Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Διάβασα αυτά τα λόγια σε κάποιο άρθρο" "Η βασική πρόταση είναι να διδαχθούμε από όσα έγιναν, και κυρίως να απαξιώσουμε δημιουργικά τους ποικιλώνυμους και ποικιλότροπους τοκογλύφους του λαού, που σκοτώνουν τα οράματά του και τις προσδοκίες του. Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβη τις ευθύνες του στο προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο που ζει."
Η βασική πρόταση είναι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας στο προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο που ζούμε. Αυτό είναι ως προς το τί πρέπει να κάνουμε. Ως προς το πώς θα το κάνουμε, αυτό αφήνεται στον καθένα να το βρει και να το εφαρμόσει.
Να το κάνει διδασκόμενος από όσα έγιναν, και κυρίως απαξιώνοντας δημιουργικά τους ποικιλώνυμους και ποικιλότροπους τοκογλύφους του λαού, που σκοτώνουν τα οράματά του και τις προσδοκίες του.
Πράγματι θέλουμε να απαξιώσουμε δημιουργικά τους τοκογλύφους όσοι υποφέρουν από αυτούς. Αλλά πώς απαξιώνει κανείς δημιουργικά τους τοκογλύφους ή οποιονδήποτε του αξίζει η απαξίωση; Δεν υπάρχει κανείς να το έχει κάνει και να μπορεί να μας το δείξει πώς γίνεται; Τί θα πρέπει να γίνει το ξέρει λίγο πολύ καθένας που έζησε στο πετσί του την κακία των τοκογλύφων και των υπαλλήλων τους που καταδυναστεύουν τους λαούς.
Πώς πρέπει να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει δεν το ξέρει κανείς απ΄ τους συγκαιρινούς μας, ίσως γιατί κανείς δεν το εφαρμόζει, ακόμα κι αν το διακηρύττει. Με άλλα λόγια,λείπει στην εποχή μας το παράδειγμα. Ας το εφαρμόσει κάποιος για να ακολουθήσουμε κι οι πολλοί!
Είναι λοιπόν τόσο σπάνιο στην εποχή μας να εφαρμόζει κανείς αυτό που ξέρει κι αυτό που περιμένει από τους άλλους να το εφαρμόσουν; Οι άγιοι διαφέρουν από μας τους κοινούς ανθρώπους, γιατί δεν ξέρουν μόνο τί να κάνουν, αλλά ξέρουν και πώς να το κάνουν. Οι άγιοι διδάσκουν από την προσωπική τους εμπειρία.
Πώς θα απαξιώσουμε τους τοκογλύφους δημιουργικά, αν για να είμαστε δημιουργικοί πρέπει να έχουμε μνήμη Θεού; Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν. Μήπως αυτή ακριβώς η αμνημοσύνη του Θεού είναι η αιτία για την οποία οι τοκογλύφοι κι οι άρχοντες υπηρέτες τους καταδυναστεύουν τους λαούς;
Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του που ξέχασαν να πάρουν άρτους μαζί τους στο πλοίο; "Τί διαλογίζεσθε ότι άρτους ουκ έχετε; ούπω νοείτε, ουδέ συνίετε; έτι πεπωρωμένην έχετε την καρδίαν υμών; οφθαλμούς έχοντες ου βλέπετε, και ώτα έχοντες ουκ ακούετε; και ου μνημονεύετε;"
Διάβασα αυτά τα λόγια σε κάποιο άρθρο" "Η βασική πρόταση είναι να διδαχθούμε από όσα έγιναν, και κυρίως να απαξιώσουμε δημιουργικά τους ποικιλώνυμους και ποικιλότροπους τοκογλύφους του λαού, που σκοτώνουν τα οράματά του και τις προσδοκίες του. Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβη τις ευθύνες του στο προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο που ζει."
Η βασική πρόταση είναι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας στο προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο που ζούμε. Αυτό είναι ως προς το τί πρέπει να κάνουμε. Ως προς το πώς θα το κάνουμε, αυτό αφήνεται στον καθένα να το βρει και να το εφαρμόσει.
Να το κάνει διδασκόμενος από όσα έγιναν, και κυρίως απαξιώνοντας δημιουργικά τους ποικιλώνυμους και ποικιλότροπους τοκογλύφους του λαού, που σκοτώνουν τα οράματά του και τις προσδοκίες του.
Πράγματι θέλουμε να απαξιώσουμε δημιουργικά τους τοκογλύφους όσοι υποφέρουν από αυτούς. Αλλά πώς απαξιώνει κανείς δημιουργικά τους τοκογλύφους ή οποιονδήποτε του αξίζει η απαξίωση; Δεν υπάρχει κανείς να το έχει κάνει και να μπορεί να μας το δείξει πώς γίνεται; Τί θα πρέπει να γίνει το ξέρει λίγο πολύ καθένας που έζησε στο πετσί του την κακία των τοκογλύφων και των υπαλλήλων τους που καταδυναστεύουν τους λαούς.
Πώς πρέπει να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει δεν το ξέρει κανείς απ΄ τους συγκαιρινούς μας, ίσως γιατί κανείς δεν το εφαρμόζει, ακόμα κι αν το διακηρύττει. Με άλλα λόγια,λείπει στην εποχή μας το παράδειγμα. Ας το εφαρμόσει κάποιος για να ακολουθήσουμε κι οι πολλοί!
Είναι λοιπόν τόσο σπάνιο στην εποχή μας να εφαρμόζει κανείς αυτό που ξέρει κι αυτό που περιμένει από τους άλλους να το εφαρμόσουν; Οι άγιοι διαφέρουν από μας τους κοινούς ανθρώπους, γιατί δεν ξέρουν μόνο τί να κάνουν, αλλά ξέρουν και πώς να το κάνουν. Οι άγιοι διδάσκουν από την προσωπική τους εμπειρία.
Πώς θα απαξιώσουμε τους τοκογλύφους δημιουργικά, αν για να είμαστε δημιουργικοί πρέπει να έχουμε μνήμη Θεού; Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν. Μήπως αυτή ακριβώς η αμνημοσύνη του Θεού είναι η αιτία για την οποία οι τοκογλύφοι κι οι άρχοντες υπηρέτες τους καταδυναστεύουν τους λαούς;
Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του που ξέχασαν να πάρουν άρτους μαζί τους στο πλοίο; "Τί διαλογίζεσθε ότι άρτους ουκ έχετε; ούπω νοείτε, ουδέ συνίετε; έτι πεπωρωμένην έχετε την καρδίαν υμών; οφθαλμούς έχοντες ου βλέπετε, και ώτα έχοντες ουκ ακούετε; και ου μνημονεύετε;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου