Μόσχου Λαγκουβάρδου, Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ

Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ
Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

«Ξέρεις γιατί δυσκολεύεσαι να διακινήσεις τα βιβλία σου;» μου είπε ο βοηθός του δεξιού ψάλτη στην Αγία Ανάληψη, την ώρα του καφέ, στην Αίθουσα Μνημοσύνων.. « Δυσκολεύεσαι να τα διακινήσεις γιατί γράφεις σαν να μιλάς στον εαυτό σου.»
Σκέφτομαι ότι έχει δίκιο ο καλός αυτός συνάδελφος στην ψαλτική. Είναι δύσκολο , να διακινήσεις κάτι δωρεάν, ακόμα κι ένα βιβλίο με εκμυστηρεύσεις και εξομολογήσεις, όταν τα πάντα έχουν ρυθμιστεί με απώτερο σκοπό το κέρδος, κι όλοι είναι συνηθισμένοι στο να μην κάνουν το παραμικρό δίχως πληρωμή.
Στη Γερμανία ακόμα και οι σύζυγοι , όταν τρώνε μαζί στο εστιατόριο πληρώνουν καθένας χωριστά τη μερίδα του. Το ίδιο κάνουν στο μπαρ, όπου καθένας πληρώνει χωριστά τη μπύρα του ή στην καφετέρια, όπου ο καθένας πληρώνει τον καφέ του. Όταν ο γιος μιας πολύ πλούσιας μαμάς χρειάστηκε μερικά χρήματα για να πληρώσει κάποιο χρέος (ήταν πλανόδιος μανάβης) δεν τόλμησε να της ζητήσει μερικά χρήματα δανεικά.
Ο νεαρός αυτός Γερμανός μανάβης μην μπορώντας να συγκεντρώσει το ποσόν που του χρειαζόταν αυτοκτόνησε, όχι γιατί βρέθηκε σε αδυναμία πληρωμής του χρέους, αλλά γιατί διαπίστωσε πόσο ξένοι γίνονται μεταξύ τους οι άνθρωποι όταν όλα τα εκτιμούν με το χρήμα.
Την ίδια απόγνωση ένιωσε κάποιος Γάλλος μαθητής του γυμνασίου , ο Ζαν Ζερεβέν, 17 ετών. Ο Ζαν πήρε το αυτοκίνητο του πατέρα του για να πάει μια βόλτα, αλλά ΄το αυτοκίνητο έπαθε βλάβη κι ο Ζαν έμεινε στο δρόμο περιμένοντας απ΄ το πρωί ως το βράδυ , να τον πάρει κάποιος οδηγός. Αλλά δεν τον πήρε κανείς. Ο νεαρός αυτός μαθητής μέσα στην απελπισία του για την αδιαφορία των συνανθρώπων του περιελούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε.
Είναι δύσκολο να κινηθεί από τον ένα στον άλλον κάτι που δεν πουλιέται, ακόμα και οι εκμυστηρεύσεις, οι εξομολογήσεις και γενικά η αυτοβιογραφική γραφή. Ένα τέτοιο βιβλίο , με κείμενα εξομολογητικά , είναι δύσκολο να κυκλοφορήσει εκτός εμπορίου, όταν όλα είναι ρυθμισμένα με σκοπό την αγορά και την πώληση. Υπάρχει ένα φράγμα που πρέπει να το περάσεις. Τι να κάνω για να φτάσει το βιβλίο μου αυτό στα χέρια σου;
Οι φίλοι του εκτός εμπορίου βιβλίου, (είναι πεντακόσιες χιλιάδες τώρα σε όλο τον κόσμο, τα μέλη της Bookcrossing και διακινούν τρία εκατομμύρια βιβλία σε παραπάνω από εκατόν τριάντα χώρες ) προτείνουν διάφορους τρόπους, όπως το να αφήνεις το βιβλίο σου σε κάποιο παγκάκι ή σε κάποιο τηλεφωνικό θάλαμο ή σε κάποιο κάποια θέση (stand), αν δεν έχει αντίρρηση για τους δικούς του λόγους, ο Δήμαρχος!
Το βιβλίο μου το αγαπάω. Δούλεψα τρία χρόνια για να το γράψω. Ξόδεψα ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για μένα για να το τυπώσω. Με πονάει η σκέψη ότι το βιβλίο μου μπορεί να χαθεί. Η ιδέα του bookcrossing είναι καλή αλλά δεν εξασφαλίζει το βιβλίο απ΄ τον κίνδυνο να χαθεί. Να το βρει κάποιος και να το πετάξει. Αλλά πρέπει να το ρισκάρω. Δεν ξέρω άλλο τρόπο να φτάσει το βιβλίο μου στα χέρια σου απ΄ το να το αφήσω κάπου.
Αυτό με απασχολεί, ευγενικέ αναγνώστη, σε ποια θέση μπορώ να αφήσω το βιβλίο μου, για να φτάσει στα χέρια σου, δίχως χρήματα!