Η αληθινή ζωή θεραπεύει

"Εγώ ειμί η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή"


Διάλεξα να δω δυο κινηματογραφικές ταινίες, μια αμερικάνικη με τίτλο «Κιν» και μια σουηδική, του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν με τίτλο «Κοινωνούντες». Την πρώτη τη διάλεξα γιατί είχε θέμα ένα παιδί και τη δεύτερη, την ταινία του Μπέργκμαν τη διάλεξα γιατί με ενδιέφερε να δω τι πιστεύει για το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.

Κι οι δυο ταινίες είχαν τελικά το ίδιο νόημα και με την ίδια πειθώ υποστήριζαν ότι δεν θεραπεύουν τον άνθρωπο οι γνώσεις, ούτε οι θεωρίες κι οι φιλοσοφίες, ούτε οι μύθοι, αλλά τον θεραπεύει ή ίδια η αληθινή ζωή. Κι οι δυο επίσης τοποθετούν την αληθινή ζωή στην πλευρά του αγγελικού ανθρώπου, δηλαδή στη ζωή της χάρης που είναι ανιδιοτελής αγάπη, χαρά, συγχώρηση , στοργή, φροντίδα σε αντίθεση με τη ζωή της ενοχής, που είναι καταναγκασμός, άγχος , ανταπόδοση του κακού, αρρώστια και θάνατος.

Ο άνθρωπος διαλέγει ελεύθερα είτε να είναι το σώμα του ναός του πνεύματος του Θεού και να νιώθει ψυχική γαλήνη, είτε να είναι κατοικητήριο δαιμόνων και να νιώθει φόβο και ταραχή.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία τα μέλη της δεν ενδιαφέρονται για να αποκτήσουν γνώσεις , ούτε τους απασχολεί οτιδήποτε οφείλεται στη διανοητική τους προσπάθεια.
Δεν πηγαίνουμε την Κυριακή στην εκκλησία, για να αποκτήσουμε γνώσεις π.χ. να μάθουμε τι είναι η ανιδιοτέλεια ή τι είναι η ησυχία, όταν δε σε απασχολούν οι καθημερινές φροντίδες . Πηγαίνουμε για να είμαστε έστω και για λίγη ώρα ανιδιοτελείς και ήσυχοι, απερίσπαστοι απ’ τις καθημερινές φροντίδες, ανέμελοι! Με αυτό το νόημα καταλαβαίνουμε τα λόγια του Κυρίου «Εγώ ειμί η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή».

Ο Κιν, ένας νέος άντρας, στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία, θεράπευσε τον εαυτό του απ΄ τη φοβερή αρρώστια που του προκάλεσε η έλλειψη στοργής, φροντίδας και προσοχής προς την εφτάχρονη κόρη του , δείχνοντας αμέριστη στοργή, φροντίδα και προσοχή στην εφτάχρονη κόρη μιας άγνωστης ,διαζευγμένης γυναίκας. Με αυτό τον τρόπο ζήτησε συγνώμην απ΄ την κόρη του που χάθηκε εξαιτίας του και συγχώρεσε κι ο ίδιος τον εαυτό του.

Αντίθετα στην ταινία «Οι κοινωνούντες» ο Μπέργκμαν περιγράφει με εφιαλτικό τρόπο ένα κόσμο που αποστειρώθηκε απ’ την αληθινή ζωή και αναζητά τη λύτρωση στις γνώσεις , στην ηθική φιλοσοφία και στις θεωρίες, παγιδευμένος μέσα στη νοησιαρχία του. Ένα κόσμο που δε θέλει να ζήσει και στην πραγματικότητα καθημερινά αυτοκτονεί . Τη δίψα για τη ζωή υποκατέστησε η ανάγκη για γνώση. Οι άνθρωποι περισσότερο σκέφτονται τη ζωή , αντί να τη ζουν.

Στην Ορθοδοξία μέσα απ΄ την ύπαρξη και μέσα απ τη ζωή αναζητούμε το Θεό και όχι με την διανοητική μας προσπάθεια. Στην εκκλησία πηγαίνουμε όχι για να μάθουμε για το Χριστό, αλλά για να χαρούμε την αίσθηση της παρουσίας Του και να γίνουμε ζωντανά μέλη της ύπαρξής του και μέτοχοι της ζωής Του. Στο δίλημμα , αν είναι δυνατή η ανιδιοτελής αγάπη, δεν απαντάμε με επιχειρήματα, αλλά με την επίκληση της μαρτυρίας ενός ιστορικού προσώπου: του Ιησού Χριστού.

Με αυτό το νόημα μιλάει ο άγιος Ιωάννης για τον Ιησού στην Α΄ Επιστολή του. Παραθέτουμε τα λόγια του σε ελεύθερη απόδοση: "Αυτό που υπήρχε απ΄ την αρχή, αυτό που έχουμε ακούσει, αυτό που έχουμε δει με τα μάτια μας, αυτό που έχουμε παρατηρήσει έντονα και έχουμε θαυμάσει, αυτό που έχουμε αγγίξει με τα χέρια μας, το λόγο της ζωής μεταδίδουμε σε σας για να είναι η χαρά σας πλήρης!"

Μόσχος Εμμανουήλ Λαγκουβάρδος

("Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ", Βιβλιοπωλεία "Παιδεία", Λάρισα)