Αλλοτρίωση και αμαρτία

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η λέξη αλλοτρίωση δεν έχει την ίδια δύναμη με τη λέξη αμαρτία, όπως έχει παραδοθεί μέσα απ΄ την Αγία Γραφή. Η αμαρτία μας αποξενώνει όχι μόνο από τον εαυτό μας , αλλά και από τους άλλους, από τον κόσμο, απ΄ το Θεό. Είναι λάθος να αντικαθίσταται η έννοια της αμαρτίας με την αλλοτρίωση. Η βιβλική έννοια της αμαρτίας, μας απαλλάσσει από κάθε παραπλάνηση στην οποία μπορεί να μας οδηγήσει η απλή χρήση της λέξης αλλοτρίωση. Το πάν δεν εξηγείται με μια κατάσταση ατέλειας παροδικής του ανθρώπου την οποία η πρόοδος της ιστορίας και της κουλτούρας θα μπορέσουν να καλύψουν. (Bernard Lambert).

Αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής. Κάθε μέρα γινόμαστε μάρτυρες των παθών των ανθρώπων, που ο Χριστός τους ονομάζει ελαχίστους. Στους διωκόμενους και στα θύματα βρίσκεται ο Ιησούς. Ό,τι κάνετε σ΄ αυτούς, είπε, σε μένα το κάνετε. Συμμετέχουμε στα πάθη των ανθρώπων στους οποίους βρίσκεται ο Ιησούς; Η παρηγοριά και η ενθάρρυνση που νιώθουμε είναι ανάλογη με τη συμμετοχή μας.

Δεν υπάρχει καλό που κάνουμε σε κάποιον , που δεν το κάνουμε και στον εαυτό μας, και δεν υπάρχει κακό που δεν το κάνουμε και στο Χριστό. Η συναισθηματική συμμετοχή στα πάθη του Χριστού τις μέρες των γιορτών, όταν τελείται η ανάμνησή τους δεν είναι πραγματική συμμετοχή. Ο Χριστός ζει και υφίσταται τα πάθη στους διωκομένους, στα θύματα, στους ελαχίστους αδερφούς μας.

Ο Χριστός δεν είναι ανάμνηση, αλλά ζωή. Είναι διαρκής παρουσία. Παντού και πάντοτε. Θα είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος του κόσμου, είπε.Συμμετοχή στα πάθη του Χριστού είναι θυσία της επιθυμίας μας, όταν χάριν της αγάπης μας γι΄Αυτόν δεν μεταβάλουμε κανέναν άνθρωπο σε διωκόμενο, σε θύμα ή σε ελάχιστο. Όταν αμαρτάνουμε μεταβάλουμε κάποιον αδερφό μας σε ελάχιστο, που σημαίνει αμαρτάνουμε στον Ιησού και απαλλοτριωνόμαστε από Αυτόν, όπως και από τους άλλους και από όλο τον κόσμο, ακόμα και από τον εαυτό μας.

Δεν αρκεί να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ της αλλοτρίωσης και της αμαρτίας. Μελετώντας το Ευαγγέλιο μπορούμε να γνωρίσουμε ποια είναι η διαφορά. Αλλά μόνο αν έχουμε την εμπειρία της , θα ζητήσουμε από το Θεό να μας απελευθερώσει από τη φοβερή αλλοτρίωση που προκαλεί η αμαρτία. Η ψιλή γνώση της αλλοτρίωσης και της αμαρτίας δεν εισχωρεί στο βάθος της ψυχής μας, ώστε με όλη τη δύναμη να προσευχηθούμε και να παρακαλέσουμε το Θεό να μας ελευθερώσει η γνώση της αλήθειας. Θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει, είπε.

Παραθέτουμε εδώ περικοπές από το Ευαγγέλιο και τον Απόστολο, που αναγιγνώσκει η Εκκλησία μας την Πέμπτη της δεκάτης εβδομάδας:

"Τω καιρώ εκείνω , παραλαβών ο Ιησούς τους δώδεκα μαθητάς αυτού, είπε προς αυτούς. Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και τελεσθήσεται πάντα τα γεγραμμένα δια των προφητών τω υιώ του ανθρώπου. Παραδοθήσεται γάρ τοις έθνεσιν και εμπαιχθήσεται και υβρισθήσεται και εμπτυσθήσεται, και μασστιγώσαντες αποκτενούσιν αυτόν, και τη ημέρα τη τρίτη αναστήσεται. Και αυτοί ουδέν τούτων συνήκαν, και ην το ρήμα τούτο κεκρυμμένον απ΄ αυτών, και ουκ εγίγνωσκαν τα λεγόμενα." (Λουκ.ιη,31-34).

"Καθώς περισσεύει τα παθήματα του Χριστού εις ημάς, ούτω δια Χριστού περισσεύει και η παράκλησις υμών. (.....) Ώσπερ κοινωνοί εστε των παθημάτων, ούτω και της παρακλήσεως." ( Παράκληση σημαίνει ενθάρυνση, παραγορία, ενδυνάμωση).

Αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι που με τις ενέργειες και τις παραλείψεις τους δημιουργούν διωκομένους, θύματα, ελαχίστους, δεν μετέχουν στα παθήματα του Χριστού και το "κέρδος " τους είναι να στερούνται της παρακλήσεως. Είναι άνθρωποι απαράκλητοι. Δε νιώθουν την παρουσία του Θεού να τους προστατεύει. Τους κατέχει πνεύμα δειλίας και αισθάνονται φόβο ακόμα και εκεί όπου δεν υπάρχει. Είναι άρρωστοι άνθρωποι, και στην πραγματικότητα θέλουν να αυτοκτονήσουν παρασύροντας και τους άλλους μαζί τους. Πρέπει να τους πούμε ότι είναι άρρωστοι και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εμποδίσουμε την ανθρωπότητα να αυτοκτονήσει.

Η αποστολή αυτή βαραίνει την Εκκλησία, η οποία πρέπει με θάρρος να πει σ΄ αυτούς που κατέλαβαν την εξουσία σε όλο τον κόσμο, ότι είναι άρρωστοι και να τους βοηθήσει να γνωρίσουν βιωματικά την αλήθεια του Χριστού, για να θεραπευθούν από την αρρώστια τους.

Η Εκκλησία, γράφει στο θαυμάσιο βιβλίο του για τους Μακαρισμούς ο Μπέρναρντ Λάμπερτ, σαν πρώτο ίσως ρόλο της θα μπορούσε να έχει ρίξει φως στο βάθος της αλλοτρίωσης και της απελευθέρωσης. Ο Χριστός έλεγε: Η αλήθεια ελευθερώσει υμάς."