και το εσύ αλλά είμαστε εμείς ενωμένοι με το Θεό. Μόσχος Λαγκουβάρδος moschoblog.blogspot.com

Φόβος νυχτερινός

Ο νυχτερινός φόβος είναι ο χειρότερος. Αλλά δεν είναι μόνο ο φόβος που είναι χειρότερος τη νύχτα. Όλα τα κακά είναι χειρότερα.:Ο πόνος, η αρρώστεια, τα ατυχήματα και γενικά όλες οι δυνάμεις του Κακού, είναι χειρότερες τη νύχτα. Μια αιτία είναι ο ύπνος. Ο Σεφέρης έλεγε ότι ο ύπνος είναι αδιαφορία. Ο ΣΕφέρης δεν διευκρίνιζε ποιόν ύπνο εννοεί, τον δικό μας ή των άλλων. Πράγματι ο ύπνος τόσο ο δικός μας όσο και των άλλων είναι αδιαφορία. Και βέβαια όταν εμείς αδιαφορούμε, δεν μας πειράζει. Η αδιαφορία όμως των άλλων όταν γίνεται αισθητή, ακόμα και τη μέρα μας ενοχλεί. Το ότι ζούμε ανάμεσα σε χιλιάδες αγνώστους αισθανόμαστε λύπη ακόμα και αγανάκτηση. Αυτή είναι ίσως μια από τις αιτίες της απρόκλητης βίας στις μεγαλουπόλεις. Πως ηρεμούμε άραγε, όταν ξυπνάμε από έναν τρομερό εφιάλτη που μας ξυπνάει και δεν μπορούμε πια να κοιμηθούμε; Ο πιο παρηγορητικός ανάμεσα στους Ψαλμούς του Δαβίδ, είναι ο ενενηκοστός, ο οποίος λέγεται και "ανεξίκακος". Ένας στίχος του λέει: "Ου φοβηθήση από φόβου νυχτερινού" (δεν θα φοβηθείς από φόβο νυχτερινό"..Δε φοβόμαστε αν έχουμε μέσα στην καρδιά μας το Θεό. Ο Θεός είναι αγάπη και η αγάπη διώχνει το φόβο. Ο αγώνας για να έχουμε πάντοτε την αίσθηση της παρουσίας του Θεού, δεν τελειώνει ποτέ. Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, λέει πώς πίστη είναι το "αεί ζητείν τον Θεόν". Μόσχος Λαγκουβάρδος

Ο πόνος της Κόλασης κι η αγαθότητα του Θεού

Ο πόνος έχει διάφορες αιτίες και δεν είναι πάντοτε οι αιτίες κακές. Ο άνθρωπος υποφέρει και από καλές αιτίες όπως είναι η . αγάπη, η συμπονια, η νοσταλγία κ.ά. Ο πόνος από οποιαδήποτε αιτία κι αν προέρχεται, βασανίζει τον άνθρωπο. . Είτε πρόκειται για τιμωρία είτε πρόκειται για μεταμέλεια, ο πόνος είναι ίδιος. Η διαφορά είναι ως προς την αιωνιότητα. Ο πόνος στην Κόλαση είναι αιώνιος, ενώ ο πόνος από καλή αιτία τελειώνει κάποτε. Όπως π.χ. ο πόνος από τη νοσταλλγία του Οδυσσέα, τελείωσε, όταν ο Οδυσσέας είδε ξανά την Ιθάκη. Η αντίρρηση ως προς την αιώνιότητα του πόνου της Κόλασης, όπως είναι αυτή του Ωριγένη, έχει ως αιτιολογία ότι ο αιώνιος πόνος στην Κόλαση δεν συμβαδίζει, κατ' αυτούς με την αγαθότητα του Θεού. Ο Ωριγένης αναθεματίστηκε ως αιρετικός από την Ε' Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως κυρίως για το δόγμα του της αποκαταστάσεως των πάντων, για την προύπαρξη των ψυχών κ.ά. Ως προς τον αιώνιο πόνο στην Κόλαση, ο Ωριγένης θεωρεί την καταδίκη στην Κόλαση, σαν μια απόφαση του Θεού, χωρίς την σύμπραξη του ανθρώπου, ως να είναι η καταδίκη μια πράξη μαγείας, την οποία δεν μπορούσε να αποφύγει ο κολασμένος. Ενώ η καταδίκη στην Κόλαση είναι επιλογή του ίδιου του ανθρώπου, επειδή δεν θέληση να ακολουθήσει την οδόν "δια της μετανοίας". Κακτά την Ορθόδοξη Διδασκαλία ο Θεός αγαπάει όλους τους ανθρώπους, αλλά η αγάπη Του δεν γίνεται το ίδιο αισθητή από όλους τους ανθρώπους. Για τον ΄΄ανθρωπο που ενώνεται με το Θεό η αγάπη του Θεού είναι παράδεισος, ενώ για τον άνθρωπο που αρνήθηκε την μετάνοια είναι κόλαση αιώνια, διότι μετά το θάνατο δεν υπάρχει μετάνοια. Μόσχος Λαγκουβάρδος

ΚΑΘΑΡΣΗ Ή ΦΩΤΙΣΗ;

Όπως συμβαίνει με τα άτομα έτσι συμβαίνει και με τους λαούς. Ανάλογα σε ποιό πνευματικό στάδιο βρίσκονται , στο στάδιο της κάθαρσης, του φωτισμού ή της τελείωσης,. Αναλόγως εφαρμόζεται και το αντίστοιχο παιδευτικό μέσον. Αν ένας λαός βρίσκεται στο στάδιο της κάθαρσης, θα ρθει η μάστιγα ενός άλλου λαού, κυρίως της Ανατολής, να τον παιδέψει, για να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο, του φωτισμού, στο οποίο δε χρειάζεται να μαθαίνει πια με χτυπήματα, αλλά με τη φώτιση. Ύστερα από τετρακόσια χρόνια δουλείας στους Τούρκους από Μικρασιατική Καταστροφή, από Γερμανική κατοχή κ.ά. δεν ιστεύω ότι οι Έλληνες βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της Κάθαρσης. Μόσχος Λαγκουβάρδος

Αγαπάτε τους εχθρούς υμών

Η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, όπως όλοι οι απλοί άνθρωποι, βιώνουν τα διδάγματα της Εκκλησίας και τα εκφράζουν με δικά τους λόγια. Π.χ. η γιαγιά μου όταν άκουγε το κήρυγμα του ιερέως για την Σταύρωση του Χριστού, το "ουκ οίδασι τί ποιούσι", το καταλάβαινε ότι δεν ήξεραν τί έκαναν, γιατί δεν τους ¨΄εκοβε το μυαλό". Έτσι μπορούσε να δικαιολογεί τον άδικο, ότι δεν έχει μυαλό. Αν είχε μυαλό δεν θα ήταν άδικος. Θυμάμαι πάντα τί μου έλεγε όταν της έκανα παράπονα για κάποιο άδικο φέρσιμο, πως δικαιολογούσε τον άδικο; Δεν τον κόβ\ μάνα μ'. Δεν τον κόβει." Με αυτή την δικαιολογία, μπορώ κι εγώ τώρα, να λέω, ότι δεν είναι παράλογη η αγάπη των εχθρών, διότι δεν έχουν μυαλό. Αν είχαν μυαλό θα ήξεραν ότι το άδικο δεν είναι καλό για κανέναν. Αυτό το έλεγε ο Σωκράτης με τα λόγια, Ουδείς εκών κακός , δηλαδή κανένας που ξέρει τί κανει δεν γίνεται κακός. Και η Διοτίμα, έλεγε επίστης πώς "όλοι αγαπούν το καλό". Άρα η αγάπη των εχθρών είναι πραγματικότητα και δεν είναι , όπως νομίζουν πολλοί΄, ανέφιικτη. Με την έννοια αυτή, τα λόγια του Ιησού στο Σταυρό, ουκ οίδασι τί ποιούσε, εκφράζουν το απαύγασμα της Διδασκαλίας Του, που συνοψίζεται στίς λέξεις Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς."

ΛΟΓΙΣΜΟΙ

Η θέση όλων των λογισμών, κατά την πατερική θεολογία, είναι ο εγκέφαλος (η διάνοια), τόσο των καλών όσο και των κακών. Είναι αδύνατον να ξεχωρίσουμε τους καλούς από τους κακούς από τα ζιζάνια, όπως τα ονομάζει η Παραβολή του Ευαγγελίου για να βάλουμε τους καλούς μόνο λογισμούς, στην καρδιά. Η καρδιά δεν είναι για τους λογισμούς, καλούς η κακούς. Η καρδιά είναι ο οίκος (ναός) τού Θεού και πρέπει να είναι καθαρή, για να κατοικεί η άκτιστη χάρη του Θεού. Όταν μπαίνουν στην καρδιά λογισμοί ,ακόμα και οι καλοί λογισμοί, βραχυκυκλώνουν τη χάρη. Από το πρωί, λέει κάποιονς στίχος της Γραφής, εμπόδιζα τους λογισμούς να μπουν στην καρδιά.

Εξομολόγηση

Το πρώτο συναίσθημα που νιώθουμε, πριν ακόμα νιώσουμε τον εαυτό μας΄, είναι ο φόβος.Αυτός μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή, άλλοτε φανερός και άλλοτε κρυμμένος μέσα σε κάθε αρνητικό αίσθημα. Ο φόβος υπήρξε το πρώτο συναίσθημα των πρωτοπλάστων. Φοβήθηκαν το Θεό μέσα στον παράδεισο και κρύφτηκαν, γιατί είδαν τη γύμνωσή τους. Που σημαίνει ότι στο φόβο είμαστε εντελώς γυμνοί, ανυπεράσπιστοι. Διάβασα ό,τι μπόρεσα να βρω στη λογοτεχνία, σχετικό με το φόβο, καθώς επίσης και στην ψυχολογία. Έγραψα μια σειρά από δοκίμια, προσπαθώντας να καταλάβω τί είναι ο φόβος. Παρόλο, που μαζέψει ολόκληρο θησαυρό από φόβο, δεν μπορώ να πω ότι ξέρω κάτι περισσότερο από ό,τι ήξερα πριν. Κάποτε συνάντησα μια γιατρίνα του πόνου και μια που και ο φόβος είναι ίσως η χειρότερη μορφή ψυχικού πόνου, γιατί διαρκει, μια ολόκληρη ζωή, τη ρώτησα, αν θεραπεύονται τα παιδικά ψυχικά τραύματα και μου απάντησε, όχι. Ύστερα από ωριμότερη σκέψη ,είπε πως δεν θεραπεύονται, αν δεν το θέλει ο πάσχων. Εγώ όμως στάθηκα στην πρώτη απάντηση, ότι δεν θεραπεύονται. Κι αφού δεν θεραπεύονται, παραιτήρθηκα κι εγώ από το ψάξιμο. Και μέσα στην παραίτησή μου, μου ήρθε μια έλαμψη, να ζητήσω στην προσευχή μου προς τον Ιησού να με θεραπεύσει. Άλλαξα λίγο τα λόγια της νοερής προσευχής και αντί να προσεύχομαι "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με," προσεύχομαι τώρα με αυτά τα λόγια, Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού θεράπευσέ με από το φόβο μου και πιστεύω ότι θα με θεραπεύσει. Ήδη ένιωσα τη διαφορά από αυτή τη στιγμή κιόλας και με καλή διάθεση και με αισιοδοξία, γράφω αυτήν εξομολόγηση. Θα μου πείτε, και δεν ντρέπεσαι να φοβάσαι. Όχι. Είναι άλλο πράγμα ο φόβος και άλλο πράγμα η ντροπιαστική δειλία Φόβο νιώθουν και οι ήρωες. Αν δεν ένιωθαν στο τί έγκειται ο ηρωισμός. Ήρωες δεν είναι αυτοί που δεν φοβούνται, αλλά αυτοί που νικούν το φόβο και δεν τους ακινητοποιεί! Μόσχος Λαγκουβάρδος

Η ευλογία του Θεού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου Η ευλογία του Θεού υπερβαίνει τα όρια του ανθρώπου. Να τι θέλω να πω. Θα φανεί απ’ την ιστορία που θα πω απ’ τη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μια φορά ένας στρατιώτης του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του έκανε μια εκδούλευση και ο Μέγας Αλέξανδρος, του το ανταπέδωσε υπερβαίνοντας τα όρια, του έδωσε ένα πουγκί γεμάτο νομίσματα. Ο στρατιώτης θαύμασε και είπε, μα εγώ δεν έκανα τίποτε, απλώς εκτέλεσα την εντολή του Βασιλιά, ως στρατιώτης! «Εσύ εκτέλεσες την εντολή ως στρατιώτης κι εγώ σε ανταμείβω ως βασιλεύς.» Βέβαια, η ευλογία του Θεού δεν είναι ανταμοιβή, αλλά χάρισμα. Δεν μπορούμε να κάνουμε καμιά εκδούλευση στο Θεό. Η ιστορία αυτή δείχνει ότι δεν πρέπει να είμαστε φειδωλοί στα αιτήματά μας προς το Θεό. Μην τυχόν και τον ξοδέψουμε, ενώ ξέρουμε ότι έχει μύριες ευεργεσίες για μας και μας καλεί να τις δεχθούμε και δεν πηγαίνουμε. Δεν είναι εγωιστικό να ζητάμε «γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.» Δεν ζητάμε πράγματα. Ζητάμε τον ίδιο το Θεό: «Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ τα ψυχάς ημών.»

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ Ο Θεός είναι αγάπη, λέει η Εκκλησία, Αγαπώντας θα τον δεις στα πρόσωπα που αγαπάς.Πρωτο- γνώρισα το Θεό στην αγάπη μου για τον παππού μου Αγγελάκη. Δεν αμφέβαλα ποτέ ότι ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο. Να μην ψάχνεις το Θεό με το μυαλό σου, έλεγε ο ποιητής Ρόμπερτ. Θα αισθανθείς την παρουσία Του όπως αισθάνεται ο εγγονός όταν στην αγκαλιά του παππού, παίζει τραβώντας τη μακριά γενιάδα του..

ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ Μάθετε στα παιδιά σας αισθητική. Η αισθητική είναι ομορφιά.Δείτε την αρμονία της Φύσης. Μάθετε στα παιδιά σας να διπλώνουν τα πράγματα γύρω τους. να' αγαπούν την καθαριότητα και την αρμονία. Όπως είναι έξω είναι και μέσα στην ψυχή και στο πνεύμα. Μάθετε στα παιδιά σας ν' αγαπούν το ωραίο. Το ωραίο είναι αίσθημα. Να μη ζουν μόνο με το μυαλό. Να έχουν βιώματα. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο μυαλό και ιδέες.. Να βάλουμε ψυχή σ' αυτόν τον άκαρδο κόσμο. Αγαπάτε τον Ιησού!

Ένα θαύμα που έγινε σε μένα

Μόσχου Λαγκουβάρδου Θυμάμαι μια φορά που ο Θεός ενήργησε μέσα από μένα με ένα τέτοιο τρόπο, ώστε να γνωρίζω πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το έκανε Εκείνος. Ήμουν τότε τριάντα χρονών και τηρούσα σαν νεοφώτιστος την νοερά προσευχή του Ιησού, όπως μου τη δίδαξε ένας ευλογημένος άνθρωπος στην Κάλυμνο που την τηρούσε και αυτός. Το περιστατικό που σας διηγούμαι συνέβη σε μια ανάβασή μου στον Όλυμπο. Βρίσκομαι στην κορυφή του Ολύμπου και ετοιμάζομαι να σκαρφαλώσω στον Μύτικα, χωρίς καμιά γνώση της αναρρίχησης και χωρίς κάποιο εφόδιο π.χ σχοινιά, καρφιά, ειδικό κράνος κ.ά. Αρχίζω να αναριχώμαι κολλημένος στο λείο μάρμαρο, στον Μύτικα. Βσκίσω ψηλαφώντας τις τρύπες και χώνα τα δάχτυλά μου σ' αυτές. Κατόπιν αναζητώ ψηλαφώντας τις τρύπες για τα πόδια και σέρνομαι προς τα πάνω. Σκαρφαλώνω μερικά μέτρα κολλημένος σαν στρείδι στον κάθετο το βράχο. Ξαφνικά φαντάζομαι την κατάβαση και παγνώνω απ΄το φόβο μου. Κάτω από μένα το έδαφος είναι τόσο επικλινές, κπου δεν μπορεί κανείς να σταθεί όρθιος.Τά γόνατά μου λύνονται απ΄το φόβο μου. Ούτε να προχωρήσω μπορώ ούτε να κατεβώ. Έτσι χάνω την αίσθηση του εαυτού μου.Δεν νιώθω τίποτε. Μόνο μια γλυκιά αίσθηση καθώς μουδιάζει το σώμα μου. Ίσως προετοοιμάζεται για τον επερχόμενο τραυματισμό μου. Μεσολαβεί ένα κενό στη συνείδησή μου. ΔΕν ξέρω πόσο διήρκεσε αυτό και πώς βρέθηκα καθισμένος στο έδαφος,γεμάτος αγάπη και ευγνωμοσύνη. Ποιος με κατέβασε και με έβαλε εκεί να κάθομαι ασφαλής και πλημμυρισμένος από το άσιθημα της ευγωμοσύνης και της αγάπης για τα πάντα; . Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι είναι ενέργεια του Θεού! Ήμουν τότε τριάντα χρονών και έμενα στη Βέροια.

Η Αγία Γραφή διαβάζεται πνευματικά

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου Η Αγια Γραφή διαβάζεται πνευματικά, όχι κατά γράμμα. Το πνεύμα δίνει ζωή. Το γράμμα σκοτώνει. Της Γραφής τα νοήματα διά πράξεων αναγίγνωσκε, λένε οι Άγιοι της Εκκλησίας. Τη Γραφή τη διαβάζουμε με το πνεύμα της Εκκλησίας. Όταν δεν διαβάζουμε τη Γραφή με το πνεύμα της Εκκλησίας, είναι σαν να κοιτάζουμε τον ήλιο, χωρίς καπνισμένο γιαλί, και θα μας βλάψει. Όταν π.χ. διαβάζουμε στη Γραφή ότι ο Θεός εξολοθρεύει τους αντιπάλους του Ισραήλ, δεν ερμηνεύουμε κατά γράμμα τα γραφόμενα. Ο Θεός είναι πνεύμα και το πνεύμα αυτό αναζητούμε αναγιγνώσκοντες την Γραφή.Ακόμα κι αν πράγματι οι αντίπαλοι του Ισραήλ υφίστανται δεινήν ήτταν, δεν είναι το πνευματικό νόημα η καταγραφή της μάχης. Η Γραφή δεν είναι πολεμικά ανακοινωνθέντα. Το πνευματικό νόημα των λόγων αυτών της Γραφής είναι ότι η πίστη του Ισραήλ στον αληθινό Θεό, υπερίσχύει της πίστης των ειδωλολατρών, οι οποίοι εγκαταλείπουν τους ειδωλολατρικούς θεούς και ασπάζονται την πίστη στον αληθινό Θεό. Έτσι προσέρχονται στον αληθινό Θεό οι πιστοί, και όχι με όπλα και πέτρες. Προσέρχονται διότι, όταν οι ειδωλολάτρες γνωρίζουν τον αληθινό Θεό, οι ειδωλολατρικοί θεοί καταπίπτουν και παύουν να ισχύουν γι’ αυτούς. Εκείνοι που δεν θέλουν να δουν την αλήθεια αυτή, δεν γνωρίζουν τον αληθινό Θεό.

ΣΤΗΤΩ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΤΑ ΓΑΒΑΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου Κωνσταντή, απόψε θα πεθάνεις Κ.ΚΑΝΑΡΗΣ Στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης Ιησούς του Ναυή, διαβάζουμε πως την εποχή του Μωυσή, συνασπίστηκαν 29 βασιλείς των γειτονικών λαών και επιτέθησαν εναντίον του Ισραήλ. Οι Ισραηλίτες νίκησαν τους αντιπάλους τους επειδή πίστευαν στον αληθινό Θεό και η κοινή πίσττη τους ένωνε και τους έδινε θάρρος. Ο συγγραφέας του βιβλίου ,καθώς έπρεπε σε αληθινά πιστό και ταπεινό συγγραφέα, απέδωσε την συντριπτική νίκη τους στο Θεό. Οι Ισραηλίτες, μετά την νίκη τους, ξέχασαν την ευγνωμοσύνη τους στο Θεό, απέδωσαν την νίκη στον εαυτό τους και άρχισαν να λατρεύουν την Αστάρτη και Ασταρώθ και τους θεούς των κύκλω ειδωλολατρικών εθνών. Δι’ αυτό ο Κϋριος παρέδωκεν αυτούς εις τα χέρια Εγλώμ, βασιλέως της Μωάβ, ο οποίος και κατεδούλωσεν αυτούς επί δέκα οκτώ έτη. Διαβάζοντας τον Ιησού κατά γράμμα, όπως και τα άλλα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, θα εκπλαγείς, με τα γραφόμενα του συγγραφέα, που από ταπείνωση και ευγνωμοσύνη τήρησε την εντολή του «επιγράφειν τω Θεώ πάντα τα χαρίσματα». Ο Ιησούς του Ναυή ζήτησε από το Θεό ένα θαύμα: να σταθή ο ήλιος μια μέρα «Στήτω ο ήλιος κατά Γαβαών». Αυτό κατρόμαξε και διέλυσε το ηθικό των αντιπάλων του. Και επειδή τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης έχουν πολλά σημεία, τα οποία γίνονται γνωστά μόνον με την αποκαλυπτική ανάγνωση. ΤΑ λόγια π.χ. «Στήτω ο ήλιος κατά Γαβαών», σημαίνουν ότι για τους Ισραηλίτες η μέρα αυτή της μάχης εναντίον των αντιπάλων τους, είναι η τελευταία ημέρα της ζωής τους! |Τόσο σημαντική είναι. Μακάρι, την κάθε μέρα μου, να την θεωρώ ως την τελευταία μέρα της ζωής μου. Κάθε πρωί να λέω στην προσευχή μου: ΣΤΗΤΩ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΤΑ ΓΑΒΑΩΝ

Πού διαφέρει η Ορθοδοξία από τις θρησκείες και τις φιλοσοφίες της Ανατολής και της Δύσης

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου Η Ορθοδοξία , με ένα λόγο, διαφέρει στο ότι η Ορθοδοξία είναι ο άνθρωπος ,ενώ οι θρησκείες και οι φιλοσοφίες της Ανατολής και της Δύσης είναι «γνώση»,ως μέσον για την εξυπηρέτηση των σκοπών του ανθρώπου. Οι ορθόδοξοι που κάνουν λάθος και συγκεντρώνουν γνώσεις αντί αρετές, μετανιώνουν πικρά. Γι’ αυτούς ταιριάζει ο στίχος «εξέλιπον αι ημέραι ημών εν ματαιότητι.» Αυτό σημαίνουν τα λόγια των αγίων της Εκκλησίας, «να αλλάξετε τη γνώση με τη χάρη». Η πίστη στην Ορθοδοξία δεν στηρίζεται σε επιστημονικές ή φιλοσοφικές αλήθειες, αλλά στηρίζεται στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. «θεμέλιον γαρ άλλον ουδείς δύναται θείναι ει μη τον κείμενον, ος έστι Ιησούς Χριστός.» (Κορ.Α΄3.10) Κανείς επίσης δεν μπορεί να μετατρέψει έναν άνθρωπο σε μέσον για την εξυπηρέτηση των σκοπών του. Αυτός είναι ο ορισμός της μαγείας: η χρησιμοποίηση του πνεύματος για ιδιοτελείς σκοπούς. Ευτυχώς, γιατί δεν χρειάζεται να αποδείξουμε μπροστά σε γιατρούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, σε αρχές και σε εξουσίες, ότι αξίζουμε να ζήσουμε. Αυτή η απόδειξη άρχισε να ισχύει από τότε που η Ορθοδοξία βρίσκεται στην εποχή μας σε διωγμό. Οι γέροι π.χ. σύμφωνα με τις επιστημονικές και φιλοσοφικές αλήθειες της Ανατολής και της Δύσης δεν αξίζει να ζουν. Επίσης δεν αξίζει να ζουν οι άνεργοι νέοι, οι οποίοι δεν βρήκαν δουλειά. Αντί οι κοινωνίες της Δύσης και της Ανατολής να αναλαμβάνουν την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων, τελειοποιούν τα όπλα, βρίσκουν ρευστό για το πολεμικό υλικά, ενώ δεν βρίσκουν για την επαγγελματική αποκατάσταση των ανέργων νέων. «Πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαία ούε δυνάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα ούε ύψωμα ούτε βάθος ούτε κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού της εν Χριστω Ιησού τω Κυρίω ημών.» (Ρωμ. Η΄38-39) Τι σημαίνει ότι η Ορθοδοξία είναι ο άνθρωπος; Σημαίνει ότι κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μέσον για την εξυπηρέτηση σκοπών, διότι ο άνθρωπος ο ίδιος είναι σκοπός. Με αυτό το πνεύμα διαβάζουμε τους πρώτους στίχους του πρώτου ψαλμού του Δαβίδ, «Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμων ουκ εκάθισεν, Αλλ’ η εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός. Και έσται ως το ξύλον το πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων, ο τον καρπόν αυτού δώσει εν καιρω αυτού, και το φύλλον αυατού ουκ απορρυήσεται και πάντα όσα αν ποιή κατευοδωθήσεται.» (Ψαλμ.1:1-3) Με το πνεύμα αυτό κατανοούμε το νόημα των στίχων του 50ού Ψαλμού της Μεταναίας, «»Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς με. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι , πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Αουτιείς μοι αγαλλίσασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου.»

ΠΝευματικές παρακαταθήκες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου ΠΝευματικές παρακαταθήκες του Ελληνικού Λαού Μερικές από τις πνευματικές παρακαταθήκες, τις οποίες τηρούσε το περιβάλλον μου είναι αυτές; "Στο Θεό να αρέσει". "Όλο με το καλό", " κάνε το σταυρό σου και μη φοβάσαι". 'Πηγαίνω στην εκκλησία άρρωστη και επιστρέφω υγιής" κ.ά. Σε όλες αυτές τις πνευματικές παρακαταθήκες ,η φιλία με το Χριστό 'εχει την πρώτη προτεραιότητα . Αυτό που προσκρούει στη φιλία με το Χριστό, δεν είναι ωραίο και δεν το δεχόμαστε. Αυτή είναι η μόρφωση που δέχονται οιο Έλληνες από την Εκκλησίαν και την μετέδιδαν, ως ένα πολύτιμο θησαυρό στα παιδιά τους. Ώσπου ήρθε η "μόρφωση" της Δύσης η οποία κατήργησε εν πολλοίς την Νηπτκιή και Ασκητική Παράδοση της Ορθοδοξίας. Όταν η φιλία μας με το Χριστό μπει σε δεύτερη προτεραιότητα ισχύου τα λόγια που έλεγε στον γιο της η μητέρα του Βασίλισσα Ειρήνη, " Τίς ωφέλεια εν τω αίματί μου, εν τω καταβαίνει με εις διαφθοράν;"

Να μη λες ποτέ, τί μπορώ να κάνω, είμαι μόνον ένας άνθρωπος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Να μη λες ποτέ, τί μπορώ να κάνω, είμαι μόνον ένας άνθρωπος Και ένας μόνον άνθρωπος αν είναι ελεύθερος η ελευθερία είναι ζωντανή πραγματικότητα στη γη! Γι' αυτό στις περιπτώσεις που ο κίνδυνος απειλεί, όπως τώρα, την ανθρωπότητα, καθένας από μας μπορεί να αγωνίζεται για την ανθρωπότητα και να είναι αποτελεσματικός. Η ανθρώπινη φύση είναι μία και ό,τι κάνεις εσύ, το ίδιο θα κάνουν όλοι. .

Επιστημονικά πειράματα έδειξαν ότι οι πίθηκοι σε όλη τη γη έπαψαν να τρώνε τις πατάτες ,...χωρίς να τις καθαρίζουν από τα χώματα, όταν ένας μόνον πίθηκος, σε κάποια γωνιά της γης, καθάριζε με ένα κλαράκι τις πατάτες που έτρωγε. Πόσο μάλλον πιο συνδεδεμένος είναι ο άνθρωπος, που το πνεύμα του έχει τη χάρη να ενώνεται με το Πνεύμα του Θεού για να ανοίγει καινούριους απέραντους κόσμους και να ανανεώνεται ο ίδιος πνευματικά σε καινούριο άνθρωπο.
Παραθέτουμε στίχους από τους ψαλμούς που μιλούν για την αδιάλειπτη ανακαίνιση της Δημιουργίας εκ μέρους του Θεού. "Άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν. Διά παντός η αίνεσίς του,,Ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου. (102) ανακαινιείς το πρόσωπον της γης (103). ανακαίνισον ημέρας ημών. "Επέβλεψεν επί την προσευχήν των ταπεινών και ουκ εξουδένωσε την δέησιν αυτών. Γραφήτω αύτη εις γενεάν ετέραν και λαός, ο κτιζόμενος αινέσει τον ΄Κύριον. Οτι εξέκυψεν εξ ύψους αγίου αυτού, Κύριος εξ ουρανού επί την γην κεπέβλεψε. |Του ακούσαι του στεναγμού τωνπεπεδημένων, του λύσασι τους υιούς των τεθανατωμένων.Του αναγείλαι εν Σιών το όνομα Κυρίου και την αίνεσιν αυτού εν Ιερουσαλήμ. Εν τω επισυναχθήναι λαούς επί τω αυτώ και βασιλείς του δουλεύειν τω Κυρίω. Απεκρίθη αυτώ εν οδώ ισχύος αυτού. την ολιγότητα των ημερών μου ανάγγειλόν μοι. Μη αναγάγης με εν ημίσει ημερων μου. εν γενεά γενεών τα έτη σου. Κατ' αρχάς,σε, Κύριε , την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί. Αυτοί απολούνται σε δε διαμένεις. και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, και ωσεί περιβόλαιον ελιξεις αυτούς και αλλαγήσονται. Συ δε αο αυτός εικαι τα έτη σου ουκ εκλείψουσι. Οι υιό των δούλων σου κατασκηνώσουσι, και το σπέρμα αυτών εις τον αιώνα κατευθυνθήσεται. " (101)
Ο Θεός φυλάει την ελευθερία, σαν ένα πολύτιμο θησαυρό που κανένας εκτός από τον Ίδιο, δεν γνωρίζει που βρίσκεται . Όπως μια φωτιά στο δάσος δεν είναι βέβαιο ότι έχει σβήσει εντελώς, αν υπάρχει έστω και μία μόνο εστία αναζωπύρωσης. Η ελευθερία έχει τεθεί στον άνθρωπο απ΄ το Δημιουργό του, ως "εστία πνευματικής αναζωπύρωσης".
Γι' αυτό ο εχθρός του ανθρώπου δεν ησυχάζει, γιατί ποτέ δεν μπορεί να ξέρει, αν έστω και ένας άνθρωπος στη γη δεν μένει ελεύθερος. ¨Φως Κυρίου πνοή ανθρώπων, ος ερευνά ταμιεία κοιλίας" (Μόνον ο Θεός "ερευνά και βλέπει ολοκάθαρα όλα όσα είναι αποκεκρυμμένα και αποταμιευμένα εις την καρδίαν και το εσωτερικόν του ανθρώπου,) (Παρ.κεφ΄κ', 27, ερμην.απόδ.Ι,Θ,Κολιτσάρα). 

Δεν έχουμε γέρους

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
 Αν ένας γέρος δώσει μια σοφή συμβουλή σε έναν νέο, ο νέος θα του πει, αυτα ίσχυαν για την εποχή σου όχι για τη δική μας εποχή.
Γι' αυτό εξαφανίστηκαν οι γέροι κι οι γριές, νεάζουν όλοι, οι δε γριές δείχνουν ακόμα και τις γραμμές του σώματός τους! Τί θα κάνουμε χωρίς γέρους. Η εξουσία η οποία περιήλθε εις χείρας των νηπίων και των θηλαζόντων, θα τρέξει μέχρι τη χώρα του Ελεφαντοστού, για να σωθεί απ' την οργή του λαού, όπως έκανε ο δικτάτορος Σανκαορέ, μετά την εξόντωση του προέδρου Τόμας Σάνκαρα, που ήθελε να τον θυμάται ο κόσμος, σαν τον άνθρωπο που έδωσε τη ζωή του για την ανθρωπότητα!
Το μεγαλύτερο όπλο στα χέρια κάθε ανθρώπου, για την υπεράσπιση της ελευθερίας είναι "εν αχρηστία". Δεν το χρησιμοποιεί κανείς γιατί είναι γενική πεποίθηση ότι δεν έχει να κερδίσει κανείς τίποτε από αυτό. Τόσο αγαπάει ο κόσμος την ελευθερία! Ήδη σπάνιες φωνές επισημαίνουν τον κίνδυνο αυτοκτονίας της ανθρωπότητας.
Το πρώτο πράγμα που δημιούργησε ο Θεός στη δημιουργία Του είναι η σοφία. Διψάει άραγε κανείς για τη σοφία. Δεν εννοούμε ως σοφία τις γνώσεις και τις φιλοσοφικές θεωρίες.

;Άνθρωποι και μηχανές

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου


Οι αρχαίοι 'Ελληνες αν και μπορούσαν να αναπτύξουν τον λεγόμενο "τεχνικό πολιτισμό", δηλαδή τον "πολιτισμό" των μηχανών , απέφυγαν να το κάνουν. Δεν ανέπτυξαν την χρήση του σιδήρου τόσο στη καθημερινή τους ζωή όσο και ως εργαλεία στην καλλιέργεια της γης

Οι αρχαίοι δεν χρησιμοποίησαν το σίδερο των μηχανών όχι γιατί δεν μπορούσανα να το κάνουν.. Με εξαίρεση την ανάπτυξη των όπλων, που τους επέβαλε η ανάγκη από τας επιθέσεις των βαρβάρων. Δεν ανέπτυξαν τις μηχανές με τη θέλησή τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο θεός του σιδήρου, στην αρχαία ελληνική μυθολογία ,είναι ένας σάτυρος, ο Ήφαιστος. Ενώ όλοι οι θεοί των άρχαίων έχουν τέλεια ανθρώπινη μορφή, ο΄θεός του σιδήρου είναι ένας σάτυρος, δηλαδή ένα πλάσμα της φαντασίας των αρχαίων για τα όντα του Ασυνειδήτου.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όταν παρέδωσε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, έσπασε με τα χέρια Του τον άρτο. Δεν χρησιμοποίησε μαχαίρι, προφανώς όχι γιατί δεν υπήρχε, αλλά γιατί ο σίδηρος δεν είναι σύμβολο της ειρήνης, αλλά του πολέμου. Το ίδιο έκανε ο Κύριος , στην είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα, δεν χρησιμοποίησε το άλογο, που ήταν το σύμβολο του πολέμου, αλλά πήγε "επί πώλου όνου", δίνοντας το παράδειγμα της άκρας ταπείνωσης.

Οι αρχαίοι διαισθάνθηκαν ότι ο σίδηρος εμποδίζει την τελειοποίηση του ανθρώπου. Ο σίδηρος βγαίνει από τα έγκατα της γης, εκεί όπου τοποθετείται ο Άδης των αρχαίων και η Κόλαση

Μπορεί ο σίδηρος και ο θόρυβος να υπάρξει πνευματικά; Ο Ορφεύς που ελευθερώσει την Ευρυδίκη από ταν Άδη, δεν τα κατάφερε. Από την προσωπική πείρα γνωρίζει ο κάθε άνθρωπος, ότι η χρήση του σιδήρου, δεν είναι ανθρώπινη. Ακόμα κι οι καρποί της γης, όταν αναμιγνύονται με τις μηχανές χάνουν την νοστιμάδα τους. Στην εποχή μας λαοί με ανεπτυγμένη ευαισθησία, όπως π.χ. ο ιαπωνικός, προτιμούν να χρησιμοποιούν ξύλινα σκεύη, και συνδέουν την έλλειψη ευαισθησίας με τη χρήση των σιδερικών.

Οι Ερυθρόδερμοι της Αμερικής ονομάζουν την κάθε εποχή από το στοιχείο, που μπορεί να την καταστρέψει. Στην εποχή μας γινόμαστε μάρτυρες ότι στη μάχη των μηχανών και του θορύβου εναντίον του ανθρώπου προηγούνται οι μηχανές και ο θόρυβος που προκαλούν.

Ο Αμερικανός ποιητής Μπλόκ, σ' ένα ποίημά του κάνοντας μαύρο χιούμορ,  γράφει πως υπάρχουν καμιά δεκαριά τρόποι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Ο πιο αποτελεσματικός από όλους είναι το να φέρεις έναν άνθρωπο στο κέντρο μιας σύγχρονης πόλης και να τον αφήσεις να ζει εκεί!