Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Τί είναι αυτή η χαρά, όταν νιώθεις την αγαπημένη παρουσία; Η ευτυχία για μένα είναι να χαίρομαι που θα δω αγαπημένα πρόσωπα και που θα με δούνε. Τί άλλο; Δεν μπορώ να φάω τους αγαπημένους μου σαν να είναι γλυκό. ούτε να φαγωθώ από αυτούς. Άρα η χαρά το να βλέπω και να με βλέπουν είναι όλη η πληρότητα της ζωής μου.
Ενώ οι καϋμένοι οι δυο δαιμονισμένοι του Ευαγγελίου, μόλις βλέπουν τον γλυκύτατο Ιησού, του λένε: Τί κοινό έχουμε εμείς με σένα; Ήρθες πριν την ώρα της καταδίκης μας, να μας βασανίσεις; Κι οι δαίμονες ωστόσο δεν ήθελαν να επιστρέψουν στην άβυσσο της ανυπαρξίας. Ήθελαν να υπάρχουν έστω κι αν ζουν μια γουρουνίσια ζωή. Δηλαδή κι ας τρώνε ό,τι βρίσκεται μπροστά τους, ακόμα και τις ίδιες τις ακαθαρσίες τους. Σε παρακαλούμε, επίτρεψέ μας να μπούμε μέσα στους χοίρους αυτής της αγέλης.
Ω, αν χαίρονταν νιώθοντας την παρουσία του Ιησού; Θα ήταν γεμάτοι από την γλυκύτατη αίσθηση της παρουσίας Του. Όπως ήταν η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου, του φίλου του Ιησού, που τον ανέστησε απ' τους νεκρούς. Η Μαρία χαιρόταν να νιώθει την παρουσία του Ιησού και ν' ακούει τα λόγια του απ΄ το ολόγλυκο στόμα Του.
Θεέ μου , χάρισέ μας , τη χαρά να βλέπουμε την Ομορφιά στην αίσθηση της παρουσίας Σου μέσα στον κάθε άνθρωπο.
1 σχόλιο:
Αγαπητέ κύριε Μόσχο, δυσκολεύτηκα να σας μιλήσω καθώς δεν ανοίγουν τα κείμενα και μπλοκάρει και το ιστολόγιό σας -προφανώς για τεχνικούς λόγους. Τώρα που επιτέλους μπόρεσα, θέλω να γνωρίζετε πόσο χρήσιμος είναι ο θαυμάσιος αυτός κόσμος που δημιουργήσατε εδώ μέσα. Σύντομα και συγκεκριμένα μηνύματα για να μπορούμε να τα ανακαλούμε νοερά. Ανθρώπινοι και απαραίτητοι προβληματισμοί για τους οποίους υποδεικνύετε μια εφαρμοσμένη δική σας λύση, με ήθος, παρόρμηση αγάπης, βεβαιότητα, ειλικρίνεια και διάθεση που εμπνέει ως πρότυπο. Με λόγο λόγιο που διασώζει παλιά μεν αλλά διαχρονικά ακούσματα και με πιο μορφωμένο και συνειδητοποιημένο τρόπο σκέψης. Πολλές τέτοιες σκέψεις μου δημιουργείτε διαβάζοντας. Πρέπει να διασωθούν οι λόγιες σκέψεις ανθρώπων όπως εσείς. Ο θείος μου Γεώργιος Ελευθεριάδης του Σάββα από Σίδνεϋ πέθανε πέρυσι 92 ετών, αλλά θα είχε πολλή χαρά να σας γνωρίσει. Πρέπει να διασωθούν οι λόγιες σκέψεις ανθρώπων όπως εσείς. Ανθρώπων που δεν ντρέπονται να ομολογήσουν ότι επαναστάτησαν. Επαναστάτησαν μόνοι, από κάθε σύγκλιση και απόκλιση των άλλων ανθρώπων που φτάνουν στα άκρα. Διαχώρισαν και ακολούθησαν δική τους υπερήφανη γραμμή, διαχωρίστηκαν από την κοινωνία που φτάνει στα άκρα, είτε σε ιδεοληψία όταν εσωτερικεύεται είτε σε χυδαιότητα όταν εξωτερικεύεται, ...επαναστατήσατε και επειδή ανεπαίσχυντα και συνειδητά ανακοινώνετε ότι είστε παρέα με τη χαρά της παρουσίας του Ιησού Χριστού ! Καλή δύναμη και συνέχεια. Δρ Μαρία Παπαδοπούλου, πολιτικός μηχανικός, συγγραφέας
Δημοσίευση σχολίου