Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η εξέταση των παλιών γιατρών δεν στηριζόταν στα μηχανήματα και στην εργαστηριακή ανάλυση. Στηριζόταν στην εμπειρία του γιατρού. Η εξέταση περιλάμβανε τρεις επί μέρους εξετάσεις:
Πρώτη: Ο γιατρός έκανε στην αρχή μια μακροσκοπική εξέταση: Σε κοίταζε στο πρόσωπο: Όψις, θρέψις, καλή, έλεγε.
Δεύτερη:Μετά σε ρωτούσε: Έχεις όρεξη; Έχω, απαντούσες. Σωματικά είσαι καλά.
Κι η τρίτη και τελευταία εξέταση: Σε ρωτούσε: Κοιμάσαι καλά; Κοιμάμαι, γιατρέ. Και ψυχικά είσαι καλά. Πήγαινε δεν έχεις τίποτα.
Όταν θυμάμαι την ιστορία του "θεραπευτικού μαξιλαριού", γελάω , αν και πέρασε πολύς καιρός: Ένας φίλος ένιωθε ζαλάδες, όταν σηκωνόταν απότομα απ' το κρεβάτι, Το ίδιο ένιωθα κι εγώ.
-Μήπως κοιμάσαι στην καρέκλα, με ρώτησε.
Πράγματι έχω αυτήν την συνήθεια. Την κληρονόμησα από τον παππού μου εκ μητρός, τον μακαρίτη Αγγελάκη, που κοιμόταν στην καρέκλα.
-Κι εγώ κοιμόμουν και πήγα στο γιατρό, συνεχίζει ο φίλος μου, για τις ζαλάδες. Έκανα όλες τις εξετάσεις που μου κόστισαν εξακόσια ευρώ. .Μετά τις εξετάσεις ο γιατρός μου είπε να μην κοιμάμαι σε κοινό μαξιλάρι, αλλά να πάρω ειδικό μαξιλάρι, να κοιμάμαι και το πήρα. Κοστίζει τριάντα ευρώ. Από τότε οι ζαλάδες μου πέρασαν.
-Λες να πάω κι εγώ στο γιατρό; ρώτησα το φίλο μου.
-Να πας, είπε. Να κάνεις όλες τις εξετάσεις.
Στην αρχή θέλησα να πάω. Αλλά δεύτερες σκέψεις κρείσσονες. Αγόρασα το θεραπευτικό μαξιλάρι κι οι ζαλάδες εξαφανίστηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου