Η ειρήνη του Χριστού είναι ζηλότυπη

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Η ειρήνη του Χριστού είναι ζηλότυπη. Η ειρήνη του Χριστού έρχεται μόνο σ΄ αυτόν που την αγαπάει πάνω από όλα. Δεν έρχεται σ΄αυτόν που την βάζει σε δεύτερη μοίρα και προτιμάει άλλες αγάπες.

Ο Κύριος καλώντας να τον ακολουθήσουμε είπε, πράος είμί και ταπεινός τη καρδία. Για κάποιο λόγο ο Κύριος πρόβαλε την ταπείνωση και την πραότητά Του. Είναι φανερό ότι πρόβαλε την δική του ταπείνωση και πραότητα ως το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει αυτός που αγαπάει την ειρήνη του Χριστού πάνω από όλα.

Ο Κύριος διέκρινε επίσης, τον τρόπο που Αυτός δίνει την ειρήνη από τον τρόπο που δίνει την ειρήνη ο κόσμος. Δεν σας δίνω την ειρήνη όπως δίνει την ειρήνη ο κόσμος,είπε.

Η ειρήνη του Χριστού και η ειρήνη του κόσμου ξεχωρίζουν στον τρόπο που αποκτάς την καθεμιά. Άλλος είναι ο τρόπος για να λάβεις την ειρήνη που δίνει ο Ιησούς Χριστός και άλλος είναι ο τρόπος που δίνει την ειρήνη ο κόσμος.

Η ειρήνη του Χριστού είναι το μεγαλύτερο δώρο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό σημαίνει ότι όπως το Άγιο Πνεύμα δεν εισέρχεται σε καρδιά υπερήφανη και ακάθαρτη, το ίδιο και η ειρήνη για να έλθει στην καρδιά μας πρέπει πρώτα να την καθαρίσουμε από την υπερηφάνεια και από τα άλλα πάθη, για να γίνει κατοικητήριον του Αγίου Πνεύματος.

Πώς καθαρίζει η καρδιά μας από τα πάθη; Οι άγιοι λένε το ρητό "δος αίμα,λάβε πνεύμα". Το αίμα σημαίνει την ταπείνωση. Πρέπει να ταπεινωθούμε για να καθαριστεί η καρδιά μας από τα πάθη, ώστε να έρθει να εγκατασταθεί μέσα μας το Άγιο Πνεύμα και να αισθανθούμε την παρουσία του με τη γλυκύτητα και την πραότητα της παρουσίας Του.

Η λέξη ταπείνωση στη σλάβικη γλώσσα λέγεται, αν δεν κάνω λάθος, "σμιρένι". Δεν ξέρω την ετυμολογία της, αλλά συνηχεί με την ελληνική λέξη "σμικραίνει". Η ταπείνωση είναι σμίκρυνση. Είναι αυτό που είπε ο Κύριος. Αν δεν γίνετε όπως τα μικρά παιδιά, δεν θα εισέλθητε στην βασιλεία του Θεού.

Η σμίκρυνση πονάει, γιατί είναι παραίτηση από τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις που δίνει ο κόσμος. Η ταπείνωση δεν είναι μια εξωτερική ευσέβεια. Πονάει γιατί γίνεσαι με τη θέλησή σου φτωχός καθώς παραιτείσαι από τα δικαιώματά σου για χάρη των δικαιωμάτων του Θεού. Ένα παράδειγμα παραίτησης είναι να μη θέλεις τις τιμές και τις διακρίσεις του κόσμου.

Η ολική παραίτηση χάριν της ειρήνης του Ιησού είναι η παραίτηση των μοναχών η οποία ονομάζεται "αποταγή". Αποτάσσομαι, δηλαδή αποξενώνομαι από όλα αυτά που ο κόσμος θεωρεί αγαθά. Νιώθω ότι εγώ έχω πεθάνει γι' αυτά τα αγαθά κι αυτά έχουν πεθάνει για μένα. Δεν ζω εγώ, λέει ο Απόστολος Παύλος, ζει μέσα μου ο Χριστός.

Όσο για μένα, γράφει ο ίδιος στην επιστολή του στους Γαλάτες, μη γένοιτο να καυχηθώ για οτιδήποτε εκτός από το σταυρό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με τον οποίο ο κόσμος σε μένα σταυρώθηκε κι εγώ σταυρώθηκα για τον κόσμο.

Κάποιος αναγνώστης μου έγραψε ότι δεν υπάρχει ειρήνη για τον χριστιανό. Το αντίθετο ισχύει στην πραγματικότητα. Μόνο για τoν χριστιανό υπάρχει η ειρήνη. Είναι η ειρήνη που δίνει ο Χριστός σ΄ αυτούς που έχουν την αγαθή προαίρεση και που αγαπούν την ειρήνη Του πάνω από όλα.

Την κλήση του Ιησού να τον ακολουθήσουν και να γίνουν μαθητές του δεν την δέχονταν όλοι. Εύρισκαν διάφορες δικαιολογίες για να την αρνηθούν. Κάποιος είπε ότι πρέπει να πάει να θάψει τον πατέρα του. Ο Ιησούς του απάντησε, "άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους", με την έννοια ότι αν δεν αγαπάς πάνω από όλα το Θεό, τα πάντα για σένα είναι νεκρά. Νομίζεις ότι ζεις, αλλά απλώς φυτοζωείς.

Η πνευματική υπόσταση του ανθρώπου θεμελιώνεται στην υπερέχουσα, στην πάνω από όλα αγάπη του Θεού. Αυτή είναι η αξία, που μπροστά της όλες οι άλλες αξίες της ζωής κάμπτονται, είναι δηλαδή λιγότερο πολύτιμες. Αυτό σημαίνουν τα λόγια, "παν γόνυ κάμψει και πάσα γλώσσα εξομολογήσσεται τω Θεώ."