Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Έχω μια απορία με τους αιρετικούς: Δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένα πνεύμα που αγαπάει τη φιλοσοφία και τη Γνώση, (δεν μπορώ να πιστέψω ότι ενασχολείται με το ζόρι με αυτήν), πώς δεν μπορεί να διακρίνει το ορθό απ΄ το εσφαλμένο (ή μπορεί να το διακρίνει και προτιμάει το ψέμα από την αλήθεα;).
Δεν αγαπούν όλοι οι άνθρωποι εκ φύσεως το αληθινό και αποστρέφτονται το ψεύτικο; Πως η φύση σε άλλους διαστρέφεται και σε άλλους όχι;
Βάζουν άλλα πράγματα πάνω απ΄ την αλήθεια και πάνω απο΄ την αγάπη του Κυρίου Ιησού;
Τι πληγή είναι αυτή; Και γιατί να πονάω επειδή κάποιοι διαστρέφουν την αλήθεια αν δεν ήταν έμφυτο να αγαπάμε την αλήθεια και να αποστρεφόμαστε το ψέμα;
Θαυμάζω την νοητική σας ψυχραμία να αποκαλύπτεται τα ψεύδη. Ο Θεός να σας δίνει δύναμη. Ίσως σε μένα φταίει που δεν κατέχω τη φιλοσοφία.
Είναι αθώο το ερώτημά μου: Δεν καταλαβαίνουν την αίρεση ή προτιμούν την αίρεση απ΄ την ορθή πίστη; Δεν τους ενοχλεί η συνείδησή τους; Η συνείδηση είναι σαν την κόρη του οφθαλμού. Όταν μπει ένα ξένο σώμα ερεθίζεται και δεν μπορεί να ησυχάσει ώσπου να βγει από εκεί. Πώς ησυχάζει η συνείδησή τους;Αν δεν είναι σε θέση να δουν την αλήθεια, να ακούσουν τη φωνή του Κυρίου, ας το κάνουν. Και ο αδικών αδικησάτω έτι. Αλλά αν μπορούν να ακούσουν τη φωνή και δεν την ακολουθούν , τι στην ευχή κάνουν; Μισούν την ίδια τους την ψυχή;
1 σχόλιο:
Οι αιρετικοί δεν είναι υποχρεωτικά ανήθικοι αλλά μπορεί να είναι ενάρετοι και πολύ μορφωμένοι άνθρωποι. Έπεσαν όμως σε αίρεση επειδή προσπάθησαν να εξηγήσουν με τη λογική τους το Μυστήριο του Θεού, προσπάθησαν να εξηγήσουν αυτό που δεν μπορεί να εξηγηθεί! Η ανθρώπινη λογική είναι σίγουρα χρήσιμη αλλά ο Θεός είναι υπέρλογο Μυστήριο.
Νομίζω πάντως ότι η υπερηφάνεια μπορεί να κάνει τον άνθρωπο να απορρίπτει την Αλήθεια και να ασπάζεται την αίρεση, ακόμη και αν ο άνθρωπος αυτός είναι πολύ έξυπνος.
Αν απορείτε για τη σημερινή κατάσταση του Οικουμενισμού, προσωπικά νομίζω ότι οι Οικουμενιστές ή δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού αλλά υποκρίνονται προκειμένου να ασκούν επιρροή στον λαό ή αν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, τότε έχουν υιοθετήσει την πίστη της μασονίας η οποία είναι σαφώς αντιχριστιανική και ακυρώνει την Ορθοδοξία παρόλο που δηλώνει ότι την δέχεται! Οι μασόνοι λένε "Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός", αλλά λένε επίσης και "Ο Κύριος ημών Βούδδας" και ως εκ τούτου έχουν απορρίψει τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό.
Γιατί κάποιοι που άκουσαν για τον Χριστό δεν πιστεύουν; Αρνούνται το φως γιατί το να δεχτεί κάποιος το φως σημαίνει ότι θα ελεχθεί από αυτό, οπότε ή θα μετανοήσει ή θα επιμείνει στα πονηρά του έργα...
Όσον αφορά τη φωνή της συνειδήσεως, υπάρχει και η περίπτωση της λεγόμενης πωρωμένης συνείδησης. Ο Άγιος Νικόλαος αναφέρει (τροποποιώ λίγο το κείμενο για συντομία).
"Ο Νόμος του Θεού είχε σφραγιστεί στις ψυχές των ανθρώπων πριν το γραπτό Νόμο. Όμως ο Νόμος ήρθε όταν η συνείδηση των ανθρώπων είχε αδυνατίσει τόσο που δεν ήταν πλέον σε θέση να κατευθύνει τους ανθρώπους...Αλλά και ο γραπτός Νόμος εν τέλει αδυνάτισε και έπρεπε να δοθεί ένα τρίτο φάρμακο, το οποίο δόθηκε μέσω του Ευαγγελίου, το χαρμόσυνο μήνυμα του ενσαρκωμένου Θεού και προσωπικά εμφανιζόμενου μεταξύ των ανθρώπων...Έτσι, η Συνείδηση μας πρέπει να εκτιμηθεί και να μετρηθεί με το Ευαγγέλιο. Η συνείδηση αμφιβητείται, το Ευαγγέλιο είναι αναμφισβήτητο. Αν η συνείδηση αντίκειται στο Ευαγγέλιο, τότε έχουμε τυφλό οδηγό και σύμβουλο για την κόλαση. Αν συμφωνεί με το Ευαγγέλιο, τότε όλα είναι καλά." Αναφορά:Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς "Περί του Νόμου του Θεού" εκδόσεις Χρόες
Δημοσίευση σχολίου