Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Οι κουραμπιέδες με την άχνη αρέσουν στους ανατολίτες γιατί δεν μπορείς να τους καταπιείς με μια μπουκιά γιατί θα σε πνίξει η άχνη. Τον κουραμπιέ θα τον φως με μικρές μπουκιές για να διαρκέσει η γλύκα του. Στα γλυκά η γλύκα διαρκεί όσο τρώγονται. Όταν φαγωθούν η γλύκα τελειώνει και συχνά έρχεται κορεσμός και η απέχθεια.
Στην Ορθόδοξη Ανατολή ό,τι δεν έχει διάρκεια, δεν έχει ουσία. Δεν είναι πράγμα. Είναι απλώς ένα συμβάν. Θα μπορούσε και να μην συμβεί. Μπορεί να συμβεί και να μη συμβεί. Εξαρτάται από την τύχη. Ήταν τυχερό να συμβεί ή δεν ήταν τυχερό να συμβεί.
Ενώ τα πράγματα που έχουν ουσία, διαρκούν. Κι η διάρκεια είναι πιο σημαντική. Στα πράγματα δεν αρκεί να ξέρεις να τα αποκτάς, πρέπει να ξέρεις και να τα κρατάς.
Στη Δύση που ο κόσμος τείνει να γίνει ανυπόστατος και ανούσιος, τα πράγματα δεν έχουν διάρκεια και είναι εκτεθειμένα στη φθορά. Γίνονται απ΄ την αρχή για να καταστραφούν. Το ίδιο και στον έρωτα, στις σχέσεις, στο γάμο. Ισχύουν όσο κερδίζει κανείς από αυτά. Ο κόσμος, είναι αφηρημένος, γιατί σκέφτεται για το κάθε πράγμα, τί έχει να κερδίσει από αυτό. Το ίδιο και για τους ανθρώπους και για τις σχέσεις του μαζί τους.
Αν προσέξουμε το σώμα μας, θα δούμε ότι συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, όταν δεν υπάρχει αγάπη που διαρκεί. Όταν δεν υπάρχει αγάπη που διαρκεί, αφήνεται και το σώμα και μας προδίδει. Σ' αυτό οφείλεται το 75% τοις εκατό της ανδρικής ψυχρότητας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου