Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας γράφουν από την εμπειρία τους, πως ο άνθρωπος είναι σώμα και πνεύμα και πως τα δύο αυτά είναι αξεχώριστα. Χρησιμοποιούν ως εικόνα το αναμμένο σίδερο. Όπως στο αναμμένο σίδερο δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την φωτιά απ΄ το υλικό της φωτιάς έτσι και σε μας, δεν μπορεί ποτέ να ξεχωρίσει το πνεύμα απ' το σώμα.
Και στο θάνατο πώς ξεχωρίζει το πνεύμα από το σώμα. Φαίνεται πως ούτε στο θάνατο ξεχωρίζει το πνεύμα απ' το σώμα. Αν ξεχώριζε αυτό που θα έμενε, το πνεύμα, δεν θα ήταν άνθρωπος. Το πνεύμα δεν μένει ποτέ γυμνό από την κατοικία του, το σώμα. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου, "εν τω οίκω του πατρός μου πολλαί μοναί εισίν." Ότι φεύγουμε από τον υλικό κόσμο και αφήνουμε την υλική κατοικία μας, το σώμα, αλλά όχι γυμνοί. Κι οι αγιογράφοι παριστάνουν την ψυχή με σώμα, όχι χωρίς το σώμα. Γι΄ αυτό ο άνθρωπος ονομάζεται ¨"υπόσταση" δηλαδή πνεύμα και κατοικία του πνεύματος μαζί. Ούτε μόνο πνεύμα ούτε μόνο κατοικία (σώμα).
Αυτοί που πιστεύουν στην εξαφάνιση και θέλουν να καούν τα σώματά τους, για να απαλλαγούν ίσως από αυτά , απλώς ματαιοπονούν, (βουδιστές, άθεοι κ.ά. ) γιατί δίχως κατοικία (σώμα) δεν υπάρχουν. Δεν έχουμε επιλογή οι άνθρωποι μεταξύ υπάρξεως και ανυπαρξίας, αλλά μόνο μεταξύ μακάριας ύπαρξης και κολασμένης. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου