Του Μόσχου |Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Λαρισινά
δοκίμια
Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου
Δεν υπάρχουν ηθικά όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών;
Η πρόκληση του "νέου διαφωτισμού"
Δεν υπάρχουν ηθικά όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών; Ποιος καταργεί αυτά τα όρια; Έχουμε εκ φύσεως, μέσα στην καρδιά μας ,έναν ιερό και απαραβίαστο χώρο, για τον "αληθινό άνθρωπο" . Αυτός ο άνθρωπος της αγάπης υπήρξαν για μας τα πρόσωπα, που μας έφεραν στη ζωή. Αυτή είναι η θέση του αληθινού ανθρώπου, όπως μας τον αποκάλυψε ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι το θεμέλιο της ζωής μας.
Κανείς δεν μπορεί να βγάλει μέσα από την καρδιά μας τον αληθινό άνθρωπο, όπως κανείς δεν μπορεί να βγάλει μέσα από την καρδιά μας, κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, χωρίς να μας προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη, αγιάτρευτη σε όλη τη ζωή μας, πληγή. Πρέπει να το ξέρουν αυτό οι χωρισμένοι γονείς που προσπαθούν να μεταδώσουν το μίσος τους στα παιδιά τους . Το ίδιο πληγωνόμαστε όταν βγάζουμε από την καρδιά μας το Λόγο του Θεού, το Χριστό.
Η εμπειρία της ανθρωπότητας από τους ναζί, τους σταλινικούς, του μαοϊκούς και τους κάθε λογής ολοκληρωτικούς, διδάσκει πως τη θέση του αληθινού ανθρώπου, όταν τον βγάλουμε απ΄ την καρδιά μας , τον καταλαμβάνει ο υπάνθρωπος.
Πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, στη γαλλική επανάσταση, με το "διαφωτισμό" οι άνθρωποι, ως κοινωνικό σύνολο, διακήρυξαν ότι δεν επιθυμούν να είναι το ήθος (ο Λόγος του Θεού) το θεμέλιο της ζωής τους. Πρώτη φορά οι άνθρωποι ως κοινωνικό σύνολο, υπό την επίδραση του διαφωτισμού διακήρυξαν ότι βγάζουν από την καρδιά τους το Λόγο.
Δε χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβεις το μέγεθος της βλάβης στον άνθρωπο από την ηθική εκθεμελίωση του ανθρώπου. "Κανείς δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο άλλο από εκείνο που υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος. Αυτό, λοιπόν, που ξέρει και ο πιο απλός χριστιανός ορθόδοξος, το αγνοεί ο δυτικός άνθρωπος υπό την επίδραση του "διαφωτισμού", που στη θέση του αληθινού ανθρώπου έβαλε την ασυδοσία των ισχυρών.
Δεν υπάρχουν όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών; Δεν υπάρχουν. Αυτό προσπαθούμε να πούμε εδώ εν συντομία και όσο το δυνατόν πιο απλά. Κι εμείς που απορούμε γιατί δεν υπάρχουν όρια, ούτε ηθικοί φραγμοί, δεχόμαστε τη νοοτροπία αυτή που καταργεί τα όρια και τους ηθικούς φραγμούς και ζούμε με τον τρόπο αυτό. Είμαστε παιδιά αυτής της νοοτροπίας που επιβλήθηκε με τον λεγόμενο ¨διαφωτισμό" και τον ανθρωπισμό στο δυτικό κόσμο.
Ο διαφωτισμός ξεκίνησε κυρίως στη Γαλλία, μερικούς αιώνες πριν από τώρα, τον καιρό της γαλλικής επανάστασης. Παιδί του διαφωτισμού είναι ο φιλελευθερισμός χάρις στον οποίο, όταν πλούτος εισρέει σε μια χώρα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι οι φτωχοί φτωχότεροι. Πράγματι στη μέση της κρίσης , οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. 9% αυξήθηκε ,εν μέσω κρίσης, ο πλούτος της Ελλάδος, σύμφωνα με ανακοίνωση κάποιου διεθνούς οργανισμού.
Η πρόκληση του νέου διαφωτισμού είναι η εξής: ή αρνείσαι τον Χριστό (Λόγο) ως θεμέλιο της ζωής σου ή δεν επιβιώνεις στην νέα εποχή. Τί σημαίνει να αρνηθείς το Λόγο ως θεμέλιο της ζωής , το γνωρίζουν οι παλιότερες γενιές που έζησαν το ναζισμό ή τον σταλινισμό και οποιοδήποτε άλλον ολοκληρωτισμό. Οι νέες γενιές που δεν έχουν την εμπειρία του ολοκληρωτισμού, δεν έχουν δυστυχώς ούτε τον πνευματικό καθρέφτη, να δουν πως είναι ο άνθρωπος που έβγαλε απ΄ την καρδιά του το Χριστό.
Ο δυτικός άνθρωπος μετατρέπεται σε ένα "άβουλο ανθρώπινο πλαγκτόν" με τον "προσωπικό του μύθο" , το "ιδιωτικό του όραμα" και το "ατομικό του όνειρο".
Τη θηριωδία της αντικατάστασης του Λόγου από το συναίσθημα περιγράφει σε ένα στίχο του ο Ισπανός ποιητής Λόρκα, όταν πήγε στη Νέα Υόρκη: "Έχουν μια μάταιη αστρονομία της βίας στα κρανία τους"*
*Tienen una vaga astronomia de pistolas en sus calaveras" (El poeta en Nueva York).
Ο διαφωτισμός , που προαναφέραμε, είναι η συντονισμένη προσπάθεια να διαδοθούν και να επικρατήσουν ο φιλελευθερισμός, που βασανίζει τον τόπο μας τώρα και οι ακρότητες του ολοκληρωτισμού, όπου αυτός επικράτησε π.χ. στη ναζιστική Γερμανία, στην Κίνα του Μάο κ.α.
Τώρα δεχόμαστε τη νέα πρόκληση του διαφωτισμού.
Λαρισινά
δοκίμια
Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου
Δεν υπάρχουν ηθικά όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών;
Η πρόκληση του "νέου διαφωτισμού"
Δεν υπάρχουν ηθικά όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών; Ποιος καταργεί αυτά τα όρια; Έχουμε εκ φύσεως, μέσα στην καρδιά μας ,έναν ιερό και απαραβίαστο χώρο, για τον "αληθινό άνθρωπο" . Αυτός ο άνθρωπος της αγάπης υπήρξαν για μας τα πρόσωπα, που μας έφεραν στη ζωή. Αυτή είναι η θέση του αληθινού ανθρώπου, όπως μας τον αποκάλυψε ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι το θεμέλιο της ζωής μας.
Κανείς δεν μπορεί να βγάλει μέσα από την καρδιά μας τον αληθινό άνθρωπο, όπως κανείς δεν μπορεί να βγάλει μέσα από την καρδιά μας, κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, χωρίς να μας προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη, αγιάτρευτη σε όλη τη ζωή μας, πληγή. Πρέπει να το ξέρουν αυτό οι χωρισμένοι γονείς που προσπαθούν να μεταδώσουν το μίσος τους στα παιδιά τους . Το ίδιο πληγωνόμαστε όταν βγάζουμε από την καρδιά μας το Λόγο του Θεού, το Χριστό.
Η εμπειρία της ανθρωπότητας από τους ναζί, τους σταλινικούς, του μαοϊκούς και τους κάθε λογής ολοκληρωτικούς, διδάσκει πως τη θέση του αληθινού ανθρώπου, όταν τον βγάλουμε απ΄ την καρδιά μας , τον καταλαμβάνει ο υπάνθρωπος.
Πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, στη γαλλική επανάσταση, με το "διαφωτισμό" οι άνθρωποι, ως κοινωνικό σύνολο, διακήρυξαν ότι δεν επιθυμούν να είναι το ήθος (ο Λόγος του Θεού) το θεμέλιο της ζωής τους. Πρώτη φορά οι άνθρωποι ως κοινωνικό σύνολο, υπό την επίδραση του διαφωτισμού διακήρυξαν ότι βγάζουν από την καρδιά τους το Λόγο.
Δε χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβεις το μέγεθος της βλάβης στον άνθρωπο από την ηθική εκθεμελίωση του ανθρώπου. "Κανείς δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο άλλο από εκείνο που υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος. Αυτό, λοιπόν, που ξέρει και ο πιο απλός χριστιανός ορθόδοξος, το αγνοεί ο δυτικός άνθρωπος υπό την επίδραση του "διαφωτισμού", που στη θέση του αληθινού ανθρώπου έβαλε την ασυδοσία των ισχυρών.
Δεν υπάρχουν όρια να περιορίσουν την ασυδοσία των ισχυρών; Δεν υπάρχουν. Αυτό προσπαθούμε να πούμε εδώ εν συντομία και όσο το δυνατόν πιο απλά. Κι εμείς που απορούμε γιατί δεν υπάρχουν όρια, ούτε ηθικοί φραγμοί, δεχόμαστε τη νοοτροπία αυτή που καταργεί τα όρια και τους ηθικούς φραγμούς και ζούμε με τον τρόπο αυτό. Είμαστε παιδιά αυτής της νοοτροπίας που επιβλήθηκε με τον λεγόμενο ¨διαφωτισμό" και τον ανθρωπισμό στο δυτικό κόσμο.
Ο διαφωτισμός ξεκίνησε κυρίως στη Γαλλία, μερικούς αιώνες πριν από τώρα, τον καιρό της γαλλικής επανάστασης. Παιδί του διαφωτισμού είναι ο φιλελευθερισμός χάρις στον οποίο, όταν πλούτος εισρέει σε μια χώρα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι οι φτωχοί φτωχότεροι. Πράγματι στη μέση της κρίσης , οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. 9% αυξήθηκε ,εν μέσω κρίσης, ο πλούτος της Ελλάδος, σύμφωνα με ανακοίνωση κάποιου διεθνούς οργανισμού.
Η πρόκληση του νέου διαφωτισμού είναι η εξής: ή αρνείσαι τον Χριστό (Λόγο) ως θεμέλιο της ζωής σου ή δεν επιβιώνεις στην νέα εποχή. Τί σημαίνει να αρνηθείς το Λόγο ως θεμέλιο της ζωής , το γνωρίζουν οι παλιότερες γενιές που έζησαν το ναζισμό ή τον σταλινισμό και οποιοδήποτε άλλον ολοκληρωτισμό. Οι νέες γενιές που δεν έχουν την εμπειρία του ολοκληρωτισμού, δεν έχουν δυστυχώς ούτε τον πνευματικό καθρέφτη, να δουν πως είναι ο άνθρωπος που έβγαλε απ΄ την καρδιά του το Χριστό.
Ο δυτικός άνθρωπος μετατρέπεται σε ένα "άβουλο ανθρώπινο πλαγκτόν" με τον "προσωπικό του μύθο" , το "ιδιωτικό του όραμα" και το "ατομικό του όνειρο".
Τη θηριωδία της αντικατάστασης του Λόγου από το συναίσθημα περιγράφει σε ένα στίχο του ο Ισπανός ποιητής Λόρκα, όταν πήγε στη Νέα Υόρκη: "Έχουν μια μάταιη αστρονομία της βίας στα κρανία τους"*
*Tienen una vaga astronomia de pistolas en sus calaveras" (El poeta en Nueva York).
Ο διαφωτισμός , που προαναφέραμε, είναι η συντονισμένη προσπάθεια να διαδοθούν και να επικρατήσουν ο φιλελευθερισμός, που βασανίζει τον τόπο μας τώρα και οι ακρότητες του ολοκληρωτισμού, όπου αυτός επικράτησε π.χ. στη ναζιστική Γερμανία, στην Κίνα του Μάο κ.α.
Τώρα δεχόμαστε τη νέα πρόκληση του διαφωτισμού.
Το πρώτο χτύπημα κατά των αστών και κατά της αστικής δημοκρατίας, αν δεν κάνω λάθος, έγινε με την γαλλική επανάσταση. Στη γαλλική επανάσταση για πρώτη φορά σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, ένα κοινωνικό σύνολο διακήρυξε την επιθυμία του να μην έχει το ήθος ως θεμέλιο της ζωής του. Με αυτήν την έννοια η γαλλική επανάσταση αποτελεί ορόσημο όσον αφορά την πίστη στις ανθρώπινες αξίες και στον πολιτισμό γενικά.
Ποιοι συνέταξαν την διακήρυξη αυτή; Οπωσδήποτε όχι οι φτωχοί, που η που δεν είχαν την "παρηγοριά" και την ενίσχυση του πλούτου. Οι φτωχοί δεν θεωρούσαν παραπανίσια την πίστη στις αξίες της ζωής , μια που όπως είπαμε δεν είχαν άλλο στήριγμα, όπως είχαν οι πλούσιοι τον πλούτο τους. Οι φτωχοί δεν θα μπορούσαν επίσης από μόνοι τους να ξεσηκωθούν εναντίον της "αρχοντοχωριατίας" (μπουρζουαζίας), που κυβερνούσε εκείνη την εποχή τη Γαλλία, ούτε να σκεφτούν και να συντάξουν διακηρύξεις σαν την διακήρυξη της γαλλικής επανάστασης.
Ο ΑΣΤΟΣ ΑΠΕΘΑΝΕ μέρος 2ον
Μπουρζουαζία είναι όπως γράφει το γαλλικό λεξικό "La Rousse", κατηγορία κοινωνική, περιλαμβάνουσα τους ανθρώπους, τους σχετικά άνετους, οι οποίοι δεν εξασκούν κανένα επάγγελμα χειρωνακτικό.
Οι μπουρζουάδες, έγιναν οι πολίτες μιας πόλης που δημιουργήθηκε με το πνεύμα της μπουρζουαζίας και στην οποία απολάμβαναν ειδικά προνόμια.
Στα ειδικά προνόμια φαίνεται ότι το σπουδα...Δείτε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου