Υπέρ των μισούντων και αγαπώντων ημάς

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Γιατί τα γράφω αυτές τις γραμμές; Για να καταλάβω την μεγάλη αξία που έχει να διατηρεί κανείς το πνεύμα του δυνατό. Βλέπουμε ότι όλη αυτή η τρομοκρατία που ασκείται επάνω μας με όλα τα μέσα έχει σκοπό να μας αποθαρρύνει, ώστε να γίνουμε υπάκουοι καταναλωτές, οι οποίοι σκέφτονται και κάνουν ό,τι τους πουν και αγοράζουν ό,τι τους διατάξουν.

Στην εποχή μας επαληθεύτηκε η προφητεία ότι θα πρέπει να διανύσουμε μακρύ δρόμο για να βρούμε έναν αληθινό πνευματικό πατέρα. Κι αφού δεν συναντάς εύκολα πνευματικούς πατέρες, πνευματικοί πατέρες είναι το Ευαγγέλιο και οι βίοι και τα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας. Εκεί μέσα αναζητούμε την απάντηση στο πως θα φυλάξουμε το πνεύμα μας δυνατό και δεν θα αρρωστήσουμε εξαιτίας της τρομοκρατίας που ενέσκηψε ως φοβερή αρρώστια στην έρημη τη χώρα μας.

Τί μπορούμε να κάνουμε; Η πρώτη πρώτη απάντηση είναι να έχουμε εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού. Η δεύτερη απάντηση είναι τα λόγια του Κυρίου, αγαπάτε τους μισούντας ημάς καλώς ποιείτε τους καταρωμένους ημάς. Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε για να μη μας αρρωστήσει ο σατανικός φόβος, που εισχωρεί μέσα από τις πύλες του θανάτου (τα ΜΜΕ)στην ψυχή μας. Εννοείται ότι αυτός που ακολουθεί το δρόμο του Ιησού έχει πετάξει στα σκουπίδια τον δέκτη της τηλοψίας.

Η πιο μεγάλη επιτυχία του διαβόλου είναι να πείσει τον κόσμο ότι δεν υπάρχει. Μια δεύτερη εξίσου μεγάλη επιτυχία είναι να πείσει τον κόσμο ότι ακολουθώντας τις μεθόδους του (την πλατειά και ευρύχωρη οδό), θα νικήσει τις δυσκολίες και τα βάσανα και θα ζήσει καλύτερα.

Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Αν ακολουθώντας το διάβολο μισούμε τους εχθρούς μας και ανταποδίδουμε το κακό που μας κάνουν, εφαρμόζοντας τον νόμο οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος, το κακό αυξάνεται και εμείς γινόμαστε όλο και πιο αδύνατοι στο πνεύμα μας, δειλοί, που φοβούμαστε ακόμα και εκεί όπου δεν υπάρχει φόβος. Χώρια ότι δεν μπορούμε ούτε στιγμή να χαρούμε τη ζωή μας, γιατί μας τρώει η αγωνία και το άγχος. Ανταποδίδοντας το κακό, ξεγράφεις μια για πάντα τη γαλήνη της ψυχής σου.

Αν δεν σε ενδιαφέρει η ψυχή σου, μη νομίζεις ότι το σώμα σου θα έχει διαφορετική μεταχείριση. Δίχως ψυχική γαλήνη, καταστρέφεται ο ανοσοποιητικός μηχανισμός του σώματος, και ορμούν επάνω του οι φοβερές εκφυλιστικές ασθένειες και το εξοντώνουν.
Υπάρχουν δυο σίγουροι τρόπο να αρρωστήσει κανείς ακολουθώντας τις μεθόδους του διαβόλου,να κατακρίνει και να απωθεί.

Εμείς όμως πιστεύουμε στον Ιησού, ο οποίος υποσχέθηκε στους μαθητές Του, ότι θα τους δώσει τη δύναμη να πατούν επάνω σε σκορπιούς και σε όφεις και σε όλη τη δύναμη του εχθρού και να μην τους βλάφτει. Εμείς γνωρίζουμε από την εμπειρία μας ότι ο Ιησούς στην αποθάρρυνση πορεύεται μαζί μας, όπως έκανε με τους δυο μαθητές Του στο δρόμο προς Εμμαούς.

Προχθές υπήρξε ένα ακόμα θύμα της οικονομικής τρομοκρατίας εις βάρος τους Ελληνικού λαού. Ένας επιχειρηματίας στη Λάρισα αυτοκτόνησε για οικονομικούς λόγους.Η αυτοκτονία είναι η έσχατη προσπάθεια του αυτόχειρα να κινήσει τον ενδιαφέρον και την συμπάθεια των άλλων προς τον εαυτό του. Είναι η πιο μάταιη πράξη γιατί δεν μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας. Η ζωή συνεχίζεται και μετά το θάνατο του σώματος.

"Αν δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατον", είπε κάποτε ένας Αμερικανός ποιητής (o φίλος μου Ρόμπερτ Λαξ), "γιατί νιώθω καθήκον να θυμούμαι τους αγαπημένους μου;" Η μόνη επιλογή που έχει ο άνθρωπος είναι μεταξύ της ευτυχισμένης ύπαρξης ή της κολασμένης. Η επιλογή αυτή ισχύει και σ΄ αυτή τη ζωή. Μόνοι μας επιλέγουμε την ευτυχία ή τη δυστυχία. Οι σκέψεις μας καθορίζουν τη ζωή μας. Κάθε άνθρωπος είναι αυτό που σκέφτεται. " Εν εικόνι διαπορεύεται πας άνθρωπος" λέει η Γραφή. Κάθε άνθρωπος σχηματίζει με το νου του μια εικόνα για τον εαυτό του και για τον κόσμο και μέσα σ΄ αυτήν πορεύεται.

Κάθε στιγμή προσθέτουμε ζωή ή θάνατο. "Ο νους μας" λέει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, "βρίσκεται ανάμεσα σε δύο, που κάνει καθένα τα δικά του, το ένα την αρετή, και το άλλο την κακία, δηλαδή μεταξύ αγγέλου και δαίμονα. Και ο νους έχει εξουσία και δύναμη, σ΄όποιο θέλει, είτε να ακολουθήσει είτε να αντισταθεί".

Ακολουθώντας το παράδειγμα της Εκκλησίας η οποία προσεύχεται υπέρ των μισούντων και αγαπώντων ημάς, πιστεύω ότι ακολουθώ ένα δρόμο, στον οποίο η ήττα μετατρέπεται σε νίκη και το κακό σε καλό. Αυτό σημαίνουν τα λόγια, σ΄ αυτούς που αγαπούν το Θεό, τα πάντα συνεργούν για το καλό τους.

Μια μέρα ο Άγιος Αντώνιος είδε τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες και είπε μέσα του, άραγε ποιος θα σωθεί. Και άκουσε μια φωνή να του λέει: Αφαίρεσε τις παγίδες και κανένας δε σώζεται. Με το ίδιο πνεύμα πρέπει να κατανοήσουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, ότι στις ασθένειες η δύναμή του γίνεται τέλεια ή τα λόγια του ιδίου, ότι εκεί όπου επλεόνασε η αμαρτία περίσεψε η χάρη του Θεού.