Εύσπλαχνε Ιησού, σώσον με!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η αγάπη του Θεού δεν είναι καταναγκαστική. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου.Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο και μόνο όταν είναι ελεύθερος μπορεί να είναι ευτυχισμένος.

Ο κόσμος αντιθέτως χρησιμοποιεί χίλιους τρόπους για να δεσμεύει την ελευθερία του ανθρώπου. Ο κόσμος δεν αφήνει ελεύθερο τον άνθρωπο να τον δεχθεί ή να τον απορρίψει. Ο άνθρωπος πρέπει να παλέψει για να αντισταθεί στη γοητεία των ελκυστικών πραγμάτων και να μην παγιδευτεί. Ο κόσμος είναι γεμάτος παγίδες.

Σε όλα τα πρόσωπα που αγάπησα υπήρχε αυτός ο σεβασμός της ελευθερίας μου. Η αγάπη τους δεν δέσμευε την ελευθερία μου ακόμα κι όταν η ελευθερία μου τους λυπούσε και τους γέμιζε ανησυχία για μένα.Όταν γινόμαστε πατέρες νιώθουμε τον πατέρα της παραβολής του ασώτου. Με πόση ανησυχία και λύπη άφησε το γιο του να φύγει από κοντά του! Ανάμεσα στην ελευθερία του γιου του και στη λύπη προτίμησε τη λύπη του.Η αγάπη του από ευσπλαχνία δεν στέρησε την ελευθερία του γιου του.

Η ελευθερία δίνεται με λύπη και ευσπλαχνία. Η αγάπη που κρατάει κάποιον σκλάβο δεν έχει λύπη και ευσπλαχνία.Αν μόνο ελεύθερος μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, τί θα ΄θελες να είναι ένας άνθρωπος για να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου;

Ο Ιησούς σταυρώθηκε για τον άνθρωπο. Δεν μπορώ να το καταλάβω, όπως δεν μπορώ να καταλάβω τον ίδιο το Θεό. Δεν μου αρέσει ο νατουραλισμός στους ναούς όταν δείχνουν τη μορφή του Θεού να σφαδάζει από πόνο στην σταύρωση.Νομίζω ότι η Σταύρωση του Ιησού υπερβαίνει την κατανόησή μας, όπως και η Ανάσταση. Αυτό που καταλαβαίνω και με κάνει να πονώ είναι η λύπη και η ευσπλαχνία του Θεού για τον άνθρωπο!Καθετί που δείχνει λύπη και ευσπλαχνία με γεμίζει συγκίνηση.

Σε κάθε σελίδα των Ευαγγελίων θα συναντήσεις τη λύπη και την Ευσπλαχνία του Ιησού για τον άνθρωπο.Γεμάτος λύπη για κάποια λάθη μου άνοιξα το πρωί το Ευαγγέλιο και διάβασα το έβδομο κεφάλαιο του Μάρκου. Ό,τι και να διαβάσω έχω τη βεβαιότητα ότι ο Κύριος απευθύνεται σε μένα. Παραθέτω την μικρή αυτή περικοπή χωρίς τη μετάφραση. Αν δεν κατέχεις, ευγενικέ αναγνώστη, την κατά γράμμα ερμηνεία ακόμα καλύτερα για σένα. Θα το διαβάσεις σαν ένα ποίημα. Μήπως στο ποίημα σε ευχαριστεί η κατά γράμμα κατανόησή του; Όχι, κάτι άλλο σε ευχαριστεί, το μυστήριο της ποίησης. Μερικές νύξεις στις δικές σου εμπειρίες. Η Γνώση του Ευαγγελίου είναι μυστική, μεταδιδόμενη από εμπειρία σε εμπειρία. Ακόμα κι αν κατέχεις πλήρως την κατά γράμμα ερμηνεία,αν δεν έχεις εμπειρία δεν θα καταλάβεις τίποτε. Ματαιοπονούν οι ζηλωτές των μεταφράσεων.Δεν μπορούν να μπουν στο νόημα των ποιημάτων:

"Τω καιρώ εκείνω, ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν εις το πέραν προς Βηθσαϊδάν, έως αυτός απολύση τον όχλον. και αποταξάμενος αυτοίς, απήλθεν εις το όρος προσεύξασθαι. Και οψίας γενομένης, ήν το πλοίον εν μέσω της θαλάσσης, και αυτός μόνος επί της γης. Και είδεν αυτούς βασανιζομένους εν τω ελαύνειν. ην γάρ ο άνεμος εναντίος αυτοίς. και περί τετάρτην φυλακήν της νυκτός έρχεται προς αυτούς, περιπατών επί της θαλάσσης, και ήθελεν παρελθείν αυτούς. Οι δε ιδόντες αυτόν περιπατούντα επί της θαλάσσης, έδοξαν φάντασμα είναι και ανέκραξαν. Και ευθέως ελάλησεν μετ΄ αυτών και λέγει αυτοίς. Θρσείτε , εγώ ειμί, μη φοβείσθε. Και ανέβη εις το πλοίον προς αυτούς, και εκόπασεν ο άνεμος. Και λίαν εκ περισσού εν εαυτοίς εξίσταντο και εθαύμαζον. ου γαρ συνήκαν επί τοις άρτοις, ην γαρ αυτών η καρδία πεπωρωμένη. Και διαπεράσαντες ήλθον επί την γην Γεννησαρέτ." (Μάρκ.στ΄,45-53).

Εύσπλαχνε, Ιησού, σώσον ημάς!