Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Σήμερα δεν με ενέπνεε τίποτε να γράψω . Άρχισα να γράφω χωρίς να γνωρίζω το θέμα μου. Να όμως που το διάβασμα του Ευαγγελίου μου έδωσε ένα θέμα, αυτό της έμπνευσης. Το πρώτο πράγμα που διάβασα μόλις άνοιξα το Ευαγγέλιο σήμερα το πρωί ,ήταν για την είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα και συγκεκριμένα για τα ενδύματα που έστρωναν οι μαθητές του στο δρόμο για να περάσει. Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός τους, που έβγαζαν τα ενδύματά τους και τα έστρωναν στο δρόμο σε μια κίνηση που δείχνει την ανοιχτή καρδιά τους.
Ο άνθρωπος που ξεκουμπώνει και βγάζει τα ρούχα του δείχνει ότι είναι ελεύθερος από προκαταλήψεις, υστεροβουλίες, ενδοιασμούς. Τελικά αυτό που ένιωθαν οι μαθητές του Ιησού ήταν μια ωραία έμπνευση που την εξέφρασαν με έναν τρόπο που δε δείχνει μόνο τον αυθορμητισμό τους, αλλά που έχει κάποιο βαθύτερο νόημα, το νόημα της ελευθερίας.
Τί εννοώ έμπνευση; Όσον αφορά ειδικά το γράψιμο, έμπνευση εννοώ κάτι που σε πιέζει να το πεις γιατί πιστεύεις ότι όλος ο κόσμος θέλει να το ακούσει. Έμπνευση είναι αυτή η βεβαιότητα ότι αυτό που βρήκες ανήκει σε όλους και πρέπει να το αναμεταδόσεις . Δεν έχει σημασία πόσο είναι προσωπικό. Στην έμπνευση όσο πιο προσωπικός είσαι τόσο περισσότερο εκφράζεις τούς άλλους.
Έχεις την εντύπωση ότι ο κόσμος εγκατέλειψε τις ασχολίες του και τα ενδιαφέροντά του και περιμένει από σένα να τους πεις αυτό που σκέφτηκες ή που ένιωσες. Κάποτε χρησιμοποίησα την εικόνα της βροχής, σαν μια παρομοίωση για την έμπνευση. Σε καταλαμβάνει τόσο πολύ η έμπνευση, όπως μια δυνατή βροχή που σε κάνει μούσκεμα και δεν αφήνει τίποτε στεγνό επάνω σου.
Ο αυθορμητισμός της έμπνευσης διώχνει τους φόβους, τις αμφιβολίες, τους δισταγμούς, τις επιφυλάξεις. Είναι σαν το ξαφνικό γέλιο που ξεσπάει σαν ένα τυλιγμένο ελατήριο όταν αφήνεται ελεύθερο.
Πράγματι η ελευθερία είναι η ουσία της έμπνευσης. Όπου δεν υπάρχει ελευθερία δεν υπάρχει δημιουργικότητα. Π.χ. στα ολοκληρωτικά καθεστώτα η δημιουργικότητα στερεύει. Σ΄ένα κόσμο καταναγκασμών η ελευθερία δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Ο φιλόσοφος Καρλ Γιάσπερς χρησιμοποίησε το παράδειγμα της ελευθερίας ως απόδειξη της υπάρξεως του Θεού.
Σήμερα δεν με ενέπνεε τίποτε να γράψω . Άρχισα να γράφω χωρίς να γνωρίζω το θέμα μου. Να όμως που το διάβασμα του Ευαγγελίου μου έδωσε ένα θέμα, αυτό της έμπνευσης. Το πρώτο πράγμα που διάβασα μόλις άνοιξα το Ευαγγέλιο σήμερα το πρωί ,ήταν για την είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα και συγκεκριμένα για τα ενδύματα που έστρωναν οι μαθητές του στο δρόμο για να περάσει. Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός τους, που έβγαζαν τα ενδύματά τους και τα έστρωναν στο δρόμο σε μια κίνηση που δείχνει την ανοιχτή καρδιά τους.
Ο άνθρωπος που ξεκουμπώνει και βγάζει τα ρούχα του δείχνει ότι είναι ελεύθερος από προκαταλήψεις, υστεροβουλίες, ενδοιασμούς. Τελικά αυτό που ένιωθαν οι μαθητές του Ιησού ήταν μια ωραία έμπνευση που την εξέφρασαν με έναν τρόπο που δε δείχνει μόνο τον αυθορμητισμό τους, αλλά που έχει κάποιο βαθύτερο νόημα, το νόημα της ελευθερίας.
Τί εννοώ έμπνευση; Όσον αφορά ειδικά το γράψιμο, έμπνευση εννοώ κάτι που σε πιέζει να το πεις γιατί πιστεύεις ότι όλος ο κόσμος θέλει να το ακούσει. Έμπνευση είναι αυτή η βεβαιότητα ότι αυτό που βρήκες ανήκει σε όλους και πρέπει να το αναμεταδόσεις . Δεν έχει σημασία πόσο είναι προσωπικό. Στην έμπνευση όσο πιο προσωπικός είσαι τόσο περισσότερο εκφράζεις τούς άλλους.
Έχεις την εντύπωση ότι ο κόσμος εγκατέλειψε τις ασχολίες του και τα ενδιαφέροντά του και περιμένει από σένα να τους πεις αυτό που σκέφτηκες ή που ένιωσες. Κάποτε χρησιμοποίησα την εικόνα της βροχής, σαν μια παρομοίωση για την έμπνευση. Σε καταλαμβάνει τόσο πολύ η έμπνευση, όπως μια δυνατή βροχή που σε κάνει μούσκεμα και δεν αφήνει τίποτε στεγνό επάνω σου.
Ο αυθορμητισμός της έμπνευσης διώχνει τους φόβους, τις αμφιβολίες, τους δισταγμούς, τις επιφυλάξεις. Είναι σαν το ξαφνικό γέλιο που ξεσπάει σαν ένα τυλιγμένο ελατήριο όταν αφήνεται ελεύθερο.
Πράγματι η ελευθερία είναι η ουσία της έμπνευσης. Όπου δεν υπάρχει ελευθερία δεν υπάρχει δημιουργικότητα. Π.χ. στα ολοκληρωτικά καθεστώτα η δημιουργικότητα στερεύει. Σ΄ένα κόσμο καταναγκασμών η ελευθερία δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Ο φιλόσοφος Καρλ Γιάσπερς χρησιμοποίησε το παράδειγμα της ελευθερίας ως απόδειξη της υπάρξεως του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου