Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Με την πίστη στο Χριστό υπερβαίνουμε το αίσθημα του φόβου. Δεν φοβούμαστε όταν νιώθουμε ότι το προστατευτικό χέρι του Θεού είναι πάνω μας και μας φυλάει από κάθε κακό. Ο Χριστός προπορεύεται και μετατρέπει τις ήττες σε νίκες. Οι πιστοί νικούν το φόβο με την πίστη στο Θεό. Θα σας δώσω τη δύναμη να πατάτε επάνω στη δύναμη του εχθρού, είπε ο Κύριος.
Το αίσθημα του φόβου τώρα είναι διάχυτο σε όλους όσους ανήκουν στις φτωχότερες τάξεις και στη μεσαία τάξη, στους αστούς, που έχουν συρρικνωθεί αν δε έχουν εκλείψει προ πολλού. Αυτό σημαίνει άραγε ότι η πίστη της πλειονότητας των ανθρώπων έχει λιγοστέψει ή έχει χαθεί; Όχι. Ο φόβος δεν είναι δειλία. Ο κόσμος πιστεύει στο Χριστό, αλλά δεν έχει τους αγίους του, που θα τεθούν επικεφαλής. Οι άγιοι εξέλιπαν στην εποχή μας όχι η πίστη.
Ο φόβος χρησιμοποιείται ως μέσον πολιτικού ελέγχου. Στην πραγματικότητα τα κόμματα κυβερνούν με το φόβο, με την απειλή των απολύσεων, της διακοπής των μισθών και των συντάξεων, με το φόβο του θανάτου από την πείνα, την αρρώστια,την αναρχία και την ομαδική βία.
Η Εκκλησία είναι δύναμη του λαού και καταφυγή. Η Εκκλησία υπό την κατάλληλη διοίκηση μπορεί να μην επιτρέψει τους πολιτικούς να χρησιμοποιούν το φόβο ως μέσον πολιτικού ελέγχου. Η Εκκλησία είναι υπό διωγμόν όταν το ποίμνιό της υφίσταται το φόβο του θανάτου ως μέσον πολιτικού ελέγχου. Στη χρησιμοποίηση της ψυχολογικής βίας για να κάμψει το ελεύθερο φρόνημα των πολιτών η Εκκλησία αντιτείνει την πίστη στη δύναμη του Χριστού. "Ει ο Θεός μεθ΄ ημών, ουδείς καθ΄ημών".
Πώς χρησιμοποιεί κανείς το φόβο ως μέσον πολιτικού ελέγχου.Ο Χίτλερ είχε ως μότο "καταστρέψτε τα όλα με όλους τους τρόπους". Ο Στάλιν πάλι ήταν επιτήδειος στις εκκαθαρίσεις. Στις φωτογραφίες τις επίσημες των Σοβιετικών ηγετών, κάθε χρόνο στο Κρεμλίνο, έλειπαν και μερικοί, ώσπου έμειναν να φωτογραφίζονται ο Στάλιν με τους δικούς του. Ο Αμίν Νταντά σκότωνε τους πολιτικούς του αντιπάλους και τους... έτρωγε!
Ο φόβος δεν είναι ουσιαστικό γνώρισμα του ανθρώπου.Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα ουσιώδη γνωρίσματα και στις τυχαίες ιδιότητες; Ο Αριστοτέλης έκανε διάκριση ανάμεσα στις ουσιώδεις και στις τυχαίες ιδιότητες.
Όταν αλλάζουν κάποιες τυχαίες ιδιότητες του ανθρώπου στην ουσία του ο άνθρωπος παραμένει ο ίδιος . Αυτό λέει το παρακάτω κωμικό ανέκδοτο, το οποίο παραθέτουμε από το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο των Thomas Cathcart & Daniel Klein "Ο ΠΛάτων και ο Πλατύπους μπαίνουν σ΄ ένα μπαρ, Εκδόσεις Εκδοτική. Ευχαριστούμε τις Εκδόσεις Εκδοτική, γιατί την εποχή αυτή που κινδυνέυουμε να πάθουμε οι Έλληνες ομαδική κατάθλιψη, βιβλία σαν τον "Πλάτωνα και τον Πλατύπους που μπαίνουν σ΄ ένα μπαρ" είναι ένα καλό αντίδοτο. Βέβαια η θεραπεία βρίσκεται αλλού, στο Λόγο του Θεού, αλλά σήμερα ο Λόγος του Θεού είναι υπό διωγμόν.
"Όταν ο Τόμψον έγινε εβδομήντα ετών, αποφάσισε να αλλάξει τελείως τον τρόπο ζωής του για να ζήσει περισσότερο. Ακολούθησε μια αυστηρή δίαιτα, έκανε τζόγκιν,κολυμπούσε, και έκανε ηλιοθεραπεία.Μέσα σε τρεις μόλις μήνες , ο Τόμσον έχασε δεκατρία κιλά, μείωσε την περιφέρεια της μέσης του κατά δεκαπέντε εκατοστά, και αύξησε το στήθος του κατά δώδεκα εκατοστά.Λυγερόκορμος και μαυρισμένος αποφάσισε ως αποκορύφωμα της αλλαγής να υιοθετήσει ένα καινούριο πιο νεανικό κούρεμα.Τότε, καθώς έβγαινε απ΄ το κουρείο, τον χτύπησε ένα λεωφορείο.
Καθώς ήταν πεσμένος στο δρόμο και ετοιμοθάνατος, φώναξε: "Θεέ μου, πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό;"
Και μια φωνή απ΄ τον ουρανό απάντησε: "Για να σου πω την αλήθεια, Τόμσον,δεν κατάλαβα ότι ήσουν εσύ".
Αναρωτήθηκες ποιος είναι αγνώριστος στο Θεό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου