Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Όλοι επιλέγουμε ,όταν μπορούμε, τον  τρόπο που θέλουμε να ζούμε κι όταν δεν μπορούμε συμβιβαζόμαστε με ό,τι μας εξασφαλίζει «τα προς το ζην», δηλαδή το «μεροκάματο του τρόμου». Αν και για τίποτε δεν υπάρχει πλήρης ασφάλεια, διότι υπάρχουν τα έκτακτα (θεομηνίες, αρρώστιες, σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί, δύναμη πυρός κ.ά. ) Υπάρχει μόνον σχετική εξασφάλιση, πράγμα που δεν μας δίνει το πλήρες νόημα της ζωής, αυτό που θα μας κάνει να νιώσουμε την γαλήνη της ψυχής, που είναι αναγκαία, για να διατηρηθούμε υγιείς και για να χαρούμε τη ζωή που μας χαρίζει ο Θεός. (τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα εύ σοι γένηται, και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης της αγαθής, ης Κύριος ο Θεός σου δίδωσί σοι.)

Σύμφωνα με την Διδασκαλία της Εκκλησίας, η δύναμη της ζωής είναι η χάρη του Θεού, η οποία για να έρθει και για να μείνει θέλει το ανάλογο με αυτήν περιβάλλον μέσα μας, δηλαδή θέλει να αφαιρούμε τα εμπόδια που δεν επιτρέπουν τη χάρη του Θεού να μας επισκεφθεί. Με άλλα λόγια .η δύναμη για να ζούμε έρχεται από μέσα μας, από κάτι που δεν χρειάζεται αποδείξεις και λογικά επιχειρήματα για να υπάρξει αλλά που χρειάζεται το ανάλογο με αυτήν περιβάλλον.

Όταν γνωρίσουμε ποια είναι η χάρη , θα γνωρίσουμε και ποιο είναι το ανάλογο περιβάλλον. Αν η δύναμη της ζωής αποτελείται από τα στοιχεία της γαλήνης, της ηρεμίας, της αγάπης και της χαράς του πνεύματος, και γενικά από όλα αυτά τα στοιχεία που υπερασπίζονται και προάγουν τη ζωή και το περιβάλλον της χάρης αποτελείται από τα στοιχεία αυτά. Είναι φυσικό η δύναμη της ζωής να μην θέλει περιβάλλον που αποτελείται από τα στοιχεία που την διαβρώνουν, την φθείρουν, την αρρωσταίνουν και την οδηγούν στο θάνατο.

Αυτό που πρέπει να τονιστεί ιδιαιτέρως στο σημείο αυτό είναι ότι η Θεία Χάρη και η δύναμη της ζωής, γιατί χωρίς τη Θεία Χάρη ούτε τη δύναμη της ζωής μπορεί κάτι απ΄ έξω να μας την εξασφαλίσει, είναι δώρο του Θεού και ως δώρο του Θεού τη δεχόμαστε. Δεχόμενοι τη δύναμη της ζωής ως δώρο του Θεού, δεν πέφτουμε στην υπερηφάνεια, αλλά ευγνωμονούμε το Θεό γιατί παρόλο που είμαστε αμαρτωλοί επιδαψιλεύει τις άπειρες ευεργεσίες Του στον άνθρωπο. Έτσι δεν απελπιζόμαστε ιδίως στις δύσκολες εποχές, σαν τη δική μας, διότι έχουμε την ελπίδα μας στον Χριστό. Ο Χριστός είναι ο υπερασπιστής της ζωής μας!

Τα εμπόδια της Θείας Χάρης, και της δύναμης τη ζωής που  δεν την αφήνουν να μας επισκεφθεί ή που την βραχυκυκλώνουν στην καρδιά μας, είναι σύμφωνα με την Χριστιανική Διδασκαλία , τα πάθη του ανθρώπου. Παράδειγμα το ανθρωποκτόνο πάθος του θυμού που δεν σκοτώνει μόνο, αλλά και προκαλεί την γενική καχυποψία και εμποδίζει την ενότητα μεταξύ των ανθρώπων.

Ο Άγιος Θαλάσσιος, ο νηπτικός Πατέρας της Εκκλησίας γράφει κάπου, για το πάθος αυτό που διώχνει τη Θεία Χάρη από την καρδιά μας,  πως ο Θεός μας έδωσε το θυμό, για να θυμώνουμε όχι με τον άνθρωπο, αλλά για να θυμώνουμε με τα πάθη.

Ακόμα και η Νομική Επιστήμη διακρίνει τον άνθρωπο από την άδικη πράξη. Έτσι ενώ καταδικάζει την άδικη πράξη, τον άνθρωπο δεν τον τιμωρεί. Η φυλακή δεν έχει την έννοια της τιμωρίας, αλλά του περιορισμού για να μην τελέσει ο καταδικασθείς και άλλες άδικες πράξεις και να ενταχθεί ως υγιές μέλος της κοινωνίας, μετά την έκτιση της ποινής του , η οποία έχει την έννοια του σωφρονισμού και όχι της ανταποδόσεως του κακού.

Με τη Θεία Χάρη στην καρδιά μας μπορούμε να  αγαπάμε όλους τους ανθρώπους και να είμαστε ενωμένοι μεταξύ μας στο όνομα του Ιησού Χριστού.