Η οικονομική τρομοκρατία στην Ελλάδα

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

«Όταν όλα πάνε χάλια είσαι σε καλό δρόμο» (Γέρων Παϊσιος)

Η οικονομική κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα μοιάζει από μια άποψη με χαμένη υπόθεση απάτης στο δικαστήριο εξαιτίας της ανικανότητας ή και της προδοσίας των δικηγόρων. Τί πρέπει να κάνεις σ΄ αυτήν την περίπτωση; Να βρεις άλλο ικανό δικηγόρο; Να πιέσεις το δικηγόρο να κάνει το σωστό; Αν ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι δυνατό, τί πρέπει να κάνεις; Σ' αυτές τις περιπτώσεις νομίζω ότι το μόνο που σου μένει είναι να αγνοήσεις δικηγόρους και δικαστήρια και ο ίδιος να κάνεις τον αντίδικό σου να καταλάβει με οποιοδήποτε τρόπο ότι η απάτη του δεν θα περάσει.
Με κάποιο ανάλογο τρόπο, π.χ. με ένα δημοψήφισμα , πρέπει να απαντήσει κι ο λαός μας στην μεγάλης ολκής απάτη που γίνεται σε βάρος του , ότι η επιβουλή εις βάρος της οικονομίας της χώρας μας δεν θα περάσει. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε συνειδητοποιήσει ως λαός ότι η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τη χώρα από την ξένη επιβουλή και ότι με τον συνεχή ενδοτισμό της δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να ανοίγει ακόμα περισσότερο την αρπακτική διάθεση του εχθρού. Γι αυτό δεν θα αφήσουμε να μας κάμψουν το ηθικό με την οικονομική τρομοκρατία και με την προπαγάνδα που ασκείται εις βάρος μας με κάθε τρόπο.
Μια ελληνική παροιμία λέει «όποιος σκάβει το λάκκο τ’ αλλουνού πέφτει ο ίδιος μέσα». Οι οικονομικοί τρομοκράτες σκάβουν τώρα το λάκκο στους Έλληνες και σύμφωνα με την παροιμία θα πέσουν οι ίδιοι μέσα. Ας έχουν , λοιπόν, υπόψη τους όσοι ντόπιοι και ξένοι αποθαρρύνουν τώρα τους Έλληνες με την οικονομική τρομοκρατία τους, ότι η αποθάρρυνση προκαλεί την ανατροπή της. Όχι βέβαια μόνο, γιατί το λέει η παροιμία , αλλά και γιατί το λέει η καρδιά των Ελλήνων και το σπουδαιότερο , γιατί είναι γραμμένο στον Λόγο του Θεού. Άρα δεν είναι ανάγκη να πάμε μακριά για να δούμε πώς θα γίνει αυτό.
Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο στην αποθάρρυνση συμβαδίζει ο Ιησούς, όπως προς Εμμαούς και καθιστά έγκυρες ελπίδες που μοιάζουν τελείως παράλογες.
Ο σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος Ρενέ Ζιράρ, στο βιβλίο του «Η αρχαία οδός των ασεβών» παρατηρεί τα εξής: « Ο λόγος του Θεού αστράφτει σαν φως, ψυχρά και αμείλικτα ορθολογικό, με μια έννοια, και εντελώς το αντίθετο ταυτόχρονα, απαράδεκτο για τα μάτια του κόσμου, τρελό, αυτοδιαψευδόμενο, αφού μιλάει για το Χριστό, αφού ο Χριστός μιλάει μέσω αυτού, αφού καθιστά πραγματικά έγκυρες, ελπίδες που μοιάζουν τελείως παράλογες και στις μέρες μας μάλιστα από τις πιο ένοχες. Δεν υποδηλώνει μήπως ότι όλες οι αληθινές επιθυμίες μας θα εκπληρωθούν ταυτόχρονα;»
Πώς να νικήσουμε, πώς να μετατρέψουμε την ήττα σε νίκη, όταν ο εχθρός κατέχει όλα τα όπλα εναντίον μας και εμείς δεν έχουμε τίποτα; Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Τι σημαίνουν τα λόγια «είδα το Σατανά (τον αιώνιο αντίπαλο, αυτόν που όλα τα εμπόδια ενάντια στη δημιουργία του Θεού είναι δικά του, το αρχαίο κακό) να πέφτει σαν αστραπή στη γη»; Τι άλλο μπορεί να σημαίνουν παρά ότι όλος ο κόσμος μπορεί να δει ότι η «νίκη» του εχθρού είναι πρόσκαιρη και ότι ο εχθρός κι αυτοί που γίνονται με τη θέλησή τους δούλοι του δεν θα προλάβουν να τη χαρούν;
Όντως είμαστε παντελώς ανυπεράσπιστοι απέναντι στην επιβουλία του εχθρού; Ο σκεπτικισμός αυτών που δεν πιστεύουν στην υπεροχή του πνεύματος συγκεντρώνεται σ΄ αυτήν εδώ την πρόταση, η οποία υπήρξε και το πολιτικό σύστημα της άθεης Αριστεράς: «Τι είναι το πνεύμα; Τρώγεται;» Με άλλα λόγια η πρόταση αυτών που ακολουθούν αυτήν την ιδέα είναι: «Ταϊστε μας, λοιπόν, και κάντε μας δούλους».
Ότι αυτό που προέχει είναι το πνεύμα μαρτυρούν όχι μόνο το Ευαγγέλιο, τα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας, ο βίος των αγίων και των μαρτύρων, αλλά και σύγχρονοι δημιουργοί ανάμεσα στους μεγαλύτερους του κόσμου, ποιητές, συγγραφείς, φιλόσοφοι, σκηνοθέτες… Σύγχρονοι μεγάλοι δημιουργοί στηρίζουν με το έργο τους την πίστη στην υπεροχή του πνεύματος.
Το καίριο ερώτημα που προβάλλει στον καθένα από εμάς τώρα είναι τί να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε την επιβουλία που απειλεί τη ζωή μας είτε ως πρόσωπα είτε ως λαός και ως έθνος. Πρέπει να ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός και ποια είναι η απειλή του. Πρέπει να ξέρουμε , ότι διαθέτει όλα τα μέσα για να μας πολεμήσει. Δεν διαθέτει όμως τη δύναμη να μας αναγκάσει να παραδοθούμε με τη θέλησή μας. Ο Σατανάς γνωρίζει καλύτερα από εμάς, ότι κανένας δεν γίνεται δούλος, εάν έχει το πνεύμα του ελεύθερο. Οι δούλοι γίνονται δούλοι με τη θέλησή τους.
Με τα σημερινά δεδομένα ο Διάβολος "απειλεί" το Θεό με την ανυπαρξία. Εκατόν σαράντα πόλεμοι έγιναν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι άνθρωποι παρά τη φτώχεια και την ανέχεια δεν γίνονται δούλοι με τη θέλησή τους. Ο άνθρωπος δίνει μεγαλύτερη αξία στην ανώτερη ζωή και όχι στην καθημερινή μιζέρια. Προσπαθεί να ζει την κάθε μέρα με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να την ξεπεράσει.
«Και βέβαια θα πεθάνουμε. Μα όχι τώρα ακριβώς», λέει ο άγιος Αυγουστίνος. Η ζωή μας είναι αυτό το «τώρα ακριβώς». Και ως προς αυτό το «τώρα ακριβώς» είμαστε ελεύθεροι. Δεν μπορεί κανείς να μας κάνει δούλους του, αν δεν παραδοθούμε από μόνοι μας, γιατί κανείς εκτός απ΄ το Θεό, δεν ξέρει το πνεύμα μας κι αφού δεν το ξέρει το πνεύμα μας δεν μπορεί να το υποδουλώσει.
Γράφοντας προσπαθούμε να απαντήσουμε στο καίριο ερώτημα, πως θα μετατρέψουμε , με τη βοήθεια του Θεού, την ήττα σε νίκη, για την οποία είμαστε απολύτως βέβαιοι! Είναι ένα ερώτημα που γεννάται μέσα στον καθένα από μας. «Μη φοβάστε» μας λέει ο Κύριος Ιησούς «εγώ νίκησα τον κόσμο». «Είδα το Σατανά να πέφτει σαν αστραπή στη Γη».