Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Το ερώτημα αν κυβερνάει η ανδρεία ή η θηλυπρέπεια τον σύγχρονο κόσμο, πρέπει να απασχολήσει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Πρέπει να απασχολήσει ιδίως τους γονείς, για να ασκήσουν πίεση σ΄ αυτούς που διοικούν το Υπουργείο Παιδείας, για να είναι καθαρό, ποιο είδος ανθρώπου επιθυμούν να διαμορφώσουν; Τον ανδρείο που αγωνίζεται για την προσωπική του ελευθερία και για την ελευθερία των άλλων ή τον παθητικό τύπο, που εκτελεί ό,τι τον διατάζουν;
Ποιος κυβερνάει τον κόσμο; Αν ξέρουμε ποιος κυβερνάει τον κόσμο, θα καταλάβουμε γιατί εξέλιπε η ανδρεία και γιατί δεν καλλιεργείται η αρετή της ανδρείας στους νέους. Δείτε μόνο τη στολή των στρατιωτών πώς "εξελίχθηκε" τα τελευταία χρόνια και θα καταλάβετε, αν η εξάλειψη της ανδρείας είναι τυχαία ή θεληματική.
Στην εποχή μας το αγγλοσαξωνικό πρότυπο τείνει να γίνει παγκόσμιο. Κατά το πρότυπο αυτό η κορυφαία αξία είναι η ωφελιμότητα. Παν ό,τι αποφέρει κέρδος είναι θεμιτό. Ό,τι δεν αποφέρει κέρδος δεν υπάρχει. Η ανδρεία δεν αποφέρει κέρδος, δεν υπάρχει.
Γιατί η ανδρεία δεν αποφέρει κέρδος είναι ένα ερώτημα που θέλει μεγαλύτερη συζήτηση. Το αγγλοσαξωνικό πρότυπο όπως φαίνεται από την ενδυμασία που προτείνει για τους άντρες και τις γυναίκες, δεν θέλει να τονίζεται η διαφορά στην εμφάνιση των δύο φύλων. Είναι η γνωστή ενδυμασία γιούνισεξ.
Η ενδυμασία όμως δεν εξαφανίζει τη διαφορά στα δύο φύλα. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς από πίσω την κίνηση του άντρα και της γυναίκας και συγκεκριμένα τον τρόπο που κινείται η μέση του καθενός φύλου για να διακρίνει τη διαφορά του κάθε φύλου. Η μέση του άντρα στο βάδισμα μένει αλύγιστη, ενώ η μέση της γυναίκας κινείται λυγίζει θυμίζοντας την κίνηση του φιδιού ή του μεθυσμένου.
Η μέση της γυναίκας λυγίζει επίσης όπως το φίδι μπρος πίσω ή όπως το νερό, όταν υπερβαίνει κάποιο εμπόδιο. Η κίνηση του φιδιού, ενός ζώου, το οποίο διακρίνεται για την μη επιθετικότητά του, όπως επίσης και η κίνηση του νερού που παρακάμπτει τα εμπόδια είναι το σύμβολο της παθητικότητας και του ενδοτισμού και φυσικά το σύμβολο της γυναίκας. Άλλωστε το φίδι που την εξαπάτησε, αν είναι η σεξουαλικότητα, εκδηλώνεται με τις κινήσεις της γυναικείας μέσης. Με την οφιοειδή κίνηση των γυναικών και των φιδιών οπωσδήποτε δεν διεξάγονται αγώνες για την ελευθερίας. Ένας κόσμος που το ρυθμό τον δίνει ο αρχαίος όφις έχει ξεχάσει την ελευθερία. Αγωνίζεται για την αφθονία των υλικών αγαθών.
Σ΄ αυτό το σημείο πρέπει να θυμηθούμε τη στάση των γυναικών όσον αφορά τη μόδα και τη διαφήμιση, η οποία υποβάλλει στην ψυχή της γυναίκας να αγοράζει αυτό που τη διατάζουν. Η διαφήμιση και η μόδα ευνοεί την παθητικότητα. Με άλλα λόγια το εμπόριο και η βιομηχανία κερδίζουν περισσότερα με τις γυναίκες και τους άντρες που απέβαλαν την ανδρεία τους και σαν τους μεθυσμένους κινούνται με οφιοειδείς κινήσεις πίσω από έναν απατηλό κόσμο.
Στο βιογραφικό μυθιστόρημα με τον τίτλο Στην έρημο, ο Αμερικανός συγγραφέας Κρακάουε περιγράφει τη ζωή ενός νέου, ο οποίος αρνήθηκε την αφθονία των υλικών αγαθών της πόλης και κατέφυγε βαθιά στην έρημο, για να σκοτώσει τον απατηλό εαυτό του, όπως γράφει στην τελευταία σελίδα του ημερολογίου. Οι κυνηγοί βρήκαν μετά από μήνες το πτώμα του.
Το δίλημμα μεταξύ του πραγματικού και του απατηλού είναι δίλημμα του κάθε ανθρώπου ιδίως των νέων της σημερινής εποχής. Ο επίσης Αμερικανός συγγραφέας και μοναχός Τόμας Μέρτον, γράφει στο βιβλίο του Το βουνό με τα επτά πατώματα, πως η δήθεν έντονη δραστηριότητα πολλών ανθρώπων της σημερινής εποχής, δεν είναι παρά ο πάταγος που κάνει ο άνθρωπος που πέφτει στην ανυπαρξία.
Ο Άγιος Αντώνιος, γράφει στο βιβλίο του "Σχιζοφρένεια και ασκητισμός" ο καθηγητής κ. Κορναράκης, χρειάσθηκε είκοσι χρόνια αυτοπειθαρχίας και σκληρών πνευματικών αγώνων για να φθάσει στη διάκριση μεταξύ πραγματικού και απατηλού."
Το ερώτημα αν κυβερνάει η ανδρεία ή η θηλυπρέπεια τον σύγχρονο κόσμο, πρέπει να απασχολήσει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Πρέπει να απασχολήσει ιδίως τους γονείς, για να ασκήσουν πίεση σ΄ αυτούς που διοικούν το Υπουργείο Παιδείας, για να είναι καθαρό, ποιο είδος ανθρώπου επιθυμούν να διαμορφώσουν; Τον ανδρείο που αγωνίζεται για την προσωπική του ελευθερία και για την ελευθερία των άλλων ή τον παθητικό τύπο, που εκτελεί ό,τι τον διατάζουν;
Ποιος κυβερνάει τον κόσμο; Αν ξέρουμε ποιος κυβερνάει τον κόσμο, θα καταλάβουμε γιατί εξέλιπε η ανδρεία και γιατί δεν καλλιεργείται η αρετή της ανδρείας στους νέους. Δείτε μόνο τη στολή των στρατιωτών πώς "εξελίχθηκε" τα τελευταία χρόνια και θα καταλάβετε, αν η εξάλειψη της ανδρείας είναι τυχαία ή θεληματική.
Στην εποχή μας το αγγλοσαξωνικό πρότυπο τείνει να γίνει παγκόσμιο. Κατά το πρότυπο αυτό η κορυφαία αξία είναι η ωφελιμότητα. Παν ό,τι αποφέρει κέρδος είναι θεμιτό. Ό,τι δεν αποφέρει κέρδος δεν υπάρχει. Η ανδρεία δεν αποφέρει κέρδος, δεν υπάρχει.
Γιατί η ανδρεία δεν αποφέρει κέρδος είναι ένα ερώτημα που θέλει μεγαλύτερη συζήτηση. Το αγγλοσαξωνικό πρότυπο όπως φαίνεται από την ενδυμασία που προτείνει για τους άντρες και τις γυναίκες, δεν θέλει να τονίζεται η διαφορά στην εμφάνιση των δύο φύλων. Είναι η γνωστή ενδυμασία γιούνισεξ.
Η ενδυμασία όμως δεν εξαφανίζει τη διαφορά στα δύο φύλα. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς από πίσω την κίνηση του άντρα και της γυναίκας και συγκεκριμένα τον τρόπο που κινείται η μέση του καθενός φύλου για να διακρίνει τη διαφορά του κάθε φύλου. Η μέση του άντρα στο βάδισμα μένει αλύγιστη, ενώ η μέση της γυναίκας κινείται λυγίζει θυμίζοντας την κίνηση του φιδιού ή του μεθυσμένου.
Η μέση της γυναίκας λυγίζει επίσης όπως το φίδι μπρος πίσω ή όπως το νερό, όταν υπερβαίνει κάποιο εμπόδιο. Η κίνηση του φιδιού, ενός ζώου, το οποίο διακρίνεται για την μη επιθετικότητά του, όπως επίσης και η κίνηση του νερού που παρακάμπτει τα εμπόδια είναι το σύμβολο της παθητικότητας και του ενδοτισμού και φυσικά το σύμβολο της γυναίκας. Άλλωστε το φίδι που την εξαπάτησε, αν είναι η σεξουαλικότητα, εκδηλώνεται με τις κινήσεις της γυναικείας μέσης. Με την οφιοειδή κίνηση των γυναικών και των φιδιών οπωσδήποτε δεν διεξάγονται αγώνες για την ελευθερίας. Ένας κόσμος που το ρυθμό τον δίνει ο αρχαίος όφις έχει ξεχάσει την ελευθερία. Αγωνίζεται για την αφθονία των υλικών αγαθών.
Σ΄ αυτό το σημείο πρέπει να θυμηθούμε τη στάση των γυναικών όσον αφορά τη μόδα και τη διαφήμιση, η οποία υποβάλλει στην ψυχή της γυναίκας να αγοράζει αυτό που τη διατάζουν. Η διαφήμιση και η μόδα ευνοεί την παθητικότητα. Με άλλα λόγια το εμπόριο και η βιομηχανία κερδίζουν περισσότερα με τις γυναίκες και τους άντρες που απέβαλαν την ανδρεία τους και σαν τους μεθυσμένους κινούνται με οφιοειδείς κινήσεις πίσω από έναν απατηλό κόσμο.
Στο βιογραφικό μυθιστόρημα με τον τίτλο Στην έρημο, ο Αμερικανός συγγραφέας Κρακάουε περιγράφει τη ζωή ενός νέου, ο οποίος αρνήθηκε την αφθονία των υλικών αγαθών της πόλης και κατέφυγε βαθιά στην έρημο, για να σκοτώσει τον απατηλό εαυτό του, όπως γράφει στην τελευταία σελίδα του ημερολογίου. Οι κυνηγοί βρήκαν μετά από μήνες το πτώμα του.
Το δίλημμα μεταξύ του πραγματικού και του απατηλού είναι δίλημμα του κάθε ανθρώπου ιδίως των νέων της σημερινής εποχής. Ο επίσης Αμερικανός συγγραφέας και μοναχός Τόμας Μέρτον, γράφει στο βιβλίο του Το βουνό με τα επτά πατώματα, πως η δήθεν έντονη δραστηριότητα πολλών ανθρώπων της σημερινής εποχής, δεν είναι παρά ο πάταγος που κάνει ο άνθρωπος που πέφτει στην ανυπαρξία.
Ο Άγιος Αντώνιος, γράφει στο βιβλίο του "Σχιζοφρένεια και ασκητισμός" ο καθηγητής κ. Κορναράκης, χρειάσθηκε είκοσι χρόνια αυτοπειθαρχίας και σκληρών πνευματικών αγώνων για να φθάσει στη διάκριση μεταξύ πραγματικού και απατηλού."
1 σχόλιο:
Δυστυχώς οι γονείς μας και οι παππούδες μας ζουν βαθειά στο πνεύμα του μηδενισμού-νεοτερισμού και δεν έχουν καμία ηθική αξία, άρα ούτε και αρετές. Οι νέοι ακολουθούνε πιστά τα ελαττώματα των γονέων τους.
Οι περασμένες γενιές μοιάζουν με σκυλιά που τρώνε ότι τους πετάξουν. Τους πετάνε φόλα, την τρώει το πρώτο σκυλί το 1989(χρεωκοπία δημοσίου) και ψοφάει. Το δεύτερο σκυλί λέει «αυτός ψόφησε γιατί ήταν χαζός, εγώ που είμαι έξυπνος θα φάω και δεν θα ψοφήσω», τρώει την φόλα το 1999(χρηματιστήριο) και ψοφάει.
Το τρίτο σκυλί λέει «αυτός ψόφησε γιατί ήταν χαζός, εγώ που είμαι έξυπνος θα φάω και δεν θα φάω και δεν θα ψοφήσω», τρώει την φόλα το 2009(δάνεια) και ψοφάει. Το τέταρτο σκυλί.....και ψοφάει.
Δημοσίευση σχολίου