"Μουσικήν ποίει και εργάζου"

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η χάρη ,  γράφει κάπου ο Απόστολος Παύλος, τρέχει και δοξάζεται. Η χάρη τρέχει σημαίνει επικοινωνεί Σημαίνει ότι έχει φωνή και μεταδίδεται από τον ένα στον άλλον. Η χάρη είναι ελεύθερη φωνή. Εκφράζει τη σκέψη του ανθρώπου. Είμαστε άραγε ο καθένας  μια ελεύθερη φωνή; Εκφράζουμε ελεύθερα τη σκέψη μας; Το τελευταίο μάθημα που ο Θεός δίδαξε στο Σωκράτη ήταν αυτό: "Μουσικήν ποίει και εργάζου".

Ο Σωκράτης στις τελευταίες στιγμές της ζωής του, όπως διαβάζουμε στο Φαίδωνα,  έγραφε δημοτική ποίηση. Δηλαδή ποίηση που μπορούσε να καταλάβουν οι άνθρωποι. Επικοινωνούσε, με άλλα λόγια, με τους ανθρώπους, λίγα λεπτά πριν το θάνατό του. Όσο διαρκούσε η προετοιμασία του δηλητηρίου που θα του έδινε ο δήμιος σε εκτέλεση της ποινής που του επέβαλαν οι Αθηναίοι.

Με αυτήν την έννοια ο Πλάτων είπε, «δώστε μου τους ήχους (τις φωνές) και πάρτε τους νόμους». Ο Γκαίτε επίσης κατανοούσε τη μεγάλη σημασία που έχει η φωνή του ανθρώπου: «Ο άνθρωπος", είπε, "βουβαίνεται στον πόνο του. Εμένα μού ‘δωσε ο Θεός το χάρισμα να λέω το τι υποφέρω». Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο το χάρισμα της φωνής, δηλαδή της έκφρασης της σκέψης του. Αλλά δεν υπάρχει ελεύθερη σκέψη χωρίς γνώση του εαυτού.  Ελεύθερη σκέψη προϋποθέτει αυτογνωσία. Αν δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να εκφράζουμε τη σκέψη μας.

Είμαστε άραγε φωνή, δηλαδή γνώση και έκφραση του εαυτού μας; Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο μας. Αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο, το κάνουν μέσω της φωνής. Αν μπορούσαμε να τους βουβάνουμε, αν ο τύπος ήταν στα χέρια των εθνών και των λαών, δεν θα στέναζαν τα έθνη και δε θα βογγούσαν οι λαοί. Φωνή λαού οργή Θεού, λέει η παροιμία, η οποία εκφράζει τη δύναμη της φωνής. Ο ήχος γκρέμισε τα τείχη της Ιεριχούς! Με τη φωνή «αέρα» νικούσαν οι Έλληνες τους πολυπληθέστερους εχθρούς τους.