Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Πριν μιλήσουμε για το πως το ψεύδος προδίδεται από μόνο του , πρέπει να θυμήσουμε τα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που δείχνουν πόσο μεγάλο αμάρτημα είναι το ψεύδος. Εκείνος , λέει ο Κίνγκ, που μπορεί να πει ψέμματα , μπορεί και να κλέψει, και εκείνος που μπορεί να κλέψει , μπορεί και να σκοτώσει!
Είναι γνωστό σε όλους πως τα μάτια και κάποιες άλλες κινήσεις του σώματος , σύμφωνα με την κοινή εμπειρία, προδίδουν εκείνον που λέει ψέμματα. Οι κινήσεις των ματιών και των χεριών και η έκφραση του προσώπου δείχνει στο προσεκτικό μάτι, τον ψεύτη , την ώρα που ψεύδεται.
Παραθέτουμε ενδεικτικώς κάποια παραδείγματα από την σύγχρονη ζωή: Κάποιος πολιτικός την ώρα που βεβαίωνε τους Έλληνες ότι η Ελλάδα δεν έχει πετρέλαια , άγγιξε την άκρη της μύτης υπομειδιώντας. Ένας άλλος πολιτικός την ώρα που μιλούσε για επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης άγγιξε την άκρη της μύτης! Κι στις δυο αυτές περιπτώσεις, μια τέτοια κοινή κίνηση, είναι κάτι που δεν θα την περίμενε κανείς , γιατί δεν ταιριάζουν με την σοβαρότητα της κατάστασης.
Μια φορά παρακολούθησα την ομιλία κάποιου σημαίνοντος προσώπου. Περίμενα έξω από την αίθουσα την άφιξή του στον τόπο της ομιλίας. Ο ομιλητής διερχόμενος κάτω από μια συστάδα δένδρων χτύπησε με το χέρι του τα φύλλα τους, χωρίς κανένα λόγο.
Αναρωτήθηκα τί σημαίνει αυτό και ανέτρεξα στον Όμηρο, ο οποίος χρησιμοποιεί την εικόνα των δέντρων ως μεταφορά για να δείξει την παροδικότητα των γενεών των ανθρώπων. Οι γενιές των ανθρώπων είναι σαν τις γενιές των φύλλων των δέντρων, γράφει ο Όμηρος σε κάποιο στίχο του.
Μετά την ομιλία του ο εν λόγω ομιλητής , περνώντας πάλι κάτω από την συστάδα των δένδρων, είπε μιλώντας στον εαυτό του, πως τίποτε από όσα είπε, δεν πρόκειται να γίνει.
Γιατί το άγγιγμα της μύτης πάει μαζί με το ψέμα; Ίσως ο ψευδώμενος νιώθει πως το πρόσωπό του είναι ένα προσωπείο, που κρύβει την αλήθεια, και θέλει να βεβαιωθεί αγγίζοντας τη μύτη του, πως το προσωπείο βρίσκεται στη θέση του, και το ψεύδος δεν κινδυνεύει να αποκαλυφθεί. Είναι μια αυθόρμητη κίνηση του ψεύτη, που φοβάται μήπως τον πιάσουν ψευδώμενο.
Όταν το άγγιγμα της μύτης συνοδεύεται από ένοχο χαμόγελο, δείχνει πως το κρύψιμο της αλήθειας είναι ένα πολύ ντροπιαστικό πράγμα, και χρειάζεται μεγάλη ξεδιαντροπιά σ΄ αυτόν που το κάνει, όταν μάλιστα όταν πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό, που ενδιαφέρει όλο τον κόσμο.
Μπορείς , είπε κάποιος συγγραφέας, να εξαπατήσεις πολλούς για λίγο καιρό ή μερικούς για πολύ καιρό. Αλλά δεν μπορείς να τους εξαπατήσεις όλους για πάντα.
Πριν μιλήσουμε για το πως το ψεύδος προδίδεται από μόνο του , πρέπει να θυμήσουμε τα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που δείχνουν πόσο μεγάλο αμάρτημα είναι το ψεύδος. Εκείνος , λέει ο Κίνγκ, που μπορεί να πει ψέμματα , μπορεί και να κλέψει, και εκείνος που μπορεί να κλέψει , μπορεί και να σκοτώσει!
Είναι γνωστό σε όλους πως τα μάτια και κάποιες άλλες κινήσεις του σώματος , σύμφωνα με την κοινή εμπειρία, προδίδουν εκείνον που λέει ψέμματα. Οι κινήσεις των ματιών και των χεριών και η έκφραση του προσώπου δείχνει στο προσεκτικό μάτι, τον ψεύτη , την ώρα που ψεύδεται.
Παραθέτουμε ενδεικτικώς κάποια παραδείγματα από την σύγχρονη ζωή: Κάποιος πολιτικός την ώρα που βεβαίωνε τους Έλληνες ότι η Ελλάδα δεν έχει πετρέλαια , άγγιξε την άκρη της μύτης υπομειδιώντας. Ένας άλλος πολιτικός την ώρα που μιλούσε για επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης άγγιξε την άκρη της μύτης! Κι στις δυο αυτές περιπτώσεις, μια τέτοια κοινή κίνηση, είναι κάτι που δεν θα την περίμενε κανείς , γιατί δεν ταιριάζουν με την σοβαρότητα της κατάστασης.
Μια φορά παρακολούθησα την ομιλία κάποιου σημαίνοντος προσώπου. Περίμενα έξω από την αίθουσα την άφιξή του στον τόπο της ομιλίας. Ο ομιλητής διερχόμενος κάτω από μια συστάδα δένδρων χτύπησε με το χέρι του τα φύλλα τους, χωρίς κανένα λόγο.
Αναρωτήθηκα τί σημαίνει αυτό και ανέτρεξα στον Όμηρο, ο οποίος χρησιμοποιεί την εικόνα των δέντρων ως μεταφορά για να δείξει την παροδικότητα των γενεών των ανθρώπων. Οι γενιές των ανθρώπων είναι σαν τις γενιές των φύλλων των δέντρων, γράφει ο Όμηρος σε κάποιο στίχο του.
Μετά την ομιλία του ο εν λόγω ομιλητής , περνώντας πάλι κάτω από την συστάδα των δένδρων, είπε μιλώντας στον εαυτό του, πως τίποτε από όσα είπε, δεν πρόκειται να γίνει.
Γιατί το άγγιγμα της μύτης πάει μαζί με το ψέμα; Ίσως ο ψευδώμενος νιώθει πως το πρόσωπό του είναι ένα προσωπείο, που κρύβει την αλήθεια, και θέλει να βεβαιωθεί αγγίζοντας τη μύτη του, πως το προσωπείο βρίσκεται στη θέση του, και το ψεύδος δεν κινδυνεύει να αποκαλυφθεί. Είναι μια αυθόρμητη κίνηση του ψεύτη, που φοβάται μήπως τον πιάσουν ψευδώμενο.
Όταν το άγγιγμα της μύτης συνοδεύεται από ένοχο χαμόγελο, δείχνει πως το κρύψιμο της αλήθειας είναι ένα πολύ ντροπιαστικό πράγμα, και χρειάζεται μεγάλη ξεδιαντροπιά σ΄ αυτόν που το κάνει, όταν μάλιστα όταν πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό, που ενδιαφέρει όλο τον κόσμο.
Μπορείς , είπε κάποιος συγγραφέας, να εξαπατήσεις πολλούς για λίγο καιρό ή μερικούς για πολύ καιρό. Αλλά δεν μπορείς να τους εξαπατήσεις όλους για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου