Το δίκιο ή η αγάπη;

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου


"Δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκηο, αλλά ποιος αγαπάει"


Κάποιος εγκαταλείφθηκε απ΄ τη γυναίκα του και τα παιδιά του γιατί έκανε πολλά λάθη, και γιατί είχε κακό χαρακτήρα, έπινε πολύ, δε δούλευε και μερικές φορές την έδειρε. Ο άνθρωπος παραδέχτηκε ότι έχει άδικο, «αλλά εσύ» είπε στη γυναίκα του «δεν έχεις αγάπη».

Ποιο είναι αυτό που προέχει, το δίκιο ή η αγάπη; Οι Φαρισαίοι τηρούν τις υποχρεώσεις τους, είναι εντάξει απέναντι στο νόμο και στο δίκιο. Οι κλέφτες, οι πόρνες και οι μοιχοί δεν είναι εντάξει απέναντι στο νόμο και στο δίκιο, αλλά είναι πονεμένοι άνθρωποι. Η αγάπη τους έκανε να πονέσουν. Είναι ταπεινοί και καταφρονεμένοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς. Αυτό που έχει σημασία είναι να έχεις δίκιο ή να αγαπάς; Ο Κύριος Ιησούς είπε στους Φαρισαίους ότι κλέφτες, πόρνες και μοιχοί τους έχουν περάσει στο δρόμο προς τη Βασιλεία του Θεού. Η αδυναμία να αγαπάμε, λέει ο Ντοστογιέφσκι, είναι η ίδια η Κόλαση.

Ο ήρωας κάποιου διηγήματος του Τσέχωφ, ένας ευυπόληπτος πολίτης μιας μικρής επαρχιακής πόλης της τσαρικής Ρωσίας, ήταν καλεσμένος σε δείπνο. Το μεγάλο σαλόνι του σπιτιού επικοινωνούσε με την κουζίνα κι ο καλεσμένος έκρινε καλό να περάσει πρώτα απ΄ την κουζίνα και μετά να πάει στο σαλόνι.


Στην κουζίνα, άχνιζαν τα φαγητά κι ο καλεσμένος σκύβοντας πάνω από τον ώμο μιας νεαρής και όμορφης μαγείρισσας ρούφηξε τα χείλη του πάνω απ΄ την κατσαρόλα με την αχνιστή σούπα. Ακούστηκε ένας ήχος σαν τον ήχο ενός φιλιού. Κάποιος από τους καλεσμένους που βρισκόταν στην κουζίνα είπε γυρίζοντας προς το μέρος του: "Φίλησες την ωραία μαγείρισσα". Ο άνθρωπος αρνήθηκε και εξήγησε τί έγινε ακριβώς και ακούστηκε ο ήχος του φιλιού.


Αργότερα, όταν μπήκε στη σάλα είδε κάποιους να γελούν. Τους πλησίασε και τους διηγήθηκε με όλες τις λεπτομέρειες τί ακριβώς συνέβη και πως έγινε η παρεξήγηση πώς δήθεν φίλησε τη μαγείρισσα. "Αλίμονο, αν ένας σοβαρός άνθρωπος ρίχνεται στη μαγείρισσα κάθε φορά που τον καλούνε σε τραπέζι", είπε.


Το κέφι είχε ανάψει στο σαλόνι κι από παντού ακουγόταν γέλια και φωνές, πράγμα που έκανε τον ήρωα να φέρνει γύρω τις παρέες και να εξηγεί το τί ακριβώς συνέβη και πως δημιουργήθηκε η παρεξήγηση.


Την άλλη μέρα στη μικρή επαρχιακή πόλη διαδόθηκε ότι γνωστός , ευυπόληπτος πολίτης, επιτέθηκε με ανήθικους σκοπούς στη μαγείρισσα του σπιτιού όπου ήταν καλεσμένος σε δείπνο. Ο άνθρωπος έσπαγε το μυαλό του να βρει ποιος κακοήθης έκανε αυτές τις διαδόσεις.

Η κωμική αυτή ιστορία του Τσέχωφ θυμίζει πολλές άλλες παρόμοιες ιστορίες. Μήπως εμείς οι ίδιοι δε δώσαμε λαβή στους κερδοσκόπους να μετατρέψουν μόνο σε μας τα δάνεια που μας δίνουν σε θαλασσοδάνεια με υπέρογκους τόκους; Ποιοί εκτός από εμάς τους ίδιους διαδώσαμε ότι είμαστε ψεύτες, κλέφτες, αναξιόπιστοι, τεμπέληδες κ.α.; Κι ο μεγαλύτερος ατζαμής δεν θα το έκανε αυτό όταν επρόκειτο να διαπραγματευθεί στην αγορά με τους δανειστές του.


Και εν πάση περιπτώσει έγινε το λάθος και η παρεξήγηση, τώρα δεν πρέπει να είμαστε ενωμένοι, εννοώ οι πολιτικοί, σαν μια οικογένεια, που δε βγάζει τα μυστικά της στη φόρα, γιατί πονάει τα παιδιά της;


Οι πολιτικοί πονάνε το λαό; Η παροιμία λέει, πώς όταν οι άρχοντες αγαπούν τους λαούς οι λαοί ευτυχούν. Είναι ευτυχισμένος ο Ελληνικός λαός ή βασανίζεται με απανωτούς πανικούς πότε για τις αγελάδες τις τρελές, πότε για τη γρίπη των χοίρων και πότε για την οικονομική κρίση, που δεν ξέρει κανείς αν θα μας λείψει ακόμα και το ψωμί;
Έτσι που ξέκοψαν τους λαούς από τις ρίζες τους, δεν έχει πια κανείς την παραμικρή αυτάρκεια. Αν κλείσουν τα πολυκαταστήματα για μια βδομάδα πολύς κόσμος θα πεθάνει.



Έχει κανείς σε υπόληψη την οικογένεια που τα μέλη της βγαίνουν έξω και κατηγορούν το ένα το άλλο; Σε τί ωφελείται η τρελή αυτή οικογένεια; Το λιγότερο που δείχνει είναι η αναλγησία για τα παιδιά της. ΟΙ πολιτικοί νομίζουν ότι όταν εκτίθεται ο λαός με αυτόν τον τρόπο, θα δικαιωθούν αν αποδείξουν ότι έχουν δίκιο και δεν είναι δικό τους φταίξιμο.

Σε μια μονοιασμένη οικογένεια δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο, αλλά ποιος αγαπάει.