23.4.12

Οι αιρέσεις είναι αρρώστια (2)


                          
Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

                             Οι αιρέσεις είναι αρρώστια

                               Δεν υπάρχει δρόμος για την έξοδο απ΄  το χρέος
                               Η έξοδος απ΄  το χρέος είναι ο δρόμος.

            Οι αιρέσεις είναι αρρώστια και συνάμα σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με αυτές. Ανεμπόδιστα αλωνίζουν την Ελλάδα . Αίρεση είναι να μη βλέπεις την πραγματικότητα. Να μην έχουν αξία για σένα τα γεγονότα και να ασχολείσαι με την ερμηνεία που δίνουν οι πολιτικοί στα γεγονότα. Αίρεση είναι να μην εργάζονται οι πολιτικοί για να βγει η Ελλάδα απ΄ το χρέος και την ύφεση, αλλά για να διατηρήσουν τις θέσεις τους στην εξουσία. Χαρακτηριστική είναι η παροιμία. Το  λύκο τον έχουμε, τον τορό αραδάμε;
       Μια παροιμία για την ειρήνη λέει: Δεν υπάρχει δρόμος για την ειρήνη, η ειρήνη είναι ο δρόμος. Το ίδιο ισχύει για την έξοδο απ΄ το χρέος. Δεν υπάρχει δρόμος για την έξοδο απ΄ το χρέος. Η έξοδος απ΄  το χρέος  είναι ο δρόμος.
       Για τους πολιτικούς μιλάει επίσης το ανέκδοτο με το γαμπρό που ανέβαλε το γάμο γιατί ο πεθερός του δεν του έδινε την αγελάδα που του είχε τάξει.
Σκέπασε κι ο πεθερός την αγελάδα με το πέπλο κι είπε στον μέλλοντα γαμπρό του. Πάρτην. Εσύ αγελάδα θέλεις, δε θέλεις γυναίκα.
      Αγελάδα θέλουν κι οι σημερινοί πολιτικοί που από δική τους αναξιότητα έπνιξαν την Ελλάδα στα χρέη και στην ύφεση. Μια γυναίκα φώναζε προχθές στον κ. Γιουρμετάκη από κάποιο καρτοτηλέφωνο στην οδό Σωτήρη Σκίπη: Κύριε Γιουρμετάκη, από ποιους θέλουν να μας σώσουν οι πολιτικοί; Απ΄  τους εαυτούς τους;
       Αν θέλεις μια εικόνα για τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς και γενικά για το πολιτικό σύστημα, φαντάσου ένα αυτοκίνητο που τρέχει στον κατήφορο με σπασμένα φρένα κι όλοι προσπαθούν να βάλουν το ποδάρι τους στο γκάζι, χωρίς κανείς να κάνει τη μόνη σωστή κίνηση, να τραβήξει το χειρόφρενο.
       Με ρώτησε κάποιος φίλος ταξιτζής, ποιο κόμμα να ψηφίσουμε. Βρισκόμασταν μπροστά στον ερυθρό σηματοδότη στη διασταύρωση της οδού Καρδίτσας προς νεκροταφείο, προς φυλακές και προς νοσοκομείο. Ό,τι πρέπει για να έχει κανείς μια σωστή ιδέα για τη ματαιότητα του κόσμου και της πολιτικής. Να ψηφίσουμε, λέω στο φίλο μου, το κόμμα που θα τραβήξει το χειρόφρενο στον κατήφορο.
        Υπάρχει τέτοιο κόμμα; λέει. Εν τω μεταξύ άναψε το πράσινο και τελείωσε η πολιτική μας συζήτηση στο δρόμο.
        Άρρωστη απ΄ τις αιρέσεις είναι η πολιτική ζωή στην Ελλάδα Για να καταλάβεις τι συμβαίνει  παράβαλε την πολιτική κατάσταση με την νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Η έκσταση των ναρκωτικών είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκουν οι πολιτικοί, να μη νιώθει κανείς που βρίσκεται και τι κάνει. Αυτό που προέχει στους πολιτικούς είναι να βρίσκονται οι ίδιοι στην εξουσία.       
        Άρρωστη απ΄ τις αιρέσεις είναι η πολιτική. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό, αλλά θρησκευτικό. Ο κόσμος θα  ΄ταν διαφορετικός , αν οι επιστήμονες της Δύσης γνώριζαν και μελετούσαν τους βίους και τα έργα των νηπτικών Πατέρων της Εκκλησίας.
      Η  Ιατρική Επιστήμη ανακαλύπτει τώρα  τη θεραπεία την οποία  η Ορθόδοξη Ασκητική και Ησυχαστική Παράδοση  εφάρμοζε πριν χιλιάδες χρόνια και εξακολουθεί να την εφαρμόζει!
       Ένας απ΄  τους πιο μεγάλους επιστήμονες στον κόσμο, ο Κάρλ Γιούγκ , διάσημος ψυχίατρος και συγγραφέας , με μία μόνο φράση συνοψίζει όλα τα συμπεράσματά του από την μελέτη και την πρακτική στον τομέα της αρρώστιας: Η αρρώστια, λέει, είναι η αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης!


2 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Χριστός ανέστη, αγαπητέ κ.υριε Λαγκουβάρδο

Σωστό αυτό που είπε ο Γιουνκ. Παρέλειψε όμως το σημαντικότερο. Πώς να κάνεις συνειδητή τη θρησκεία, όταν σου λένε - σε διδάσκουν - άλλους όχι εμάς - ότι ο θεός είναι μιά άϋλη δύναμη, μια ανώτερη δύναμη, ή ένας πατέρας του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ κλπ. Τι είδους "πατέρας" (άυλος, ανώτερος, απρόσωπος, ανυπόστατος) είναι αυτός; Πώς είναι δυνατόν να γίνει αισθητός στη συνείδηση;

Εκείνος που τόλμησε να πει "ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τὸν πατέρα" διώχθηκε, κατηγορήθηκε, σταυρώθηκε, μολονότι οι κατήγοροι, οι διώκτες και οι σταυρωτές, έβλεπαν πράγματα που ποτέ δεν είχαν δει τα μάτια τους.

Είπαν, δίδαξαν και ακόμη διδάσκουν : "οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελζεβούλ, ἄρχοντι τῶν δαιμονίων". Ακόμη και σήμερα το ίδιο λένε : "Πού βλέπεις να γίνονται θαύματα", ρωτούν, αλλά το θαύμα "αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις", το άγιον Πνεύμα, δεν μπορούν ούτε να το δουν, ούτε να το ακούσουν. Δεν το εννοούν. Διότι αυτοί που μας λένε ότι μιλούν εξ ονόματος Αυτού, όταν αποφαίνονται ex cathedra, δεν ξέρουμε πόθεν εκπορευόμενα είναι αυτά που μας γνωστοποιούν : Από τον πατέρα, από τον υιό, από το πνεύμα, και από τους τρείς, και από τους δύο, από τον ένα, ή από αυτά που έχει μέσα η κεφαλή τους;

Από το αδειανό τους το κεφάλι "εκπορευόνται" (σημ. άλλο το εκπορεύω, έτερο το πέμπω) και αυτό δεν διαφέρει σε τίποτα από τον άϋλο, ανώτερο, απρόσωπο και ανυπόστατο θεό. Γι΄ αυτό και αθώωσαν έμμεσα το ιερατείο των σταυρωτών του Κυρίου (σημ. ήταν εκφραστές και εκπρόσωποι του θεού και του λαού) με τη Β΄ Βατικάνεια Σύνοδό τους. Ο όχλος δεν ευθύνεται για τη Σταύρωση, είπαν, και οπωσδήποτε αυτό "πιάνει" και τους υποκινητές του όχλου.

Αυτά τα ξέχασε ο Γιουνκ, αν και σωστά μας είπε πως οι αρρώστιες μας προέρχονται "λόγω αδυναμίας θρησκευτικής συνειδητοποίησης". Τι έκανε και τι προσέφερε, ώστε να συνειδητοποίσουμε τη θρησκεία; Να γνωρίσουμε τον Πατέρα, στο πρόσωπο του Υιού, με τη Χάρη του αγίου Πνεύματος. Δηλαδή, όλα αυτά που με μια λέξη τα ονομάζουμε θρησκεία. Μήπως μας βοήθησε με την ψυχιατρική, που τώρα κάποιοι την έκαναν και "ψυχοθεολογία; Δεν το νομίζω.

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Σας ευχαριστώ αγαπητέ κύριε Χριστοδουλίδη για την ορθότατη
παρέμβασή σας.

Απέφευγα να αναφερθώ στο Γιουγκ,
επειδή μαζί με τους άλλους της
παραψυχολογίας τα βιβλία του
υπήρξαν το εμπόδιο στο δρόμο μου προς την αληθινή πίστη και στην χωρίς επιφυλάξεις επιστροφή μου στην Ορθοδοξία.

Σε κανένα έργο του δεν λέει καθαρά ότι η αρρώστια είναι αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης.

Μόνο στο τέλος της ζωής του, αναφέρεται στην Ορθοδοξία σε επιστολή του σε κάποιον πάστορα
(προτεστάντη).

Τα βιβλία του έγιναν διάσημα όπως κι ο ίδιος. Είναι αμφίβολο αν θα είχαν αυτήν την τύχη, αν μιλούσε για την Εκκλησία, για την Πίστη και για την αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης ως αιτία της αρρώστιας.

Πρέπει να διαβάσει κανείς τις επιστολές του, για να δει πως εννοεί την αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης.

Συμφωνώ μαζί σας. Η ‘ψυχοπαθολογία‘ τους εμπόδισε και εμποδίζει την επιστροφή στην Εκκλησία αυτών που πλανήθηκαν κι απομακρύνθηκαν απ΄ την Ορθοδοξία για να γίνουν θύματα στις αιρέσεις.