Μόσχος Λαγκουβάρδος, Η θεραπεία του παραλύτου

Η θεραπεία του παραλύτου

Η περίπτωση της θεραπείας του παραλύτου της Βηθεσδά είναι ένα σύμβολο για την εποχή μας. Δείχνει πως μαθαίνουμε να είμαστε παθητικοί και πως στην πραγματικότητα δεν θέλουμε να θεραπευτούμε απ΄ την παθητικότητά μας.
Ο Ιησούς ρωτάει τον παράλυτο, αν θέλει να γίνει υγιής, ( θα δούμε παρακάτω γιατί τον ρωτάει), αλλά ο παράλυτος αποφεύγει να απαντήσει ευθέως στην ερώτηση και δικαιολογεί ,γιατί τόσα πολλά χρόνια δεν θεραπεύεται απ΄ την παράλυσή του: «Δεν έχω άνθρωπο, να με βάλει πρώτο στην κολυμβήθρα, όταν κατεβαίνει ο άγγελος και κινεί το νερό», λέει. ( Αυτός που έμπαινε πρώτος , όταν ο άγγελος κινούσε το νερό , θεραπευόταν από οποιοδήποτε νόσημα έπασχε)».
Τα πάντα στο Ευαγγέλιο απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους . Όταν ο Ιησούς π.χ. ρωτάει τον παράλυτο της Βηθεσδά, «θέλεις να γίνεις υγιής ;», την ίδια ερώτηση κάνει σε όλους και στον καθένα από μας χωριστά.
Πώς απαντώ , άραγε ,στην ερώτηση αυτή; Απαντώ όπως ένας που ποθεί να γίνει υγιής ή αποφεύγω να απαντήσω ευθέως , όπως κάνει ο παράλυτος της Βηθεσδά; Ο παράλυτος της Βηθεσδά δεν απαντάει σ’ Αυτόν που μπορεί να τον θεραπεύσει στη στιγμή. Αντί να απαντήσει : «ναι, θέλω, Κύριε», όπως έκανε ο τυφλός , χρησιμοποιεί υπεκφυγές. Ο τυφλός όταν τον ρώτησε ο Κύριος τι θέλει , απάντησε : «να δω θέλω» (ποιος τυφλός δε θέλει το φως του). Ο παράλυτος αντί για απάντηση διηγείται την ιστορία της κολυμβήθρας.
Η περίπτωση του παραλύτου είναι διαφορετική από την περίπτωση του τυφλού. Ο παράλυτος είναι τυφλός στην ψυχή, είναι παράλυτος στη θέληση. Στην πραγματικότητα δεν θέλει να θεραπευτεί. Η θέληση είναι ενεργητικότητα . Αυτός είναι παθητικός, έχει συνηθίσει την αρρώστια του. Η παράλυσή του τον βολεύει. Έχει τις απολαβές της.
Θα μου πείτε, σε τι μπορεί να βολεύει η παράλυση κάποιον; Η παράλυση σε απαλλάσσει από την ανάγκη να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου και για τους άλλους.Αλλά αν δεν νιώθουμε την ανάγκη, αυτό σημαίνει ότι παράλυση δεν είναι πια μόνο σωματική αλλά και ψυχική, σημαίνει ότι δεν αγαπάμε κανέναν, ούτε τον εαυτό μας.
Είναι η τεμπελιά αιτία να μην αγαπάμε; Η περίπτωση του παραλύτου της Βηθεσδά αυτό σημαίνει.. Ας σκεφτούν καλά οι σύγχρονοι γονείς, πώς μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Η Εκπαίδευση, επίσης, ας μελετήσει καλά τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις , για να μην κουράζονται τα παιδιά - παράδειγμα το μονοτονικό σύστημα - ή τους αγώνες για την Παιδεία, που αποβλέπουν στη βελτίωση στα σχολικά κτήρια και στις αποδοχές των εκπαιδευτικών!
Ο παράλυτος της Βηθεσδά είναι χρήσιμο παράδειγμα στην εποχή μας , στην οποία έχουμε ανάγκη να βγούμε απ΄ την παθητικότητα και να κάνουμε κάτι για τους άλλους. Ο Ιησούς ρωτάει τον παράλυτο, αν θέλει να γίνει υγιής, για να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει την ψυχική του παράλυση.
Η ζωή είναι ωραία όταν δουλεύουμε για τους άλλους. Το Ευαγγέλιο θεωρεί έργο ακόμα και την ευχή για τους άλλους, το να προσευχόμαστε για τους άλλους από αγάπη: «να εύχεστε για τους άλλους για να θεραπευθείτε», λέει ο Απόστολος. «Αγώνισαι να τους αγαπάς όλους εξίσου και θα ιαθείς από οποιοδήποτε νόσημα», λέει ο άγιος Θαλάσσιος.
Έτσι ξεχνάμε την κατάκριση. «Η σκέψη μας μένει υψηλή. Εκλεκτή συγκίνηση το σώμα και το πνεύμα μας αγγίζει».