ΠΕΡI ΕΚΛΟΓΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Προχθές την Κυριακή , μετά την εκκλησία, ήμουν με μια παρέα, που είχε ως θέμα συζητήσεως αν έπρεπε να συμμετάσχουμε στις εκλογές ή να απόσχουμε.
Τί συμφέρει στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή η συμμετοχή στις Εκλογές ή η αποχή. Το αγωνιώδες αυτό ερώτημα τους απασχολούσε όλους, άντρες και γυναίκες.
Στη συζήτηση υποστηρίχθηκαν με πάθος κι οι δύο εκδοχές. Αυτοί που υποστήριζαν την συμμετοχή είπαν ότι ενώ δεν θέλουν κανένα κόμμα, θα ψηφίσουν γιατί φοβούνται ότι αν δεν ψηφίσουν θα εκλεγούν οι χειρότεροι. Για την αποχή δεν έβλεπαν ότι έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, όπως δείχνουν μέχρι τώρα τα πράγματα.
Οι υποστηριχτές της αποχής , μεταξύ αυτών κι εγώ, είπαμε ότι η αποχή δείχνει ότι τα κόμματα δεν εκπροσωπούν, παρά τη μειοψηφία και ότι η δημοκρατία μας δεν λειτουργεί, αφού επιτρέπει στην μειοψηφία, να κυβερνά. Η αποχή δείχνει επίσης η μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων, θεωρεί υπεύθυνο το πολιτικό σύστημα για την παρούσα κατάσταση και δεν νομιμοποιεί κανένα από αυτά να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο. Η αποχή θα οδηγήσει στην ψήφιση νέου Συντάγματος, με το οποίο θα είναι δυνατή η λειτουργία της δημοκρατίας.
Συνεπώς η αποχή είναι πιο αποτελεσματική από την συμμετοχή , γιατί είναι η φωνή, η οποία δείχνει ότι οι Έλληνες δεν δέχονται ότι φταίνε, ότι αυτά που υφίστανται είναι άδικα και ότι υπαίτια είναι η μη λειτουργία της δημοκρατίας.
Είναι πιο αποτελεσματική από την συμμετοχή για τους εξής δύο λόγους;
Πρώτον γιατί η απουσία της φωνής θα μετατρέψει τους Έλληνες σε αιώνια θύματα, που αποδέχονται κάθε "άδικη βία", ως δίκαιη και βέβαια, θα την τραβάει ο οργανισμός τους, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Και δεύτερον γιατί η φωνή που καταγγέλλει την άδικη βία θα αναγκάσει τους διώκτες να δώσουν λόγο για τις πράξεις τους.
Δείτε στην ιστορία ,τί συνέβη, όπου το αθώο θύμα δεν δέχθηκε το ρόλο του θύματος και πριν από όλα στην ιστορία του Χριστού.
Ο λόγος είναι το μεγαλύτερο όπλο του λαού. Και γι΄ αυτό οι διώκτες επιδιώκουν να δεχθεί ο κόσμος, ότι αυτός φταίει για όσα παθαίνει και εν πολλοίς το πετυχαίνουν, αν δεν υπήρχε η φωνή της αποχής.
Δεν είναι τυχαία η τεράστια προσπάθεια να πεισθεί ο κόσμος ότι ο ίδιος φταίει για όσα παθαίνει. Πολλοί πείθονται, γιατί νομίζουν ότι η αποχή δεν σημαίνει τίποτε. Η φωνή του Νώε και του Ίδιου του Χριστού δεν παύει ποτέ να καταγγέλλει την άδικη σφαγή.

"Λαός μου, τί εποίησά σοι" και τί μοι ανταπέδωκας.
Αντί του μάνα, χολήν./Αντί του ύδατος,όξος./
Αντί του αγαπάν με/ σταυρόν με προσηλώσατε./
Καλέσω μου τα έθνη/ κακείνα με δοξάσουσιν.".


























.