Γιατί δεν πρέπει να ψηφίσουμε

του Στρατή Ανδριώτη

Ενόψει των επικείμενων εκλογών τύπου «Καλλικράτης», με τον οποίο μεθοδεύεται η περαιτέρω διάλυση των πόλεων και των χωριών μας, καλά κρατούν ως είθισται οι «ακούραστες» προσπάθειες των ενδιαφερομένων για συμμετοχή και εκλογική νίκη εν ονόματι -για μια ακόμα φορά- της προόδου, της ανάπτυξης, της ευημερίας, των έργων, της καθαριότητας, του κόπου και του μόχθου, των υποσχέσεων, έχοντας όπως πάντα αρωγούς και υποστηρικτές -ως την ημέρα των εκλογών- τα «αγαπημένα» κόμματα που διαχρονικά κομμάτιασαν τη χώρα. Είναι βέβαιο ότι το μεγαλύτερο λάθος των νεοσχεδιαζόμενων εκλογών είναι η κομματικοποίησή τους που αν και καμουφλάρεται με «ανεξαρτητοποιήσεις», πείθει μόνο τους αφελείς πολίτες. Είναι αποδεδειγμένο ότι όπου ανακατεύθηκαν στο παρελθόν τα κόμματα έφεραν οπισθοδρόμηση, διχασμούς, παρακμή, διάλυση. Στην προκειμένη περίπτωση, δηλ. στις Δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, παρατηρείται ότι αντί να επιλεγεί το πρόσωπο που θα ψηφιστεί με κριτήρια τις γνώσεις, το ήθος, την προσφορά και τη σχέση του με τον τόπο, απεναντίας οι ψηφοφόροι καταντούν κατευθυνόμενα πειθήνια όργανα που πωρώνονται και φανατίζονται σε έναν τυφλό αντιπερισπασμό που μόνο κακό κάνει στον τόπο και καλούνται να ψηφίσουν κόμμα.

Εν μέσω ενός βαρύ κυκεώνα, διάφοροι πολίτες, που καλώς οι λιγοστοί και πολύ κακώς η συντριπτική πλειοψηφία αυτών, έχουν ανακατευθεί και στο παρελθόν με τα «κοινά», έχοντας δώσει μαθήματα ανευθυνότητας, ασυνειδησίας, κακοήθειας, ρουσφετολογικής και απατεωνίστικης κακοδιαχείρισης, αυτοαποκαλούμενοι ως σωτήρες εκ νέου ώστε με «όπλα» την αδιαφορία και την ανικανότητά τους να επιλύσουν μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, όταν δεν μπορούν να επιλύσουν απλοϊκά προσωπικά, οικογενειακά και επαγγελματικά τους θέματα.

Υποψήφιοι που δεν γνωρίζουν, δεν έχουν ασχοληθεί, ούτε και ενδιαφέρθηκαν ποτέ με τα προβλήματα των περιοχών τους, χωρίς να έχουν προτάσεις και λύσεις για οποιοδήποτε θέμα απασχολεί τις κοινωνίες που τυγχάνει να ζουν, αποτελώντας πολλές φορές και βάρος για τις τοπικές κοινωνίες. Άραγε, πόσοι από αυτούς που «πολιτεύονται» έχουν επίγνωση των τεραστίων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Νομοί και οι Δήμοι, που αυξάνονται λόγω της οικονομικής και πνευματικής κρίσης; Πόσοι γνωρίζουν ότι η αυτοδιοίκηση είναι βαριά ασθενούσα; Πόσοι είναι ικανοί να υπηρετήσουν τις πόλεις και τα χωριά μας, χωρίς να τα βουλιάξουν ακόμα περισσότερο στην αφάνεια και στα πελώρια προβλήματα που ολοένα συσσωρεύονται με την αδιαφορία και τις λανθασμένες επιλογές; Πόσες είναι οι φωτεινές εξαιρέσεις ικανών υποψηφίων που όμως θα αναγκασθούν αγανακτισμένοι να μην ανακατευθούν ξανά με τα κοινά, αηδιασμένοι από τις δολοπλοκίες, τους κομματοσκυλισμούς, τους εκβιασμούς και την ανυπαρξία του κράτους.

Έχουν κατανοήσει όλοι αυτοί που καθοδηγούμενοι παζαρεύουν την υποψηφιότητά τους, τις ευθύνες που φέρουν έναντι του τόπου, πριν ζητήσουν από τους πολίτες τη ψήφο; Όλοι αυτοί που τους νοιάζει μόνο να πάει καλά το «κόμμα» στις εκλογές, να βολευτούν σε κάποιο πόστο, να τους γίνει κάποια παράνομη διευκόλυνση ή να τους δοθεί μια καρέκλα. Συμμετέχοντας πάλι οι ίδιοι και οι ίδιοι, παρακινούμενοι από τα κόμματα που διέλυσαν με τον τυφλό φανατισμό τους τη χώρα μας. Έχοντας ως κίνητρα τα υποχθόνια συμφέροντά τους και τις φοβερά εγωιστικές διαφορές τους, ασελγώντας πάνω στο σώμα τούτης της πατρίδας μόνο και μόνο για να κάνουν επίδειξη.

Ενδιαφερόμενοι μέχρι να εκλεγούν και από την αμέσως επόμενη ημέρα να αδιαφορούν προκλητικά για τους δημότες που προσδοκούν και αξίζουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, έστω μια απλή ενημέρωση και όχι μόνο να τους θυμούνται όταν πρόκειται να χαρατσωθούν επειδή κάποιοι αναίσθητοι καυχώνται ξετσίπωτα ότι τα «έφαγαν». Εκλεγμένοι που ακολουθούν την πολιτική της αντιπαράθεσης σύμφωνα με την κομματική γραμμή καί τους είναι αδιάφορο αν σαμποτάρεται ολόκληρη η ομαλή λειτουργία των θεσμών, η πρόοδος των έργων και η ανάπτυξη της πολιτείας. Αδιαφορώντας για το κατάντημα της χώρας, επιδίδονται σε κάθε είδους ανόητες κομματικές διαμάχες, ρίχνοντας τις ευθύνες και τα λάθη στους περίφημους «άλλους». Εξαπατώντας την κοινή γνώμη με μυθεύματα, αντιφάσεις και παραλογισμούς που μόνο αδαείς συμφεροντολόγοι και άμυαλοι πολίτες μπορούν πλέον να τα πιστέψουν και να αγωνισθούν γι' αυτά. Όλοι αυτοί που από την μια κόπτονται ότι αγωνίζονται για τα συμφέροντα της χώρας και από την άλλη ξεπουλάνε τα πάντα διακηρύσσοντας ότι μας χρειάζεται μια παγκόσμια κυβέρνηση, βάζοντας την βούλα της ανικανότητάς τους. Ενδιαφερόμενοι μόνο για τις σφυγμομετρήσεις και τα πλαστά ποσοστά των κομμάτων, όπου οι κατευθυνόμενοι δημοσιογραφίσκοι δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην όλη αρρωστημένη κατάσταση για να πωρώνουν ακόμα περισσότερο τους πολίτες σε μια βλακώδη και ασύμφορη αντιπαλότητα, αφού υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι που δεν βλέπουν κομματικά τις εκλογές, αλλά με υγιή κριτήρια.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να παραμερίζεται η ουσία που είναι η επίλυση των τοπικών προβλημάτων και να ασχολούνται με τα κόμματα που την επομένη των εκλογών θα ψεύδονται όλοι ότι «νίκησαν», κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους!!! Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς ιδιαίτερες γνώσεις για να διαγνώσει ότι χρειάζονται μεγάλες προσπάθειες για να ξεκολλήσει η αυτοδιοίκηση από την ελεεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πολλοί υπερχρεωμένοι Δήμοι, που καλούνται τώρα να συνενωθούν εκ νέου για να πετύχουν ότι δεν μπόρεσαν όλοι αυτοί που υπηρέτησαν πρωτίστως τους προϋπάρχοντες Δήμους και τα χωριά που οδεύουν προς τον οριστικό αφανισμό και την περιθωριοποίησή τους.

Ας αναρωτηθούμε ποιος απ' αυτούς όλους τους υποψηφίους μπορεί να εγγυηθεί την πρόοδο και την σωστή ανάπτυξη της Ελλάδας και ως διαμαρτυρία σε αυτούς που διέλυσαν την χώρα μας, την ένδοξη πατρίδα μας, και συνεχίζουν να κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα τον ελληνικό λαό, χωρίς να έχουν τον ανδρισμό και το υποτυπώδη σθένος να ζητήσουν μια συγνώμη, αναλαμβάνοντας έστω μια ευθύνη που τους αναλογεί για τα τόσα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος της Ελλάδας μας, ας αναλάβει ο κάθε έντιμος και ευαισθητοποιημένος πολίτης τις ευθύνες του έναντι κυρίως των νέων παιδιών των οποίων έχει φέρει στο κόσμο, οφείλοντας να φροντίσει για την καλυτέρευση της ζωής του