Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Ζούμε ανάμεσα στους αθάνατους, εννοώ τους άλλους, που ενώ εμείς πεθαίνουμε, εκείνοι εξακολουθούν να ζουν μέχρι της Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Δεν είναι αλήθεια ότι νιώθω φθόνο γι΄ αυτούς.
Ούτε πιστεύω ότι ο Ζαν Πωλ Σαρτρ που θεωρεί τους άλλους κόλασή του, νιώθει φθόνο για τους άλλους. Απλώς υποφέρει από αυτούς που ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ. Τόσο μακρόπνοα σχέδια κάνουν, αν και δεν ξέρουν τί θα γίνει δέκα λεπτά αργότερα.
Προσωπικά δεν με νοιάζει που θα πεθάνω κι οι άλλοι θα εξακολουθούν να ζούν. Να παντρεύουν και να παντρεύονται και γενικά να ζουν αδιάφοροι, που θα λείπω από τον κόσμο τους.
Γράφω για τους αθάνατους, όχι από φθόνο για την θνητότητά μου. Γράφω για να βάλω μυαλό και να απολαύσω όσο ζω και μετά από αυτή τη ζωή, την παρουσία του Ιησού.
Να πάψω να αφήνω τις ανοησίες να εμποδίζουν την χαρά μου από την αίσθηση της παρουσίας του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού. 'Οταν τα πάγχρυσα χείλη Του λένε , "τί όφελος να κερδίσεις όλο τον κόσμο και να στερηθείς την ψυχή σου, εννοούν ακριβώς αυτό: Τί θα σε ωφελήσει να κερδίσεις όλο τον κόσμο και να στερηθείς την αίσθηση της παρουσίας του γλυκύτατου, του μόνου αξιαγάπητου Ιησού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου