Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο κόσμος είναι αιώνιος, είπε. Ανέφερε και τη θεωρία του ΑΪνστάϊν, ότι τίποτε δεν χάνεται, τίποτα δεν έγινε από το μηδέν και τίποτα δεν θα καταλήξει στο μηδέν. Η ενέργεια γίνεται ύλη και η ύλη γίνεται ενέργεια. Έτσι το άκουσε στην τηλεόραση, κι αφού του φάνηκε λογικό, το μετέφερε στην παρέα του στο καφενείο.
-Αυτό δεν είναι χριστιανικό, όφειλα να του το πω. Αιώνιος είναι μόνο ο Θεός. Ο κόσμος είναι δημιούργημα του Θεού, κτίσμα, που κάποτε δεν υπήρχε και κάποτε θα καταστραφεί.
Έως εδώ, μπορεί να πει κανείς είναι μια φιλοσοφία , χωρίς πρακτικές συνέπειες στην ζωή του ανθρώπου. Από τη στιγμή όμως που η φιλοσοφία αυτή οδηγεί στην μοιρολατρία και στην παθητικότητα , έχει φοβερές συνέπειες στην ζωή. Ο άνθρωπος αδιαφορεί για τον αγιασμό του. Ο κόσμος τραβάει το δρόμο του και το χορτάρι φυτρώνει μοναχό του. Το κεντρικό σύνθημα των νέων, τον Μάϊο του 1968, στη Γαλλία, ήταν «Αφού δεν έχουμε ελπίδα, ας κάψουμε το καλύβι μας.»
Τώρα όσοι αντιλαμβάνονται πού οδηγεί η αντίληψη αυτή, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου , να εμποδίσουν την αυτοκτονία της ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου