Η έννοια της προσευχής

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Με τη μαγεία ο άνθρωπος προσπαθεί με διάφορα κόλπα, να εξαναγκάσει το πνεύμα να κάνει το θέλημά του. Κατάλοιπο της πίστης στη μαγεία είναι και η ερμηνεία της προσευχής που δίνουν αυτοί που  τελούν υπό την επιρροή της μαγείας. Γι’ αυτούς που θεωρούν την προσευχή ένα είδος εξευγενισμένης μαγείας, ερμηνεύουν την προσευχή ως αίτημα προς το Θεό, να κάνει το θέλημα του ανθρώπου. Ο ΑϊνστάΪν έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «να μη λέμε στο Θεό τί να κάνει»! Αυτοί λοιπόν, υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να προσευχόμαστε και να λέμε στο Θεό, τί να κάνει. Ο Θεός γνωρίζει τις ανάγκες του ανθρώπου. Δεν χρειάζεται να του τις θυμίζουμε εμείς, διότι είναι παντογνώστης.

Την αρχαία εποχή υπήρχε διχογνωμία ανάμεσα στους φιλοσόφους, ως προς την προσευχή, ,τη λατρεία και τις θυσίες. Το κύριο επιχείρημα ήταν ότι ο Θεός δεν αλλάζει τη θέλησή του, ούτε με την προσευχή ούτε με τη λατρεία και τις θυσίες.

Οι αρχαίοι είχαν τον σπερματικό λόγο του Θεού, δεν γνώριζαν τον ζωντανό Λόγο του Θεού. Ο Ιησούς λέει «έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς. Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ.» Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Διδασκαλία, το φορτίον του Χριστού είναι ελαφρύ «τοις προαιρουμένοις», δηλαδή σ’ αυτούς που θέλουν. Με άλλα λόγια, αυτοί που θέλουν να τους θεραπεύσει ο Ιησούς, θα πάνε προς Αυτόν με την προσευχή. Η προσευχή είναι ο δρόμος που μας πηγαίνει κοντά στο Θεό. Όταν προσευχόμαστε δείχνουμε έμπράκτως τη θέλησή μας για τη θεραπεία μας.

 Ο Ιησούς θέλησε να πάει στους Γεργεσηνούς για να θεραπεύσει τους νοσούντας, αλλά δεν του το επέτρεψαν. Βγήκαν οι προύχοντες στα όρια της περιοχής τους και είπαν στον Ιησού ότι δεν τον θέλουν. Αυτό είναι το άκρον άωτον της αχαριστίας: Ο Θεός έρχεται προς το μέρος μας για να μας θεραπεύσει και εμείς τον αρνούμαστε. Ο Απόστολος Παύλος δε λέει «καλέστε το Θεό ναρθεί». Λέει πηγαίνετε εσείς στο Θεό. Πλησιάστε σ’ Αυτόν. Μην απομακρύνεστε από Αυτόν. Συμφιλιωθείτε, λέει με το Θεό. Δε λέει ο Θεός να συμφιλιωθεί με εμάς και για να το κάνει πρέπει να του προσφέρουμε τη λατρεία και τις θυσίες μας. Ο Χριστός κατήργησε τις θυσίες διότι κινούν τον θυματοποιητικό μηχανισμό και δημιουργούν θύματα, τα ιερά σφάγια, όπως λέγονται. Αλλά ουδέποτε υπήρξαν πραγματικά ιερά σφάγια. Υπήρξαν προφάσεις των ισχυρών, για να διατηρήσουν τα πλούτη τους και την εξουσία τους.