του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο Ιούδας είναι το αρχέτυπο του προδότη. Κανένας προδότης δεν θα κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανε ο Ιούδας.
-Τί έκανε ο Ιούδας;
-Ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού, για αυτό που έκανε ο ίδιος και δεν έκανε ο Ιησούς. Πρόδωσε τον Ιησού γιατί έφυγε από την Διδασκαλία Του, ενώ αυτός έφυγε από την Διδασκαλία του Ιησού. Ο Ιησούς παρέμεινε πιστός και τότε και εις τους αιώνες των αιώνων, ώστε να είναι το αρχέτυπο της Πίστης. Έκτοτε όλοι οι πιστοί ακολουθούν τον Ιησού, ενώ όλοι οι προδότες ακολουθούν τον Ιούδα.
Ότι ο Ιούδας είναι ο αρχέτυπος του προδότη φαίνεται κι από το γεγονός, ότι κανένας πατέρας δεν θα βαφτίσει το παιδί του και θα του δώσει το όνομα του Ιούδα, γιατί θα τον βαραίνει η ενοχή του Ιούδα και θα τον ακολουθεί. Κανένας πατέρας και να το θέλει, δεν θα τολμήσει να το κάνει. Καθένας που θα προφέρει το όνομά του, θα φερνει στο νου την προδοσία, όπως καθένας στην Αμερική που φέρνει στη μνημη του το όνομα του Κένεντυ και το αξίωμα του Προεδρου της Αμερικής, φέρνει στο νου του και την δολοφονία. Ο Ρόμπερτ Κένεντυ που τόλμησε να αγνοήσει το γεγονός αυτό, δολοφονήθηκε κι αυτός σαν τον Τζων Κένεντυ.
Γιατί άραγε φέρεται έτσι το Ασυνείδητο; Γιατί κατηγορεί τους άλλους, για κάτι που κάνει το ίδιο; Ασυνείδητο λέγεται το σκοτεινό, το άγνωστο, αυτό που ποτέ δεν μπορεί να δει τον εαυτό του, να έχει συνείδηση του εαυτού του , γι΄ αυτό και λέγεται ασυνείδητο. Αλλά ενώ δεν μπορεί να δει τον εαυτό του, μπορεί να προβάλει τον εαυτό του στους άλλους και να δει τον εαυτό του στους άλλους, χωρίς να γνωρίζει ότι είναι ο εαυτός του.
Μια πράξη ή σκέψη που δημιουργεί ενοχή είναι πιο εύκολο να την δούμε στους άλλους, από το να τη δούμε στον εαυτό μας. Το φαινόμενο αυτό στη γλώσσα της ψυχολογίας, λέγεται προβολή.
Η προβολή ακολουθεί την απώθηση και ακολουθείται από την κατάκριση. Αυτός που απωθεί την ενοχή του , προβάλει κι αυτός που προβάλει κατακρίνει.
Η θεραπεία ξεκινάει από το να πάψουμε να απωθούμε την ενοχή μας -δε γίνεται να ζούμε σ' αυτόν τον κόσμο, χωρίς ενοχή - και η διακοπή της απώθησης θα σταματήσει και την προβολή και την κατάκριση. Ή μπορούμε να αρχίσουμε απ΄ το αποτέλεσμα για να διορθώσουμε την αιτία: να πάψουμε να κατακρίνουμε. Αυτό μου δίδασκε η απλή, αγράμματη Ρηνιώ, όταν μού 'λεγε να δέχομαι και το κακό και να μην το απωθώ. Και τα καλά και τα κακά δεχούμενα είναι ακριβώς αυτό. Και παύουμε να κατακρίνουμε, όταν αγαπάμε αληθινά. Ποιόν να κατακρίνουμε όταν όλοι οι άνθρωποι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Κανένας δεν είναι μόνος. ο Θεός είναι μέσα σε όλους . Είδες άνθρωπο; λέει κάποιος Άγιος, είδες το Θεό σου.
Είναι δύσκολο να εξηγηθεί η προδοσία του Ιούδα. Ο λόγος που η προδοσία του Ιούδα είναι ανεξήγητη, γιατί κάθε άλλη προδοσία μπορεί να εξηγηθεί, με την δικαιολογία ότι ο προδότης δεν βρήκε φιλόξενη καρδιά να τον δεχθεί. Αλλά πιο φιλόξενη καρδιά από την καρδιά του Ιησού, που σταυρώθηκε για μας, δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει. Δεν μπορεί λοιπόν να εξηγηθεί με τίποτε η προδοσία του Ιούδα.
Το μίσος είναι αντεστραμμένη αγάπη. Η αγάπη αναποδογυρίστηκε κι έγινε μίσος. Δηλαδή όλο αυτό το μίσος και όλη αυτή η δυσκολία να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να είμαστε σε ειρήνη μαζί του, είναι αγάπη που έχασε το δρόμο της.
Γιατί άραγε χάνει το δρόμο της η αγάπη; Η αγάπη χάνει το δρόμο της και από αγάπη μετατρέπεται σε μίσος. Η χάρη, λέει ο Παύλος, -κι η αγάπη χάρη του Θεού είναι- "τρέχει και δοξάζεται". Δοξάζεται όχι με την έννοια ότι αποκτάει φήμη, αλλά με την έννοια ότι γίνεται κατανοητή, αποδεκτή, βρίσκει φιλόξενη καρδιά. Αν δε βρει φιλόξενη καρδιά βραχυκυκλώνεται και μετατρέπεται σε μίσος. Αλλά ο Ιούδας δεν μπορεί να πει ότι πρόδωσε τον Ιησού, γιατί ο Ιησούς δεν τον δέχθηκε και δεν τον έκανε μαθητή Του, αν και γνώριζε ότι θα τον προδώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου