Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Γιατί πάντα προσφέρουμε υπηρεσία στο Πονηρό, είτε το δικαιολογούμε είτε το κατακρίνουμε;
Όταν το δικαιολογούμε, το ενισχύουμε. Κι όταν το κατακρίνουμε, το "νομιμοποιούμε". Η κατάκριση είναι σαν να αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να υπάρχει και να συναλάσσεται μαζί μας.
Αν κάποιος σου ζητούσε να συζητήσετε για την ηθική ενός αγαπημένου προσώπου σας, θα μένατε να συζητήσετε μαζί του; Κι αν μένατε, ακόμα κι αν τον αποδοκιμάζατε, δεν θα αναγνωρίζατε μία μη ανεκτή συζήτηση ως ανεκτή;
Αν είναι ανεκτή η συζήτηση με τον πονηρό δε σημαίνει ότι κι ο πονηρός είναι ανεκτός; Αυτό το μήνυμα δέχεται ο ελληνικός λαός και νιώθει την πίκρα του εμπαιγμού από εκείνους που δήθεν υπερασπίζονται το δίκαιό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου