5.2.19

Προσέχοντας τον εαυτό

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στα νησιά και στα παραθαλάσσια μέρη, έχουμε παντού την αίσθηση της θάλασσας έστω κι αν δεν την βλέπουμε και δεν την ακούμε. Με την αίσθηση της θάλασσας στα παραθαλάσσια μέρη, μοιάζει η αίσθηση της παρουσίας του Ιησού, την ώρα της Προσευχής του Ιησού. Δεν βλέπουμε τον Ιησού, αλλά νιώθουμε με όλο μας το είναι την αγαπημένη παρουσία Του.

Με την μνήμη του Θεού άρχισε η ανθρωπότητα να προσεύχεται στο Θεό. Ο πρώτος άνθρωπος που επικαλέστηκε το Όνομα του Θεού ως προσευχή είναι ο Ενώς. Έκτοτε μέχρι σήμερα οι άνθρωποι επικαλούνται το όνομα του Θεού, δηλαδή θυμούνται το Θεό.

Πρόσεχε, λέει κάπου η Γραφή, να μη γίνει μέσα σου «ρήμα αργόν». (Πρόσεχε μην και υπάρχει κρυμμένος στην καρδιά σου άδικος λόγος). Να έχουμε την προσοχή στραμμένη στην καρδιά μας, για να μη γεννηθή εκεί άδικος λόγος, γιατί ο άδικος λόγος διώχνει την αίσθηση της παρουσίας του Θεού.

Στο βιβλίο του Pierre Hadot «Τι είναι η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία», στο κεφάλαιο «ο Χριστιανισμός ως αποκεκαλυμμένη φιλοσοφία» διαβάζουμε για την προσοχή του εαυτού: «Είναι προφανές ότι αυτή η προσοχή στον εαυτό είναι στην πραγματικότητα μια μεταστροφή, ένας προσανατολισμός, μια στροφή προς το ανώτερο μέρος του εαυτού (,,,) Το πρόσεχε τον εαυτό σου σημαίνει να αφυπνίσουμε μέσα μας τις λογικές αρχές της σκέψης και της πράξης που ο Θεός εναπόθεσε στην ψυχή μας. Σημαίνει δηλαδή να φροντιζουμε το πνεύμα μας και την ψυχή μας, εξετάζοντας τη συνείδησή μας και γνωρίζοντας τον εαυτό μας.» Pierre Handot, Τί είναι η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, Εκδ. ΙΔΙΚΤΟΣ,

Δεν υπάρχουν σχόλια: