Μόσχος Λαγκουβάρδος, Ευγνωμοσύνη

Ευγνωμοσύνη

Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια, παραπαίοντας μέσα στον υλισμό, για να νιώσω πάλι το αίσθημα της ευγνωμοσύνης, αυτό που ένιωθα μόνο γι’ αυτούς που κάλυψαν κάποτε τις απόλυτες ανάγκες μου στα παιδικά μου χρόνια, τους αγαπημένους μου, για τους οποίους υπήρχε ένας ιερός χώρος μέσα στην καρδιά μου. Κανένας δεν μπορούσε να τους αποσπάσει από εκεί χωρίς να πληγώσει βαθιά την ψυχή μου.
Έπρεπε να περάσουν πολλά δύσκολα χρόνια, για να συνειδητοποιήσω πως η ζωή μου δεν ανήκει σε μένα, δεν γέννησα εγώ τον εαυτό μου, αλλά ανήκει στο Θεό και πως το αληθινό της νόημα είναι να δοξάζω το Θεό με τη ζωή μου. Με αυτό το νόημα οι απλοί άνθρωποι, που δεν θεωρούν το εγώ τους το κέντρο του κόσμου, δοξάζουν το Θεό ,κάθε στιγμή, γιατί τα πάντα προέρχονται από Αυτόν. Κάθε στιγμή δοξάζουμε το Θεό και νιώθουμε ευγνωμοσύνη για τις άπειρες ευεργεσίες Του. Όταν η ίδια η ζωή είναι χάρισμα, πόσο μάλλον είναι χάρισμα κι ό,τι φέρνει η ζωή.
Η ευγνωμοσύνη για τις ευεργεσίες του Θεού , είναι το αίσθημα για το οποίο ο πνευματικός μου φίλος, ο αείμνηστος Ρόμπερτ Λαξ, μου έκανε συχνά λόγο. Μια φορά, πριν πολλά χρόνια, στην Κάλυμνο, ενώ μιλούσε, κατέγραψα τα λόγια του, που παραθέτω στη συνέχεια, για να χαρείς, ευγενικέ αναγνώστη.
Ο Ρόμπερτ Λαξ, ως ποιητής διέκρινε την αντίληψη από το αίσθημα. Η αντίληψη είναι σκέψη, ενώ το αίσθημα είναι ζωή. Το αίσθημα είναι πιο περιεκτικό γιατί περιέχει στοιχεία τα οποία δεν γίνονται αντιληπτά από τη σκέψη, όπως π.χ. οι απέραντες εσωτερικές εκτάσεις του ανθρώπου, οι οποίες είναι απροσπέλαστες στη διάνοια. Είναι άλλο πράγμα να σκέφτεσαι τη ζωή, κι άλλο πράγμα να ζεις. Άλλο πράγμα είναι οι αντιλήψεις, οι πεποιθήσεις , οι ιδέες κι άλλο πράγμα είναι το ζωντανό αίσθημα.
«Για μένα» λέει ο Ρόμπερτ Λαξ,» η ζωή μας είναι κάθε στιγμή. Σε κάθε στιγμή που ζεις υπάρχουν δύο πράγματα τουλάχιστον: υπάρχεις εσύ και υπάρχει ο Θεός. Και υπάρχει ό,τι σου φέρνει ο Θεός. Για μένα, ό,τι σου φέρνει ο Θεός είναι μυστικό. Και πρέπει να το δεις όσο μπορείς με αγάπη , με σεβασμό και με ευγνωμοσύνη.»
Όταν βλέπεις τη ζωή ως χάρισμα , βλέπεις και όλα όσα σου φέρνει η ζωή ως χάρισμα. Έτσι δεν βάζουμε τον εαυτό μας πάνω απ΄ τους άλλους, αλλά προσπαθούμε να νικήσουμε ό,τι δηλητηριάζει τις σχέσεις μεταξύ μας. Ο Κύριος υποσχέθηκε να μας δώσει τη δύναμη να πατάμε επάνω σε σκορπιούς και όφεις και σε όλη τη δύναμη του Εχθρού και να μη μας βλάφτει. Σκορπιοί και όφεις είναι το ψεύδος, η υποκρισία, η υπερηφάνεια, η αγνωμοσύνη, η αχαριστία…

Ένας μεγάλος γιατρός, ο Τζώρτζ Γκρόντεκ, πίστευε ότι δεν εξηγούνται όλα επιστημονικά και ότι η ανθρώπινη ύπαρξη υποκινείται από δυνάμεις, που καθόλου δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο του συνειδητού μέρους του νου. Στην προτελευταία σελίδα του βιβλίου του «Εκείνο» γράφει : «Να είσαι ειλικρινής, μην απωθείς τίποτε και δε θα σου συμβεί τίποτε» . Αν μιλούσε πιο καθαρά θα έγραφε: «Μην αμαρτάνετε για να μην πέσετε στα χέρια των γιατρών». Άνοιξα πάλι το βιβλίο του Γκρόντεκ, στην τελευταία σελίδα του και διάβασα αυτά τα λόγια : « Απωθείς. (…) Τίμιος δεν είναι παρά αυτός που λέει σαν τον τελώνη: « Η χάρη του Θεού ας είναι μαζί μου».
Ένα όνειρο που είδα κάποτε και το κατέγραψα σχολιάζοντάς το, δείχνει καθαρά, ότι η ανθρώπινη ύπαρξη υπερβαίνει αυτό που μπορούμε να αντιληφθούμε με τη διάνοιά μας. Κάποτε ενώ κοιμόμουν τραντάχτηκε δυνατά το κρεβάτι μου, όπως όταν γίνεται σεισμός. Με το τράνταγμα είδα αυτό το όνειρο: Εμφανίστηκε κάποιος με πολύ ευγενικό , γεμάτο καλοσύνη, πρόσωπο και μου είπε: «Μην φοβάσαι. Δεν είναι σεισμός.»
Όταν το πρωί ξύπνησα κατέγραψα το όνειρο αυτό, γιατί είναι ένα ζωντανό παράδειγμα , ότι η ανθρώπινη ύπαρξη υποκινείται από δυνάμεις, που καθόλου δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο του συνειδητού μέρους του νου. Αναρωτήθηκα, πώς ο κοιμισμένος νους γνώριζε ότι το τράνταγμα δεν είναι σεισμός; Πώς ο κοιμισμένος νους σκηνοθέτησε μέσα σε μια στιγμή το όνειρο για να μην διαταραχτεί ο ύπνος μου; Πώς γνώριζε ότι το πρόσωπο που εμφανίστηκε μπροστά μου είχε τη δύναμη να με πείσει να μην φοβηθώ και ξυπνήσω; Ποιος εκτίμησε ότι δεν έπρεπε να διαταραχτεί ο ύπνος μου; Και όλα αυτά σε μια ελάχιστη στιγμή και μάλιστα, όταν ο νους είναι βυθισμένος στον ύπνο και δεν μπορεί να κάνει με τίποτε τέτοιες λεπτές εκτιμήσεις και τόσο περίπλοκους συλλογισμούς, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;
Η ελπίδα πάλι για το ανέλπιστο, υπερβαίνει τη λογική. Η ελπίδα π.χ. για τη ζωή ή την υγεία κάποιου αγαπημένου μας προσώπου, εξακολουθεί να υπάρχει και πέρα απ΄ τη διάνοια και τη λογική του γιατρού και τη δική μας.
Η πίστη, η ελπίδα, η ευγνωμοσύνη, η αγάπη και ιδιαίτερα η αγάπη για την πατρίδα και ολόκληρη η αλυσίδα των αρετών και των πνευματικών αξιών είναι χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, για τα οποία πρέπει να νιώθουμε αιώνια ευγνώμονες. Ιδιαιτέρως η ευγνωμοσύνη και η ευχαριστία είναι χαρίσματα, όπως χάρισμα είναι και η ζωή, δόξα σοι ο Θεός!