Μόσχου Λαγκουβάρδου, ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ

<< ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ>>- Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
Συνήθως όταν γράφεις ,κάποιο θέμα μονοπωλεί το ενδιαφέρον σου και θέλεις να γράψεις τις σκέψεις σου και τα αισθήματά σου επάνω σ΄ αυτό. Σκέψεις και αισθήματα γεμίζουν το μυαλό σου και θέλεις να τα εκφράσεις. Αυτό λέγεται «έμπνευση» και χρειάζεσαι όλη τη νοητική ψυχραιμία για να την εκφράσεις με λόγια.
Αυτό που σε βασανίζει περισσότερο δεν είναι τι να γράψεις, αλλά τι να μην γράψεις, γιατί στριμώχνονται πολλά πράγματα στο νου σου! Φαντάσου να μην σε «εμπνεύσει» ένα πράγμα, αλλά τρία, όπως συνέβη με εμένα σήμερα.
Καθώς έκανα τον πρωινό μου περίπατο στο λόφο του Φρουρίου, (στον τόπο των εμπνεύσεών μου ) θέλησα να γράψω όχι μόνο για τον Ωσηέ, τον μικρό τρυφερό προφήτη του Ισραήλ, που έζησε σε μια εποχή που μοιάζει με τη δική μας , αλλά και για το <<ψυχικό τραύμα>> που είναι σαν ένα δυνατό ελατήριο τυλιγμένο σφιχτά ,και για την άσκηση του σώματος! Τρία πράγματα μαζί αντί ένα!
(Ο Ωσηέ παρόλο που χαρακτηρίζεται ως τρυφερός προφήτης γιατί απευθύνεται γεμάτος τρυφερότητα για το λαό του Ισραήλ, ωστόσο η ζωή του αποτελεί μια δυνατή πρόκληση για το σημερινό άνθρωπο που δεν είναι διατεθειμένος να μαθαίνει πράγματα που δεν του αρέσουν). Με την τακτική να αφήνεις τα δύσκολα για αργότερα ο Ωσηέ μάλλον θα περιμένει μια πιο δυνατή στιγμή για να βγει πάλι στο προσκήνιο ύστερα από τρεις χιλιάδες χρόνια. Το ίδιο και με το «ψυχικό τραύμα» που θέλει ειδικές γνώσεις για να γίνει κατανοητό, μια που συνδέεται με την ψυχανάλυση.
Το τρίτο θέμα <<η άσκηση>> είναι πιο βατό και πιο επείγον ίσως, αν αφουγκραστούμε με προσοχή τα σώματά μας στην εγκατάλειψή τους. «Αφουγκράσου το σώμα σου», αυτό είναι τελικά το θέμα του σημερινού μικρού δοκιμίου για τη στήλη μου στα αγαπητά και φιλόξενα <<ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ>>.
Τι σημαίνει «αφουγκράζομαι το σώμα μου;» Θα σου το εξηγήσω με ένα παράδειγμα απ΄ το δικό μου σώμα. Κατάλαβα ότι με τον τρόπο που ζούσα σχεδόν είχα ξεχάσει το σώμα μου και το θυμόμουν μόνον όταν αρρώσταινε. Αν και συχνά μου έστελνε μηνύματα να το προσέξω δεν το πρόσεχα γιατί δεν με άφηνε ο τρόπος που ζούσα και συγκεκριμένα δεν με άφηναν όλες αυτές οι υλικές ανέσεις, χάρις στις οποίες δεν χρειάζεται να κοπιάσεις για τίποτα! Στο τέλος ξεχνάς ότι έχεις σώμα. Γινόμαστε όντα που έχουν μόνο επιθυμίες, σκέψεις, φόβους, άγχος και καθόλου σώμα. Το σώμα το θυμόμαστε ίσως μόνο στις δυο τρεις φυσικές ανάγκες του.
Τι να κάνουμε για να βρούμε την απαραίτητη για την υγεία μας και για την ευτυχία μας ισορροπία ; Προτού να αρρωστήσουμε ή να τραυματιστούμε κι αναγκαστούμε να πάμε σιγανά και ταπεινά ας το κάνουμε από μόνοι μας για να προλάβουμε την αρρώστια. Πηγαίνοντας σιγανά και ταπεινά θα μεγαλώσει το όραμά μας και θα βρούμε την οδό που θα μας οδηγήσει στην απελευθέρωση απ΄ τον μηχανιστικό τρόπο ζωής. «Θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει» γράφει το Ευαγγέλιο.
Με τις σκέψεις αυτές πήγα και έκανα είκοσι λεπτά προπόνηση στη σχολή πολεμικής τέχνης «κούντο» της γειτονιάς μου με πολλή προσοχή λόγω της ηλικίας μου και λόγω του ότι είμαι πολλά χρόνια αγύμναστος, από τότε που εισέβαλαν στην Ελλάδα οι λαθρομετανάστες. Θέλει προσοχή γιατί δεν πεθαίνεις όταν προσπαθείς, αλλά αργότερα όταν αναπαύεσαι! Ευτυχώς δεν έπαθα τίποτα παρόλο που όλο το βράδυ είχα το νου μου στο στήθος μου! Άμεση ωφέλεια από την άσκηση: πρώτον δεν έφαγα τίποτε το βράδυ και δεύτερον κοιμήθηκα έναν απολαυστικό γλυκό ύπνο μέχρι το πρωί! Έτσι έκανα , αν και το απλό πρωινό περπάτημα για 35 με 40 λεπτά της ώρας σε ανώμαλο έδαφος είναι αρκετά καλή σωματική (και ψυχική ) άσκηση!
Ας αφουγκραστούμε λοιπόν το σώμα μας κι ας μην περιμένουμε να μας το θυμήσει εκείνο με κάποια αρρώστια ή κάποιο τραυματισμό!