Πώς εξ ενός ανθρώπου, του Αδάμ, εισήλθε η αμαρτία σε όλη την ανθρώπινη φύση;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Εκείνοι που δυσκολεύονται να εννοήσουν τα γραφόμενα της Αγίας Γραφής είναι ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν την εμπειρία τους από τη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική ζωή στην Ελλάδα. Θα δουν ότι η Αγία Γραφή είναι η ιστορία της ψυχής του ανθρώπου. Η Αγία Γραφή,λοιπόν , λέει πως εξ ενός ανθρώπου, του Αδάμ, εισήλθε η αμαρτία σε όλη την ανθρώπινη φύση, όπως όταν αρρωσταίνει η ρίζα και όλο το φυτό σαπίζει.

Από την εμπειρία, ευγενικέ αναγνώστη, δες πως νιώθεις σαν να μην είσαι άξιος να ζεις, σαν να μην αξίζεις την τροφή που τρως, σαν να ζεις σε βάρος της κυβέρνησης και του Κεφαλαίου, που την υποστηρίζει, επειδή ένας μόνον άνθρωπος, ισχυρίσθηκε σε όλο τον κόσμο, ότι οι Έλληνες είναι ψεύτες, κλέφτες, τεμπέληδες, αναξιόπιστοι, άνθρωποι με άλλα λόγια, που δεν αξίζει να ζουν.

Πού,πότε, σε ποιο άλλο μέρος της γης συνέβη αυτό, να πρέπει να αποδείξεις σε ένα πρόσωπο, ότι είσαι άξιος να ζεις; Ούτε επί γενάρχη Αβραάμ δεν συνέβη αυτό, ούτε επί της Ασιατικής Απολυταρχίας, όταν ο δύστυχος κόσμος στα βάθη της Ασίας ήταν χωρισμένος σε 37 κάστες και στους παρίες που ήταν κάτω από όλες τις κάστες!

Έτσι είναι η φύση των πραγμάτων: η αρρώστια κολλάει, δεν κολλάει η υγεία.
Πρέπει να ρθεί, ίσως αργήσει να ρθεί αλλά θαρθεί ένας αληθινός άνθρωπος, να ανεβάσει την αξία της ανθρώπινης φύσης, γιατί η ανθρώπινη φύση είναι μία κι όποιος μετέχει σ΄ αυτήν μετέχει στο μεγαλύτερο αξίωμα της γης. Είναι μέγιστο προνόμιο, ευγενικέ αναγνώστη, το προνόμιο της ανθρώπινης μορφής!

Σε μας όμως τους πιστούς στο Χριστό, ο άνθρωπος αυτός δεν ήρθε απλώς, ως ένας επισκέπτης,αλλά είναι αιωνίως παρών, όπως ο Ίδιος είπε, θα είμαι μαζί σας μέχρι της συντελείας του αιώνος. Ας μην ψάχνουμε αλλού κι ας μην περιμένουμε από τους άρχοντες ενώ έχουμε μαζί μας τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό!

Μην έχετε εμπιστοσύνη στους άρχοντες, λέει η Αγία Γραφή, προφητεύοντας την έλευση του Σωτήρος, ο Οποίος θεράπευσε την ανθρώπινη φύση και έγινε το μοναδικό πρότυπο της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της χαράς εν πνεύματι αγίω, για τους ανθρώπους που πιστεύουν σ΄Αυτόν και Τον αγαπούν με την πρωταρχική, την υπερέχουσα αγάπη!


Λαρισινά
δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Ο Χριστός κατάργησε τις θυσίες

Ο Χριστός κατάργησε τις θυσίες. Οι ορθόδοξοι δεν δεχόμαστε να είμαστε ούτε θυσιαστές ούτε θύματα. Ο θυματοποιητικός μηχανισμός που επιβλήθηκε χωρίς να ρωτηθούν οι Έλληνες θα τα μαζέψει και θα φύγει από μόνος του,όταν αποκαλυφθεί σε όλο της το μέγεθος η φρίκη του.
Η προπαγάνδα του εργάζεται πυρετωδώς με όλα τα μέσα που διαθέτει να πείσει τους Έλληνες ότι η θυσία τους είναι ιερή και οι ίδιοι είναι τα ιερά σφάγια. Αλλά κανένας δεν πείθεται πια. Τα πολιτικά κόμματα απομυθοποιήθηκαν και δεν είναι σε θέση να επηρεάσουν τον κόσμο. Σε όλους είναι γνωστό πια ότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί, ότι η Βουλή δεν αντιπροσωπεύει το λαό. Οι βουλευτές με τη λίστα υπακούουν σε ό,τι τους διατάξουν με αποτέλεσμα να αποδεχθούν ακόμα και την απώλεια Εθνικής Κυριαρχίας, χωρίς να συγκινηθεί κανείς.
Οι ορθόδοξοι δεν δεχόμαστε να είμαστε ούτε διώκτες ούτε θύματα. Δεν περιμένουμε να ξεσπάσει λαϊκή εξέγερση. Ελπίζουμε ότι η οργή του λαού θα στραφεί στην πνευματική αφύπνιση και στη συνειδητοποίηση. Ο λαός μας δεν περιμένει αλλαγή τυραννίας, αλλά κατάργηση κάθε μορφής τυραννίας.
Η ιεροποίηση των θυμάτων απαιτεί έναν ιερό σκοπό. Όπως επί Ιησού, που ήταν σκοπός η σωτηρία του λαού. "Συμφέρει να χαθεί ένας άνθρωπος για να σωθεί ο λαός".
Για να σταθεί η θυσία χάριν ενός ιερού σκοπού πρέπει το θύμα να συναινέσει ότι είναι φταίχτης. Πρέπει να πεισθεί το ίδιο το θύμα ότι φταίει. Η άδικη σφαγή του Κυρίου αποκάλυψε την υποκρισία των διωκτών.Δεν υπάρχουν ιερά σφάγια, διότι δεν υπάρχουν ιεροί σκοποί που δημιουργούν διώκτες και θύματα.
Η ιεροποίηση των θυμάτων δεν γίνεται για κάποιον ιερό σκοπό, αλλά γιατί είναι μέρος του μηχανισμού της στήριξης της εξουσίας των διωκτών. Ιεροποιούν τα θύματα για να διαιωνίζεται η παραμονή τους στην εξουσία.
"Ο νόμος του σεβασμού της ζωής" γράφει ο Άλμπερτ Σβάϊτσερ στο βιβλίο της αυτοβιογραφίας του "είναι η θυσία του ευτελεστέρου για να σωθεί το πολυτιμότερο."
Ποιος αποφασίζει ποιο είναι το πολυτιμότερο;
Στο βιβλίο του Γεωργίου Π. Ανσίμωφ, "Εχθρός του Λαού" δημοσιεύεται η φωτογραφία μιας διαταγής εκτέλεσης υπογραμμένης από τον Στάλιν. Το χαρτάκι είναι μεγέθους μιας παλάμης και αφορά την εκτέλεση 6.600 ανθρώπων. Η φωτογραφία φέρει την εξής λεζάντα: "Την εποχή της τρομοκρατίας παρόμοιες διαταγές ήταν καθημερινό συνηθισμένο φαινόμενο."Ο Στάλιν θεωρούσε την αφηρημένη ιδέα που είχε στο μυαλό του πολυτιμότερη από τον άνθρωπο.
Το θέμα των ιερών θυμάτων υπήρξε το αντικείμενο της αρχαίας τραγωδίας. Οι Έλληνες τραγικοί ποιητές αποκάλυψαν τα κίνητρα των θυσιών, που κρύβονται πίσω από την ιερότητα του σκοπού. Αλλά ακόμα η θετική συνειδητοποίηση των πολλών αργούσε να ρθεί. Ώσπου η θυσία του Χριστού αποκάλυψε σε όλους την υποκρισία των διωκτών.


"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"