Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
«Η ζωή στους διάφορους σιδηροδρομικούς σταθμούς, επάνω σε βαλίτσες και μ’ όλες τις ταλαιπωρίες που συνδέονται μ’ αυτά τα ταξίδια, συνεχίζεται. Η Λάρα στο χωριό με πυρετό. Ω Θεέ μου! Είναι αδύνατον να ζούμε μ’ αυτό τον τρόπο!(…)
Θεέ μου! Πόσο αβάσταχτη είναι αυτή η θλίψη! Νομίζω πως θα καταρρεύσω. Νιώθω τόση ερημιά… Κι αυτό το αίσθημα γίνεται χειρότερο, όταν αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως μοναξιά σημαίνει θάνατος. Όλοι μ’ έχουν προδώσει ή εξακολουθούν να με προδίδουν. Είμαι εντελώς μονάχος.(…) Πόσο φριχτό είναι να είσαι μόνος! Δεν θέλω να ζήσω άλλο. Φοβάμαι. Η ζωή μου έχει γίνει ανυπόφορη.»
Ο Ταρκόφσκι, στη ζωή του και στο έργο του εκφράζει την αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος δεν υποφέρει μόνο από την μοναξιά που προέρχεται από την αποξένωση από τους άλλους, αλλά και από την χειρότερη ακόμα μοναξιά της αποξένωσης από τον εαυτό του
Συνήθως αγάπη του εαυτού εννοούμε την φιλαυτία και γι’ αυτό δεν μιλάμε για την αγάπη του εαυτού γιατί φοβούμαστε την κατηγορία της φιλαυτίας. Δεν θέλουμε να είμαστε φίλαυτοι. Η αγάπη του εαυτού έχει κακή έννοια και την αγνοούμε και μαζί με αυτήν αγνοούμε και την αγά.πη του εαυτού μας με την καλή έννοια. Ποια είναι η καλή έννοια; Είναι η αγάπη του εαυτού που διώχνει το φόβο απ΄ την ψυχή. Πώς αγαπάμε την ψυχή μας με την καλή έννοια; Την αγαπάμε, αν μας αγαπάνε όπως είμαστε. Αν βρεθεί να μας αγαπήσει κάποιος όπως είμαστε, θα τολμήσουμε κι εμείς να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, όπως είναι. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της ταινίας του Μπέργκμαν «Φθινοπωρινή συμφωνία». Να γιατί ο Μπέργκμαν έβλεπε τις ταινίες του Ταρκόφσκι δέκα φορές!
Κι αν δεν βρίσκεται κανείς που να τον εμπιστευτούμε τόσο ώστε να του ανοίξουμε την καρδιά μας και να μας αγαπήσει όπως είμαστε, τί μπορούμε να κάνουμε; Μπορούμε να ανοίξουμε την καρδιά μας στον Ιησού. Αυτός μας αγαπάει όπως είμαστε. Αλλά δεν μπορούμε ούτε αυτό να το κάνουμε, αν δεν έχει για μας η πνευματική ζωή υπόσταση. Αν δεν πιστεύουμε στην πνευματική ζωή. Αν δεν θεωρούμε τις σκέψεις μας και τα αισθήματά μας πραγματικά, όπως είναι. Αν θεωρούμε το πνεύμα ανυπόστατο δεν θα μας βοηθήσει η πνευματική σχέση με κανέναν ούτε με τον Ιησού Χριστό.
*
Αντρέι Ταρκοφσκι, Μαρτυρολόγιο, Ημερολόγια 1970-1986 , Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ, σ.224
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου