25.8.11
Γιατί το Κακό όταν θριαμβεύει ηττάται;
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Όταν ετοιμάζονταν να πανηγυρίσουν είδαν ότι έπαθαν πανωλεθρία. Γιατί το Κακό ηττάται όταν θριαμβεύει; Αντί να απαντήσω με κάποια θεωρία, θα επικαλεστώ απλώς την εμπειρία. Το Κακό ηττάται όταν θριαμβεύει για τον ίδιο λόγο, που το μυρμήγκι πεθαίνει επάνω στο γλυκό.
Ο Αριστοτέλης διακρίνει τις ιδιότητες σε ουσιαστικές και σε δευτερεύουσες. Οι ουσιαστικές μένουν, οι δευτερεύουσες παρέρχονται γιατί δεν έχουν υπόσταση δική τους, είναι σαν το παράσιτο, που σκοτώνοντας τον οργανισμό, πεθαίνει κι αυτό μαζί, σαν τους ιούς, έτσι είναι και το Κακό.Λένε ότι το φίδι για να μη δηλητηριαστεί απ΄ το δηλητήριό του, φτύνει το σάλιο του πριν να πιει νερό.
Θα καταλάβουμε καλύτερα το Κακό που ηττάται όταν θριαμβεύει, αν το δούμε όπως είναι, δηλαδή ανυπόστατο όπως ανυπόστατη είναι και η διάκριση σε καλούς και κακούς.
Το Ευαγγέλιο δε διακρίνει τους ανθρώπους σε καλούς και σε κακούς, αλλά σε υγιείς και αρρώστους. Θα καταλάβουμε επίσης ποιοι διαστρέβλωσαν την έννοια του καλού και του κακού, αν δούμε ποιοι μαζεύουν όπλα και απειλούν τον κόσμο με την καταστροφή και ποιους εξυπηρετεί η ύπαρξη των "κακών".
Αν δεν υπάρχουν κακοί και υπάρχουν μόνον άρρωστοι, τι χρειάζονται τα όπλα; Τους αρρώστους δεν τους σκοτώνουν, τους θεραπεύουν. Τα χρήματα που διατίθενται για την κατασκευή των όπλων θα μπορούσαν να θεραπεύσουν τις αιτίες που προκαλούν τη βία, την αμάθεια, την άγνοια, τη φτώχεια, την πείνα, τη δυστυχία, τις αρρώστειες...
Άλλη μεγάλη διαστρέβλωση της αλήθειας έγινε με την θανατική ποινή. Η θανατική ποινή δεν επιβάλλεται γιατί ο κατάδικος είναι άρρωστος. Η απαγόρευση της θανατικής ποινής διαστρεβλώθηκε σε απαγόρευση της εκτέλεσης του καταδίκου όταν είναι άρρωστος. Αν δεν υπάρχει η διάκριση καλού και κακού, και ο κακός είναι μόνον άρρωστος,η θανατική ποινή δεν εκτελείται ποτέ, γιατί δεν επιβάλλεται.
Για να θυμηθούμε πάλι το φίδι, το Κακό δηλητηριάζεται απ΄ το ίδιο του το δηλητήριο. Κάτι τέτοιο εννοούσε και ο βασιλεύς Πύρρος, όταν νίκησε τους Ρωμαίους. Μια ακόμα τέτοια νίκη, είπε, και θα πάθουμε πανωλεθρία.
Αξίζει να δώσουμε εδώ ένα δείγμα του πως σκέφτονται εκείνοι που χρησιμοποιούν τη βία ως μέσον για να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους. Οι άνθρωποι είναι άρρωστοι. Ακούστε το συλλογισμό του Πύρρου, όπως τον εκμυστηρεύθηκε στο φιλόσοφο σύμβουλό του. Θα κατακτήσω, είπε, τη Βόρεια Αφρική και κατόπιν θα αναπαυθώ. Και γιατί δεν αναπαύεσθε από τώρα; του είπε ο σύμβουλός του, αλλά ο Πύρρος και όλοι όσοι διψούν για εξουσία δεν είναι κακοί. Είναι άρρωστοι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Πράγματι, αγαπητέ κε Μόσχο, πολύ σωστά μας γράφετε και πάλι. Θεωρώντας εαυτούς ως αλλοιωμένες εικόνες αυτού που εξ αρχής ο Κύριος έπλασε, μπορούμε να υποψιαστούμε κάτι, έστω μικρό, από την αλλοίωσή μας και να προσπαθήσουμε για την ίαση. Χαμήλωμα και αφαίρεση μάς χρειάζεται. Χαμήλωμα γενικώς, ένα με τη γη, μηδέν. Αφαίρεση μέχρι να φτάσουμε στο πρωτογενές, στο ουσιώδες. Όμορφα όσο δεν φανταζόμαστε τα έφτιαξε όλα ο Κύριος, που αν διαιρέσει κανείς το τι είναι πραγματικά με την ιδέα που έχει για τον εαυτό του (ελπίζω να 'χει ως ιδέα το μηδέν) κυριολεκτικά απειρίζεται. Αποκλείεται να 'χει και μια τέτοια «μαθηματική» ερμηνεία η Θέωση; Κατά Χάριν όλα βεβαίως, αφού χωρίς τη χειραγώγηση του Κυρίου είμαστε παντελώς αδύναμοι για οτιδήποτε.
Έσβησα το σχόλιό μου γιατί δεν προσθέτει τίποτε.
Διαβάζω ξανά και ξανά τα λόγια σας!
Δεν μπορώ να πω ότι τα κατανοώ εντελώς.
Το κείμενό σας θέλει εμβάθυνση!
Συγχαρητήρια!
Δημοσίευση σχολίου