"Η καρδιά μας είν' καλή"

Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

"Η καρδιά μας είν' καλή"

"Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι τον Θεόν όψονται" (Ψαλμός )

Μέσα στη γενική καταστροφή που απειλεί την πατρίδα μας, εξαιτίας της διαφθοράς και της απληστίας των ανθρώπων, υπάρχει και κάτι καλό, η συνειδητοποίηση και η επίγνωση των απλών ανθρώπων, ότι το πιο πολύτιμο, η ψυχή, δεν κινδυνεύει. Στην απειλή ότι οι τράπεζες θα πάρουν ακόμα και τα σπίτια, οι απλοί άνθρωποι απαντούν: "Σπίτια θα πάρουν, ψυχή δεν θα πάρουν"."Έχουμε το θησαυρό αυτό σε οστράκινα σκεύη", λέει ο Απόστολος Παύλος, εννοώντας τα σώματα και γενικά τα υλικά πράγματα που φθείρονται, ενώ η ψυχή μένει αιώνια. Την ψυχή, όπως και την ελευθερία, δεν μπορεί να μας την αφαιρέσουν , αν δεν του τη δώσουμε οι ίδιοι. Όταν γινόμαστε δούλοι,γινόμαστε δούλοι με τη θέλησή μας.
Οι πιστοί στον Κύριο Ιησού Χριστό γνωρίζουμε ότι είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού και "ναοί του Αγίου Πνεύματος". Αυτό σημαίνει ότι στο τιμόνι της ζωής μας είναι ο Χριστός και ότι η σπουδαιότερη αποστολή μας είναι η προσευχή. 'Οποιος φθείρει το "ναό του Αγίου Πνεύματος" λέει η Γραφή, θα τον φθείρει ο Θεός.
"Η καρδιά μας είν' καλή", αυτό έμαθε στη ζωή του ο μακαρίτης τώρα Άγγελος, πταισματοδίκης Βεροίας, τη δεκαετία του '70, που υπηρετούσα κι εγώ μαζί του, ως γραμματέας, στην ίδια υπηρεσία. Όταν θυμάμαι τον καλό αυτόν άνθρωπο, θυμάμαι και τα λόγια του: "Η καρδιά μας είν' καλή". Το έλεγε με τόση σιγουριά, εννοώντας πως δεν κινδυνεύει αυτός που έχει την καρδιά του καλή. Συνέδεε την παρουσία του Θεού και την έγνοια Του για μας, όταν η καρδιά μας είν' καλή. Όποιος κάνει την καλή καρδιά, κακή, στερείται της φύλαξης του παντοδύναμου Θεού. Κάθε φορά που ο καλός Άγγελος με έβλεπε λυπημένο, αποθαρρυμένο, με ενθάρρυνε με αυτά τα λόγια "η καρδιά μας είν' καλή". "Μη φοβάσαι, η καρδιά μας είν' καλή".
Αν δεν έχουμε καθαρή από δόλο και ιδιοτέλεια καρδιά δεν βλέπουμε Θεού πρόσωπο. Αυτό σημαίνει ο στίχος του ψαλμού "μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι τον Θεόν όψονται". Το πρόσωπο του Θεού στο χωριό μου το συνδέαμε με την ευτυχία. Δεν θα δει Θεού πρόσωπο αυτός που δεν έχει καθαρή καρδιά. Καθαρή καρδιά έχουν τα παιδιά, γιατί δεν έχουν μέσα τους δόλο. Ο Κύριος είπε, αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά δεν θα εισέλθητε στη βασιλεία του Θεού. Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας. Αν δεν τη νιώθουμε είναι γιατί δεν είναι η καρδιά μας καθαρή από δόλο και ιδιοτέλεια.
Η βασιλεία του Θεού λέει η Γραφή , δεν είναι ποτό και φαγητό, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά του Αγίου Πνεύματος. Έχοντας τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος , θα εκπληρωθούν κι οι άλλες ανάγκες μας.
Προχθές την Κυριακή πήγα στην Κοιλάδα για να εκκλησιαστώ στον Άγιο Σπυρίδωνα και να δω μερικούς φίλους μου εκεί. Ήταν εκπληκτικό. Τα πρόσωπα που συναντούσα είχαν ένα λόγο τελειωτικό, σαν επιτάφιο να μου πουν. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος, όχι μόνον οι άγιοι, ακόμα και οι αμαρτωλοί σαν εμάς , έχουν ένα λόγο ζωής να αφήσουν γι΄ αυτούς που θάρθουν. Στην εικόνα του οσίου Δαβίδ στον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, γράφει "Μη κόρος εντέρων σε Χριστού χωρίσει". Βγαίνοντας από το ναό, μια νέα γυναίκα είπε,"ο θάνατος δεν έχει σειρά". Άκουσε τον κυρ Δημήτρη που μιλούσε για το θάνατο που περιμένει τους γέρους και είπε τον επιγραμματικό της λόγο.
Πώς , λοιπόν, φυλάς την καρδιά σου καθαρή; "Μέσα απ΄ τον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή" έλεγε ο στάρετς Ζωσίμα του Ντοστογιέφσκι, στον Δημήτρη Καραμαζώφ. Πώς ευλογείς τη ζωή μέσα στον πόνο σου; Η Εκκλησία μας διδάσκει πως ο Χριστός κατοικεί μέσα μας και το πάθος Του γίνεται πάθος δικό μας, κι η Ανάστασή Του, ανάσταση δική μας. 'Ετσι συμμετέχοντας στο πάθος του Χριστού ευλογείς τη ζωή.
Να πώς το λέει αυτό ένα ποίημα-προσευχή των Ινκας: "Με χαρούμενο στόμα/ με χαρούμενη γλώσσα/ τη μέρα / κι απόψε/ θα φωνάξεις./ Νηστεύοντας θα τραγουδήσεις/ με τη φωνή του κορυδαλλού/ Και ίσως / στην ευτυχία μας / στην τέρψη μας/ σε κάποιο μέρος του κόσμου / ο δημιουργός του ανθρώπου/ ο Παντοδύναμος Κύριος,/ θα σ΄ ακούσει / "Αι" θα σου πει/ κι εσύ/ όπου κι αν είσαι / κι έτσι για πάντα/ χωρίς άλλο από αυτόν Κύριο,/ θα ζεις, θα είσαι". (Σωκράτης Λ. Σκαρτσής, Ινδιάνικα τραγούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη).