Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Τις παραμονές των εκλογών, έχεις συνήθως την ψευδαίσθηση ότι η ψήφος σου είναι σπουδαία και πρέπει να σκεφτείς καλά , που θα τη ρίξεις. Πιστεύεις ότι η ψήφος του πολίτη έχει βαρύτητα στη δημοκρατία, αφού η δημοκρατία στηρίζεται στις ελεύθερες εκλογές.
Η σκέψη αυτή είναι σωστή, αν πιστεύεις ότι η κυβέρνηση δεν είναι αποκλειστικά και μόνο για την οικονομική διαχείριση και για την οικονομική πολιτική. Αν αντιθέτως πιστεύεις ότι τα πάντα είναι η οικονομική πολιτική, θα αναρωτιέσαι για ποιο λόγο να ψηφίσεις, αφού η οικονομική πολιτική που αναγκαστικά πρόκειται να ακολουθηθεί από όλα τα κόμματα θα είναι, ουσιαστικά, η ίδια.
Πρώτη φορά, ίσως , στην ιστορία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας οι ελεύθερες εκλογές έχασαν το νόημά τους. Αυτό το νιώθει ο πολίτης, που κατευθύνεται να πιστεύει ότι η οικονομική πολιτική είναι τα πάντα και είναι εξοργισμένος με όλα τα κόμματα. Νιώθει ότι οι ελεύθερες εκλογές δεν εγγυώνται πια τη δημοκρατία. Ο πολίτης ξέρει ότι το τελευταίο που ενδιαφέρει αυτούς που ασκούν την εξουσία είναι ποιο κόμμα θα εκλεγεί, γιατί όλα τα κόμματα και όλες οι κυβερνήσεις ακολουθούν πιστά την πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
«Η αδυναμία των ψηφοφόρων των συγχρόνων οικονομιών να επιλέξουν ανάμεσα σε περισσότερες πολιτικές, με την επιβολή μίας και μοναδικής οικονομικής πολιτικής φοβάμαι ότι καταργεί τη δημοκρατία. Οι ψηφοφόροι, λοιπόν, στις σύγχρονες δημοκρατίες σύρονται στις εκλογές, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν γιατί χρειάζεται να ψηφίσουν. Ίσως , μόνο, επειδή έτσι διατηρείται η ψευδαίσθηση της δημοκρατίας.» (Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου