Παραίτηση

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

“Ο αγαπών τον άνθρωπο, τίποτε ανθρώπινο δεν αγαπά”

1. Όταν πήγα στην Κάλυμνο, το 1968, ο φίλος μου ο Κώστας, ο οποίος μεταξύ των άλλων επαγγελμάτων ασκούσε και το επάγγελμα του φωτογράφου, μου έδειξε τη φωτογραφία που έδειχνε όλα τα καράβια καθισμένα στην παραλία και στους δρόμους που οδηγούσαν στη θάλασσα. Ήταν μια φωτογραφία από ένα τσουνάμι στην Ελλάδα.

2. Ο λόγος που μου έδειξε τη φωτογραφία αυτή ο Κώστας ήταν η κουβέντα μας για τη σιγουριά της περιουσίας.

3. Ο Κώστας πίστευε ότι σ΄ αυτή τη ζωή δεν είναι τίποτε σίγουρο και πολύ περισσότερο η περιουσία στη θάλασσα.. Τίποτα δεν είναι σίγουρο στην Ελλάδα. Γιατί όλη η Ελλάδα είναι θάλασσα. Οι Έλληνες είναι εκπαιδευμένοι σε συνθήκες χάους. Τους Γερμανούς να κλαις, που νομίζουν ότι τα πράγματα είναι αιώνια.

4. Αυτός είναι ο λόγος που ο Κώστας ασκούσε πολλά επαγγέλματα μαζί, ώστε αν κάποιο δεν πήγαινε καλά να βγάζει τα προς το ζην με τα άλλα. Ασκούσε πολλά επαγγέλματα μαζί , αλλά ήταν παραιτημένος κι από όλα. Ποτέ δεν ήξερε κανείς ποιο επάγγελμα ασκούσε σε κάποια δεδομένη στιγμή.

5. Ο Κώστας ήταν εμποροράφτης, φωτογράφος, έμπορος νυφικών, κιθαρίστας, ακορντεονίστας, διευθυντής ορχήστρας, ψάλτης στον Άγιο Μάμμα , πτηνοτρόφος κ.α.

6. Στο ραφείο του Κώστα σύχναζε ο αμερικάνος ποιητής που ζούσε στη θεληματική φτώχεια ως ερημίτης, αυτοεξόριστος στην Κάλυμνο. Σαν τον αρχαίο στωικό φιλόσοφο Κράτη είχε εγκαταλείψει μια άνετη ζωή στη Νέα Υόρκη και ζούσε στερημένα στην Κάλυμνο. Άφησε τη θέση του καθηγητή στο πανεπιστήμιο για να ζήσει σαν ένα φτωχός ερημίτης παρέα με ξυπόλητους ψαράδες.

7. Όταν ο Ρομπέρτος, αυτό ήταν το όνομά του, ή «Πέτρος», όπως τον έλεγαν οι νησιώτες, άκουσε την κουβέντα μας για την περιουσία, φύσηξε με τα χείλη του, για να δείξει ότι οι περιουσίες χάνονται με ένα φύσημα του αέρα.

8. Ο Ρομπέρτος όταν έφευγε από κάπου μοίραζε τα πράγματά του και έπαιρνε μαζί του μόνο το δισάκι του που είχε μέσα την Αγία Γραφή.

9. Ο Ιησούς με το παράδειγμα της ξηρανθείσας συκής θέλησε να διδάξει ότι ο άνθρωπος που ζει για τον εαυτό του είναι σαν τον ξεραμένο δέντρο, που δεν παράγει καρπό.

10. Η συκή δεν είχε να δώσει τίποτε στον πεινασμένο Ιησού, όπως κάθε άνθρωπος που ζει μόνο για τον εαυτό του δεν έχει να δώσει τίποτε στον άνθρωπο που έχει ανάγκη.

11. Ο Ιησούς καταράστηκε την συκή για να τονίσει ότι η αξία του ανθρώπου βρίσκεται πάνω από τα πράγματα. Δεν υποτιμάται ο άνθρωπος για τίποτε ανθρώπινο. Ο άνθρωπος είναι στην πρώτη θέση ως αξία αυτή καθ΄ εαυτή.

12. Ο Ιησούς με το παράδειγμα της ξηρανθείσας συκής αποδοκίμασε την υποτίμηση του ανθρώπου και τη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια των λίγων. Η φύση μπορεί να ζήσει τον άνθρωπο, αν είναι δίκαιη η κατανομή των αγαθών. Το πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι ηθικό.

13. Αν μας πονάει σήμερα κάτι περισσότερο κι απ΄ την απειλή του λιμού ή της ανελευθερίας αυτό χωρίς αμφιβολία είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος ως αξία βρίσκεται στην τελευταία θέση.