Μόσχου Εμμ.Λαγκουβάρδου
Οι Σκοπιανοί θυμίζουν τον Ίβυκο και τους Γέρανους καθώς έχουν παντελή άγνοια της φοβερής δύναμης του ονόματος. Αντίθετα με τους Εβραίους που προσέχουν τα ονόματα (το όνομα του Θεού δεν το προφέρουν ποτέ) οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν με το σκοπό της οικειοποιήσεως το όνομα Μακεδονία! Ελπίζουν ότι ο αληθής κύριός του θα κουραστεί κάποτε η θα καμφθεί απ΄ τις διάφορες πιέσεις εις βάρος του και θα παραιτηθεί από αυτό υπογράφοντας συνθήκη με την οποία παραχωρεί το όνομα σ΄ αυτούς!!
"Να οι γέρανοι του Ιβύκου" είπε ένας απ΄ τους αρχαίους φονιάδες του, την ώρα που οι Γέρανοι πετούσαν στον ουρανό, για να καταδικαστεί αυτός και οι λοιποί συνένοχοί του για το έγκλημα του φόνου που διέπραξαν. Ένα απλό όνομα που ειπώθηκε σε ένα ανύποπτο χρόνο, την ώρα που το πλήθος παρακολουθούσε μια παράσταση στο θέατρο, οδήγησε στο θάνατο αυτών που είχαν την ατυχία να χρησιμοποιήσουν για μια στιγμή ένα ακατάλληλο γι΄ αυτούς όνομα!
Τη δύναμη του ονόματος περιγράφει με πολύ παραστατικό τρόπο ο άγιος Διονύσιος ο Αρεoπαγίτης στο βιβλίο του "Περί Θείων Ονομάτων". "Όπως ο φυσικός ήλιος " γράφει στο τέταρτο κεφάλαιο " χωρίς σκέψη και προαίρεση αλλά με το ίδιο το είναι του φωτίζει όλα όσα μπορούν να κοινωνούν στο φως που τους αναλογεί, όμοια και το όνομα σκορπά σε όλα τα όντα τη θετική ( ή αρνητική γι' αυτούς που κακώς το χρησιμοποιούν) επιρροή του. Κι όπως η παρουσία του νοητού φωτός είναι δύναμη που συνάγει και ενώνει όσους φωτίζονται, όμοια και η άγνοια προκαλεί τη διαίρεση όσων βρίσκονται στην πλάνη ή χρησιμοποιούν το δόλο και το ψεύδος.
Δεν είναι ωραίο λοιπόν αυτό που κάνουν οι Σκοπιανοί, αλλά δεν το καταλαβαίνουν. Το ωραίο, συνεχίζει στο ίδιο βιβλίο ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης έχει μέσα του κατά υπεροχή την ωραιότητα κάθε ωραίου και την προβάλλει. Χάρη στο ωραίο υπάρχουν οι συνάψεις όλων και οι φιλίες και οι σχέσεις. Το ωραίο ένωσε τα πάντα. Αυτό είναι το τελικό αίτιο, γιατί όλα γίνονται για χάρη του. "Όλοι αγαπούν το αγαθό" ( Διοτίμα). Εκτός απ΄ τους πονηρούς, επιτήδειους και αχαρίστους , όπως καλή ώρα οι Σκοπιανοί, οι οποίοι ενώ την δωρεάν χρηματική βοήθεια της Ελλάδος και τις άλλες διευκολύνσεις τις θέλουν και τις επιζητούν, την αλήθεια την προδίδουν και τολμούν να χρησιμοποιούν με το σκοπό της ιδιοποιήσεως το όνομα της Μακεδονίας!
Αλλά όπως φαίνεται δεν γνωρίζουν τους Έλληνες, ούτε τη Χριστιανική Ορθόδοξη Παράδοση και τον ομαδικό ενοχικό αρχέτυπο του Ιούδα! Διαφορετικά δεν θα τολμούσαν να το κάνουν. Θα γνώριζαν οπωσδήποτε τις φοβερές συνέπειες της προδοσίας που συνδέεται χωρίς άλλο με την ονομασία της Μακεδονίας είτε ως νόσφιση από μέρους τους είτε ως ακατανόητη, απίστευτη ,εγκληματική ( αν γινόταν ποτέ) παραχώρηση (!) από μέρους των Ελλήνων.
Όπως κανένας Έλληνας δε θα δεχόταν ποτέ να ονομαστεί ο γιος του Ιούδας, για να τον στιγματίζει σε όλη του τη ζωή το βάρος της ομαδικής ενοχής του Ιούδα , όμοια δεν θα δεχόταν κανένας Έλληνας πολιτικός να συνδεθεί το όνομά του με παρόμοια ενοχή υπογράφοντας τη συνθήκη της παραχώρησης, γιατί περί αυτής πρόκειται, της ονομασίας της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Πολύ περισσότερο όταν αυτοί, όπως είναι γνωστόν τοις πάσι, επιφυλάσσουν δικαίωμα εδαφικών διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδος!
Τελικά ίσως το όνομα της αγαπημένης μας Μακεδονίας να συμβάλει στο να προσέξουν επί τέλους οι Έλληνες πολιτικοί την ανανέωση των ονομάτων, ώστε αρχίζοντας από το δικό τους όνομα οι πολιτικοί να είναι πολιτικοί!
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"
"ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ"
"ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ"
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Αφού δεν μπορούμε να εμποδίσουμε κανέναν, να ονομάζει τον εαυτό του oπως θέλει, ούτε τους άλλους, να δίνουν όποιο όνομα θέλουν, σε όποιον θέλουν, το να προ σπαθούμε να το επιβάλουμε, σημαίνει ότι τους δίνουμε το δικαίωμα, να μας χρησιμοποιούν, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Άρα ή ορθή, ξεκάθαρη, θέση μας από την αρχή θα έπρεπε να είναι, ότι δεν μας ενδιαφέρει, πώς θα ονομάζουν οι Σκοπιανοί τον εαυτό τους, ή πώς θα τους αποκαλούν οι άλλοι. Αυτό πού ενδιαφέρει εμάς είναι, πώς θα τους ονομάσουμε εμείς. Και εμείς δεν πρόκειται να ονο μάσουμε ποτέ κάποιον με ένα όνομα πού δεν θέλουμε. Κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει νά το κάνουμε, όπως και εμείς δεν μπορούμε νά υποχρεώσουμε κανέναν.
Ξεκάθαρη, διαμαντένια θέση από την αρχή. Αν δεν τους ενδιαφέρει, πώς θα τους ονομάσουμε εμείς τους Σκο πιανούς, δεν θα τους ενδιαφέρει, ο,τι και να κάνουμε, είτε με το καλό είτε με το άγριο. Αν τους ενδιαφέρει, θα ξέ ρουν καλά, τι ακριβώς θέλουμε και μόνον τότε, θα το λά βουν σοβαρά υπόψη τους. Τους νοιάζει τους Γάλλους, αν εμείς τους αποκαλούμε Γάλλους και όχι Φράγκους και τη χώρα τους Γαλλία και όχι Φραγκιά; Τους ενδιαφέρει τους Σκοπιανούς, αν οι Άραβες τους αποκαλούν Μακεδόνες ή όχι; Μας ενδιαφέρει εμάς, αν άλλοι μας αποκαλούν Γκρέκους, άλλοι Γιουνάν και άλλοι Ρουμί;
Χωρίς την υπογραφή της Ελλάδος η αναγνώριση της ονομασίας των Σκοπιανών είναι δώρο άδωρο γι΄ αυτούς, γιατί οι βλέψεις τους δεν περιορίζονται στο όνομα. Ακόμα κι αν τους αναγνωρίσουν όλα τα έθνη με το όνομα που επιθυμούν οι Σκοπιανοί δεν πέτυχαν τίποτα για τους εξής λόγους:
Πρώτον , διότι μόνον η Ελλάδα (και η ιστορική αλήθεια) θίγεται από την νόσφιση του ονόματος της Μακεδονίας εκ μέρους τους και μόνον η Ελλάδα παραχωρώντας το όνομα , τους απαλλάσσει απ΄ την κατηγορία αυτή, πράγμα που δεν μπορεί καμιά άλλη χώρα στον κόσμο να το κάνει, ούτε ακόμα και τα Ηνωμένα Έθνη
Δεύτερον, γιατί μόνο απ΄ την Ελλάδα έχουν εδαφικές αξιώσεις και μόνον την Ελλάδα μπορούν να χειραγωγούν με την απειλή να προβάλλουν κάποτε τον αλυτρωτισμό τους , πράγμα που όπως δείχνει η μέχρι τώρα συμπεριφορά τους το χειρίζονται με απόλυτη επιτυχία, όπως κάθε πονηρός επιτήδειος αντίπαλος.
Και τρίτον και το σπουδαιότερο για μας , διότι μόνον η υπογραφή της Ελλάδος έχει την νομική έννοια της παραχώρησης , δηλαδή της νόμιμης πράξης, η οποία αποτελεί νόμιμη αιτία διεκδικήσεων των Σκοπιανών εις βάρος της Ελλάδος.
Αυτό λοιπόν πού εμείς οι νεοέλληνες ως άτολμοι, ανέ τοιμοι όπως πάντα και αναποφάσιστοι, δεν μπορούμε να καταλάβουμε, λόγω της αδράνειας μας, ή οποία οφείλεται στην εσωτερική μας διαίρεση, αυτό το ξέρει καλά ο κάθε πονηρός και επιτήδειος αντίπαλος. Αυτοί ήταν πάντα οι Έλληνες, διηρημένοι, αλίμονο και πάντα αντρίκειοι, χωρίς πονηρία και επιτηδειότητα, αν εξαιρέσουμε τον Οδυσσέα. Τώρα ή μόνη μας ελπίδα, είναι ή πίστη μας, ότι ή αλή θεια και το δίκαιο θα επικρατήσουν. Άραγε πιστεύουμε και σ' αυτό, ή διέπει τη σκέψη μας ο καιροσκοπισμός και ή μι κροπολιτική; Πώς λοιπόν να καταλάβουν οι άλλοι, τι ακριβώς θέλουμε, αν διαρκώς πειραματιζόμαστε και αυτο σχεδιάζουμε; Πώς νά μας πάρουν στα σοβαρά υπ' όψη τους;
Ακόμα και τώρα, έστω δώδεκα παρά πέντε, ή λύση του προβλήματος με το όνομα των Σκοπιανών, βρίσκεται στα χέρια μας. Από μας εξαρτάται. "Αν θα ξεπουλήσουμε το όνομα της Μακεδονίας μας, αντί οποιουδήποτε ανταλλάγματος, είναι άλλο θέμα. Κανείς όμως δεν θα μπορέσει να δικαιολογηθεί, ότι δεν γινόταν αλλιώς, γιατί ή άγνοια δεν αποτελεί επιχείρημα. Γι' αυτό θα πρέπει νά το συνει δητοποιήσουμε πρώτα εμείς, ότι το όνομα «Μακεδονία» μόνον εμείς «μπορούμε» νά το παραχωρήσουμε είτε από άγνοια, είτε από ανικανότητα. Γιατί κανείς δεν διανοείται, νά παραιτηθεί από τα απαράγραπτα δικαιώματα του, από την ιστορία του και από τον πολιτισμό του. Αυτή είναι ή απλή, ξεκάθαρη αλήθεια, ο διαμαντένιος κόφτης των αμφι βολιών, όπως θα έλεγαν στην Άπω 'Ανατολή.
(Απ' το βιβλίο «Ένας ήσυχος άνθρωπος» «Εκδόσεις των Φίλων" ISBN 960-289-058-4
Βιβλιοπωλείο "ΚΟΡΑΛΙ",ΑΘΗΝΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου