Πείτε μου αν δεν είναι αγνωμοσύνη, να μην προσέχεις τις γυναίκες, όταν για να βγουν στο δρόμο προετοιμάζονται τουλάχιστον επί τρεις ώρες; Σκεφθείτε τα συναισθήματα που νιώθει μια ψυχή που επιστρέφει στο διαμέρισμά της χωρίς να την προσέξει κανείς.
Τί σπουδαιότερο διαθέτουν οι ηθοποιοί που απολαμβάνουν τα χειροκροτήματα μετά από κάθε παράσταση; Μήπως δεν είναι κάθε γυναίκα έτοιμη να δώσει την παράστασή της όταν βγει στο δρόμο; Αν δεν το βλέπει ο αντρικός αλλά κι ο γυναικείος πληθυσμός -αυτός από φθόνο- φταίει η γυναίκα;
Στον τόπο μας όπου γεννήθηκε το θέατρο κι η ζωή μας είναι κατ΄ εξοχήν θεατρική είναι απαράδεκτο ο αντρικός πληθυσμός , να στερείται θεατρικού αισθητηρίου και θεατρικής παιδείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου